Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr
Ένας δίσκος ήρθε απ’ τα παλιά
Οι δίσκοι που ποτέ δεν ξεχνάμε…!
Παρασκευή 4 Μαρτίου 2011
Η στήλη αυτή του musiccorner έχει ως στόχο να θυμίσει στους παλαιότερους και να προτείνει στους νεότερους μια σειρά από δίσκους 33 στροφών που εκδόθηκαν σε μια «χρυσή» περίοδο για το ελληνικό τραγούδι. Τότε που μεσουρανούσαν μεγάλοι συνθέτες, ποιητές και στιχουργοί, αλλά και ερμηνευτές. Τότε που ένας νέος δίσκος του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι, του Ξαρχάκου, του Μούτση, του Λοΐζου και τόσων άλλων σπουδαίων μουσικών αποτελούσε καλλιτεχνικό και πολιτισμικό γεγονός!
Οι δίσκοι που θα παρουσιάσουμε, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς που σήμερα χαρακτηρίζονται «κλασικοί» κι έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και σε κάποιους που μπορεί να μην είχαν την αποδοχή και την «αναγνωρισιμότητα» που τους άξιζε την εποχή που εκδόθηκαν, κρύβουν όμως «διαμάντια» που έστω και μετά από τόσα χρόνια δεν είναι αργά να βγουν στην επιφάνεια…
———————————————————–
 |
ΔΗΜΟΣ ΜΟΥΤΣΗΣ – ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΟΥΡΤΗΣ
«ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ» (COLUMBIA 70804) |
Τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης βρίσκουν τον Δήμο Μούτση να προσπαθεί να διαφοροποιήσει το συνθετικό του προφίλ που είχε διαμορφωθεί και καθιερωθεί από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’60 κι ως τις αρχές εκείνης του ’70. Έτσι, από τα «ελαφρολαϊκά» και «κανταδόρικα» τραγούδια των προηγούμενων ετών, περνάει σε νέες αναζητήσεις κι επιχειρεί μια «ηλεκτρονική» προσέγγιση των μουσικών του πονημάτων.
Έτσι, αυτό που εν σπέρματι διακρίνουμε στον «Άγιο Φεβρουάριο» το 1971 αρχίζει σιγά-σιγά να καθιερώνεται από το 1975 με την «Τετραλογία», όπου οι «ηλεκτρικοί» ήχοι παίζουν βασικό ρόλο στις δημιουργίες του και τα λαϊκά όργανα περνάνε στο περιθώριο. Στο ίδιο κλίμα, τον Δεκέμβριο του 1976 κυκλοφορεί η «Εργατική συμφωνία» με μουσικές και …σχεδόν τραγούδια που είχε γράψει ο συνθέτης με αφορμή το θεατρικό έργο του Γιώργου Σκούρτη «Η απεργία» που ανέβηκε στο θέατρο «Λουζιτάνια» με πρωταγωνιστή τον Κώστα Μεσσάρη.
Ο Σκούρτης βεβαίως υπογράφει τους στίχους και τα πεζά μέρη που υπάρχουν στο δίσκο, ενώ ερμηνεύουν η Άλκηστις Πρωτοψάλτη (ανακάλυψη του Μούτση που την πρωτοσύστησε στο κοινό ένα χρόνο νωρίτερα στην «Τετραλογία») και ο Χαράλαμπος Γαργανουράκης, όντας καθιερωμένος στη συνείδηση του κόσμου από την -εκτεταμένη και σχεδόν αποκλειστική ως τότε – συνεργασία του με τον Γιάννη Μαρκόπουλο. Επίσης, ο συνθέτης αποφασίζει για πρώτη φορά να τραγουδήσει και ο ίδιος κάποια κομμάτια και ακριβώς αυτή τη «μοναχική» πορεία θ’ ακολουθήσει στις δισκογραφικές του απόπειρες κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’80…
Βεβαίως, ευθύς εξαρχής το άλμπουμ δεν προοριζόταν για μεγάλες πωλήσεις. Ωστόσο, περιέχει ως ένα βαθμό τα στοιχεία που χαρακτηρίζανε το μουσικό κλίμα των πρώτων ετών της μεταπολίτευσης, αφού το θέμα είναι καθαρά πολιτικό μια και μιλάει για την εκμετάλλευση των εργατών από τα αφεντικά. Ακριβώς δηλαδή ότι πραγματεύονταν και «Τα τραγούδια μας» του Μάνου Λοΐζου και του Φώντα Λάδη που είχανε κυκλοφορήσει σχεδόν παράλληλα και είχαν σαρώσει σε πωλήσεις…
Πάντως, μέσα από το δίσκο ο ακροατής έχει τη δυνατότητα να μπει στο κλίμα της παράστασης καθώς υπάρχουν αρκετά εκτεταμένα «στιγμιότυπά» της και να πάρει μια ιδέα περί τίνος επρόκειτο. Οι ερμηνείες των τραγουδιστών είναι κάτι παραπάνω από ικανοποιητικές, ασχέτως αν το άλμπουμ δεν «πολυπερπάτησε» εμπορικά και σήμερα είναι σχεδόν ξεχασμένο…
Η παραγωγή ήταν του Γιώργου Πετσίλα και η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της Columbia με ηχολήπτη τον Γιώργο Κωνσταντόπουλο και βοηθούς τους Γιάννη Παπαϊωάννου και Γιώργο Τζάννες.
Τα τραγούδια του δίσκου
01) Εισαγωγή (αφεντικό ο Κων. Τζούμας)
02) Ε, Φερνάντο (Χ. Γαργανουράκης-χορωδία)
03) Πού τα βρήκες τα λεφτά (4 εργάτες κι αφεντικό)
04) Η Γεωργία (Αλ. Πρωτοψάλτη)
05) Η συμφωνία (Χ. Γαργανουράκης-χορωδία)
06) Κι ύστερα πάλι λες (Δ. Μούτσης-Αλ. Πρωτοψάλτη-χορωδία)
07) Ε, ρε κοροϊδία (Αλ. Πρωτοψάλτη-χορωδία)
08) Παγώνει το τραγούδι μου (Χ. Γαργανουράκης)
09) Παραγωγή (αφεντικό, επιστάτες, χορωδία)
10) Ο Μωχάμετ απ’ τ’ Αλγέρι (Αλ. Πρωτοψάλτη)
11) Ζώμεν εις δημοκρατίαν (τσάρλεστον για 4 εργάτριες κι αφεντικό)
12) Το τραγούδι του Περέντα (Δ. Μούτσης)
13) Σαν οι εργάτες απεργήσουν (Χορωδία)
14) Finale
|
ΘΑΝΟΣ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΣ – ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ
«ΓΡΑΜΜΕΣ ΤΩΝ ΟΡΙΖΟΝΤΩΝ» (MINOS MSM 979-980) |
Ίσως η πιο ολοκληρωμένη παρουσίαση της μουσικής ενασχόλησης του Θάνου Μικρούτσικου με την ποίηση του Νίκου Καββαδία. Δώδεκα χρόνια μετά τον «Σταυρό του Νότου», τέλη Νοεμβρίου του 1991 ο συνθέτης παρουσιάζει σε διπλό δίσκο κάποια κομμάτια από κει με νέα ενορχήστρωση, αλλά και ορισμένα που κυκλοφορούν για πρώτη φορά στη δισκογραφία.
Η επιλογή των ερμηνευτών δε θα μπορούσε να είναι καλύτερη: Ο Γιώργος Νταλάρας στην πρώτη συνεργασία του με τον συνθέτη, οι αδελφοί Κατσιμίχα που είχαν αλλάξει το μουσικό τοπίο στα μέσα της δεκαετίας του ’80 και φυσικά ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου στην πλήρη ωριμότητά του κι έχοντας «δοκιμαστεί» στην ποίηση του Καββαδία τόσο με τη συμμετοχή του στο «Σταυρό» το 1979, όσο κι ερμηνεύοντας αυτά τα κομμάτια στις συναυλίες του τα επόμενα χρόνια.
Η εμπορική επιτυχία του άλμπουμ ήταν μεγάλη, καθώς ξεπέρασε σε πωλήσεις τις 90.000 αντίτυπα σε μια εποχή που ήδη το ελληνικό τραγούδι είχε αρχίσει να παίρνει την κάτω βόλτα καθώς είχαν ήδη μπει «από το παράθυρο» αρκετοί «παρείσακτοι», πολλοί εκ των οποίων εξακολουθούνε να το ταλαιπωρούνε μέχρι και σήμερα…
Το να μιλήσουμε για τα τραγούδια και τις ερμηνείες των τραγουδιστών νομίζουμε ότι είναι περιττό, καθώς όλα είναι πασίγνωστα κι αγαπημένα. Απλώς, θα επισημάνουμε τις ενορχηστρωτικές διασκευές που υπάρχουν οι οποίες κορυφώνονται στη δεύτερη πλευρά του δεύτερου δίσκου, η οποία περιλαμβάνει μόλις δύο κομμάτια με τη χαρακτηριστική φωνή του συνθέτη και άπειρους «ηλεκτρικούς» πειραματισμούς…
Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στο οκτασέλιδο ένθετο που υπάρχει στη θήκη του άλμπουμ, γραμμένο στα ελληνικά και στα αγγλικά. Περιέχει βιογραφικά του Μικρούτσικου και του Καββαδία, τους στίχους όλων των τραγουδιών με αφιερώσεις, καθώς και νέα αλλά και παλαιότερα κείμενα του συνθέτη για τη δουλειά του πάνω στο έργο του ποιητή της θάλασσας, όπως και την αναλυτική δισκογραφία του.
Η παραγωγή ήταν του Αχιλλέα Θεοφίλου και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Polysound από τις 4 Σεπτεμβρίου ως τις 4 Νοεμβρίου 1991 με ηχολήπτες τους Γαβρίλη Παντζή, Γιώργο Παπαχριστοφόρου, Λευτέρη Νερομυλιώτη και βοηθούς τους Κωνσταντίνο Θεοφίλου και Δημήτρη Παπαθεοδώρου. Το εξώφυλλο περιλαμβάνει ζωγραφιές της Κωνσταντίνας και της Σεσίλ Μικρούτσικου, θυγατέρων του συνθέτη ο οποίος επιμελήθηκε τις ενορχηστρώσεις και τη διεύθυνση ορχήστρας σε συνεργασία με τον Θύμιο Παπαδόπουλο.
Τα τραγούδια του δίσκου
01) Καραντί (Γ. Νταλάρας)
02) Θεσσαλονίκη (Χ. και Π. Κατσιμίχας)
03) Ένας νέγρος θερμαστής από το Τζιμπουτί (Β. Παπακωνσταντίνου)
04) Εσμεράλδα (Γ. Νταλάρας)
05) Οι εφτά νάνοι στο S/S Cyrenia (Θ. Μικρούτσικος)
06) Λύχνος του Αλλαδίνου (Χ. και Π. Κατσιμίχας)
07) A bord de l’ “Aspasia” (Γ. Νταλάρας)
08) Federico Garcia Lorca (Β. Παπακωνσταντίνου)
09) Αρμίδα (Θ. Μικρούτσικος)
10) Γυναίκα (Γ. Νταλάρας)
11) William George Allum (Β. Παπακωνσταντίνου)
12) Ο πιλότος Νάγκελ (Π. Κατσιμίχας)
13) Σταυρός του Νότου (Γ. Νταλάρας)
14) Cambay’s water (Β. Παπακωνσταντίνου)
15) Πικρία (Χ. και Π. Κατσιμίχας)
16) Kuro Siwo (Θ. Μικρούτσικος)
17) Ένα μαχαίρι (Θ. Μικρούτσικος)