1/9/2014
www.musiccorner.gr
Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
Κεφάλαιο «ενδοοικογενειακή βία». Πολύ βαθιά πληγή, στίγμα για την οποιαδήποτε κοινωνία, αλλά δυστυχώς μια θλιβερή πραγματικότητα κι άρα αφετηρία για προβληματισμό. Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει ή διαβάσει για τέτοιου είδους περιστατικά, τα οποία μόνον αποτροπιασμό και φρίκη μπορούνε να προκαλέσουνε στο θυμικό του οποιουδήποτε υγιώς σκεπτόμενου ανθρώπου…
Σημαντικότατη «παράγραφος» αυτού του φρικώδους «κεφαλαίου», είναι η γυναικεία κακοποίηση. Δεν είναι λίγες οι φορές που η υπόσταση, η προσωπικότητα και η οντότητα του -μόνο στα λόγια- «ασθενούς φύλου» κυριολεκτικά κουρελιάζονται από κάποια ανθρωποειδή που πιστεύουν ότι χρησιμοποιώντας σωματική βία αποδεικνύουν τον «ανδρισμό» τους.
Ωστόσο, μπορεί τα σωματικά σημάδια να γιατρεύονται με το χρόνο (αν και όχι πάντα), όμως τα ψυχικά πολύ συχνά μένουν ανεξίτηλα χαραγμένα στο μυαλό και στην καρδιά μιας γυναίκας που έχει υποστεί κακοποίηση. Κι αυτά με τη σειρά τους, γεννούν το φόβο και την εσωστρέφεια. Ένα μεγάλο ποσοστό κακοποιημένων γυναικών διστάζουν να καταγγείλουν στις αρμόδιες αρχές τα εκάστοτε περιστατικά βίας -ακόμη και να τα εξιστορήσουν σε πρόσωπα εμπιστοσύνης-, φοβούμενες ότι τις περιμένουν χειρότερα βασανιστήρια.
Άλλωστε, οι απειλές από τους «άντρες» ότι αν μιλήσουν η «τιμωρία» τους θα είναι ακόμη πιο σκληρή ή η δαμόκλειος σπάθη της απόλυσης -όσον αφορά το εργασιακό περιβάλλον- αποτελούν σχεδόν «καθεστώς». Έτσι σωπαίνουν, κλείνονται στον εαυτό τους, φοβούνται και το μαρτύριό τους συνεχίζεται, με συχνά δυσάρεστες εξελίξεις όσον αφορά την ψυχολογική κατάστασή τους…
Και δεν είναι μόνον αυτό. Πόσες περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας έχουν γίνει αντιληπτές λ.χ. από τους ενοίκους μιας πολυκατοικίας, οι οποίοι όμως κλείνουν αυτιά και μάτια και προσπερνούν αδιάφορα, λέγοντας το κυνικό «δικό τους θέμα είναι, εμείς δεν ανακατευόμαστε». Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι αυτοί είναι σχεδόν το ίδιο «ένοχοι» με τα αρρωστημένα μυαλά που ορμώμενα ποιος ξέρει από τι, βγάζουν όλο το μένος τους πάνω σε ανυπεράσπιστες γυναίκες ή ακόμα και στα ίδια τους τα παιδιά…
Η «γέννηση» της W.I.N. HELLAS
Όσον αφορά τη χώρα μας, είναι γνωστό ότι θριαμβεύει πάντα η ιδιωτική πρωτοβουλία. Το κράτος φαίνεται (και σε πολλές περιπτώσεις είναι) ανίκανο να προστατεύσει τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας και τις κακοποιημένες γυναίκες. Συνεπώς, χρειάζεται η αποφασιστικότητα, η ανθρωπιά και -γιατί όχι;- η τόλμη και το θάρρος κάποιων ευαισθητοποιημένων προσώπων ώστε να ξεκινήσει μια προσπάθεια για να δοθεί επιτέλους ένα τέλος σ’ αυτή τη μάστιγα.
Η Μάντα Παπαδάκου -παθούσα και η ίδια, καθώς δεν δίστασε ν’ αποκαλύψει ότι στο παρελθόν έπεσε θύμα κακοποίησης- φαίνεται ότι διαθέτει όλα τα παραπάνω στοιχεία. Έτσι, το 2006 ίδρυσε μια Μη Κυβερνητική Οργάνωση με την επωνυμία “W.I.N. Hellas (Woman In Need)”. Στόχος της, η δραστηριοποίηση στον τομέα της πρόληψης και αντιμετώπισης της βίας κατά των γυναικών σε οποιοδήποτε περιβάλλον (οικογενειακό, κοινωνικό, επαγγελματικό), μέσα από ένα δίκτυο επιστημονικών συνεργατών το οποίο περιλαμβάνει ψυχολόγους, συμβούλους ψυχικής υγείας κλπ.
Η προσπάθειά της έχει αποδώσει καρπούς, αφού τούτη τη στιγμή αριθμεί περισσότερα από 5.000 μέλη και ο αριθμός συνεχώς αυξάνεται. Αυτό βεβαίως από τη μια θα πρέπει να μας χαροποιεί (καθώς διαπιστώνεται ότι όλο και περισσότερες γυναίκες αποφασίζουν να «σπάσουν τα δεσμά» τους και να ζητήσουν βοήθεια), από την άλλη όμως επιβάλλεται να μας προβληματίσει, καθώς γίνεται αντιληπτό ότι η έργω κακοποίηση εξακολουθεί να υφίσταται και μάλιστα σε υψηλό ποσοστό…
Πασαρέλα για φιλανθρωπικό σκοπό…
Η βραδιά της Τρίτης 9 Σεπτεμβρίου θα είναι εντελώς ξεχωριστή για την “W.I.N. Hellas”. Πολλές επώνυμες -και στην πλειοψηφία τους πασίγνωστες- κυρίες απ’ όλους τους χώρους, ενώνουν τις δυνάμεις και τις φωνές τους μ’ ένα μήνυμα: «Ένας (μία) για όλους (-ες) και όλοι για τη W.I.N.», παίρνοντας μέρος σε μια επίδειξη μόδας με φιλανθρωπικό σκοπό, η οποία θα λάβει χώρα στο εστιατόριο “Rakkan” στην Κηφισιά με τίτλο “Charming”.
Εκπρόσωποι της δημοσιογραφίας-παρουσίασης (Ελεονόρα Μελέτη, Δέσποινα Καμπούρη), της υποκριτικής (Χριστίνα Παππά, Μαρία Κορινθίου), του modeling (Άννα Πρέλεβιτς, Στέλλα Δημητρίου, Όλγα Φαρμάκη, Μάσσα Φασούλα), του αθλητισμού (Κλέλια Πανταζή), η ίδια η Μάντα Παπαδάκου και αρκετές κυρίες ακόμα θα περπατήσουν στην πασαρέλα με δημιουργίες “Celia D.” (της γνωστής σχεδιάστριας Σήλιας Δραγούνη), θέλοντας να βοηθήσουν με το δικό τους τρόπο το πραγματικά σπουδαίο κι αξιέπαινο έργο της “W.I.N. Hellas”.
Η εκδήλωση θα ξεκινήσει στις εννιά το βράδυ (ώρα προσέλευσης 20:30) και θα την παρουσιάσει η Αννίτα Ναθαναήλ, ενώ θα υπάρχει πλούσια μουσική βραδιά τόσο live (με την Ιωάννα Σεβοπούλου), όσο και με τον DJ Γιάννη Σαρτζετάκη.
Το κόστος της βραδιάς κατ’ άτομο ανέρχεται στα 70 ευρώ, με δικαίωμα επιλογής δύο μενού των πέντε πιάτων έκαστο συν ένα ποτήρι κρασί, ενώ το εισιτήριο για το μπαρ κοστίζει 10 ευρώ μαζί με ένα ποτήρι λευκό ή ροζέ κρασί. Από το ποσό που θα συγκεντρωθεί, ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό -γύρω στο 40%- θα δοθεί στη “W.I.N. Hellas”, ενώ στην προσπάθεια της οργάνωσης θα συνδράμουν και οι χορηγοί της εκδήλωσης, καθώς όλα τα χρήματα που θα δώσουν επί τούτου θα διατεθούν για τις ανάγκες της.
Σημειωτέον ότι η συμμετοχή όλων των εμπλεκομένων στη βραδιά θα είναι αφιλοκερδής κι ενδεικτικά αναφέρω ότι ένα πρόγραμμα στήριξης 50 γυναικών από την W.I.N. κοστίζει στην οργάνωση το ποσό των 5.500 ευρώ μηνιαίως. Πιστεύω λοιπόν ότι αξίζει τον κόπο να δώσετε το παρών σ’ αυτή την εκδήλωση. Μπορεί από οικονομικής πλευράς να διανύουμε περίοδο ισχνών αγελάδων, όμως η ανθρωπιά από τον Έλληνα ουδέποτε έλειψε και νομίζω ότι η αίσθηση της προσφοράς για έναν ιερό σκοπό όπως ο συγκεκριμένος βρίσκεται πάνω από χρήματα…
Ας μη ξεχνάμε ότι αυτή η βραδιά πέραν της ψυχαγωγίας και της διασκέδασης, έχει ως κύριο στόχο της να στείλει πολλά μηνύματα με πολλούς αποδέκτες. Όσοι δώσουν το παρών -ελπίζω κι εύχομαι να είναι κατάμεστος ο χώρος-, καλό θα είναι τη στιγμή που θ’ απολαμβάνουν το φαγητό και το ποτό τους ή τις εξαίσιες κυρίες που θα περπατούν στην πασαρέλα, να σκέφτονται ότι υπάρχουν κάποιες άλλες κυρίες, οι οποίες χρειάζονται τη βοήθεια, τη συμπαράσταση και τη στήριξη όλων μας.
Κυρίες που μπορεί να μην είναι «επώνυμες», αλλά έχουν τα ίδια δικαιώματα στη ζωή όπως όλος ο κόσμος. Κυρίες που τη στιγμή κατά την οποία οι ίδιοι θα διασκεδάζουν, μπορεί να υφίστανται σωματική βία, να τρέμουν από τις απειλές των «ανδρών» τους, να φοβούνται ακόμη και τον ίσκιο τους και να ψάχνουν ένα χέρι να τις τραβήξει από την κόλαση. Ας σκεφτούν λοιπόν όλοι οι παριστάμενοι στην εκδήλωση -μα κι εμείς οι υπόλοιποι- ότι αυτό το χέρι, μπορεί να είναι το δικό τους -μας…
Έχουμε αποδείξει ως έθνος ότι με ενωμένες τις δυνάμεις μας, μπορούμε να πετύχουμε ακόμη και το πιο ακατόρθωτο κι απίθανο επίτευγμα. Τα παραδείγματα πλείστα όσα και σε πολλούς τομείς. Όλοι μαζί λοιπόν, ελάτε να βάλουμε ένα τέλος στην ενδοοικογενειακή βία και στην κακοποίηση γυναικών. Έχουμε και τη διάθεση και τη δυνατότητα να το πετύχουμε. Let’s W.I.N...!!!
———–
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…