Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr
Ένας δίσκος ήρθε απ’ τα παλιά
Οι δίσκοι που ποτέ δεν ξεχνάμε…!
Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2014
Η στήλη αυτή του musiccorner έχει ως στόχο να θυμίσει στους παλαιότερους και να προτείνει στους νεότερους μια σειρά από δίσκους 33 στροφών που εκδόθηκαν σε μια «χρυσή» περίοδο για το ελληνικό τραγούδι. Τότε που μεσουρανούσαν μεγάλοι συνθέτες, ποιητές και στιχουργοί, αλλά και ερμηνευτές. Τότε που ένας νέος δίσκος του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι, του Ξαρχάκου, του Μούτση, του Λοΐζου και τόσων άλλων σπουδαίων μουσικών αποτελούσε καλλιτεχνικό και πολιτισμικό γεγονός!
Οι δίσκοι που θα παρουσιάσουμε, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς που σήμερα χαρακτηρίζονται «κλασικοί» κι έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και σε κάποιους που μπορεί να μην είχαν την αποδοχή και την «αναγνωρισιμότητα» που τους άξιζε την εποχή που εκδόθηκαν, κρύβουν όμως «διαμάντια» που έστω και μετά από τόσα χρόνια δεν είναι αργά να βγουν στην επιφάνεια…
———————————————————–
 |
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ – ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ
“ΜΙΚΡΕΣ ΩΡΕΣ”
(COLUMBIA SCXG 86)
|
Αυτός ο συλλεκτικός και δυσεύρετος πλέον δίσκος κυκλοφόρησε το 1972, με συντελεστές ένα συνθέτη κι ένα στιχουργό που ήδη εκείνη την εποχή θεωρούνταν ως «το δίδυμο της επιτυχίας». Και όχι άδικα βεβαίως, καθώς είχαν βάλει την υπογραφή τους σε τραγούδια που ακούγονται μέχρι και τις μέρες μας και είναι πασίγνωστα, όπως «Κάθε λιμάνι και καημός», «Κυρα-Γιώργαινα», «Ο Σταμούλης ο λοχίας», «Δεν υπάρχει ευτυχία», «Αποκλείεται» και πολλά άλλα.
Στον συγκεκριμένο δίσκο εμπιστεύονται το έργο τους σε δύο πολύ μεγάλα ονόματα του ελληνικού τραγουδιού, τον Γρηγόρη Μπιθικώτση (η μοναδική του συνεργασία στο βινύλιο με τον Κατσαρό) και τον Σταμάτη Κόκοτα που στη συγκεκριμένη περίοδο μεσουρανούν στα νυχτερινά κέντρα και στη δισκογραφία και οι επιτυχίες τους διαδέχονται η μία την άλλη.
Ο πρώτος εκπροσωπεί την «κλασική» εποχή του έντεχνου λαϊκού τραγουδιού, όντας ο κατ’ εξοχήν ερμηνευτής των μεγάλων έργων κυρίως του Μίκη Θεοδωράκη και παράλληλα ή αργότερα του Μάνου Χατζιδάκι, του Σταύρου Ξαρχάκου και άλλων σπουδαίων συνθετών.
Ο δεύτερος αντιπροσωπεύει τη μόδα της εποχής με τα μακριά μαλλιά, τις περίφημες φαβορίτες και τα υψηλά κασέ, αλλά και τη νέα γενιά τραγουδιστών που πάνω τους επένδυσαν τα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής μουσικής, ποντάροντας στην εξαιρετική φωνή και την προσωπικότητά τους.
Δύο τραγούδια ερμηνεύει στο δίσκο και η ανερχόμενη Αφροδίτη Μάνου (Αγλαΐα Δημητριάδου το πραγματικό της όνομα) που ένα χρόνο νωρίτερα είχε γίνει γνωστή τραγουδώντας το πασίγνωστο και πανέμορφο «Σαν με κοιτάς» μαζί με τον Γιάννη Φέρτη και μόνη της το «Ένα καλοκαίρι» για τις ανάγκες της ταινίας «Εκείνο το καλοκαίρι», τη μουσική της οποίας είχε γράψει ο Γιάννης Σπανός κερδίζοντας το σχετικό βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης.
Πάντως, κατά καιρούς έχει δηλώσει ότι η συμμετοχή της στο εν λόγω δίσκο έγινε κατόπιν έντονης πίεσης της εταιρείας, καθώς εκείνη δεν έβλεπε με ενθουσιασμό την προσπάθεια των υπευθύνων της να την εντάξουν σ’ αυτό το είδος τραγουδιού…
Η επιτυχία του συγκεκριμένου δίσκου είναι το «Έσβησε το κερί Μαρία» που τραγούδησε ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ενώ πολύ καλή στιγμή είναι το ζεϊμπέκικο «Τα ναυάγια της ζωής» με ερμηνευτή τον ίδιο. Κάποια από τα τραγούδια με τον Μπιθικώτση συμπεριλήφθηκαν πριν κάποια χρόνια σε ψηφιακές συλλογές από 45άρια του μεγάλου ερμηνευτή, ενώ τα υπόλοιπα βρίσκονται μόνο σε αυτό το δίσκο.
Τα τραγούδια του δίσκου
01. Έσβησε το κερί Μαρία (Γρ. Μπιθικώτσης)
02. Θυμήσου και μένα (Στ. Κόκοτας)
03. Δεκανέα-δεκανέα (Γρ. Μπιθικώτσης)
04. Γιατί ανοίξαμε πανιά (Αφ. Μάνου)
05. Τα ναυάγια της ζωής (Γρ. Μπιθικώτσης)
06. Το συμφέρον σου (Στ. Κόκοτας)
07. Μακρυγιάννης-Παλαμάς (Γρ. Μπιθικώτσης)
08. Πότε θα φανεί (Γρ. Μπιθικώτσης και χορωδία)
09. Την ξέχασα (Στ. Κόκοτας)
10. Τα μάθατε τα νέα (Γρ. Μπιθικώτσης-Β. Γκίκα)
11. Τελευταία ζωή (Στ. Κόκοτας)
12. Καρδιά μου ανέστη (Αφ. Μάνου)
|
ΗΛΙΑΣ ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΟΣ – ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΠΟΥΡΜΠΟΥΛΗΣ
«ΛΑΪΚΑ ΠΡΟΑΣΤΙΑ» (LYRA 3748)
|
Ο σπουδαίος αυτός δίσκος που κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 1980 με ερμηνεύτρια τη Σωτηρία Μπέλλου, έχει τη δική του ιστορία που αξίζει ν’ αναφέρουμε πριν μπούμε στο καθαρά μουσικό μέρος του. Σε πρώτη φάση, τα τραγούδια επρόκειτο να ερμηνεύσει η Βίκυ Μοσχολιού η οποία μάλιστα είχε τραγουδήσει κάποια από αυτά σε μια συναυλία του Ηλία Ανδριόπουλου το καλοκαίρι του 1979. Στην ίδια συναυλία πήρε μέρος και η Μπέλλου τραγουδώντας ορισμένα ρεμπέτικα κι ακούγοντάς την, ο συνθέτης έκρινε πως έπρεπε τελικά να τα πει εκείνη…
Αρχικά, ο αείμνηστος Αλέκος Πατσιφάς (ιδρυτής και διευθυντής της LYRA) ήταν αντίθετος με αυτή την επιλογή, καθώς πίστευε ότι η μεγάλη ρεμπέτισσα θα βρισκόταν «έξω από τα νερά της» και ο κόσμος δεν θα αγόραζε ένα δίσκο της με ουσιαστικά «έντεχνα» κομμάτια -είχανε προηγηθεί κι άλλες ανάλογες προσπάθειες οι οποίες όμως δεν είχαν επιτυχία (εξαίρεση το “Ζεϊμπέκικο” του Διονύση Σαββόπουλου).
Εν τέλει πείστηκε και η δουλειά έγινε, παρά το γεγονός ότι συχνά-πυκνά η Μπέλλου δε μπορούσε να κατανοήσει τους στίχους του Μπουρμπούλη και δυσκολευόταν να εκφράσει το νόημά τους στην ερμηνεία της. Πάντως, τα τραγούδια της άρεσαν πολύ και όπως έχει πει σε συνέντευξή του ο συνθέτης, πήγαινε συχνά στο σπίτι του για να τ’ ακούσει παρέα με διαφορετικούς κάθε φορά φίλους της, ώστε ν’ ακούσει τη γνώμη τους…
Τον πρώτο καιρό ο δίσκος δεν πήγαινε καλά. Ωστόσο, η συνέχεια ήταν διαφορετική και σε μικρό χρονικό διάστημα οι πωλήσεις του ξεπέρασαν τα 100.000 αντίτυπα! Και δικαίως, αφού περιλαμβάνει πολύ σπουδαία τραγούδια και μια Μπέλλου που ξεδιπλώνει μοναδικά την τεράστια φωνή της, αποδεικνύοντας ότι μπορούσε να πει κι άλλα πράγματα εκτός από ρεμπέτικα όπως την είχε συνηθίσει το κοινό.
Θα σταθώ σε δύο τραγούδια που τα θεωρώ -και είναι- μεγάλα: Την «Πλατεία Βάθης» και το πασίγνωστο «Μην κλαις». Δεν ξέρω γιατί, αλλά κάθε φορά που τα ακούω αμέσως αισθάνομαι τα μάτια μου να δακρύζουν χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Πρόκειται για αριστουργήματα που δυστυχώς σήμερα έχουν περάσει στο περιθώριο, αλλά ποτέ δεν είναι αργά για να ν’ ασχοληθεί κάποιος μ’ αυτά και να τα φέρει εκ νέου στο προσκήνιο.
Η ερμηνεία της Μπέλλου τόσο στα συγκεκριμένα τραγούδια όσο και σε ολόκληρο το δίσκο είναι συγκλονιστική, βοηθούμενη βεβαίως κι από την εξαιρετική ενορχήστρωση του συνθέτη. Δεσπόζει το μπουζούκι του σπουδαίου σολίστα Κώστα Παπαδόπουλου, ενώ σε κάποια κομμάτια συμμετέχει και χορωδία. Άλλες «δυνατές» στιγμές είναι «Τα ρεμπέτικά μας μεσ’ στη στράτα», «Καισαριανή» και «Κάποιο βράδυ το όνειρό μου», χωρίς να υστερούν τα υπόλοιπα…
Στο εσώφυλλο του δίσκου υπάρχουν φωτογραφίες των δημιουργών και της Μπέλλου στο στούντιο, καθώς και οι στίχοι έξι τραγουδιών. Η ηχογράφηση έγινε από τον Γιάννη Σκιαδά στο στούντιο Action, ενώ στο εξώφυλλο υπάρχει απόσπασμα από πίνακα της Χαρίκλειας Μυταρά.
Να προσθέσω ότι αρχικά ο δίσκος επρόκειτο να ονομαστεί «Προάστια» αλλά ο Ανδριόπουλος πρόσθεσε το «Λαϊκά», ενώ σε δύο τραγούδια αναφέρεται ως στιχουργός κάποια Στέλλα Καλαβίτη. Οι στίχοι είναι και πάλι του Μπουρμπούλη, ο οποίος ωστόσο διαφώνησε με κάποιες αλλαγές που έγιναν σ’ αυτούς και δε θέλησε να μπει το όνομά του…
Τα τραγούδια του δίσκου
01. Τα ρεμπέτικά μας μεσ στη στράτα
02. Πλατεία Βάθης
03. Ματαξουργείο
04. Καισαριανή
05. Σκοπευτήριο
06. Ο αγέρας στους δρόμους
07. Μην κλαις
08. Στις λασπωμένες γειτονιές (Στέλλας Καλαβίτη)
09. Κάποιο βράδυ τ’ όνειρό μου
10. Ακροναυπλία
11. Είπα να σου στείλω (χορωδία)
12. Λαϊκά προάστια (Στέλλας Καλαβίτη)
———————–
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…