Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr

Ένας δίσκος ήρθε απ’ τα παλιά
Οι δίσκοι που ποτέ δεν ξεχνάμε…!

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2011

Η στήλη αυτή του musiccorner έχει ως στόχο να θυμίσει στους παλαιότερους και να προτείνει στους νεότερους μια σειρά από δίσκους 33 στροφών που εκδόθηκαν σε μια «χρυσή» περίοδο για το ελληνικό τραγούδι. Τότε που μεσουρανούσαν μεγάλοι συνθέτες, ποιητές και στιχουργοί, αλλά και ερμηνευτές. Τότε που ένας νέος δίσκος του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι, του Ξαρχάκου, του Μούτση, του Λοΐζου και τόσων άλλων σπουδαίων μουσικών αποτελούσε καλλιτεχνικό και πολιτισμικό γεγονός!

Οι δίσκοι που θα παρουσιάσουμε, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς που σήμερα χαρακτηρίζονται «κλασικοί» κι έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και σε κάποιους που μπορεί να μην είχαν την αποδοχή και την «αναγνωρισιμότητα» που τους άξιζε την εποχή που εκδόθηκαν, κρύβουν όμως «διαμάντια» που έστω και μετά από τόσα χρόνια δεν είναι αργά να βγουν στην επιφάνεια…

———————————————————–

ΠΑΣΧΑΛΗΣ
«ΑΝ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΣΕ ΧΑΣΩ» (PHILIPS 6331131)

Η πολιτική των «μεταγλωττισμένων» τραγουδιών ήτανε στο αποκορύφωμά της στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’70 στην Ελλάδα, αφήνοντας πίσω της κάποια όμορφα και καλοδιασκευασμένα διαχρονικά κομμάτια και πολλά περισσότερα «προχειροφτιαγμένα» που αποσκοπούσαν απλώς και μόνο σε μια πρόσκαιρη εμπορικότητα.

Στη λογική των διασκευών κινήθηκε και ο Πασχάλης, ιδιαίτερα από την εποχή που αποφάσισε ν’ ακολουθήσει σόλο καριέρα (1971). Οι ποπ ρυθμοί του εξωτερικού στην πλειοψηφία τους ταιριάζανε «γάντι» στη φωνή του και κυρίως η Σέβη Τηλιακού ήταν εκείνη που ανέλαβε να τους «ελληνοποιήσει» στιχουργικά. Η επιτυχία και η αποδοχή ήταν άμεση κι έτσι κινήθηκε σε ολόκληρη τη δεκαετία του ’70.

Τα Χριστούγεννα του 1978 λοιπόν, κυκλοφορεί το πέμπτο του προσωπικό άλμπουμ με τον τίτλο «Αν μια μέρα σε χάσω». Περιέχει τις περισσότερες διασκευές από κάθε άλλο στην καριέρα του (εννιά), αλλά και ορισμένες από τις πιο διαχρονικές επιτυχίες της 45χρονης πορείας του στο χώρο είτε ως μέλος των θρυλικών Olympians, είτε ως αυθύπαρκτη καλλιτεχνική παρουσία. Εκτός των άλλων, εκείνη την εποχή σημείωσε υψηλές πωλήσεις που «άγγιξαν» τα 50.000 αντίτυπα!

Ευθύς εξαρχής, ξεχώρισε το ομότιτλο κομμάτι το οποίο ήταν πασίγνωστο στο εξωτερικό με τον τίτλο “Si me dejas no vale” και μέχρι και σήμερα δεν έχει πάψει να χορεύεται στα διάφορα πάρτι και ν’ ακούγεται στα κλαμπ. Άλλωστε, ο ίδιος ο Πασχάλης δεν το έχει βγάλει ποτέ από το ρεπερτόριο των κατά καιρούς «ζωντανών» και τηλεοπτικών εμφανίσεών του…

Από εκεί και πέρα, διαχρονική στιγμή του δίσκου είναι η περίφημη “Copacabana” του Barry Manillow η οποία πριν δυο χρόνια ήλθε ξανά στην επικαιρότητα έστω και διασκευασμένη, για τις ανάγκες ενός διαφημιστικού σποτ γνωστής εταιρείας κινητής τηλεφωνίας. Πολύ γνωστό είναι και το «Τώρα ειν’ αργά» (“Cada dia mas”) που πολλά χρόνια μετά επανεκτέλεσε ο Διονύσης Σχοινάς, καθώς και τα δύο ντουέτα με τη Μπέσυ Αργυράκη («Μόνο εσύ, μόνο εσύ», «Σε θέλω πιο πολύ» ). Εξάλλου, ακούστηκαν αρκετά τα «Η τρομπέτα» και «Μακάρι».

Το ύφος του άλμπουμ δε διαφέρει από εκείνο που ακολούθησε ο ερμηνευτής γενικότερα στην καριέρα του. Χορευτικά κι ανάλαφρα κομμάτια, αλλά κι ερωτικές μπαλάντες που μιλάνε πάντα για την αγάπη και τον έρωτα. Μπορεί στις νεότερες γενιές όλα αυτά ν’ ακούγονται κάπως «μελό» και «γλυκανάλατα», αλλά ακόμη και το χειρότερο τραγούδι εκείνης της περιόδου είναι μακράν το καλύτερο του σημερινού «βομβαρδισμού» από «δημιουργίες» πιθανών και -κυρίως- απίθανων συνθετών και τραγουδιστών (εντός ή εκτός εισαγωγικών)…

Γενικότερα, πρόκειται για ένα δίσκο που «χορεύεται» είτε σε ξέφρενους λάτιν ρυθμούς, είτε σε πιο “slow”. Ισορροπεί απολύτως ανάμεσά τους και το αξιοσημείωτο στοιχείο είναι ότι εναλλάσσονται μεταξύ τους, με αποτέλεσμα το άλμπουμ να μη γίνεται μονότονο και μονοδιάστατο. Αξίζει τον κόπο να το αποκτήσετε, αλλά μόνο αν διαθέτετε πικάπ καθώς υπάρχει αποκλειστικά σε βινύλιο…

Παραγωγός ήταν ο Φίλιππος Παπαθεοδώρου και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Polysound με ηχολήπτη τον Γιάννη Σμυρναίο. Την ενορχήστρωση και τη διεύθυνση ορχήστρας επιμελήθηκε ο Κώστας Κλάββας.

Τα τραγούδια του δίσκου
01) Αν μια μέρα σε χάσω (Rossi-Belfiore-Adapt-Iglesias-Σ. Τηλιακού)
02) Τώρα είν’ αργά (De la Calva-Arcusa-Iglesias-Σ. Τηλιακού)
03) Μόνο εσύ, μόνο εσύ (John Farrar-Σ. Τηλιακού)
04) Μη λυπάσαι (P. Soffici-Mogol-Π. Αρβανιτίδη)
5) Σε θέλω πιο πολύ (Y. Gilbert-S. Lama-Σ. Τηλιακού)
06) Μόνο για σένα (C. Carmone-R. Sevran-Alec-Σ. Τηλιακού)
07) Η τρομπέτα (Π. Αρβανιτίδη)
08) Κανείς δεν ξέρει (Blackwood-Σ. Τηλιακού)
09) Μακάρι (Γ. Ψιμόπουλου-Ν. Καλογεράκη)
10) Πώς (Γ. Χατζηνάσιου-Τ. Καρνάτσου)
11) Κοπακαμπάνα (B. Manillow-B. Sussman-J. Feldman-Σ. Τηλιακού)
12) Κοντά σου μια ζωή (Balducci-Belfiore-Adapt-Iglesias-Σ. Τηλιακού)

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΗΛΙΩΚΑΣ
«ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΟΥ» (MINOS MSM 632)

Ο Γιάννης Μηλιώκας είναι μια εξαιρετικά ιδιάζουσα αλλά κι ενδιαφέρουσα περίπτωση στο χώρο της ελληνικής μουσικής! Από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’80 και για περίπου δέκα χρόνια πρωταγωνίστησε στον καλλιτεχνικό χώρο, γράφοντας κι ερμηνεύοντας ο ίδιος τραγούδια που μας έκαναν να χαμογελάσουμε και να χαλαρώσουμε, αλλά και πολλά που μας έκαναν να προβληματιστούμε και να σκεφτούμε σοβαρά ορισμένα πράγματα. Κι όλα τούτα συνυπάρχουν μέσα στις δισκογραφικές δουλειές που έκανε. Τη μια γελάς μέχρι δακρύων, την άλλη αναρωτιέσαι πού πας και ποιος είσαι…

Τα παραπάνω στοιχεία υπάρχουν στο δεύτερο προσωπικό άλμπουμ του με τίτλο «Για το καλό μου» που κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1986. Είχε προηγηθεί η επιτυχία του πρώτου δίσκου του «Εδώ Θεσσαλονίκη» τον Ιούνιο του 1985, όμως η αντίστοιχη αυτού ξεπέρασε κάθε προσδοκία και με πωλήσεις άνω των 50.000 αντιτύπων έγινε χρυσός (ο μοναδικός στην πορεία του Θεσσαλονικιού τραγουδοποιού κι ερμηνευτή).

Τα περισσότερα τραγούδια που περιλαμβάνει έγιναν μεγάλες επιτυχίες εκείνη την εποχή και ακούστηκαν πολύ, ενώ κάποια εξακολουθούν να πρωταγωνιστούν ακόμη και σήμερα. Πρώτο-πρώτο το ομότιτλο, το οποίο κατά την προσωπική μου εκτίμηση είναι ένα από τα πιο συγκλονιστικά που γράφτηκαν ποτέ και μακράν το καλύτερο του Μηλιώκα. Τα γεγονότα και οι καταστάσεις που περιγράφονται μέσα σ’ αυτό σε ορισμένες στιγμές, σε κάνουν κυριολεκτικά ν’ ανατριχιάσεις. Στο ίδιο κλίμα κινείται και η «Θεσσαλονίκη», αλλά και το «Ο γιος μου» που ωστόσο είναι από τα λίγα κομμάτια του άλμπουμ που δεν ακούστηκε.

Από την άλλη, υπάρχουν τα εύθυμα και σατιρικά τραγούδια που ακούγοντάς τα δε μπορείς παρά να χαμογελάσεις. Ο λόγος βεβαίως για το «Κακοσάλεσι» (διασκευή του “Speedy Gonzalez”) που ουσιαστικά αποτελεί συνέχεια του «Ποιμενικού ροκ» το οποίο περιλαμβανόταν στον προηγούμενο δίσκο του Μηλιώκα, για το «Αλλού τρως» και το «Η Γιούλα και η άλλη» που ακουστήκαν πολύ εκείνη την περίοδο, αλλά και αργότερα…

Παραγωγός ήταν ο Ηλίας Μπενέτος και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Sigma Sound με ηχολήπτη τον Γιάννη Σκιαδά. Στα φωνητικά ακούγονται οι Λία Βίσση, Κατερίνα Αδαμαντίδου, Μαριάννα Ευστρατίου και Στέλιος Γουλιέλμος…

Τα τραγούδια του δίσκου
01) Για το καλό μου
02) Τακτοποιημένη
03) Κακοσάλεσι (B. Kaye, D. Hill, E. Lee, διασκευή Γ. Μηλιώκα)
04) Αλλού τρως
05) Και τώρα τι να κάνω
06) Δι’ ευχών
07) Θεσσαλονίκη
08) Η Γιούλα και η άλλη
09) Ο γιος μου

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here