Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr
Ένας δίσκος ήρθε απ’ τα παλιά
Οι δίσκοι που ποτέ δεν ξεχνάμε…!
Παρασκευή 8 Ιουλίου 2011
Η στήλη αυτή του musiccorner έχει ως στόχο να θυμίσει στους παλαιότερους και να προτείνει στους νεότερους μια σειρά από δίσκους 33 στροφών που εκδόθηκαν σε μια «χρυσή» περίοδο για το ελληνικό τραγούδι. Τότε που μεσουρανούσαν μεγάλοι συνθέτες, ποιητές και στιχουργοί, αλλά και ερμηνευτές. Τότε που ένας νέος δίσκος του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι, του Ξαρχάκου, του Μούτση, του Λοΐζου και τόσων άλλων σπουδαίων μουσικών αποτελούσε καλλιτεχνικό και πολιτισμικό γεγονός!
Οι δίσκοι που θα παρουσιάσουμε, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς που σήμερα χαρακτηρίζονται «κλασικοί» κι έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και σε κάποιους που μπορεί να μην είχαν την αποδοχή και την «αναγνωρισιμότητα» που τους άξιζε την εποχή που εκδόθηκαν, κρύβουν όμως «διαμάντια» που έστω και μετά από τόσα χρόνια δεν είναι αργά να βγουν στην επιφάνεια…
———————————————————–
 |
«Ο ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΤΖΗΣ ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΚΩΣΤΑ ΧΑΤΖΗ»
(PHILIPS 6331002) |
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η Ελλάδα είναι η χώρα με τα περισσότερα είδη τραγουδιού από οποιαδήποτε άλλη σε ολόκληρο τον πλανήτη: Λαϊκό, έντεχνο λαϊκό, έντεχνο (σκέτο), ελαφρολαϊκό, λαϊκοπόπ και χίλια δυο άλλα ων ουκ έστιν αριθμός! Μόνο εδώ θα διαβάσετε ή θ’ ακούσετε για όλα τα παραπάνω, απλώς και μόνο για να εξυμνηθεί ή υποτιμηθεί ένας ερμηνευτής ή ένας δημιουργός αναλόγως με τα τραγούδια που λέει ή γράφει…
Αν λοιπόν έπρεπε να κατατάξουμε κάπου τον Κώστα Χατζή, σαφώς και θα δημιουργούσαμε το είδος της «κοινωνικής μπαλάντας». Τολμούμε να πούμε ότι ο συγκεκριμένος είναι ο ένας και μοναδικός εκπρόσωπός της, αφού δεν υπάρχει κάποιος άλλος που να έκανε το ίδιο πριν ή μετά από κείνον και μάλιστα με τόση επιτυχία. Υπό αυτή την έννοια, ο Χατζής ουσιαστικά έφτιαξε και στήριξε ένα νέο είδος τραγουδιού εντελώς μόνος του, υπηρετώντας το πιστά για σχεδόν μισό αιώνα…
Αφού ξεκίνησε τραγουδώντας Μίκη Θεοδωράκη (κυρίως), Μάνο Χατζιδάκι, Μίμη Πλέσσα και Γιάννη Μαρκόπουλο, το 1968 τάραξε τα νερά της δισκογραφίας με το άλμπουμ «Αναγέννησις-Αλόννησος» που περιείχε εξ ολοκλήρου δικά του κομμάτια ως προς τη μουσική. Ακολούθησαν στο ίδιο μοτίβο οι «Γειτονιές του κόσμου» το 1969 και φτάνουμε στο 1970, όταν κυκλοφορεί ο δίσκος με τίτλο «Ο Κώστας Χατζής τραγουδά Κώστα Χατζή».
Εδώ πλέον φαίνεται ξεκάθαρα ο δρόμος που θ’ ακολουθήσει ο δημιουργός και τραγουδιστής από εκεί και κάτω. Με ένα εντελώς προσωπικό στυλ θα γίνει εξαιρετικά αγαπητός στο κοινό και ιδιαίτερα στα δύσκολα χρόνια της δικτατορίας θα στείλει ηχηρά – αν και έμμεσα τις περισσότερες φορές – μηνύματα στο καθεστώς. Παράλληλα, θα μιλήσει στον κόσμο για τα κοινωνικά προβλήματα, την ανισότητα, την αδικία, την αγάπη, τον έρωτα, τον πόλεμο και την ειρήνη, τη μοναξιά και όλα όσα απασχολούν ακόμη και σήμερα τον μέσο άνθρωπο σε όλη τη γη.
Αυτό ακριβώς κάνει και στο εν λόγω άλμπουμ. Ακούγοντάς το, αισθάνεσαι ότι βρίσκεσαι σ’ ένα μικρό δωμάτιο κι έχεις τον Χατζή απέναντί σου να σκαλίζει την κιθάρα του και να τραγουδά ανεπιτήδευτα και για το κέφι του, όπως ένας ερασιτέχνης ή χομπίστας μουσικός. Αυτό ήταν το βασικό συστατικό της επιτυχίας και της αποδοχής του. Έκανε τη δουλειά του με ειλικρίνεια και σεβασμό προς το κοινό, αδιαφορώντας πλήρως για τα φώτα, τη δημοσιότητα και τα πολλά λεφτά που είναι το τρίπτυχο για τους περισσότερους που ασχολούνται με το χώρο του θεάματος…
Ένα μέρος του δίσκου καλύπτεται με τον ερμηνευτή να τραγουδά μόνο με τη συνοδεία της κιθάρας του, ενώ στο υπόλοιπο υπάρχουν και σύνθετες ορχήστρες. Τα περισσότερα τραγούδια που περιλαμβάνει είναι πάρα πολύ γνωστά κι αγαπημένα, όπως τα «Ξέχασέ με και προχώρα», «Νυχτώνει δόξα τω Θεώ», «Τι σήμερα, τι αύριο, τι χθες», «Η θεία μας η Κατίνα» και βεβαίως το «Τρελός ή παλικάρι», που έγινε περισσότερο γνωστό το 1976 όταν το ερμήνευσε η Μαρινέλλα στο θρυλικό «Ρεσιτάλ».
Ως προς τους στίχους, τους υπογράφουν η Σώτια Τσώτου, ο Ξενοφώντας Φιλέρης, ο Τώνης Τσιρμπίνος (βασικοί συνεργάτες του Χατζή για πολλά χρόνια στη δισκογραφία), η Σέβη Τηλιακού, η Σάσα Μανέτα, αλλά και η γνωστή ηθοποιός Μάρθα Βούρτση, σύζυγος του Φιλέρη. Λόγια που μιλάνε για όλα τα θέματα που απασχολούν όλο τον κόσμο, δοσμένα με τις εξαιρετικές ερμηνείες του τραγουδιστή και τραγουδοποιού…
Στο οπισθόφυλλο του δίσκου, υπάρχει ένα σημείωμα του Χατζή με το οποίο παρουσιάζει συνοπτικά στους ακροατές τι πρόκειται ν’ ακούσουνε και τη σημασία των τραγουδιών για τον ίδιο…
Τα τραγούδια του δίσκου
01) Ξέχασέ με και προχώρα (Σ. Τσώτου)
02) Νυχτώνει δόξα τω Θεώ (Σ. Τσώτου)
03) Γλυκός αντίλαλος (Μ. Βούρτση)
04) Τι σήμερα, τι αύριο, τι χθες (Σ. Τσώτου)
05) Τώρα που μεγάλωσα (Σ. Τσώτου)
06) Παίρνουμε ένα δρόμο (Σ. Μανέτα)
07) Ήρθα βράδυ (Σ. Τηλιακού)
08) Τρελός ή παλικάρι (Σ. Τσώτου)
09) Tην ελπίδα μου θα στείλω (Τ. Τσιρμπίνου)
10) Η θεία μας η Κατίνα (Τ. Τσιρμπίνου)
11) Κουράστηκα να ζω με την ελπίδα (Μ. Βούρτση)
12) Καραϊσκάκης (Φ. Φιλέρη)
|
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ – ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ
«ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙ ΓΕΜΑΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ» (PHILIPS 6331014) |
Η δισκογραφική δραστηριότητα του «διδύμου» Γιώργος Κατσαρός – Πυθαγόρας ήταν εξαιρετικά έντονη στη δεκαετία του ’70 με αναρίθμητα τραγούδια, πολλά εκ των οποίων έγιναν μεγάλες και διαχρονικές επιτυχίες. Οι δυο φίλοι είχαν πολύ στενή συνεργασία κι ένας εκ των «καρπών» της ήταν και ο δίσκος «Ένα καράβι γεμάτο τραγούδια » που κυκλοφόρησε στις 14 Οκτωβρίου 1971 και περιείχε κομμάτια που είχαν γραφτεί για την ομώνυμη τηλεοπτική ταινία του Γιώργου Σκαλενάκη, σε μια παραγωγή της Ελληνικής Εταιρείας Προγραμμάτων Τηλεόρασης.
Το κύριο ερμηνευτικό βάρος του άλμπουμ σηκώνει η Μαρινέλλα, στενή συνεργάτιδα των δύο δημιουργών για αρκετά χρόνια. Εξάλλου, εδώ βρίσκουμε τη μοναδική συνεργασία του Κατσαρού με τον Φίλιππο Νικολάου και τον Κώστα Χατζή, ο οποίος είχε ήδη αρχίσει ν’ ακολουθεί έναν εντελώς προσωπικό δρόμο στο τραγούδι κι εξακολουθεί να το κάνει μέχρι και σήμερα…
Τα τραγούδια δεν διαφέρουν ιδιαίτερα από το γνωστό στυλ του συνθέτη. Εκτός των οκτώ καινούργιων που γράφτηκαν για το δίσκο, υπάρχουν δύο μεγάλες επιτυχίες που είχε πρωτοτραγουδήσει ο Γιάννης Καλατζής («Ο επιπόλαιος» και «Η κυρα-Γιώργαινα») σε νέες εκτελέσεις, καθώς και οι «42 Μανιάτισσες» που μαζί με την «Κυρα-Γιώργαινα» είχανε κυκλοφορήσει σε δισκάκι 45 στροφών με τη Μαρινέλλα, ένα χρόνο νωρίτερα.
Επίσης, περιλαμβάνεται το «Σφουγγαράδικο» που με ερμηνεύτρια την Κλειώ Δενάρδου είχε πάρει την τρίτη θέση στο Φεστιβάλ Τραγουδιού της Πολωνίας τον Αύγουστο του 1971.
Ίσως το πιο γνωστό τραγούδι του άλμπουμ είναι «Το πέτσινο σακάκι» που κατά καιρούς έχει περιληφθεί σε διάφορες συλλογές της Μαρινέλλας, αλλά υπάρχουν και τα «Θυμήσου τον Χριστό» και «Στα χέρια της αγάπης» μ’ έναν υπέροχο Χατζή και «Η λεύκα» με τη Μαρινέλλα, ενώ γενικότερα ο δίσκος ακούγεται ιδιαίτερα ευχάριστα…
Τα τραγούδια του δίσκου
01) Η λεύκα (Μαρινέλλα)
02) Θυμήσου το Χριστό (Κ. Χατζής)
03) Η κυρα-Γιώργαινα (Μαρινέλλα και χορωδία)
04) Χτύπα καμπάνα (Μαρινέλλα)
05) Σφουγγαράδικο (Χορωδία)
06) 42 Μανιάτισσες (Μαρινέλλα)
07) Είναι μεγάλος ο Θεός (Μαρινέλλα)
08) Χάρτινο καράβι (Φ. Νικολάου)
09) Το πέτσινο σακάκι (Μαρινέλλα)
10) Ο επιπόλαιος (Χορωδία)
11) Στα χέρια της αγάπης (Κ. Χατζής)
12) Ντιρλαντά (Π. Γκίνη) (Μαρινέλλα και χορωδία)