Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr
Ένας δίσκος ήρθε απ’ τα παλιά
Οι δίσκοι που ποτέ δεν ξεχνάμε…!
Παρασκευή 7 Ιουνίου 2013
Η στήλη αυτή του musiccorner έχει ως στόχο να θυμίσει στους παλαιότερους και να προτείνει στους νεότερους μια σειρά από δίσκους 33 στροφών που εκδόθηκαν σε μια «χρυσή» περίοδο για το ελληνικό τραγούδι. Τότε που μεσουρανούσαν μεγάλοι συνθέτες, ποιητές και στιχουργοί, αλλά και ερμηνευτές. Τότε που ένας νέος δίσκος του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι, του Ξαρχάκου, του Μούτση, του Λοΐζου και τόσων άλλων σπουδαίων μουσικών αποτελούσε καλλιτεχνικό και πολιτισμικό γεγονός!
Οι δίσκοι που θα παρουσιάσουμε, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σε αυτούς που σήμερα χαρακτηρίζονται «κλασικοί» κι έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και σε κάποιους που μπορεί να μην είχαν την αποδοχή και την «αναγνωρισιμότητα» που τους άξιζε την εποχή που εκδόθηκαν, κρύβουν όμως «διαμάντια» που έστω και μετά από τόσα χρόνια δεν είναι αργά να βγουν στην επιφάνεια…
———————————————————–
 |
ΚΩΣΤΑΣ ΒΟΥΤΣΑΣ
«ΕΝΑΣ ΟΝΕΙΡΟΠΑΡΜΕΝΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ» (MINOS MSM 242)
|
Η μεταπολίτευση του 1974 διατήρησε και αύξησε την επιρροή του πολιτικού τραγουδιού στη χώρα μας, όμως υπήρχε και μια άλλη πλευρά πιο «αλέγκρο» και «ελαφριά». Άλλωστε, ουδέποτε ο Έλληνας έπαψε ν’ αναζητά το «χαλαρό» και το «εύθυμο» στη ψυχαγωγία του…
Εκείνη την εποχή λοιπόν, ο Κώστας Βουτσάς πρωταγωνιστούσε με μεγάλη επιτυχία στην τηλεοπτική σειρά του αείμνηστου Κώστα Πρετεντέρη «Ο ονειροπαρμένος» (δυστυχώς έχουν σωθεί ελάχιστα αποσπάσματα στο αρχείο της κρατικής τηλεόρασης), στην οποία υποδυόταν ένα τύπο που διαρκώς φανταζόταν ότι ήταν κάποιος άλλος και προσγειωνόταν ανώμαλα στην πραγματικότητα.
Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο λοιπόν, ηχογράφησε ένα δίσκο με εύθυμα και κωμικά τραγούδια (μουσικά σκετς ουσιαστικά) ο οποίος κυκλοφόρησε την άνοιξη του 1975. Βεβαίως, ο αγαπημένος πρωταγωνιστής γνώριζε εκ των προτέρων ότι η φωνή του δεν έκανε για τούτη τη δουλειά -εξ ου και ο τίτλος, με βάση όμως και τη δημοφιλή τηλεοπτική σειρά…
Είναι ξεκάθαρο άλλωστε και από την ακρόαση τούτου του άλμπουμ ότι ο Βουτσάς δε θα μπορούσε ποτέ να γίνει τραγουδιστής. Αξέχαστη έχει μείνει η ατάκα του προς το συγκρότημα «Τρίφωνο» όταν κάποια στιγμή συναντήθηκε μαζί του σε τηλεοπτικό πλατό: «Εσείς είστε τρίφωνο, εγώ …άφωνο»!
Πάντως, η αλήθεια είναι ότι με τα πασίγνωστα «Φσστ μπόινγκ» και «Αψού γείτσες» από τη χρυσή εποχή του ελληνικού κινηματογράφου άφησε ίχνη και στη δισκογραφία, πέρα από την εξαιρετικά επιτυχημένη και πολύχρονη παρουσία του στο πανί, στη μικρή οθόνη και στο θέατρο…
Σχεδόν αμέσως με την ημερομηνία κυκλοφορίας του δίσκου, άρχισαν και οι δικαστικές περιπέτειες. Ο Γιάννης Μαρκόπουλος έγινε έξαλλος από το γεγονός ότι συμπεριλήφθηκε το τραγούδι του «Τούμπου-τούμπου ζα» χωρίς να του ζητηθεί η άδεια και κατέθεσε αγωγή εναντίον της εταιρείας, εκφράζοντας παράλληλα και την αγανάκτησή του για το ότι «ο κ. Βουτσάς διακωμωδεί και φαλτσάρει το τραγούδι μου», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά στην προσφυγή του στη δικαιοσύνη.
Σημειώνουμε ότι αυτό το κομμάτι είχε κυκλοφορήσει σε πρώτη εκτέλεση την ίδια χρονιά στο δίσκο του συνθέτη «Ανεξάρτητα» ερμηνευμένο από το Λάκη Χαλκιά και τον «πρίγκιπα» Παύλο Σιδηρόπουλο και είχε τέτοια επιτυχία, που εκτός του Κώστα Βουτσά το ηχογράφησε και ο Γιώργος Μαρίνος.
Νομίζω ότι είναι περιττό ν’ αναφερθώ σε μουσικές παρατηρήσεις. Θα πω απλώς ότι είναι ένας δίσκος που ακούγεται ευχάριστα, σαν μια θεατρική παράσταση αποτελούμενη από αστεία (αλλά σε καμία περίπτωση γελοία) τραγουδιστικά σκετς κι έναν Βουτσά που μπορεί να μην είχε τη δυνατότητα να γίνει τραγουδιστής, αλλά η θεατρικότητά του είναι διάχυτη στον τρόπο που ερμηνεύει ετούτα τα μουσικά κομμάτια.
Από εμπορικής πλευράς ο δίσκος δεν πήγε και πολύ καλά, ωστόσο σήμερα είναι εξαιρετικά σπάνιος σε οποιαδήποτε μορφή (βινύλιο ή CD, το οποίο κυκλοφόρησε πριν αρκετά χρόνια αλλά είναι εξαντλημένο εδώ και πολύ καιρό…). Εγώ τουλάχιστον δεν τον έχω βρει ποτέ ούτε πριν, ούτε μετά από τότε που τον αγόρασα.
Η παραγωγή είναι του Μίκη Κορίνθιου, ενώ στα τραγούδια «Μανώλα» (διακωμώδηση της περίφημης σειράς ερωτικών ταινιών «Εμμανουέλλα») και «Ο Τιτίλης» συμμετέχει η ηθοποιός Ειρήνη Δογάνη. Στο εσώφυλλο του δίσκου υπάρχουν φωτογραφίες από διάφορες μεταμφιέσεις του Κώστα Βουτσά για τον «Ονειροπαρμένο».
Τα τραγούδια του δίσκου
01. Πικ νικ (Ν. Αντωνιάδη-Μ. Φωτιάδη)
02. Ντουγλερί και ντουγλερέα (Ζακ Ιακωβίδη-Κ. Πρετεντέρη)
03. Ο φτεροπώλης (Ν. Αντωνιάδη-Μ. Φωτιάδη)
04. Ο πλέι μπόι (Ν. Αντωνιάδη-Μ. Φωτιάδη)
05. Το ταγκό μας (Τ. Μουσαφίρη)
06. Τούμπου-τούμπου ζα (Γ. Μαρκόπουλου)
07. Μανώλα (Ν. Αντωνιάδη-Μ. Φωτιάδη)
08. Ο Τιτίλης (Τ. Μουσαφίρη)
09. Οι τρεις καμπαλέρος (Σ. Περιστέρη)
10. Τα παιχνιδάκια (Ν. Αντωνιάδη-Μ. Φωτιάδη)
11. Ονειροπαρμένος καραγκιόζης (Ν. Αντωνιάδη-Μ. Φωτιάδη)
12. Τούμπου-τούμπου ζα (Ορχήστρα)
|
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΡΙΝΟΣ
«15 ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ» (MINOS MSM 395)
|
Θεωρώ τον Γιώργο Μαρίνο έναν από τους πιο ταλαντούχους ανθρώπους που γεννήθηκαν ποτέ σ’ αυτόν εδώ τον τόπο σε οποιονδήποτε τομέα. Παρά το γεγονός ότι δυστυχώς δεν έτυχε ποτέ να τον απολαύσω ζωντανά, κάθε φορά που τον βλέπω στην τηλεόραση, είτε σε συνέντευξη είτε σε καλλιτεχνική δραστηριότητα, κάθομαι και τον χαζεύω.
Κρίμα που αυτό πλέον δε γίνεται τόσο συχνά (για να μη πω καθόλου…), αφού έχει αποσυρθεί -ή καλύτερα απομακρυνθεί- εδώ και λίγα χρόνια από τα δρώμενα του χώρου και τελευταία έμαθα ότι ξεκίνησε να γράφει την αυτοβιογραφία του, η οποία σίγουρα θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον.
Δεν είναι μόνο το ταλέντο του που μ’ έκανε φανατικό θαυμαστή του από μικρή ηλικία, αλλά η ειλικρίνεια και η αλήθεια που βγάζει όποτε μιλά και το θάρρος που έχει να λέει δημοσίως ορισμένα πράγματα που οποιοσδήποτε άλλος δε θα τολμούσε ούτε καν ν’ αγγίξει. Ο νοών νοείτο…
Μετά από αυτή τη μικρή εισαγωγή, ήρθε η ώρα να αναφερθούμε στο δίσκο «15 χρόνια παράσταση» που κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 1980. Πρόκειται για μια ζωντανή ηχογράφηση του προγράμματός του στη «Μέδουσα» -την οποία σφράγισε ανεξίτηλα με την παρουσία του για 17 ολόκληρα χρόνια (1974-1991)- με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 15 ετών στο χώρο του θεάματος ως αυθύπαρκτη παρουσία.
Θα έλεγα ότι έχουμε να κάνουμε με ένα άλμπουμ – ντοκουμέντο γύρω από την καριέρα του μοναδικού κι ανεπανάληπτου σόουμαν από το 1965 ως το 1980, αφού κατά τη διάρκεια της παράστασης διηγείται την πορεία του στο θέατρο και στη μουσική μέσα από τραγούδια που έγραψαν ιστορία (και) με τη φωνή του, αλλά και από χιουμοριστικά σκετς και μιμήσεις που τον καθιέρωσαν γρήγορα στην καλλιτεχνική «οικογένεια» ως κάτι ξεχωριστό.
Χαρακτηριστική είναι η ατάκα που του είχε πει ο μεγάλος Γρηγόρης Μπιθικώτσης κάποια στιγμή που του πρότεινε να συνεργαστούν: «Εμείς όλοι οι τραγουδιστές είμαστε …όσπρια. Άλλος φασόλια, άλλος φακές, άλλος ρεβίθια! Εσύ μέσα σε όλα αυτά είσαι μια …μακαρονάδα»!
Εκτός από την αναδρομή στη μέχρι τότε πορεία του στο χώρο, υπάρχουν και τέσσερα καινούργια τραγούδια γραμμένα για εκείνον ειδικά για την παράσταση της συγκεκριμένης σεζόν. Από αυτά, ακούστηκαν πολύ το «Ε! και» και η «Φωτογραφία» με την Αλέκα Κανελλίδου στις δεύτερες φωνές.
Γενικότερα πάντως, ο Γιώργος Μαρίνος δεν είχε την ίδια επιτυχία στη δισκογραφία όσο στην πίστα. Μάλιστα, σε κάποιο σημείο του δίσκου σαρκάζει τούτο το γεγονός λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «…έπρεπε να κάνω λιγάκι μμμ για να με προσέξουν», αναφερόμενος φυσικά στο τραγούδι της Νινής Ζαχά που είχε γίνει πασίγνωστο ένα χρόνο νωρίτερα μέσα από το άλμπουμ με τίτλο το όνομά του.
Συμπερασματικά, πρόκειται για έναν άκρως διασκεδαστικό δίσκο που παρότι δε μπορεί να οπτικοποιηθεί, δίνει τη δυνατότητα στον ακροατή να φτιάξει μόνος του τις εικόνες της παράστασης και να φανταστεί την ατμόσφαιρα που επικρατούσε μέσα στη «Μέδουσα» εκείνα τα χρόνια. Κι όλα αυτά, με τη σφραγίδα του Γιώργου Μαρίνου…
Στο εσώφυλλο του δίσκου υπάρχει ένα κολάζ από δημοσιεύματα που τον αφορούν και αποσπάσματα από συνεντεύξεις του, φωτογραφίες του, διαφημιστικά δίσκων του και σχόλια για το πρόσωπό του από τρεις μεγάλες κι αξέχαστες μορφές του πολιτισμού μας, όπως ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Νίκος Γκάτσος και ο Δημήτρης Χορν.
Η παραγωγή είναι του Σπύρου Ράλλη και η ηχογράφηση έγινε από το κινητό συνεργείο του Χ. Λίλλη με ηχολήπτη τον Γιάννη Σμυρναίο. Την ενορχήστρωση και τη διεύθυνση ορχήστρας επιμελήθηκε ο Νίκος Δανίκας, μόνιμος μαέστρος του Μαρίνου σε όλες τις δουλειές του.
Τα τραγούδια του δίσκου
01. Εισαγωγή (Ν. Δανίκα)
02. Στριπ-τιζ (Κείμενα Π. Μάτεση)
03. Γεννήθηκα στο Βοτανικό (Κείμενα Π. Μάτεση)
04. Οδός ονείρων (Μ. Χατζιδάκι)
05. Χριστινάκι (Γ. Σπανού-Β. Ρώτα)
06. Ηθοποιός (Μ. Χατζιδάκι)
07. Mother Νίκαια (Δ. Νήρα-Π. Μάτεση)
08. Το Δεσποινάκι (Μ. Χατζιδάκι-Ν. Γκάτσου)
09. Ταυτότητα (Ν. Δανίκα-Δ. Ιατρόπουλου)
10. Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών (Γ. Κριμιζάκη-Γ. Κακουλίδη)
11. Μιμήσεις (Γ. Μαρίνου)
12. Μάρκος Μπότσαρης (Γ. Μαρίνου)
13. Το ποιηματάκι του Μποστ (Μ. Μποσταντζόγλου)
14. Κάνε μου λιγάκι μμμ… (Ν. Ζαχά)
15. Η φωτογραφία (Ν. Ζαχά)
16. Τζιρκολόζα (Γ. Ξανθούλη)
17. Ε! και (Ν. Δανίκα-Τ. Καρνάτσου)
18. Τόσο ωραία (Γ. Σπανού-Λ. Παπαδόπουλου)
19. Η κυρία Ζουμπουλία (Γ. Ξανθούλη)
20. Εμένα δε μου φτάνει τόσο (Ν. Ζαχά)
21. Η κυρία Τουλουμπουκίδου (Γ. Ξανθούλη)
22. Όσα μου κατηγορούν (Ν. Δανίκα-Π. Μάτεση)