ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Δισκογραφική Εταιρεία : Lyra (3/2010)

Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου επέστρεψε γιατί «Το παιχνίδι παίζεται» ακόμα.
Λίγοι είναι οι αξιόλογοι καλλιτέχνες, που καταφέρνουν να μεγαλώσουν πολλές γενιές με τα τραγούδια τους χωρίς να χάνουν στιγμή τη δημιουργικότητα τους. Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ή καλύτερα ο Βασίλης, είναι ένας από αυτούς. Η κορυφαία φωνή της ελληνικής ροκ μουσικής συνεχίζει να μας χαρίζει καθηλωτικά τραγούδια.

Το νέο άλμπουμ του Βασίλη έχει την υπογραφή του ίδιου και του Οδυσσέα Ιωάννου. Oι μουσικές του Βασίλη και οι στίχοι του Οδυσσέα δημιούργησαν δέκα τραγούδια που συγκινούν και σε φέρνουν αντιμέτωπο με τη δική σου ιστορία, όπως το «Μαμά», μια από τις πιο δυνατές μουσικές ιστορίες που έχουν γραφτεί ποτέ. Το συγκεκριμένο τραγούδι των Charles Aznavour και Robert Gall καταφέρνει να συγκινήσει από το πρώτο άκουσμα. Η δεύτερη διασκευή, που περιέχεται στο cd, είναι το «Το πάρτυ αρχίζει» του Adriano Celentano.
Ιδιαίτερη στιγμή του δίσκου αποτελεί το ντουέτο «Σαν ναυαγός», που τραγουδά μαζί με τον σπουδαίο ερμηνευτή Δημήτρη Μητροπάνο, μια εξαιρετική μουσική συνεύρεση μεταξύ του λαϊκού και του ροκ τραγουδιού.

Η νέα δισκογραφική εξέλιξη του Βασίλη Παπακωνσταντίνου θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μια από τις καλύτερες στιγμές της καριέρας του.

ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ MUSIC CORNER
Γράφει ο Κώστας Φροντιστής –
 fr_kostas@musiccorner.gr 

Φαίνεται ότι πάνω από 30 δίσκοι και αμέτρητες διαχρονικές επιτυχίες, δεν είναι αρκετά για τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου! Έναν καλλιτέχνη που άνετα θα μπορούσε να «συντηρείται» από την τεράστια δισκογραφία του, αλλά έχει την προσωπική ανάγκη, να επικοινωνεί με τον κόσμο ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Και φυσικά αυτή η ανάγκη οφείλει να είναι καθαρά ουσιαστική, και όχι της λογικής «να βγάλω και φέτος δίσκο». Κάπως έτσι φαίνεται λοιπόν να αποφάσισε να κυκλοφορήσει φέτος τον δίσκο «Το παιχνίδι παίζεται».

Ένας δίσκος που για δεύτερη συνεχόμενη φορά φέρει σε όλα τα τραγούδια (εκτός από δυο διασκευές που υπάρχουν) την υπογραφή του Βασίλη στην σύνθεση, ενώ οι στίχοι αυτή τη φορά ανήκουν στον Οδυσσέα Ιωάννου, με τον οποίο έχει συνεργαστεί και στο παρελθόν. Από το πρώτο άκουσμα, έψαξα στοιχεία που να κάνουν τον συγκεκριμένο δίσκο να ξεχωρίζει και μπορώ να πω ότι είναι σαφώς καλύτερος από τους τελευταίους δίσκους του, αλλά δε βρήκα και κάτι ιδιαίτερο που να τον κάνει να διαφοροποιείται από το σύνολο της δισκογραφίας του. Και όχι, δεν περιμένω πειραματισμούς από τέτοιους καλλιτέχνες, αλλά συνέπεια! Συνέπεια στην καλλιτεχνική αναζήτηση και συνέπεια στο ρεπερτόριο! Σε καμία περίπτωση βέβαια δεν είναι ασυνεπής σε αυτό, καθώς αυτοί που έχουν «ροκάρει» μαζί του, θα ροκάρουν ξανά με το «Το παιχνίδι παίζεται» που σίγουρα θα το ακούμε για πολλά χρόνια! Όποιος επαναστάτησε μαζί του, θα επαναστατήσει ξανά και με το δίκιο του, με το «Χρόνια φορτώνω». Όπως και όποιος έχει ερωτευτεί με τραγούδια του, θα ξαναζήσει στιγμές έρωτα με τα «Παραμονή Πρωτοχρονιάς», «Πεταλούδα» και «Μην με αλλάξεις», το οποίο είναι και η πιο ευαίσθητη στιγμή του δίσκου (η πρώτη εκτέλεση ανήκει στην Τζένη Χατζοπούλου για την οποία το είχε γράψει ο Βασίλης). Επίσης ευαίσθητο αλλά από άλλη οπτική, το «Μαμά», μια διασκευή ενός Γαλλικού τραγουδιού με στίχο και ερμηνεία που σε προκαλούν να συγκινηθείς.

Σίγουρα τα περισσότερα από αυτά τα τραγούδια είναι πολύ αξιοπρεπή, ωστόσο δεν ξέρω αν μπορούν να προσφέρουν κάτι που έλλειπε από την καριέρα του Βασίλη. Ακόμα και η συνύπαρξη λαϊκών και ροκ ήχων στο τραγούδι «Γέλα μου» δε μπορεί να θεωρηθεί σαν έκπληξη καθώς το έχω ακούσει ξανά, και δεν είναι και το καλύτερο πάντρεμα αυτή τη φορά. Και δεν είναι η μόνη «λαϊκή» στιγμή του δίσκου, καθώς υπάρχει και μια συνεργασία με έναν από τους κορυφαίους λαϊκούς τραγουδιστές, τον Δημήτρη Μητροπάνο, στο «Σαν ναυαγός», ένα ροκ ζεϊμπέκικο. Ωραία σαν ιδέα και η συμμετοχή της κόρης του Βασίλη μαζί με μια μίνι παιδική χορωδία, σε ένα πιο ευχάριστο τραγούδι με τίτλο «Το πάρτυ αρχίζει».

Συνολικά μιλάμε για έναν δίσκο αρκετά προσεγμένο και ίσως αναμενόμενο, από την άποψη ότι κινείται μουσικά στο ύφος που χρόνια μας έχει συνηθίσει ο Παπακωνσταντίνου. Και ίσως να μην είναι ο καλύτερος δίσκος του, αλλά σίγουρα είναι από τους πιο καλούς που έχει βγάλει τα τελευταία χρόνια. Όπως και να είναι, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, έχει γράψει πολύ μεγάλη ιστορία και έχει δημιουργήσει σχολή με τα τραγούδια και τις ερμηνείες του. Και σίγουρα μπορεί (και θέλουμε) να συνεχίσει να γράφει ιστορία…

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ CD
01. Το παιχνίδι παίζεται ακόμα
02. Μαμά (La mamma)
03. Πεταλούδα
04. Σαν ναυαγός (με τον Δημήτρη Μητροπάνο)
05. Το πάρτι αρχίζει (Arrivano gli uomini)
06. Παραμονή Πρωτοχρονιάς
07. Καρουσέλ
08. Μη με αλλάξεις
09. Χρόνια φορτώνω
10. Γέλα μου

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here