Γράφει η Στέλλα Καραμπακάκη
www.phonographic-society.com/artists#!__stella-karabakaki

Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2012
www.musiccorner.gr

Κι ενώ όλα γύρω μας γυρίζουν και καταρρέουν ένα ένα, χωρίς να μας αφήνουν και πολύ χρόνο για να πάρουμε χαμπάρι τι έγινε, κάποιες βασικές ανάγκες παραμένουν σταθερές.

Ανάμεσα τους είναι και η ανάγκη για προσωπικό χώρο, για να τρώμε ό,τι θέλουμε, με όποιον θέλουμε, να κοιμόμαστε ό,τι ώρα θέλουμε, με όποιον θέλουμε και να κάνουμε πάρτυ όποια μέρα θέλουμε, με όποιον το θέλουμε, χωρίς να μας απασχολεί αν υπάρχει κάποιος άλλος τριγύρω με διαφορετική άποψη από εμάς.

Ούτε λίγο ούτε πολύ, όλοι όσοι θέλανε ένα δικό τους σπίτι πριν δυο χρόνια – που ίσως και να τους φαινόταν εφικτό τότε, και να λέγανε λίγο ακόμα και θα την ξεφορτωθώ τη μάνα μου που με κυνηγά με το πιρούνι ανά χείρας – συνεχίζουν ακόμα να το θέλουνε.

Το πρόβλημα είναι ότι πλέον δεν φαίνεται καθόλου εφικτό και δεν πρόκειται να το αποκτήσουν μάλλον ποτέ.

Γιατί δεν έχουν δουλειά, δεν έχουν αποταμιεύσεις, δεν έχουν τη διάθεση για μετακομίσεις και νέες περιπέτειες.

Όλα είναι θέμα προτεραιοτήτων όμως.

Άλλοι απελπίζονται και παντρεύονται τον πρώτο πρόθυμο άνθρωπο που θα βρεθεί μπροστά τους πριν κλείσουν τα σαράντα, άλλοι απελπίζονται και δέχονται να κάνουν μια δουλειά που στα νιάτα τους θεωρούσαν ισάξια με τις δέκα πληγές του Φαραώ, άλλοι απελπίζονται και πάνε να μείνουν σε ένα δώμα, παρέα με τον κολλητό τους και τη γκόμενα του (που είναι άλλη κάθε βδομάδα και θέλει να τη βοηθήσουν και στη μετακόμιση), μπας και βρουν την ησυχία τους και τον εαυτό τους.

Έχω ξαναπεί πως λύσεις δεν έχω, είμαι από αυτούς τους μάλλον ενοχλητικούς ανθρώπους που απλώς σχολιάζουν το πώς έχει η κατάσταση.

Παρόλα αυτά όμως έχω κάποιες προτάσεις.

Αν μπορεί ο Λεμπέσης να κάνει μια σοφίτα να μοιάζει με προεδρική σουίτα, σίγουρα μπορούν κι όλοι οι υπόλοιποι!

Οπότε πάρτε μαζί το ταίρι σας – πολύ καλύτερο από το να πάρετε τον κολλητό σας, γιατί πιο εύκολα θα βρείτε νέο ταίρι από ότι νέο φίλο – και διαμορφώστε μαζί μια σοφίτα, μια γκαρσονιέρα, το παιδικό σας δωμάτιο στη χειρότερη. Βολευτείτε εκεί, βάλτε τα όρια σας στους συγγενείς και τους φίλους που μπορεί να κατοικούν στα γύρω δωμάτια και οπλιστείτε με καλή διάθεση.

Όλα φαίνονται καλύτερα όταν μένεις με παρέα, και δεν βλέπω και πως αλλιώς θα μπορούσε να μένει κανείς, έτσι όπως έχουν έρθει τα πράματα.

Σε άλλες χώρες το κάνουν αυτό ήδη επί χρόνια.

Βέβαια, επειδή καμιά φορά το να κάνουμε περικοπές και στα όνειρα είναι πιο επίπονο και από το να μας κάνουνε  περικοπές στους μισθούς, όσο μένετε με την καλή σας διάθεση και το ταίρι στη σοφίτα, κάντε μια βόλτα από το Σύνταγμα, πετάξτε και καμιά ντομάτα!

Δεν βλάπτει…!

Απουσιολόγιο!

***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here