ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Δισκογραφική Εταιρεία : Lyra (5/2011)
Ο Αλέξης Καραβέργος εμφανίστηκε δισκογραφικά το 2008 με το cd «Ο βασιλιάς σου να γίνω». Το κοινό τον γνώρισε και τον αγκάλιασε αμέσως, ωστόσο έπρεπε να περάσουν 3 χρόνια για να ολοκληρώσει το δεύτερο προσωπικό του album, στο οποίο υπογράφει και πάλι ο ίδιος τους στίχους και τη μουσική.
Το cd με τίτλο «Ζητώ πολλά» που κυκλοφορεί από τη Lyra περιλαμβάνει έντεκα καινούρια τραγούδια με εναλλακτικό ήχο. Ο ταλαντούχος τραγουδοποιός περιγράφει αισθήματα, ιδέες, έρωτες, καταστάσεις που βιώνει σήμερα και ευχές που δίνει για το αύριο, ενώ καταφέρνει να αγγίζει τα όρια του ροκ με εμφανείς επιρροές από την ελληνική παραδοσιακή μουσική. Ατμοσφαιρικό και σύγχρονο, μελωδικό και γήινο, το «Ζητάω πολλά» είναι ένα cd με ιδιαίτερα δουλεμένη μουσική και στίχους που συγκινούν, ένα cd που αξίζει να μπει στη δισκοθήκη σας και στο soundtrack της καθημερινότητάς σας.
Ο ίδιος γράφει για το νέο του cd:
Υπάρχουν άνθρωποι που καθημερινά, χωρίς να λυπούνται τον εαυτό τους, αγωνίζονται να κερδίσουν πράγματα που εμείς οι υπόλοιποι θεωρούμε αυτονόητα. Άνθρωποι διαφορετικοί που ζούνε στο δικό τους κόσμο, ακολουθούν τη δική τους πορεία και έχουν σκοπό ζωής να προστατέψουν τα λουλούδια της ψυχής, όσο κι αν η πραγματικότητα και η καθημερινότητα θέλουν να τα τσαλαπατήσουν. Τα τραγούδια αυτού του δίσκου έχουν γραφτεί γι’ αυτούς τους ανθρώπους, ως ελάχιστη ανταπόδοση στο ανεκτίμητο μάθημα που μας προσφέρουν απλόχερα.
Καλή ακρόαση
Αλέξης Καραβέργος
Τα σκίτσα του άλμπουμ είναι του Νίκου Ξενίδη.
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ MUSIC CORNER
Γράφει ο Γιώργος Φούκος – g.foukos@musiccorner.gr
2η δισκογραφική προσπάθεια από τον Αλέξη Καραβέργο που ανήκει δισκογραφικά στο δυναμικό της Lyra. Για να υπάρχει απόλυτη ειλικρίνεια, διαβάζοντας το δελτίο τύπου δημιουργήθηκε μία σύγχυση για το αν έχω – ή όχι – ήδη ακούσει κάτι απ’ το συγκεκριμένο καλλιτέχνη.
Όπως και να ‘χει το 1ο τραγούδι του cd «Όλα μοιάζουν ανίκητα» θυμίζει σχολή Chris Rea σε ελληνική απόδοση με ικανοποιητικό αποτέλεσμα αν και ο στίχος «και ξερνάω θυμό» μας προβλημάτισε αρκετά. Μελαγχολική αρχή που δίνει σκυτάλη στο «Η ευχή μου» πολύ πιο κοντινό στo σημερινό pop rock ύφος, χαϊδεύει ηχητικά χωρίς όμως να ικανοποιεί πλήρως την περιέργειά μας οπότε και συνεχίζουμε με τα υπόλοιπα τραγούδια. Με τάσεις καλλιτεχνικής ανυπομονησίας πέρασα γρήγορα απ’ όλα τα κομμάτια μέχρι να καταλήξω σ’ εκείνο γύρω απ’ το οποίο ξεδιπλώνεται το υπόλοιπο cd.
Ξεχώρισα το «Ζητώ Πολλά» γιατί θυμίζει τις ωραίες εκείνες δισκογραφικές περιόδους που το κάθε είδος ελληνικής μουσικής είχε τη δική του θέση και παραγωγή χωρίς να στριμώχνονται καλλιτέχνες και εταιρείες στη λογική της μόδας. Κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ’90 η έντεχνη σκηνή, που δεν ήταν απαραίτητα πιο ποιοτική σε σχέση με τις υπόλοιπες, λειτουργούσε με τους δικούς της κανόνες και ρυθμούς χωρίς το άγχος της εμπορικής απήχησης. Εκεί πίσω λοιπόν επιστρέφει το συγκεκριμένο τραγούδι αφήνοντας μελαγχολικές σκέψεις για το αν θα μπορούσε να επανέλθει μία τέτοια εποχή.
Τα υπόλοιπα 8 τραγούδια κινούνται στο ίδιο ύφος του μελωδικού rock χωρίς ωστόσο να ξεχωρίζει κάποιο σε σχέση με τα άλλα. Η φωνή του Αλέξη Καραβέργου έχει στοιχεία από Domenica, Νίκο Ζιώγαλα κ.α. ενώ ο ήχος του θυμίζει σχολή Βασίλη Καζούλλη. Γενικά οι επιλογές του είναι καλές και όλο το cd έχει μία ομοιογένεια ως προς το στίχο και τον ήχο αλλά χρειάζεται πιο δυνατές ερμηνείες για να διακριθεί ο ίδιος ο καλλιτέχνης.
Γενικά ο Αλέξης Καραβέργος έχει στοιχεία που κεντρίζουν το ενδιαφέρον, αλλά από ένα σημείο και μετά το άκουσμα δεν ικανοποιεί, όχι γιατί έχει άσχημα τραγούδια ή παραγωγή, αλλά γιατί η φωνή του τραγουδιστή είναι πίσω από τα τραγούδια. Σαν ο ίδιος να θέλει να προωθήσει περισσότερο το συνθετικό του ταλέντο παρά την ίδια του τη φωνή. Ελπίζουμε η 3η δισκογραφική του απόπειρα να τον βοηθήσει περισσότερο ως προς τη θέση του στο σύγχρονο δισκογραφικό γίγνεσθαι…
ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ CD
01. Όλα μοιάζουν ανίκητα
02. Η ευχή μου
03. Με την καρδιά γεμάτη
04. Θα κάψω τη μαγεία μου
05. Γυρεύω την καρδιά σου
06. Ζητώ πολλά
07. Αισθήματα που ακροβατούν
08. Οι αγάπες δραπετεύουν
09. Ο γυρισμός
10. Ατέλειωτη ντροπή
11. Άγια τρικυμία
*** Οι κριτικές δίσκων αποτελούν προσωπικές απόψεις του εκάστοτε συντάκτη που σε καμία περίπτωση δεν είναι απαραίτητο ότι συνάδουν με τις απόψεις και της υπόλοιπης συντακτικής ομάδας του Music Corner