26/9/2011
Γράφει η Ελένη Λαμπράκη
Φωτογράφηση: Ιωάννα Γκόγκου
www.musiccorner.gr
Θα είμαι ειλικρινής. Ο Κάφκα δεν ήταν ποτέ από τους αγαπημένους μου. Τον έβρισκα πολύ βαρύ, πολύ δύσκολο, πολύ απαιτητικό. Ίσως αν τα τραγούδια του Κύριου Κ. (κατά κόσμον Θοδωρή Κοντάκου) ήταν απλά σκόρπιοι στίχοι που διάβασα κάπου ή και ποιήματα να σκεφτόμουν το ίδιο. Όμως μια καλή μελωδία κάνει τα πάντα πιο όμορφα, έτσι δεν είναι;
«Εδώ είναι το σπίτι μου» λέει ο Κύριος Κ. με το νέο του δίσκο. Ένα σπιτίσιο σκηνικό στο Koo Koo λοιπόν και μια παρουσίαση του νέου υλικού χωρίς τους βαρετούς προλόγους και τις τυπικές ευχαριστίες που συνοδεύουν συνήθως αυτές τις περιστάσεις. Ένα μεγάλο φωτιστικό δαπέδου, μια πολυθρόνα, ένας retro πολυέλαιος με έναν κρεμασμένο …Batman! Αλήθεια έτσι να είναι το σπίτι αυτού του μυστήριου τραγουδοποιού;
Παρά τις όποιες αντιξοότητες προκάλεσε η απεργία των μέσων μαζικής μεταφοράς, το Koo Koo ήταν γεμάτο. Ανάμεσα στο κοινό ο Ζακ Στεφάνου, ο Λεωνίδας Μπαλάφας και ο Silly Boy οι οποίοι έκαναν κερκίδα από μόνοι τους, ο καθένας με τον τρόπο του! Λίγο μετά τις 23.30 ο Κύριος Κ. μαζί με τους μουσικούς του εμφανίστηκαν στη σκηνή και άλλοτε με ξεσηκωτικούς άλλοτε με πιο καταθλιπτικούς ρυθμούς μας παρουσίασαν τη δουλειά τους ξεκινώντας φυσικά με το ομώνυμο «Εδώ είναι το σπίτι μου».
Κύριος Κ. λοιπόν, μια φιγούρα που μου ταίριαξε πολύ με το καλλιτεχνικό της ψευδώνυμο. Ένα μαυροντυμένο πλάσμα, ένα πρόσωπο κρυμμένο πίσω από δυο τσουλούφια μαλλιών, σκυμμένο πάνω από το μικρόφωνο, κίνηση με νεύρο και ένταση, φωνή βαθιά και ιδιαίτερη από αυτές που τις ακούς και δεν τις ξεχνάς. Θύμισε κάτι από τις παλιές καθαρόαιμες εποχές όπου Τρύπες, Ξύλινα Σπαθιά και Διάφανα Κρίνα έκαναν συναυλίες στις γειτονιές και γινόταν χαμός. Με ήχο δυνατό, ηλεκτρικό, ενίοτε αγχωτικό και στίχο κλειστοφοβικό πέρασε πάνω από μια ώρα, με το κοινό να τραγουδάει και να φωνάζει δυνατά «Συγγνώμη μήπως έχετε ώρα;» («Το ρολόι»), «Άνθρωπος στη θάλασσα», «Κλείστε το γενικό», «Superman» (όπου σαν ψυχαναγκαστικός άνθρωπος συνειδητοποίησα ότι τραγουδάει για το Superman και από πάνω κρέμεται ένα κουκλάκι Batman – και δεν ήμουν η μόνη που το σκέφτηκε!). Κάπου εκεί κόλλησαν και οι Black Keys με το «Tighten up» και ο Λεωνίδας Μπαλάφας που άφησε για λίγο την παρέα του και βρέθηκε επί σκηνής. Ακούσαμε λοιπόν τον «Παύλο», ο οποίος ελπίζουμε να ηχογραφηθεί σύντομα και φυσικά το «Για το ράδιο» από τον τελευταίο δίσκο του Λεωνίδα, το οποίο έχει γράψει ο Κύριος Κ. (εδώ επιτρέψτε μου να «καρφώσω» τον Λεωνίδα Μπαλάφα ο οποίος όταν είπε το «Ράδιο» στο Ark Festival το έκλεισε λέγοντας «Να έρχεσαι Θοδωρή να γράφουμε τραγούδια» κάτι στο οποίο εμείς λέμε ναι φυσικά!). Η συνέχεια εξίσου punk και με Springsteen, Clash και Dead Kennedys…
Η ώρα είχε περάσει και μετά από τόση ένταση οι ρυθμοί έπρεπε να πέσουν. Πιο αργά, πιο εσωτερικά τραγούδια, πιο συναισθηματικές ερμηνείες στα «Πρόσωπα» και τη «Χαμένη Ελπίδα» εκείνο το πρώτο τραγούδι από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 2005. Κάτι που δεν κράτησε για πολύ βέβαια γιατί με τις πρώτες του νότες το «Κορίτσι του μήνα» ξεσήκωσε τους πάντες! Ξανά Dead Kennedys και το Koo Koo να έχει μετατραπεί σε τεράστιο punk party υπό τους ήχους του «I fought the law», του «I wanna be your dog» και του «California uber alles».
Ο κύριος Κ. προσπάθησε αρκετές φορές να μας καληνυχτίσει και να μας ευχαριστήσει που ήρθαμε παρά τις δυσκολίες στη μετακίνηση, πάντα όμως έμενε να ικανοποιήσει το κοινό του με ακόμα ένα τραγούδι. Με ένα reprise του ωραιότερου του για μένα κομματιού «Πάρε τα μάτια μου και κοίτα» και ένα solo στην κιθάρα με τη φωνή του Silly Boy των Expert Medicine μας αποχαιρέτισε σχεδόν 2,5 ώρες μετά. Ναι ήταν μια πραγματικά ωραία βραδιά!
Περισσότερες αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…