25/11/2013
Γράφει η Εύα Μάρου
Φωτογράφηση: Ματίνα Φουντούλη
www.musiccorner.gr
Τετάρτη βράδυ. Μεσοβδόμαδα και αναρωτιέσαι τι να κάνεις! Ψάχνεις τρόπους να ξεφύγεις από την ρουτίνα. Και τελικά τα καταφέρνεις. Γιατί; Αθήνα είναι η απάντηση. Μια αστείρευτη πηγή διασκέδασης και ψυχαγωγίας. Ευρεία επιλογών απλώνεται μπροστά στα μάτια σου, αφού με την σωστή πληκτρολόγηση, η οθόνη απεικονίζει διαθέσιμες λίστες προτάσεων για την κάθε σου βραδιά. Κάπως έτσι και εμείς, αρμενίζοντας ή καλύτερα σερφάροντας στις διόδους του διαδικτύου, ανακαλύψαμε πως σε ένα μαγαζάκι κατά μήκους της Ιπποκράτους διαδραματίζεται ένα αξιοσημείωτο γεγονός. Έτσι, πήραμε τα μολύβια μας και τις φωτογραφικές μας και τρέξαμε να απολαύσουμε την παρουσίαση του νέου δίσκου του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, “ΔΡΑΠΕΤΗΣ μέρος 1ο: το παραμύθι της βεντάλιας”. Υπεύθυνος για τα ποιήματα/στίχους/αφήγηση/μουσική είναι ο Απόστολος Μπουλασίκης και για την καλλιτεχνική επιμέλεια/ηχοληψία/ενορχήστρωση ο Γιώργος Αρχοντάκης. Και οι δύο έχουν συνεργαστεί και στο παρελθόν με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Ευτυχώς, από τον τίτλο και μόνο, γνωρίζουμε πως στο μέλλον θα έχουμε ακριβώς την ίδια χαρά. Να παρευρεθούμε και σε μια δεύτερη παρουσίαση.
Τα πράγματα ξεκίνησαν τοιουτοτρόπως! Αφού φτάσαμε στο Πινόκιο, η πρώτη σκέψη ήταν: “Πού θα χωρέσει τόσος κόσμος;”. Αλλά όσο περνούσε η ώρα παρατηρούσες ότι, παρά την πολυκοσμία, αυτό που μετράει είναι η συνολική διάθεση του κοινού και ο λόγος που βρίσκεσαι εκεί. Όχι η χωροταξία του μαγαζιού. Άλλωστε, η καλύβα κρύβει μαργαριτάρι, που λέει και ο σοφός λαός. Μέχρι ο λόγος να δοθεί στον Βασίλη Παπακωνσταντίνου παρατηρούσαμε τον κόσμο που αγωνιούσε να ξεκινήσει η παρουσίαση. Η ατμόσφαιρα ήταν όμορφη και ζεστή. Ο τραγουδιστής τριγυρνούσε από τραπέζι σε τραπέζι και χαιρετούσε φίλους και γνωστούς. Εκείνη τη στιγμή ήρθε και ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, τον οποίο διαδέχθηκε αμέσως μετά και ο Θάνος Μικρούτσικος, «ρίχνοντας κόκκινο στην νύχτα» και «στις γραμμές των οριζόντων». Ο Γιάννης Γιοκαρίνης έδωσε και εκείνος το παρόν, θέλοντας ίσως να αναπολήσει στιγμές από τις εμφανίσεις του με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, το ’86 στο Άλσος, ή και απλώς να αποκτήσει μια ωραία βραδιά!
Όταν έφτασε την στιγμή να βρεθεί στο μικρόφωνο ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ξαφνικά όλοι σώπασαν για να δώσουν όλη την προσοχή τους. Αφού παρουσίασε και ευχαρίστησε τους συνεργάτες του δίσκου του, έδωσε τον λόγο αρχικά στον Αποστόλη Μπουλασίκη. «Τα τραγούδια πάνε πλάι στην ζωή, δεν είναι προετοιμασία της ζωής. Αν είναι να ζαρώσεις από αγωνία, καλύτερα σαν κάρβουνο να ζεις!» μας είπε. Ο Γιώργος Αρχοντάκης δήλωσε: «Θα προσπαθήσουμε το δεύτερο μέρος να είναι καλύτερο από το πρώτο». Μάλιστα, μάθαμε πως τα τραγούδια του δεύτερου μέρους υπάρχουν και θα κυκλοφορήσουν και σε βινύλιο. Ακόμα, ευχαρίστησε θερμά και τους μουσικούς του και τους παιδικούς του φίλους, από την Γερμανία και από τις εργατικές κατοικίες.
Επόμενο βήμα. Παρουσίαση των νέων τραγουδιών, τα οποία φυσικά συνάδουν με την ίδια δυναμική των προηγουμένων. «Ένα σπιρτόξυλο», το οποίο συνοδεύτηκε από ένα βίντεο από τις ηχογραφήσεις του δίσκου. «Αν ήξερα πώς είμαι στο βίντεο, δεν θα επέτρεπα να παίξει», αυτοσαρκάστηκε ο τραγουδιστής. Δεύτερο κομμάτι, «Μαργαρίτα» (μπαλάντα), «Το παραμύθι της βεντάλιας», στο οποίο ακούγεται η θεία φωνή ενός μικρού κοριτσιού, της Ανδριάνας. «Είμαι», «Ο κωπηλάτης», ένα περίεργο μουσικό πάντρεμα με το κλαρίνο του Νίκου Φιλιππίδη. «Δε με αφορά», αφιερωμένο στον άπραγο άνθρωπο, που δεν αναλαμβάνει ευθύνες, αλλά θα μπορούσε να σώσει τον κόσμο. Γι αυτό, άλλωστε, τον αποκαλεί και Νώε. Ακούγονται δύο φωνές. Η μία ανήκει στον Απόστολο Μπουλασίκη και ανήκει στην συνείδηση. «Χαλικάκι» και «Προοίμιο» του «Δυτικά Νο1» Σε αυτά, ακούγεται η φωνή του Αποστόλη Μπουλασίκη. Γίνεται μια συνομιλία με τον καθρέφτη και στο τέλος μπερδεύεται το είδωλο με τον πραγματικό εαυτό.
Η βραδιά έκλεισε με γέλια. ‘Έπειτα από την συγκίνηση που προκάλεσαν τα κομμάτια το ανέκδοτο του Βασίλη Παπακωνσταντίνου ολοκλήρωσε το γεγονός : «Δύο περιστέρια κάθονται στην κορυφή μια κολώνας. Στη βάση της είναι ένα βατραχάκι που προσπαθεί να σκαρφαλώσει. Κάποια στιγμή λέει το ένα περιστέρι στο άλλο: Ρε συ, μήπως να του πούμε ότι είναι υιοθετημένο;»
Γι αυτό, λοιπόν, και εμείς πρέπει να πούμε, όχι το ότι αξίζει να βρεθεί κανείς στον ίδιο χώρο με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, αυτό είναι γνωστό, αλλά το ότι πρέπει έστω μια φορά κανείς στην ζωή του. Αν, βέβαια, σκέφτεται πως μπορεί να αλλάξει τον κόσμο!
——————
Αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από την παρουσίαση
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…