Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr

Ένας δίσκος ήρθε απ’ τα παλιά
Οι δίσκοι που ποτέ δεν ξεχνάμε…!

Παρασκευή 30 Ιουλίου 2010

Η στήλη αυτή του musiccorner έχει ως στόχο να θυμίσει στους παλαιότερους και να προτείνει στους νεότερους μια σειρά από δίσκους 33 στροφών που εκδόθηκαν σε μια «χρυσή» περίοδο για το ελληνικό τραγούδι. Τότε που μεσουρανούσαν μεγάλοι συνθέτες, ποιητές και στιχουργοί, αλλά και ερμηνευτές. Τότε που ένας νέος δίσκος του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι, του Ξαρχάκου, του Μούτση, του Λοΐζου και τόσων άλλων σπουδαίων μουσικών αποτελούσε καλλιτεχνικό και πολιτισμικό γεγονός!
Οι δίσκοι που θα παρουσιάσουμε, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς που σήμερα χαρακτηρίζονται «κλασικοί» κι έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και σε κάποιους που μπορεί να μην είχαν την αποδοχή και την «αναγνωρισιμότητα» που τους άξιζε την εποχή που εκδόθηκαν, κρύβουν όμως «διαμάντια» που έστω και μετά από τόσα χρόνια δεν είναι αργά να βγουν στην επιφάνεια…

ΤΟΛΗΣ ΒΟΣΚΟΠΟΥΛΟΣ
«ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΜΕΝΕΙ» (MINOS MSM 310)

 

Ίσως να πρόκειται για τον δίσκο που περιέχει τις περισσότερες γνωστές και διαχρονικές επιτυχίες του Τόλη Βοσκόπουλου, αν εξαιρέσουμε βεβαίως τα πρώτα άλμπουμ του που περιλάμβαναν αποκλειστικά και μόνο τραγούδια που είχαν κυκλοφορήσει νωρίτερα στις 45 στροφές.

 Εμφανίστηκε στα δισκοπωλεία το φθινόπωρο του 1977 και ήταν η δεύτερη δισκογραφική δουλειά του δημιουργού κι ερμηνευτή εκείνη τη χρονιά, καθώς είχε προηγηθεί το άλμπουμ «Οι αναμνήσεις ξαναγυρίζουνε» όπου τραγουδούσε σε νέα εκτέλεση τις επιτυχίες των πρώτων χρόνων της καριέρας του που είχε ηχογραφήσει στη PHILIPS, αλλά και το ομότιτλο που ως συνθέτης είχε δώσει στη Δούκισσα. Εκείνη την εποχή, ο Βοσκόπουλος εξακολουθούσε ακόμη να βρίσκεται στις πρώτες θέσεις από πλευράς αγάπης και αποδοχής του κοινού και οι πωλήσεις των δίσκων του ήταν εξαιρετικά υψηλές. Το ίδιο συνέβη και με τον συγκεκριμένο, ο οποίος έβγαλε πολλές και διαχρονικές επιτυχίες.

Πριν μιλήσουμε γι’ αυτές, αξίζει να σταθούμε σε τρία σημεία: Πρώτον, στη συνεργασία του με τον Νίκο Καρβέλα ο οποίος τρία χρόνια πριν είχε ξεκινήσει την πορεία του ως συνθέτης. Χρόνια αργότερα, ο Τόλης ανέφερε σε συνέντευξή του ότι η εταιρεία ήταν αρνητική στο ενδεχόμενο να τραγουδήσει δημιουργίες του και τον απέτρεψε, λέγοντάς του ότι ένας τραγουδιστής με το δικό του όνομα δε θα έπρεπε να συνεργαστεί μ’ ένα τόσο νέο και σχετικά άγνωστο δημιουργό. Ωστόσο, ο Βοσκόπουλος είχε ήδη ακούσει κάποια από τα τραγούδια του Καρβέλα και είχε ενθουσιαστεί, οπότε επέμενε να τα πει, έκαμψε την αντίσταση της εταιρείας κι εν τέλει δικαιώθηκε. Το ομότιτλο, το «Λάθη» και το «Στις 32 του μηνός» ακούστηκαν πολύ και μέχρι και σήμερα δε λείπουν από τις εκάστοτε εμφανίσεις του στις πίστες.

Το δεύτερο σημείο, είναι ουσιαστικά η πρώτη εμφάνιση του Γιάννη Πάριου ως δημιουργού. Υπογράφει το «Κάτι τέτοιες ώρες» ως συνθέτης και στιχουργός, το οποίο ήταν και το πρώτο τραγούδι που έγραψε κι έγινε μεγάλη και διαχρονική επιτυχία. Το ερμήνευσε κι ο ίδιος 17 χρόνια μετά στο άλμπουμ «Βίος ερωτικός», χωρίς να παραλείψει στο εσώφυλλο να ευχαριστήσει τον Βοσκόπουλο που δέχτηκε να το τραγουδήσει τότε. Επίσης, υπογράφει ως στιχουργός το «Μα σ’ αγαπάω καλέ μου» σε μουσική του Θανάση Πολυκανδριώτη, ο οποίος τα επόμενα χρόνια θα έχει μιαν άκρως επιτυχημενη συνεργασία με τον Τόλη…

Από εκεί και πέρα, υπάρχει το «Μπορεί» που επίσης εξακολουθεί ν’ ακούγεται και ορισμένα πολύ όμορφα τραγούδια του Τάκη Μουσαφίρη, εκ των οποίων η «Φθινοπωρινή βροχή» αντέχει μέχρι σήμερα. Προσωπική «αδυναμία» το «Αυτή την ώρα»…

Ακόμη, συναντάμε το «Είχα ένα όνειρο μόνο» της Νινής Ζαχά που ακούστηκε αρκετά αλλά δεν είχε τη μεγάλη επιτυχία και διάρκεια του «Εγώ αγαπώ μία» της προηγούμενης χρονιάς, αν και κατά τη γνώμη μου είναι καλύτερο…

Παραγωγός ήταν ο Αχιλλέας Θεοφίλου και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Polysound με ηχολήπτη τον Γιάννη Σμυρναίο. Την ενορχήστρωση και τη διεύθυνση ορχήστρας επιμελήθηκε ο Κώστας Κλάββας, ενώ στο εσώφυλλο υπάρχουν φωτογραφικά πορτρέτα του τραγουδιστή.

Τα τραγούδια του δίσκου
01) Είναι το κάτι που μένει (Ν. Καρβέλα-Β. Τσιμπούλη)
02) Μπορεί (Τ. Βοσκόπουλου-Μ. Θειόπουλου)
03) Στις 32 του μηνός (Ν. Καρβέλα-Β. Τσιμπούλη)
04) Σ’ ευχαριστώ αγαπημένη (Τ. Μουσαφίρη)(
05) Πώς τη θαυμάζω (Ν. Καρβέλα-Β. Τσιμπούλη)
06) Πες μου σ’ αγαπώ (Ν. Καρβέλα-Β. Τσιμπούλη)
07) Πήρα λουλούδια (Τ. Μουσαφίρη)
08) Φθινοπωρινή βροχή (Τ. Μουσαφίρη)
09) Λάθη (Ν. Καρβέλα-Β. Τσιμπούλη)
10) Αυτή την ώρα (Τ. Μουσαφίρη)
11) Μα σ’ αγαπάω καλέ μου (Θ. Πολυκανδριώτη-Γ. Πάριου)
12) Είχα ένα όνειρο μόνο (Ν. Ζαχά)
13) Κάτι τέτοιες ώρες (Γ. Πάριου)

ΛΙΤΣΑ ΔΙΑΜΑΝΤΗ
“ΕΧΕΙΣ ΤΡΕΛΑΝΕΙ ΚΟΣΜΟ» (MINOS MSM 633)

Γύρω στα μέσα της δεκαετίας του ’80, η δισκογραφική πορεία της Λίτσας Διαμάντη είχε αρχίσει να έχει καθοδικές τάσεις και οι πωλήσεις συνεχώς έπεφταν. Χρειαζόταν λοιπόν «κάτι» που θα την επανέφερε δυναμικά στο προσκήνιο και θα της έδινε ξανά μια από τις πρώτες θέσεις στο λεγόμενο «εμπορικό» τραγούδι.

Αυτό το «κάτι» βρέθηκε στο πρόσωπο του Νίκου Καρβέλα, ο οποίος είχε συνεργαστεί και παλαιότερα μαζί της κι εκείνη την εποχή είχε ήδη τις πρώτες του μεγάλες επιτυχίες που τραγουδούσε είτε ο ίδιος («Καλοκαιρινές διακοπές», «Σαν δίσκος παλιός»), είτε η Άννα Βίσση («Δώδεκα», «Σαν κι εμένα καμιά»), είτε η Ρίτα Σακελλαρίου («Ο κοντός με τη γραβάτα») και αρκετοί άλλοι τραγουδιστές.

Έτσι λοιπόν, ο συνθέτης γράφει τα μισά τραγούδια του νέου δίσκου της Διαμάντη που κυκλοφορεί τον Οκτώβριο του 1986 κι ένα από αυτά δίνει και τον τίτλο αλλά και μια μεγάλη επιτυχία: «Έχεις τρελάνει κόσμο». Ωστόσο, το κομμάτι που «απογειώνει» εμπορικά το άλμπουμ είναι το «Δεν παντρεύομαι» που κυριολεκτικά «σαρώνει» εκείνη την εποχή στο ραδιόφωνο και παραμένει γνωστό μέχρι σήμερα. Επιπλέον, προκαλούν αίσθηση και τα «Σ’ αγαπώ» και «Είμαι ερωτευμένη» (πάλι του Καρβέλα) κι έτσι οι πωλήσεις του δίσκου «εκτοξεύονται» στις 50.000 αντίτυπα, φέρνοντας και πάλι την τραγουδίστρια στην πρώτη γραμμή!

Εκτός αυτών όμως, υπάρχουν και ωραία τραγούδια του Χρήστου Νικολόπουλου με πιο γνωστό το «Και τι έγινε λοιπόν», καθώς και του Γιάννη Καραλή που όμως δεν ακούστηκαν ιδιαίτερα. Για την ακρίβεια, ένα από αυτά έγινε επιτυχία χρόνια αργότερα σε δεύτερη εκτέλεση από τον Χρήστο Δάντη. Ο λόγος για το «Τρελό κι αγαπησιάρικο»…

Επίσης, να σημειώσουμε κι ένα εξαιρετικό ντουέτο της Διαμάντη με τον καλό της φίλο Γιάννη Πάριο, το δεύτερο (και τελευταίο ως σήμερα) μετά το υπέροχο «Κι εσύ δεν ήρθες» ακριβώς δέκα χρόνια νωρίτερα…

Παραγωγός ήταν ο Ηλίας Μπενέτος και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο SIERRA με ηχολήπτη τον Γαβριήλ Παντζή. Τις ενορχηστρώσεις και τη διεύθυνση ορχήστρας επιμελήθηκαν οι ίδιοι οι συνθέτες.

Τα τραγούδια του δίσκου
01) Έχεις τρελάνει κόσμο (Ν. Καρβέλα)
02) Σ’ αγαπώ (Ν. Καρβέλα)
03) Είμαι ερωτευμένη (Ν. Καρβέλα)
04) Περαστικά (Χρ. Νικολόπουλου-Γ. Καραλή)
05) Το παρελθόν μου (Χρ. Νικολόπουλου-Γ. Καραλή)
06) Σου φωνάζω άκουσέ με (Ν. Μπαξεβάνη-Μ.Θειόπουλου) Λίτσα Διαμάντη-Γ. Πάριος
07) Δεν παντρεύομαι (Ν. Καρβέλα)
08) Και τι έγινε λοιπόν (Χρ. Νικολόπουλου-Γ. Βρούβα)
09) Τρελό κι αγαπησιάρικο (Γ. Καραλή)
10) Το κορμί (Ν. Καρβέλα)
11) Ήσουν κάτι παραπάνω (Γ. Καραλή)
12) Πρέπει κάτι να κάνω (Ν. Καρβέλα)

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here