Ελένη Πέτα & Παναγιώτης Μάργαρης – “Duende”

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Δισκογραφική Εταιρεία : Lyra (3/2011)

«Σε όλη την Ανδαλουσία… όλοι μιλούν συνεχώς για το duende και το αναγνωρίζουν με αλάνθαστο ένστικτο μόλις εμφανιστεί». (Federico Garcia Lorca)

Το Duende, έννοια συνυφασμένη με την κουλτούρα της Ανδαλουσίας αλλά δύσκολο να ερμηνευτεί με ακρίβεια, είναι η πηγή έμπνευσης της νέας δισκογραφικής πρότασης της Ελένης Πέτα σε συνεργασία με τον κιθαρίστα Παναγιώτη Μάργαρη. Το duende έχει να κάνει με το συναίσθημα, το πάθος, την ανείπωτη συγκίνηση που μπορεί να προξενήσει μία καλλιτεχνική έκφραση – στο χορό, τη μουσική, το τραγούδι.

Συγκίνηση και ατμόσφαιρα μυσταγωγίας προκαλούν μέσα από το Duende η Ελένη Πέτα και ο Παναγιώτης Μάργαρης, επιλέγοντας να ερμηνεύσουν μερικά από τα ωραιότερα τραγούδια του παγκόσμιου ρεπερτορίου. Τραγούδια των Madredeus, Pink Floyd, Joan Baez, Astor Piazzolla, The Police, Amalia Rodrigues, Μίκη Θεοδωράκη, The Kinks, Ishtar, Γιώργου Ανδρέου, Christophe κ.α. δένουν αρμονικά μεταξύ τους, μέσα από τη σαγηνευτική φωνή της Ελένης Πέτα και το κιθαριστικό ταπεραμέντο του Παναγιώτη Μάργαρη, σε ένα μείγμα ηλεκτρισμού, πνευστών, εγχόρδων και κρουστών, που δημιουργούν ένα μοναδικό, γεμάτο εκπλήξεις μουσικό τοπίο. Γνώριμες μελωδίες σε καινούριο περιβάλλον, ενώνονται και ταξιδεύουν σε προορισμούς γοητευτικούς, γεμάτους πολυποίκιλα φωνητικά και κιθαριστικά ηχοχρώματα με ενορχηστρωτική διάθεση τόσο σκοτεινή, όσο και φλογερή, τόσο Μεσογειακή όσο και δυτική.

Ο Al Di Meola, ένας από τους πλέον χαρισματικούς σύγχρονους συνθέτες και κιθαρίστες στον χώρο της τζαζ, του φλαμένγκο και του τάνγκο, συμμετέχει σε 2 τραγούδια.

Το «Duende» αποτελεί τον κορμό της παράστασης που παρουσιάζουν τον τελευταίο καιρό η Ελένη Πέτα και ο Παναγιώτης Μάργαρης μαζί με τους συνεργάτες τους στις ζωντανές τους εμφανίσεις, προκαλώντας ενθουσιώδεις αντιδράσεις και κερδίζοντας εγκωμιαστικές κριτικές. Απολαύστε τους!

Διεύθυνση παραγωγής: Πάνος Μπάρλος

TΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ MUSIC CORNER
Γράφει η Μαριάνα Πουτακίδου – m.poutakidou@musiccorner.gr

Πού μπορεί να βρει κανείς τους Pink Floyd μαζί με την Amalia Rodrigues, τους Police με το Γιώργο Ανδρέου και το Μίκη Θεοδωράκη με την Isthar; Η απάντηση είναι στον τελευταίο δίσκο της Ελένης Πέτα και του Παναγιώτη Μάργαρη με τίτλο “Duende”.

Δεν υπάρχει ένας συγκεκριμένος ορισμός για την έννοια Duende. Με λίγο ψάξιμο θα ανακαλύψει κάποιος, πως ότι αναγνωρίζεται ως Duende έχει να κάνει με το συναίσθημα ψυχής που βγαίνει προς τα έξω, ως απόκριση στη μουσική. Γι’ αυτό το συναίσθημα ένωσαν τις δυνάμεις τους μια ερμηνεύτρια και ένας κιθαριστής, η Ελένη Πέτα και ο Παναγιώτης Μάργαρης,  πραγματοποιώντας μια σειρά παραστάσεων, στο κλίμα πάντα του duende και έπειτα δισκογραφώντας αυτή τους την προσπάθεια. Σύμμαχός τους σε αυτό και ο έτερος εξαίρετος κιθαριστής από το χώρο της jazz, Al Di Meola.

Ο δίσκος αποτυπώνει ένα μεγάλο μέρος από τις επιτυχημένες παραστάσεις των δύο καλλιτεχνών. Περιλαμβάνει 14 κομμάτια, σε μία ενδιαφέρουσα επιλογή ήχων από όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, με κοινό παρανομαστή αυτών πάντα, το συναίσθημα. Εναρκτήριο κομμάτι είναι το “Is there anybody out there”, που βγάζει κάτι το σκοτεινό και το μυστήριο στα λόγια, αλλά και κάτι το αισιόδοξο μέσα από την κιθάρα του Παναγιώτη Μάργαρη. Η συνέχεια έρχεται με το “I go to sleep” που πρωτακούσαμε από τους The Kinks, κομμάτι που διαφοροποιείται αισθητά από την πρώτη του εκτέλεση, καθώς μέσα τόσο από την ερμηνεία, όσο και από την ενορχήστρωση παρουσιάζεται πιο αισθαντικό. Σειρά παίρνει το “Ο Pastor”, ένα κομμάτι που προσωπικά το άκουσα πρώτη φορά από τη φωνή της Ελένης Πέτα, στην παράσταση Cargo και που επιτέλους ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να αποτυπωθεί και σε δίσκο. Μια στάση στην Ελλάδα μας δίνει το «Γαλάζιο, καστανό», που διατηρεί την ίδια δυναμική, αν όχι μεγαλύτερη, με την πρώτη εκτέλεση της Ελένης Τσαλιγοπούλου. Κατεβαίνοντας την playlist συναντούμε το συγκλονιστικό “Oh! …Mon amour” του Christophe σε μια διαφορετική προσέγγιση, που όμως δε νομίζω ότι μπορεί να συγκριθεί με την πρωτότυπη.

Όγδοο στη σειρά το “Canção Do Mar”, που για τους πιο πολλούς είναι γνωστό ως “Harem” από τη Sarah Brightman. Εξαιρετική ερμηνεία από την Ελένη Πέτα, που δεν πέφτει στην παγίδα της σύγκρισης ούτε με την Amália Rodrigues, αλλά ούτε και με τη Dulce Pontes. Το ομότιτλο “Duende” που έπεται, είναι ένα εξαιρετικό ορχηστρικό κομμάτι που πετυχαίνει το στόχο του, καθώς μιλά κατευθείαν στην ψυχή αυτού που το ακούει. Επανερχόμαστε με το “Horchat Hai Caliptus” της Isthar. Στην ελληνική του εκδοχή το τραγούδι αυτό έγινε γνωστό από την Ελένη Δήμου με τον τίτλο «Στα δύσκολα σε θέλω». Αποτελεί χωρίς αμφιβολία μια από τις πιο συγκινητικές στιγμές του δίσκου. Η συνέχεια κινηματογραφική… Μουσική του Nino Rota στο “Amara me” από την ταινία “Film d’amore e d’anarchia”. Ένα εξίσου γνωστό τραγούδι σε εμάς από τη φωνή της Έλλης Πασπαλά. Επιστρέφουμε στην Ελλάδα για να ακούσουμε το «Δρόμοι παλιοί» ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο κομμάτι, σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη και ποίηση Μανόλη Αναγνωστάκη. Το ορχηστρικό τέλος, “Asturias leyenda NRS” δίνει την ευκαιρία στον Παναγιώτη Μάργαρη να ξεδιπλώσει όλο του το ταλέντο, ενώ το CD κλείνει ιδανικά με το “J’ oublie” του Astor Piazzolla.

Αφήνοντας το μουσικό κομμάτι και πηγαίνοντας στο εικαστικό βρίσκουμε ένα άψογο ένθετο να συμπληρώνει το δίσκο. Ασπρόμαυρες φωτογραφίες των συντελεστών σε σκούρο φόντο, αλλά το πιο σημαντικό, πλήρης λίστα των τραγουδιών, όπου αναγράφονται οι συντελεστές τους, αλλά και οι πρώτοι ερμηνευτές τους.

Το “Duende” είναι μια εξαίσια δουλειά. Έχουμε μια Ελένη Πέτα που ανταποκρίνεται επάξια σε κάθε πρόκληση και σε όποια γλώσσα καλείται να τραγουδήσει, ενώ παράλληλα δείχνει τη δύναμη της φωνής της χωρίς να φιλοδοξεί να ξεπεράσει τις αρχικές ερμηνείες των κομματιών. Αυτό που θέλει είναι να τα δει με μια άλλη ματιά. Σε αυτό ασφαλώς συμβάλει καταλυτικά το αστείρευτο ταλέντο του Παναγιώτη Μάργαρη. Πρόκειται για ένα δίσκο που προτείνεται ανεπιφύλακτα σε όποιον έχει τα αφτιά του, αλλά και την καρδιά του ανοιχτά…

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ CD
01. Is there anybody out there?
02. I go to sleep
03. O Pastor (feat. Al Di Meola)
04. Γαλάζιο, καστανό (Blue, brown)
05. Every breath you take
06. Llego con tres heridas
07. Oh!… Mon amour
08. Cancao do mar
09. Duende (instrumental)
10. Horchat hai caliptus
11. Amara me
12. Δρόμοι παλιοί (old roads)
13. Asturias leyenda nrs (instrumental)
14. J’ oublie (Oblivion) (feat. Al Di Meola)

*** Οι κριτικές δίσκων αποτελούν προσωπικές απόψεις του εκάστοτε συντάκτη που σε καμία περίπτωση δεν είναι απαραίτητο ότι συνάδουν με τις απόψεις και της υπόλοιπης συντακτικής ομάδας του Music Corner