Αρχική MC3 Βρεθήκαμε στο Faust …por una cabesa!

Βρεθήκαμε στο Faust …por una cabesa!

Δεκ 12, 2012

12/12/2012
Γράφει η Ελένη Λαμπράκη
Φωτογράφηση: Χαρά Γερασιμοπούλου
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)

Βράδυ Κυριακής και παρά το κρύο και τον αέρα αποφασίζουμε να βγούμε έξω. Ο αρχισυντάκτης του περιοδικού, μου είχε μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση για τη συγκεκριμένη μέρα. «Zoe’s Code» … live στο Faust! Μια βραδιά πλημμυρισμένη με το νοσταλγικό ήχο του ακορντεόν από μία δεξιοτέχνη του, σε μία από τις πιο όμορφες γωνιές αυτής της πόλης.

Φτάνουμε αρκετά νωρίς και πετυχαίνουμε τη Ζωή Τηγανούρια να κάνει πρόβα. Μας ζητάει συγγνώμη που θα καθυστερήσει η συνέντευξη λίγα λεπτά, καθώς πρέπει να ετοιμαστεί και εμείς έχουμε ευκαιρία να χαζέψουμε το χώρο. Αυτό το μπαράκι είναι πραγματικά πανέμορφο, με αισθητική εμπνευσμένη από την περίοδο της ποτοαπαγόρευσης. Μήπως θα πρέπει να παραγγείλουμε …συνθηματικά;

Λίγη ώρα μετά, βρισκόμαστε στο καμαρίνι της Ζωής για μία πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση…

Music Corner: Βρισκόμαστε στο Faust, λίγο πριν τη σημερινή σας εμφάνιση, που είναι και η πρώτη μετά από αρκετό καιρό. Θέλετε να μας πείτε δυο λόγια για το αποψινό πρόγραμμα;
Ζωή Τηγανούρια: Είναι μια παράσταση βασισμένη στην προσωπική μου δισκογραφία και όχι μόνο. Θα ακούσουμε και μερικά τραγούδια από το cd που θα κυκλοφορήσει σε 1-2 βδομάδες. Πρόκειται για μια παραγωγή όπου τους στίχους έχει γράψει η γνωστή συγγραφέας Ευανθία Μάγνη, η οποία κάνει το ντεμπούτο της σαν στιχουργός και έχουμε special guests τον Κώστα το Μακεδόνα, την Αρετή Κετιμέ και άλλους προσκεκλημένους. Βασική μας προσκεκλημένη όμως είναι η Ασπασία Θεοφίλου, με την οποία είμαστε απόψε εδώ μαζί, καθώς και με το Νικόλα τον Αδέσποτο. Επίσης θα ακουστεί στο τέλος ακόμα ένα καινούριο τραγούδι, στο οποίο είχαμε τη χαρά να μας δώσει στίχους ο Κωνσταντίνος Ρωμανίδης. Στο δίσκο συμμετέχουν ο πρωτοεμφανιζόμενος συνθέτης Στέλιος Γενεράλης με ένα δικό του τραγούδι και ο Γιάννης Μωραΐτης.

Music Corner: Είναι ο πρώτος δίσκος που κυκλοφορείτε και δεν είναι καθαρά ορχηστρικός…
Ζωή Τηγανούρια: Ακριβώς, είναι ο πρώτος δίσκος μου ο οποίος δεν είναι ορχηστρικός και περιέχει ελληνικά τραγούδια. Έχω δώσει τραγούδια στην ελληνική δισκογραφία αλλά μέχρι τώρα δεν είχα κάνει προσωπικό δίσκο με τέτοια κομμάτια.

Music Corner: Πάντως δεν είναι συνηθισμένο να καταφέρνει ένας μουσικός ή ένας συνθέτης να κάνει ολοκληρωμένες δισκογραφικές δουλειές με το όνομά του, σήμερα. Εσείς έχετε μια αρκετά μεγάλη δισκογραφία σε μικρό χρονικό διάστημα. Ήταν εύκολο ή δύσκολο να το καταφέρετε αυτό;
Zωή Τηγανούρια: Αν πω ότι ήταν εύκολο, θα πω ψέματα. Ήταν και είναι δύσκολο και ειδικά τώρα που οι καιροί έχουν γίνει πιο σκληροί. Όμως πιστεύω πως οποιοσδήποτε άνθρωπος αγαπάει πολύ αυτό που κάνει και το κάνει με ήθος και με ευγένεια, μπορεί να πετύχει πράγματα. Αρκεί να βρίσκει πάντα τις έξυπνες λύσεις. Όταν βλέπεις ότι κάτι στραβώνει και δεν προχωράει, το αφήνεις. Όσο κι αν το θες, το αφήνεις να πάρει ανάσα, πας παρακάτω και επανέρχεσαι αργότερα. Τα πάντα θέλουν το χρόνο τους. Το cd που έκανα πέρυσι με τη συμμετοχή της Ingrid, ήταν μια παραγωγή που την είχα στο μυαλό μου από το 2004. Πολλές δυσκολίες δε με άφηναν τότε να το προχωρήσω και τελικά έγινε το 2011, και το «Avec Toi» με την Ingrid έγινε τεράστια επιτυχία. Και η φετινή παραγωγή υπάρχει στο μυαλό μου πολλά χρόνια και ήρθε κι έδεσε μόνο του!

Music Corner: Εκτός από το δίσκο, ετοιμάζετε κάτι άλλο;
Ζωή Τηγανούρια: Το cd θα κυκλοφορήσει άμεσα και παράλληλα ετοιμάζω και κάτι άλλο. Και τα δύο τα δούλευα από τον Ιούλιο αλλά λόγω της εγκυμοσύνης μου έπρεπε να τα αφήσω και ξεκίνησα πάλι από Νοέμβριο να δουλεύω. Το δεύτερο project ονομάζεται «Zoe’s music no1», και έπεται και συνέχεια. Πρόκειται για ένα βιβλίο με παρτιτούρες σε δικές μου συνθέσεις, το οποίο θα συνοδεύεται από cd. Είναι διασκευές για πιάνο – ακορντεόν και αυτό ακριβώς που ακούμε στο cd, αυτό διαβάζουμε και στην παρτιτούρα. Στην παραγωγή αυτή έχουν παίξει πιάνο ο Ηλίας ο Αργυρόπουλος, η αγαπημένη μου φίλη η Λίλη Καρατζαφέρη η οποία είναι επίσης εξαιρετική πιανίστα παίζει σ’ ένα κομμάτι και ο Αστέρης Παπασταματάκης. Θα έχει tango, swing και κλασσικές φόρμες και το επόμενο μέρος που θα κυκλοφορήσει γύρω στο Πάσχα, θα είναι «traditional and folk forms». H παρουσίαση του πρώτου μέρους θα γίνει 21 Δεκεμβρίου στον Ιανό.
Από 21 Δεκεμβρίου και έπειτα θα εμφανίζομαι ως guest στη παράσταση της Καίτης Γαρμπή μαζί με το τρίο μου, Ηλία Αργυρόπουλο, Στέλιο Γενεράλη και Γιώργο Ρούλο στο Casablanca όπου θα παρουσιάσω tango και balkan ρεπερτόριο αλλά και δικές μου συνθέσεις μεταξύ των οποίων κσι τον “Ζωντανό ουρανό” μαζί με τη Καίτη Γαρμπή… Το 2010 είχε έρθει προσκεκλημένη σε μια συναυλία μου η Καίτη και ερμήνευσε τον «Ζωντανό Ουρανό», το οποίο θυμίζει τις παλιές καλές εποχές του λαϊκού τραγουδιού. Της άρεσε πολύ, πέρασαν δυο χρόνια και τώρα ξαναβρεθήκαμε στο studio για να το ηχογραφήσουμε και θα κυκλοφορήσει από τη Sony.
Ετοιμάζω επίσης και κάποιες live εμφανίσεις με τον Κώστα Μακεδόνα. Η παράσταση θα λέγεται «Το τρένο της ζωής» σε σενάριο της Ευανθίας Μάγνη.

Music Corner: Ετοιμάζετε πολλά πράγματα αλλά πριν από δύο μήνες γίνατε μητέρα, οπότε θα έχετε λιγότερο χρόνο απ’ ότι πριν…
Ζωή Τηγανούρια: Ναι ήρθε η μπεμπούλα πριν δύο μήνες και είμαστε πολύ ευτυχισμένοι με τον άνδρα μου. Ο χρόνος είναι πολύ περιορισμένος, αλλά η ενέργεια και των δυο μας είναι τόσο μεγάλη που είναι σαν να δουλεύουμε τριπλά και πενταπλά! Υπάρχει θετική ενέργεια, γαλήνη, αρμονία και ζεστασιά και μας δίνει δύναμη…

Music Corner: Έχει αλλάξει ο τρόπος που βλέπετε τα πράγματα από τη στιγμή που γεννήθηκε η κόρη σας;
Zωή Τηγανούρια: Είναι ωραία ερώτηση. Ναι ισχύει, γεμίζεις με ουσία και αλήθεια. Ξεχνάς τα ψέματα και να σκέφτεσαι μόνο τον εαυτό σου. Υπάρχει ένα πλασματάκι που το σκέφτεσαι πιο πολύ απ’ όλα. Βιώνεις περισσότερο την αγάπη και φυσικά έχω γίνει πολύ ευσυγκίνητη. Και βεβαίως είναι λάθος αυτό που λένε ότι δε συνδυάζεται καριέρα με οικογένεια. Εγώ πιστεύω ότι μέσα από την καλή αρμονική ζωή μπορείς να κάνεις πολύ μεγαλύτερα πράγματα και ανοίγματα στον καλλιτεχνικό και τον επαγγελματικό χώρο εν γένει. Η μοναξιά κάνει τους ανθρώπους εγωιστές και οι άνθρωποι όντας εγωιστές γίνονται σκληροί. Και όταν είσαι σκληρός μπορείς να κάνεις καριέρα αλλά είσαι στερημένος.

Music Corner: Οπότε εσείς έχετε βρει το αντίβαρο για να είστε αισιόδοξη ακόμα και σήμερα;
Ζωή Τηγανούρια: Φυσικά. Κατ’ αρχήν δε βλέπω τηλεόραση και σπανίως ενημερώνομαι μόνο και μόνο για να ξέρω που βρισκόμαστε. Δε μπαίνω σε τριπάκια μιζέριας ποτέ, δε με πιάνει κατήφεια. Ζω το έργο της δουλειάς μου και της οικογένειάς μου και νομίζω ότι με έχει βοηθήσει πολύ αυτή η αντιμετώπιση.

Music Corner: Η καθημερινότητά σας έχει αλλάξει;
Ζωή Τηγανούρια: Πάρα πολύ. Οι ώρες μου είναι πολύ περιορισμένες και όλα γίνονται τσίμα τσίμα. Έχω live και έχω κοιμηθεί μόνο δυο ώρες, γιατί εκτός από τη μπεμπούλα είναι και οι μίξεις για το studio.

Και με ελάχιστη καθυστέρηση το live ξεκινάει. Το μαγαζί έχει γεμίσει από ώρα από φίλους και θαυμαστές της Ζωής που έχουν έρθει να την απολαύσουν. Έχουν περάσει και αρκετοί μήνες από την τελευταία της εμφάνιση λόγω της γέννησης της κόρης της. Πιάνει το ακορντεόν και είναι σαν να μην έχει περάσει μια μέρα! Η ίδια ομολογεί πως της έχει λείψει όλο αυτό, εξ’ άλλου η μουσική είναι μικρόβιο.

Ακούμε το «Obsessions» και μία ορχηστρική διασκευή του «Άσε με να φύγω» ενώ η εντυπωσιακή Ασπασία Θεοφίλου πιάνει το μικρόφωνο για να μας χαρίσει το «Avec Toi». Η Ζωή μας παρουσιάζει τη νέα της δουλειά και δεν παραλείπει να αναφερθεί αρκετές φορές στους συνεργάτες της, όπως τη συγγραφέα και στιχουργό Ευανθία Μάγνη, η οποία βρίσκεται στο πρώτο τραπέζι.

Λίγη ώρα αργότερα υποδεχόμαστε στη σκηνή και το Νικόλα Αδέσποτο για να ερμηνεύσει μαζί με την Ασπασία το ντουέτο τους «Η λάμψη των ματιών», το οποίο θα βρίσκεται στη συγκεκριμένη δισκογραφική δουλειά. Το μικρόφωνο περνάει στους δύο ερμηνευτές που μας χαρίζουν πολύ όμορφες στιγμές με τραγούδια όπως το «Feeling Good» και το «Querer».

Λίγο πριν το διάλειμμα ακόμα ένας ερμηνευτής ανεβαίνει στη σκηνή. Πρόκειται για το Θάνο Πολύδωρα, ο οποίος ερμηνεύει σχεδόν χωρίς πρόβα το «Δυο χείλη κατακόκκινα», ένα τραγούδι της Ζωής Τηγανούρια και του Χάρη Ρώμα, το οποίο ακουγόταν στους τίτλους της σειράς «Δεληγιάννειο Παρθεναγωγείο». Και με μία συγκινησιακή …μελαχρινή («Por una cabesa») πήγαμε μέχρι το διάλειμμα…

Το β’ μέρος ξεκίνησε με ένα μικρό αφιέρωμα στον Astor Piazzola, πως θα μπορούσε να λείπει άλλωστε το «Libertango» από μια τέτοια βραδιά. Και η συνέχεια ήταν απρόσμενη με αναφορές στο Χιώτη, το Bregovic και παραδοσιακά κομμάτια από την πατρίδα της Ζωής, τη Σαμοθράκη. Στέκομαι στην εξαιρετική απόδοση του «Ηπειρώτικου Μοιρολογιού» μόνο με ακορντεόν που όπως μας είπε η ίδια το μελέτησε έτσι ώστε το ακορντεόν να μιμηθεί τον ήχο του κλαρίνου! Μας εξέφρασε μάλιστα και το παράπονό της ότι «το ακορντεόν στην Ελλάδα παραμένει ένα δευτερεύον όργανο», με την ελπίδα αυτό να αλλάξει σύντομα. Η αλήθεια είναι πως το τελευταίο μέρος του προγράμματος που ήταν πιο κοντά σε παραδοσιακό ήχο δεν ήταν ακριβώς αυτό που περίμενα να ακούσω τη συγκεκριμένη βραδιά, όμως η Ζωή μας απέδειξε με το ταλέντο της ότι η μουσική είναι μία και όταν υπάρχει ταλέντο και μεράκι το αποτέλεσμα είναι πάντα θετικό!