3/2/2012
Γράφει ο Μάριος Γκούβας
Φωτογράφηση: Θαλίνα Καρπούζη
www.musiccorner.gr

Σάββατο 28 Γενάρη, κατηφορίσαμε στην πλατεία Κοραή του Πειραιά για να δούμε από κοντά τους Mikro που εμφανίστηκαν στο Passport. Στην είσοδο γνωρίσαμε τον Νίκο Μοδιώτη, manager του συγκροτήματος, από τον οποίο ζητήσαμε να μιλήσουμε με τα μέλη για μια γνωριμία. Ο μόνος «διαθέσιμος» εκείνη την ώρα ήταν ο Νίκος Μπιτζένης που ήταν το μοναδικό μέλος του συγκροτήματος που βρισκόταν ήδη στο μαγαζί. Οι υπόλοιποι κατέφθασαν αργότερα, αφού έπρεπε να ετοιμαστούν στο ξενοδοχείο που διέμεναν. Ας θυμίσουμε ότι ο Γιάννης, η Ρία και ο Στέλιος μένουν μόνιμα στη Θεσσαλονίκη.

Ο Νίκος με πολύ καλή διάθεση μας υποδέχθηκε και σύντομα βρεθήκαμε να μιλάμε σα να είμαστε φίλοι από παλιά! Μετά από ένα σχόλιο για τους πολιτικούς, που η λογοκρισία θα έκοβε άμεσα, αλλά και την παρατήρηση του Νίκου ότι αυτό το λέει εδώ και μια δεκαετία, προχωρήσαμε σε λίγες ερωτήσεις…

Μusic Corner: Μίλησέ μας λίγο για τα live που κάνετε…
Νίκος – Mikro: Τι να πούμε για τα live. Τα live είναι η αναπνοή των Mikro. Ζούμε για την επαφή με το κοινό. Καλό είναι το studio, να γράφουμε τη μουσική μας, αλλά το live είναι αυτό στο οποίο έχεις επαφή με τον κόσμο, γίνεται το «νταραβέρι». Είναι το feeling της επαφής με το κοινό. Παίζεις τη μουσική σου, βλέπεις τον θεατή πώς αντιδρά στη μουσική που παίζεις. Άλλο να ξέρεις ότι ο κόσμος ακούει τα τραγούδια σου κι άλλο να τον βλέπεις μπροστά σου να χορεύει. Είναι πολύ διαφορετικό. Είναι σημαντικό να παίρνεις την αγάπη του κόσμου. Να νιώθεις την αναγνώριση από τη στιγμή που έρχεται στη συναυλία σου κι εσύ να την επιστρέφεις με τον τρόπο σου. Φαντάζομαι έτσι είναι για όλους.

Μusic Corner: Γενικά κάπως έτσι λειτουργεί και αλληλεπιδρά ο καλλιτέχνης με το κοινό. Ισχύει ότι ο καλλιτέχνης ζει για το χειροκρότημα;
Νίκος – Mikro: Είναι μεγάλη ανταμοιβή. Να βλέπεις ότι αρέσει η δουλειά σου και ότι το κοινό ανταποκρίνεται θετικά. Εμείς είμαστε στο χώρο δεκατρία χρόνια και στις εμφανίσεις μας παίζουμε τραγούδια και από τον πρώτο μας δίσκο. Και προσπαθούμε να εφεύρουμε τρόπους να τα παρουσιάζουμε με διαφορετικό τρόπο για να διατηρείται το ενδιαφέρον. Και για μας και για τον κόσμο… Αυτό το «παιχνίδι» έχει μια γοητεία. Είναι ένα τραγούδι που το αγαπάει ο κόσμος και το γνωρίζει, αλλά όταν το ακούει κάποιος πολλές φορές κάπου θα έλεγα κουράζεται. Αυτό συμβαίνει και με μας που το έχουμε παίξει δεκάδες φορές. Και μπαίνουμε στη διαδικασία να τροποποιήσουμε κάποια πράγματα.

Μusic Corner: Έτσι όμως παραμένεις δημιουργικός.
Νίκος – Mikro: Ναι, βέβαια. Είναι κι αυτό ένας τρόπος δημιουργίας, προσθέτεις στοιχεία. Το υλικό που ήδη έχεις το πλάθεις συνέχεια για να συνεχίζει να είναι ενδιαφέρον και για σένα που το έχεις παίξει πάρα πολλές φορές αλλά και για τον κόσμο που το έχει ακούσει επίσης αρκετές φορές.

Μusic Corner: Η εμφάνισή σας εδώ είναι one-off;
Νίκος – Mikro: Ναι, δεν μας αρέσει να βρισκόμαστε κάπου σε μόνιμη βάση. Μας έχουν γίνει και στο παρελθόν πολλές προτάσεις για πιο μόνιμες εμφανίσεις σε stages και σκηνές, αλλά είναι κάτι που δεν κάναμε ποτέ. Κι αυτό επειδή δεν θέλουμε να φθείρουμε πρώτα τους εαυτούς μας και στη συνέχεια το κοινό. Όταν υπάρχει κάτι που γίνεται συνέχεια, κι αυτό είναι κάτι που γίνεται μόνο στην Ελλάδα, καταλήγει βαρετό, ίσως. Στο εξωτερικό βλέπεις καλλιτέχνες που καθημερινά θα μπορούσαν να γεμίζουν στάδια και δεν λειτουργούν με τέτοιο τρόπο.

Μusic Corner: Δισκογραφικά, τώρα, σε τι φάση βρίσκεστε;
Νίκος – Mikro: Τώρα είμαστε στο 6ο – 7ο άλμπουμ. Το τελευταίο ήταν διπλό και δεν ξέρω πώς πρέπει να τα υπολογίσω. Το λογαριάζω ως ένα, οπότε είμαστε στο έκτο το οποίο δουλεύουμε αυτή την εποχή και έχουμε αρκετά καλό υλικό. Το άλμπουμ θα κυκλοφορήσει μέσα στη χρονιά, αλλά δεν ξέρουμε ακόμα πότε. Νωρίτερα θα κυκλοφορήσουμε ένα single…

Μusic Corner: Ένα ή περισσότερα;
Νίκος – Mikro: Εξαρτάται. Δεν έχουμε τέτοια κολλήματα. Απλά θέλουμε να δίνουμε στον κόσμο υλικό, να δείχνουμε ότι είμαστε ενεργοί, ότι δουλεύουμε. Είμαστε σε φάση που γράφουμε. Δουλεύουμε πάνω σε πολλές ιδέες. Πάντα τα τραγούδια που ηχογραφούσαμε ήταν κομμάτια που είχαμε ξεκινήσει να δουλεύουμε από την κυκλοφορία του προηγούμενου άλμπουμ. Υπάρχουν, όπως είπα, πολλές ιδέες στο μυαλό μας που πλάθονται συνέχεια.

Μusic Corner: Οπότε φτάνοντας να μπείτε στο studio για ηχογραφήσεις έχετε και πολύ υλικό για να επιλέξετε.
Νίκος – Mikro: Ναι, πάντα υπάρχει αυτή η διαδικασία η οποία είναι και ψυχοφθόρα, γιατί έχεις ας πούμε 30 κομμάτια και πρέπει να διαλέξεις τα 12 για να βάλεις σε ένα άλμπουμ. Το καλό είναι ότι δεν έχουμε κάποιον πάνω απ’ το κεφάλι μας, να μας πιέζει χρονικά, όπως μία εταιρεία που θα πει μέχρι τότε θέλω να υπάρχει έτοιμο υλικό για να αποφασίσουμε τι θα κυκλοφορήσουμε. Είμαστε τελείως ανεξάρτητοι σ’ αυτόν τον τομέα.

Μusic Corner: Και το γεγονός ότι έχεις πολύ υλικό για να επιλέξεις είναι κι αυτό παράγοντας επιτυχίας, αφού θα επιλέξεις τα καλύτερα.
Νίκος – Mikro: Παίζει κι αυτό το ρόλο του, φτάνει να διαλέγουμε τα σωστά κομμάτια (γέλια).

Μusic Corner: Αφού η πορεία σας είναι επιτυχημένη, σημαίνει ότι διαλέξατε τα σωστά κομμάτια. Εκτός αν αυτά που «κόψατε» θα είχαν μεγαλύτερη αποδοχή από το κοινό (γέλια).
Νίκος – Mikro: Κάποια στιγμή σκεφτόμαστε να κυκλοφορήσουμε κάποια από τα «κομμένα» κομμάτια. Μάλλον ψηφιακά και δωρεάν για το κοινό. Να βγάλουμε τα κομμένα από το συρτάρι από το 1998 που έχουμε ξεκινήσει, για να ακούσει ο κόσμος τι έχουμε απορρίψει τόσα χρόνια.

Μusic Corner: Δεν είναι κακή ιδέα!
Νίκος – Mikro: Ούτως ή άλλως στο συρτάρι είναι. Δεν υπάρχουν σκέψεις να τα κυκλοφορήσουμε διαφορετικά. Το γεγονός είναι ότι μέσα στο 2012 θα βγάλουμε καινούριο άλμπουμ και σε σύντομο χρονικό διάστημα θα υπάρχει και το πρώτο single.

Μusic Corner: Τα κομμάτια που ηχογραφείτε, τα παρουσιάζετε στα live;
Νίκος – Mikro: Πάντα δοκιμάζουμε νέο υλικό στα live, αλλά όταν οι ιδέες έχουν προχωρήσει από τη μορφή του demo και είναι λίγο πιο έτοιμα. Τα παίζουμε σε ανύποπτο χρόνο και βλέπουμε και πως αντιδρά ο κόσμος. Χωρίς να θεωρούμε ότι πάντα η αντίδραση του κοινού είναι η σωστή. Πολλές φορές δεν έχουμε «εμπιστευτεί» το κοινό κι έχουμε βγει κερδισμένοι. Δικαιωθήκαμε για τις επιλογές μας πολλές φορές. Αλλά μας αρέσει να βλέπουμε την αντίδραση του κόσμου σε μια ιδέα που έχουμε. Και η αντίδραση μπορεί να είναι από αδιαφορία έως ενθουσιασμός.

Μusic Corner: Η εικόνα σας προς το ευρύτερο κοινό;
Νίκος – Mikro: Δε μας ενδιαφέρει να βγαίνουμε προς τα έξω, να μιλάμε για τα προσωπικά μας, αν και μας «τσιγκλάνε» πολλές φορές. Ειδικά την τηλεόραση την έχουμε σε πολύ χαμηλή εκτίμηση. Πιστεύουμε ότι δημιουργεί λάθος τάσεις και ποτέ δεν κυνηγήσαμε τη δημοσιότητα, αν και μας έγιναν πολλές προτάσεις κατά καιρούς. Αυτό βέβαια, έχει και το τίμημά του. Η έλλειψη προβολής έχει και αρνητικά στοιχεία, αλλά είναι κάτι που αντέχουμε (γέλια). Το ξέραμε από την αρχή αυτό και ήταν συνειδητή επιλογή μας. Είναι μία στάση που τηρούμε και είμαστε πάρα πολύ περήφανοι γι’ αυτήν. Και ο κόσμος που μας ακολουθεί το εκτιμάει αυτό. Το νιώθουμε, το καταλαβαίνουμε και το βλέπουμε και στην πράξη.

Κάπου εκεί κλείσαμε το κασετόφωνο και συνεχίσαμε για αρκετή ώρα να μιλάμε με το Νίκο πίνοντας και το ποτό που μας κέρασε. Λίγο αργότερα ήρθαν και τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος και συνεχίσαμε την κουβεντούλα μέχρι ν’ αρχίσει το live. Ο Νίκος είχε φέρει μαζί του και μπογιές δέρματος και ζωγράφισε στα χέρια του δυο μάτια, ενώ έκανε και δυο κίτρινες γραμμές στο πρόσωπο του Γιάννη (οι υπόλοιποι δεν του …καθόντουσαν).

Λίγα λεπτά αργότερα, κατεβήκαμε στο χώρο και τα παιδιά πήραν τις θέσεις τους στη σκηνή, «κούρδισαν» το iPhone, το iPad και τα λοιπά ηλεκτρονικά τους και ξεκίνησαν με το «Robonation» και συνέχισαν με το «Σε τροχιά». Ιδιαίτερα μας άρεσε το remix του “Electroshock” με το “I feel love” και λίγο αργότερα ακούσαμε “The sun in my face” και το αγαπημένο «Η σειρά σου». Η «Άσπρη σοκολάτα» έδεσε απόλυτα με το “These boots are made for walking” που ερμήνευσε εξαιρετικά η Ρία. Το “Tronic πλάσμα” και τα «Περιστρεφόμενα κεφάλια» ήταν τα τελευταία τραγούδια του live, ενώ στο encore οι MIKRO ερμήνευσαν το “My Friends” και το “Sexy Boy” πριν μας ευχηθούν «Καληνύχτα».

Στη συναυλία των MIKRO, είδαμε – εμείς προσωπικά – για πρώτη φορά τη χρήση ενός κινητού τηλεφώνου σε ρόλο μουσικού οργάνου (!), καθώς το συγκρότημα με τα ηλεκτρονικά του «καλούδια» έδωσε ρεσιτάλ. Και τι δε χρησιμοποίησαν τα παιδιά στη σκηνή. iPhone, iPad, υπολογιστές, ένα «φορτηγό» κονσόλες με πλήκτρα και κουμπιά, αλλά και πιο …παρωχημένης τεχνολογίας όργανα, όπως κιθάρα, σαξόφωνο και drums!

Ο Νίκος σε πλήκτρα, τύμπανα και φωνητικά ήταν εξαιρετικός, η Ρία στα φωνητικά έδωσε ρέστα, ο Γιάννης σε κιθάρα και σαξόφωνο ήταν απλά απίστευτος, ειδικά όταν έπαιζε κιθάρα …ξαπλωμένος στο πάτωμα και ο Στέλιος με τις κονσόλες έδωσε ρεσιτάλ χρησιμοποιώντας τες ως … «βαράκια». Ένα ακόμα εντυπωσιακό στοιχείο ήταν η συνεχής προβολή εικόνων στην οθόνη που κάλυπτε το ανώτερο τμήμα της σκηνής. Φωτογραφίες, video, digitized images, ακόμα και η εικόνα του παλιού «τέννις», ενός εκ των πρώτων videogames που κυκλοφόρησαν στον κόσμο! Και η προβολή γινόταν από το iPhone του Νίκου…!

Το μόνο κακό στη συναυλία, ήταν ότι τέλειωσε νωρίς. Παρόλο που τα παιδιά έμειναν στη σκηνή κοντά στις δύο ώρες, κανένας από όσους παρακολουθούσαν τη συναυλία δεν πήρε είδηση πότε ολοκληρώθηκε. Ίσως επειδή όλοι χόρευαν ασταμάτητα στους ρυθμούς των MIKRO.

Ελπίζουμε σύντομα να ξανακατέβουν στην Αθήνα και να μας καλέσουν στο επόμενο live τους. Και περιμένουμε σύντομα το single που θα είναι ο προπομπός του νέου τους άλμπουμ.

Περισσότερες αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live


***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…

5 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Ο Κ.Γκούβας τα παραλέει,η συναυλία ήταν κάτω του μετρίου.
    Είναι λυπητερό να ακούμε τον Κ.Μπιτζένη να λέει οτι τα live, τους φέρνουν κοντά στον κόσμο και ότι τα αγαπάνε πολύ.Πρέπει πρώτα να κάνουν καμιά πρόβα, για να νιώσουν αυτοί ξανά συγκρότημα και μετά έμεις να χορέψουμε μαζί τους, χώρις να μας ενοχλούν αδικαιολόγητα λάθη κυρίως από την βοκαλίστρια που οχι απλά δεν έδωσε ρέστα αλλά σκότωσε όλα τα κομμάτια ένα, ένα, προσπαθόντας να θυμηθεί τις μελωδίες φώνης και τους στίχους.Όση δουλειά και αν έχει ρίξει ο Nikonn από το laptop για να την σώσει δεν κατάφερνε δυστυχώς τίποτα.Και πραγματικά προσπαθούσα να τους ευχαριστηθώ, όπου τα κατάφερνα εν΄μέρη αλλά να σου πάλι η γατίσια φώνη να μου σταματάει τον χορό,τον δικό μου και τών λίγων παρευρισκομένων.

    Να μην ξεχάσουμε επίσης τον κύριο που έκανε support,ήταν τόσο κουραστικός να κάθετε όρθιος στριφογυρνώντας ένα ποτενσιόμετρο ενώ έπαιζε από πίσω ένα ατελείωτο μιξαρισμένο set των κομματιών του.
    Είναι και αυτές λεπτομέρειες που κάνουν συγκροτήματα όπως τους ΜΙΚΡΟ που έχουν μία όμορφη πορεία ξαφνικά να γινονται β κατηγορίας.

    Τέλος δεν φέρνουν τα χαζογκάντζετς την έμπνευση, γιατί αυτη νομίζω έχει χαθεί.

    Υ.Γ
    Τα βίντεο είναι ίδια τα τελευταία 6 χρόνια έχτος απο τα της εισαγωγής που είχαν ενδιαφέρον.Αλλα και πάλι πρόσεξα ονόματα απο τις επιρροές τους να έχουν λάθη.Διορθώστε τα πριν βγάλουν και άλλα μάτια. “Sigur ros” είναι το σωστό και στους “Prodigy” μπρωστά έχει και ένα “The”.

    Γ.

  2. Κρίνοντας από το γεγονός ότι σχολιάζεις την εμφάνιση των Mikro, καταλαβαίνω ότι ήσουν στο Passport.
    Κρίνοντας όμως από τα σχόλιά σου, αισθάνομαι ότι ήσουν κάπου αλλού.
    Είναι σαφέστατο δικαίωμά σου να εκφράζεις την άποψή σου, αλλά φοβάμαι ότι για άγνωστους σε μένα λόγους, έχεις ξεφύγει πολύ από την καλόπιστη κριτική, την οποία κάθε άνθρωπος οφείλει να δέχεται.
    Κατ’ αρχάς αναφέρεσαι στις δηλώσεις του Κου Μπιτζένη και αναρωτιέμαι, γιατί είναι “λυπητερό” να δηλώνει ότι αγαπάει τα live; Προσωπικά δεν γνωρίζω κανέναν καλλιτέχνη που να λέει ότι δεν του αρέσει να βγαίνει στη σκηνή. Τώρα γιατί είναι “λυπητερό” όταν το λένε οι Mikro και όχι όταν το λέει οποιοσδήποτε άλλος που χωρίς τις τεχνολογίες των studio δεν θα μπορούσε να τους ακούσει ούτε ο …Κακοφωνίξ, δεν μπορώ να το καταλάβω. Παρεμπιπτόντως, ή αρμόζουσα λέξη είναι “λυπηρό”.
    Δεύτερον. Γνωρίζεις προσωπικά ότι το συγκρότημα δεν έχει κάνει πρόβες; Γνωρίζεις προσωπικά ότι τα μέλη του γκρουπ δεν “νιώθουν συγκρότημα”; Εγώ τουλάχιστον δεν έχω προσωπική γνώση και θα ένιωθα ότι εκτίθεμαι αν έλεγα κάτι που δεν γνωρίζω αν ισχύει. Εσύ, ωστόσο, εκτοξεύεις κατηγορίες τις οποίες δεν μπορείς να στηρίξεις σε δεδομένα. Κι αυτό είναι απόλυτα λανθασμένο. Κατηγορείς κάποιους ανθρώπους χωρίς να γνωρίζεις αν σωστά τους κατηγορείς ή όχι. Σε ενημερώνω, πάντως, ότι οι Mikro στο studio προβάρουν και τα παλιά κομμάτια τους αλλά και αυτά που ετοιμάζουν τώρα. Κι αυτό το γνωρίζω προσωπικά.
    Τρίτον. Τι σου έκανε η vocalistria; Πότε κατάλαβες ότι δεν θυμόταν τους στίχους. Πότε συμπέρανες ότι δεν θυμόταν τις μελωδίες; Ποια κομμάτια “σκότωσε ένα ένα”; Απορώ με την κριτική σου. Θα συμφωνήσω μόνο στο ότι σε ένα (επαναλαμβάνω ΕΝΑ) κομμάτι δεν είχε και την καλύτερη ερμηνεία, αλλά φοβάμαι ότι και σ’ αυτό το σημείο δεν ήταν θέμα φωνής, αλλά ήχου και ευαισθησίας του μικροφώνου της. Το κομμάτι ήταν στην αρχή, απαιτεί από τη φωνή να “παίζει” σε διάφορες εντάσεις και έχω την αίσθηση ότι το μικρόφωνο δεν είχε τις σωστές ρυθμίσεις για τις απαιτήσεις του κομματιού. Και την άποψή μου αυτή ενισχύει το γεγονός ότι στη συνέχεια δεν υπήρξε κανένα απολύτως πρόβλημα. Όσο για τη “γατίσια” φωνή που σε χάλαγε και σταματούσες τον χορό, δε μπορώ να μη σχολιάσω ότι αυτά είναι γούστα. Αλήθεια, όταν ακούς Mikro δε σε ενοχλεί η “γατίσια” φωνή; Όσο για τους παραβρισκόμενους, εγώ τους είδα να χορεύουν παρασυρμένοι από τους ρυθμούς των Mikro.
    Για τον “κύριο που έκανε support” δεν έχω κάποιο σχόλιο καθώς εκείνη την ώρα έπαιρνα δηλώσεις και δεν είμαι σε θέση να σχολιάσω ο,τιδήποτε. Δεν θα ήταν σωστό να σχολιάσω κάτι που δεν είδα, δεν άκουσα και, συνεπώς, δεν γνωρίζω.
    Όσο για την έμπνευση και το αν έχει χαθεί ή όχι, θα προτιμούσα να έκανες λίγη υπομονή μέχρι να ακούσουμε τη νέα δουλειά του συγκροτήματος. Εκεί θα φανεί αν η “έμπνευση έχει χαθεί” ή όχι.
    Για τα λάθη στα ονόματα των επιρροών τους, οφείλω να ομολογήσω ότι δεν πρόσεξα κάτι, αλλά αυτό επειδή δεν παρακολουθούσα το video wall, αλλά το συγκρότημα στη σκηνή. Γι’ αυτό είδα τον κιθαρίστα – σαξοφωνίστα να είναι “απίστευτος”, γι’ αυτό είδα τον “κονσολά” να “δίνει ρεσιτάλ”, γι’ αυτό είδα τη vocalistria να “δίνει ρέστα”, γι’ αυτό είδα τον πληκτρά κλπ, να είναι “εξαιρετικός”. Κάποια μικρά λάθη που έγιναν δεν είναι ικανά να “καταστρέψουν” μια ολόκληρη συναυλία που διήρκησε δύο ώρες. Ούτε να καταστήσουν το συγκρότημα “β κατηγορίας”.
    Εσύ φαίνεται ότι παρακολουθούσες το video wall περιμένοντας πότε θα γραφτεί λάθος ο “Sigur ros” (ακόμα κι εσύ το γράφεις λάθος – το σωστό είναι Sigur Ros) ή θα λείπει το άρθρο “The” από τους The Prodigy. Δηλαδή αν αύριο κάποιος καλλιτέχνης γράψει στο site του τους The Prodigy σκέτο Prodigy σημαίνει ότι κάνει λάθος;
    Μετά από όλα αυτά, φοβάμαι ότι στη συναυλία δεν πήγες για να δεις και να ακούσεις τους Mikro, αλλά για να “μετρήσεις” πόσα λάθη θα έκαναν είτε στα video, είτε στα φωνητικά, είτε αλλού. Κι αυτό θεωρώ ότι ενέχει κακή διάθεση.
    Εάν κάποιο συγκρότημα δεν σου αρέσει, δε χρειάζεται να το ακολουθείς για να βρίσκεις αν ή πόσα λάθη έκανε.
    Ούτε να ισοπεδώνεις τα πάντα.
    Δε γνωρίζω πόσες συναυλίες – εμφανίσεις καλλιτεχνών έχεις παρακολουθήσει στη ζωή σου, αλλά ελπίζω να μην είσαι πάντα τόσο αρνητικά διακείμενος.
    Επειδή, όμως, έχω παρακολουθήσει εκατοντάδες “παραστάσεις” κάθε είδους (από Λυρική μέχρι βαριά λαϊκά), σε πληροφορώ ότι κανένας δεν αποφεύγει κάποια λάθη. Αλλά δεν θα “κρεμάσουμε” κανέναν επειδή του ξέφυγε ένας τόνος, μισός στίχος ή μια συγχορδία.
    Από το σύνολο της κριτικής σου, διαπιστώνω ότι την “καταστροφή” έφερε η vocalistria, “παρά τις προσπάθειες του Nikonn να τη σώσει”. Και δε σου κρύβω ότι διαβάζοντας την κριτική σου, αναρωτήθηκα αν έχεις κάτι προσωπικό μαζί της. Η “άποψή” σου φτάνει στα όρια της εμπάθειας. Γιατί;
    Αν δε σου αρέσει, απλά μην πηγαίνεις στις εμφανίσεις τους.
    Αλλά τέτοια επίθεση, ομολογώ δεν την περίμενα από κάποιον που βρισκόταν εκεί. Όπως είπα και στην αρχή, μάλλον “ήσουν αλλού”.

    Φιλικά
    Μάριος Γκούβας

  3. Γεια χαρά.
    Έχω παρευρεθεί σε πολλά lives των Μίκρο, κι έτσι θα επιχειρήσω να δώσω κι εγώ μια άποψη.

    Τα περισσότερα video projections στο live ήταν καινούρια ή/και εμπλουτισμένα. Είχε και αρκετά παλιά, μα έπιασα σε αρκετές στιγμές τον εαυτό μου να χαζεύει το videowall καθώς έβλεπα μη γνώριμα videos, πράγμα απρόσμενο για μένα με τόσα projections των Μίκρο που έχω δει.
    Δεν ξέρω πως έβγαλε το αντίθετο συμπέρασμα ο Γιώργος πιο πάνω.

    Η ερμηνεύτρια θεωρώ πως ήταν πολύ καλή. Θυμάμαι κάποιο παλιότερο live όπου αντιμετώπισε πρόβλημα στο μικρόφωνο – και στο Passport δεν υπήρξε τέτοιο θέμα. Κι αυτό που ανέφερες φίλε Μάριε για το ΕΝΑ κομμάτι, εγώ δεν το πρόσεξα. Και νομίζω πως δε θα ήμουν ο μόνος.
    Η φωνή της ερμηνεύτριας μάλιστα σε κάποια από τα νέα mixes που παρουσίασε ξεπέρασε τα επίπεδα που περίμενα με την καθαρότητά της και το συναίσθημα που έβγαζε. Κάθε άλλο παρά… «γατίσια» ήταν η φωνή της, αλλά τέλος πάντων.
    Το γεγονός επίσης ότι χόρεψε μαζί μας περισσότερο από άλλες φορές έκανε πολύ καλό γκελ στον κόσμο.

    Πιστεύω πως ο Γιώργος που σχολίασε πιο πάνω δεν αρέσκεται γενικότερα σε αυτό το ύφος και αυτή τη μουσική. Αλλιώς θα είχε βιώσει πολύ διαφορετικά το live.

    Για την δε «χαμένη» έμπνευση που αναφέρθηκε, θα καταθέσω το δικό μου συναίσθημα. Πήγα στο live με πολύ μέτρια διάθεση ελέω προσωπικών μου προβλημάτων. Έφυγα από το live με ένα χαμόγελο καρφωμένο στη φάτσα μου, και τη διάθεσή μου πολύ θεραπευμένη – τουλάχιστον για το υπόλοιπο βράδυ.
    Αυτό δεν επιτυγχάνεται αν το performance ενός συγκροτήματος δεν έχει ιδιαίτερη έμπνευση και ενέργεια για να επηρρεάσει αντίστοιχα και τον κόσμο που παρακολουθεί και μετέχει. Γι’αυτό πηγαίνουμε άλλωστε στα lives, για να περάσουμε καλά. Και το συγκεκριμένο live στο Passport ήταν πολύ καλό.

    ΥΓ1: Το support δεν το πολυπρόλαβα είναι η αλήθεια. Γενικά όμως το support ποτέ δεν σχετίζεται με το καθαυτό συγκρότημα, οπότε κάθε χρωματισμός του συγκροτήματος εξαιτίας ενός καλού ή μέτριου support είναι αδόκιμος.

    Διαμαντής.

  4. Προς Μάριο.

    Αγαπητέ,
    Εκεί βρισκόμουν και θα προσπαθήσω να πω και πάλι την γνώμη μου που δεν περιέχει καθόλου εμπάθεια,πίστεψε με, για ένα συγκρότημα που μου αρέσει πολύ και εδώ και χρόνια ακούω συχνά πυκνά μέσα απο τις δουλείες τους.

    Ας πιασουμε το πιο ασήμαντο για το θέμα των ονομάτων.

    1. “Εσύ φαίνεται ότι παρακολουθούσες το video wall περιμένοντας πότε θα γραφτεί λάθος ο «Sigur ros» (ακόμα κι εσύ το γράφεις λάθος – το σωστό είναι Sigur Ros) ή θα λείπει το άρθρο «The» από τους The Prodigy. Δηλαδή αν αύριο κάποιος καλλιτέχνης γράψει στο site του τους The Prodigy σκέτο Prodigy σημαίνει ότι κάνει λάθος;”

    -Πως με κατηγορείς οτι παρακολουθούσα την προβολή με τα όνοματα και όχι το live αφου αυτα περνούσαν πριν καν αρχίσουν,άρα εσυ είσαι εμπαθής χωρις λόγο.To sigur ros γραφεται και με κεφαλαία και με μικρά και όπως το συγκρότημα αρέσκεται να το γραφει την κάθε φορά,άρα δεν είναι ορθογραφικό λάθος.To “prodigy” ειναι λάθος ναι.Μόνο του σημαίνει άλλο και με το the μπροστά άλλο.Απλα και μόνο για να γνωρίζεις την προέλευση του ονόματος, σου λέω οτι με το “the”
    μπροστά το συγκρότημα αναφέρεται στον συνθετητή Prodigy της Μοοg.
    Απο μόνο του λοιπόν είναι λάθος.

    2. γιατί είναι «λυπητερό» να δηλώνει ότι αγαπάει τα live; Προσωπικά δεν γνωρίζω κανέναν καλλιτέχνη που να λέει ότι δεν του αρέσει να βγαίνει στη σκηνή.

    -Με παραφράζεις γιατί το σχόλιο μου δεν τελειώνει εκεί.
    Λυπηρό λοίπον, όπως σωστά με διορθώνεις, είναι γιατί ναι χρειάζονται πρόβες πριν,για να λες ότι ναι γουστάρω τα live.Tα κάνεις για να έρθεις εσύ και το καλυτέρο δυνατό υλικό σου σε επαφή με τους ακροατές.Όπου πρέπει να τους σέβεσαι.Δεν τους γνωρίζω προσωπικά αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με το αν καταλαβαίνω η όχι τι δουλειά έχει προηγηθεί πριν απο ένα live.Eπειδή λοιπόν τους γνωρίζεις προσωπικά και είσαι στο studio μαζί τους, τι να πω θα πρέπει να βλέπεις και όλες τις πρόβες τους.Εγώ πάλι δεν χρειάζεται να τους γνωρίσω για να έχω άποψη.Δεν θέλω να γίνω πιο συγκεκριμένος σ’ αυτο το θέμα γιατί θα σκευτείς πάλι οτι τα γράφω με κακή διάθεση.

    3. Γι’ αυτό είδα τον κιθαρίστα – σαξοφωνίστα να είναι «απίστευτος», γι’ αυτό είδα τον «κονσολά» να «δίνει ρεσιτάλ», γι’ αυτό είδα τη vocalistria να «δίνει ρέστα», γι’ αυτό είδα τον πληκτρά κλπ, να είναι «εξαιρετικός». Κάποια μικρά λάθη που έγιναν δεν είναι ικανά να «καταστρέψουν» μια ολόκληρη συναυλία που διήρκησε δύο ώρες. Ούτε να καταστήσουν το συγκρότημα «β κατηγορίας».

    -Ξεπερνάω το σοκ διαβάζοντας τον τρόπο με τον οποίο αναφέρεις τα μέλη του συγκροτηματός.Απλά όταν χρειαστεί να γράψεις ανάλογη κριτική να ξέρεις ότι: δεν υπάρχει όρος “κοσολάς” δεν καταλαβαίνω καν που αναφέρεσαι και δεν είναι “πληκτράς”. Πληκτράς είναι κάποιος που παίζει στα μπουζούκια.Πιο πολλες κριτικές θα έχεις γράψει για εκεί μάλλον.
    Και ναι το κύριο πρόβλημα ήταν η Ria που είναι γνώστο και αποδεκτό από πολύ κόσμο που ξέρω οτι δεν το έχει και πολύ με τα live φωνητικά.
    Νόμιζα θα έχει τουλάχιστον βελτιώθει παρόλαυτα τη βρήκα να ψάχνεται συνέχεια με κάτι.Πάντως σίγουρα δεν τραγουδούσε σωστά.Ακόμα και τα effect στη φωνή κάνανε το πρόβλημα πιο έντονο.
    Στίχους ξεχνούσε συνεχώς.Τέλος όταν ζητήθηκε απο τον κόσμο να επιλέξουν ένα κομμάτι για encore και οι περισσότεροι ζητήσανε την “Χρυσαλίδα” εκείνη γύρισε στον Νικοnn και μέσα σε μια χαζοχαρούμενη διάθεση του είπε “πιο είναι αυτό”? Και οι δυο τους γελάνε με την πρσπάθεια της να βγάλει εις πέρας όλα τα προηγούμενα κομμάτια.Απόδειξη είναι οτι πια,περισσοτερο τραγουδάει ο Νικοnn παρά η Ria!

    4. Όσο για τους παραβρισκόμενους, εγώ τους είδα να χορεύουν παρασυρμένοι από τους ρυθμούς των Mikro.

    -Μαζι με εμένα άντε να χορεύανε το πολύ 10 άτομα,οι υπολοιποι κοιτούσαν με τα ποτά στα χέρια.Απόδειξη η προσπάθεια των φωτογράφων να τραβήξουν μία ελκυστική τουλάχιστον φωτογραφία με τον κόσμο μέσα.Για τον ίδιο λόγο δεν ανέβηκε και καμία στο site…Σε αυτό στηρίζω και την άποψη μου στο θέμα της έμπνευσης.Στην άλλοτε συρροή του κόσμου στις συναυλίες τους σε αντίθεση με τον άδειο χώρο που συνάντησα στο Passport σε μια pop συναυλία.

    4. -Δεν κρέμασα κανέναν,την άποψη μου εξέφρασα για το live aπο ένα συγκρότημα που μου αρέσει αλλά θα συνεχίσω να ακούω στο σπίτι μου.
    Έχω παρευρεθεί ως ακροατής και μουσικός σε 100αδες συναυλίες στην Ελλάδα και στην Ευρώπη αλλά αυτό δεν κάνει ούτε εμένα ούτε εσένα κριτικούς συναυλιών.Όλοι έχουν άποψη και μπορούν να την εκφράσουν αν το θελήσουν.

    5.Από το σύνολο της κριτικής σου, διαπιστώνω ότι την «καταστροφή» έφερε η vocalistria, «παρά τις προσπάθειες του Nikonn να τη σώσει». Και δε σου κρύβω ότι διαβάζοντας την κριτική σου, αναρωτήθηκα αν έχεις κάτι προσωπικό μαζί της. Η «άποψή» σου φτάνει στα όρια της εμπάθειας. Γιατί;
    Αν δε σου αρέσει, απλά μην πηγαίνεις στις εμφανίσεις τους.
    Αλλά τέτοια επίθεση, ομολογώ δεν την περίμενα από κάποιον που βρισκόταν εκεί. Όπως είπα και στην αρχή, μάλλον «ήσουν αλλού».

    – Τίποτα προσωπικό για κάποιον που δεν γνωρίζω.Το καλιτεχνικό της έργο κρίνω,απλά.

    Εκεί ήμουν λοιπόν,όπως και άλλοι δυσαρεστημένοι.
    Απλά εσύ ήθελες να είσαι πιο θετικός σε αυτο που είδες και άκουσες για κάποιο ανεξήγητο μάλλον λόγο.

    Υ.Γ
    Να αφήνεις όλες της κριτικές να ανεβαίνουν,καλές η κακκές.Δεν υπάρχει λόγος να τις απορρίπτεις η μήπως υπάρχει?

    ΣΗΜΕΙΩΣΗ MUSIC CORNER: Όσον αφορά το Υ.Γ. σας, δεν καταλαβαίνουμε τι εννοείτε. Δεν έχουμε κόψει ποτέ κανένα σχόλιο, είτε θετικό είτε αρνητικό… (εκτός φυσικά αν περιείχε υβριστικό περιεχόμενο)

  5. Παιδιά καλησπέρα.

    Δεν θα σας κουράσω, το μόνο που θέλω να πω είναι ότι αντί να φλυαρούμε για τα θετικά και τα αρνητικά των Μίκρο, θα έπρεπε να στηλιτεύουμε το γεγονός ότι ένα τόσο σημαντικό συγκρότημα για την ηλεκτρονική μουσική στην Ελλάδα δεν τυγχάνει του ανάλογου σεβασμού από τον κόσμο.

    Με το σεβασμό εννοώ την παρουσία στα live τους. Ούτε οι τιμές, ούτε η κρίση, ούτε η μέρα ούτε οι χώροι μπορούν να αποτελέσουν δικαιολογία, κι αυτό ισχύει χρόνια τώρα. Πιστεύω ότι αυτό το συγκρότημα, όπως και πολλά άλλα από όλους τους μουσικούς χώρους στην Ελλάδα, θα είχαν τρομερή επιτυχία και θα γέμιζαν στάδια σε άλλες χώρες (Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία κ.α.). Και μου τη σπάει περισσότερο γιατί βλέπω “κλαψιάρηδες” ψευτοροκ και μπουζουκόβιους να μαζεύουν το χαρτί εδώ και χρόνια, και τέτοια συγκροτήματα να μην καταφέρνουν με τίποτα να κάνουν το ελληνικό κοινό να σηκωθεί από καναπέδες και καρέκλες.

    Υ.Γ. Για όσους ήρθαν, βγάλαμε πολλή ενέργεια. Για όσους ήθελαν αλλά δεν μπόρεσαν, τους οφείλουμε περισσότερη ενέργεια. Συγκροτήματα με τόσο πολλή θετική ενέργεια δεν υπάρχουν πολλά στην Ελλάδα, ας τους αγκαλιάζουμε όπου τους βλέπουμε!!!

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here