4/12/2013
Γράφει η Πέννυ Γέρου
Φωτογράφηση: Χαρά Γερασιμοπούλου
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)
Ένα βράδυ γεμάτο ελληνική παραδοσιακή μουσική παντρεμένη με βαλκανικά μέτρα και χρώματα jazz, funk και blues μας φύλαγαν οι Mode Plagal το βράδυ της Παρασκευής στη σκηνή της Αρχιτεκτονικής στο Γκάζι.
Το συγκρότημα των Mode Plagal πρόκειται πραγματικά για φαινόμενο, καθώς έχει δημιουργήσει πλέον τη δική του γλώσσα στα λημέρια της εγχώριας μουσικής σκηνής και τα τελευταία χρόνια έχει διανύσει μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία, καθώς κάθε μουσικό τους πάντρεμα φτάνει όλο και πιο βαθιά στη βαλκανική και μαύρη παράδοση. Τόσο πολύ που μουσικοί κόσμοι από διάφορες άκρες της Γης μοιάζουν ένα.
Λίγο πριν την παρουσίαση των κομματιών τους, ο σαξοφωνίστας των Mode Plagal, Θοδωρής Ρέλλος, μίλησε μαζί μας για το πρόγραμμα, το νέο δίσκο αλλά και το μυστικό τους για το άρτιο μουσικό πάντρεμα των πολιτισμών.
Music Corner: Τι ετοιμάζετε αυτήν την περίοδο;
Θοδωρής Ρέλλος: Τον τελευταίο καιρό κάνουμε πολλά πράγματα. Συνεργαζόμαστε και με άλλους μουσικούς και συλλογικότητες. Βεβαίως επηρεαζόμαστε και οι ιδέες διαχέονται μέσα από αυτή τη συνεργασία. Έτσι, αυτόν τον καιρό έχουμε αφήσει τα δικά μας κατά μέρος. Την άλλη βδομάδα θα ανέβει στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης η παράσταση «Το σωματίδιο του Θεού» με το Δημήτρη Αποστολάκη και τη χορευτική ομάδα «κι όμΩς κινείται». Ετοιμάζουμε δίσκους με κομμάτια από τις παραστάσεις και δικά μας, όπως επίσης και παραγγελιές φίλων μουσικών που θέλουν να συμμετέχουμε, μιας και είμαστε πλέον παρέα. Αν και, δυστυχώς, η δισκογραφία δεν έχει κανένα νόημα πια…
Music Corner: Σήμερα τι θα μας παρουσιάσετε;
Θοδωρής Ρέλλος: Σήμερα θα προσπαθήσουμε να παίξουμε τα κομμάτια με ένα διαφορετικό τρόπο. Τα τελευταία χρόνια έχουμε κατασταλάξει σε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα και αφήνουμε στην άκρη πολλά κομμάτια από τους δίσκους μας. Σήμερα θα προσπαθήσουμε να παίξουμε περισσότερα κομμάτια δικά μας που δεν έχουν ακουστεί τόσο στα live μας.
Music Corner: Ποια είναι η σχέση σας με το εξωτερικό; Πώς αντιδρά ο κόσμος στις μουσικές σας;
Θοδωρής Ρέλλος: Όλοι οι Έλληνες δυσκολευόμαστε με το εξωτερικό. Περισσότερο τείνουμε να εισάγουμε πολιτισμό. Μια περίοδο είχαμε μια δραστηριότητα στο εξωτερικό, παίζαμε και έξω. Η αλήθεια είναι πως ο τελευταίος μας δίσκος, «Στην κοιλιά του κήτους», ήταν περισσότερο για κατανάλωση εντός συνόρων. Τώρα σκεφτόμαστε να κάνουμε έναν Instrumental δίσκο, μιας και αυτή η «γλώσσα» είναι πιο επικοινωνιακή.
Music Corner: Μουσικά πού στηρίζεται ο νέος δίσκος;
Θοδωρής Ρέλλος: Τα τελευταία χρόνια έχει δημιουργηθεί μια νέα γλώσσα. Η μουσική είναι βασισμένη στους βαλκανικούς ρυθμούς και τα μέτρα των χορών από τη Θράκη ως τη Φλώρινα. Η γλώσσα είναι δυτική και παίζεται με σαξόφωνο, ηλεκτρική κιθάρα, drums και μπάσο. Είναι μια υβριδική γλώσσα, που είναι η μόνη που μπορεί να επικοινωνήσει σήμερα λόγω λειτουργικότητας, όχι αισθητικής.
Music Corner: Τι σημαίνει για εσάς «Η εποχή των υβριδίων»;
Θοδωρής Ρέλλος: Είναι ένας τίτλος που αισθάνθηκα πως εκφράζει αυτό που ζούμε. Μπορεί να μας βάλει σε σκέψεις και να δημιουργήσει κάποια ερωτήματα. Η άποψή μου είναι πως, όταν κάποιος έχει δύο κουλτούρες, την άγραφη της παράδοσης και αυτή των βιβλίων για παράδειγμα, είναι πολύ πιο δυνατός.
Music Corner: Συλλέγοντας μουσικές από διάφορες άκρες του κόσμου, το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό, όπως στη δική σας περίπτωση. Πιστεύετε το ίδιο και για τη συλλογικότητα των ανθρώπων από διάφορες κουλτούρες – νοοτροπίες;
Θοδωρής Ρέλλος: Εννοείται. Πιστεύω σε αυτό που λέμε «παροχή προσδοκιών». Πρέπει να έχουμε προσδοκίες και να νιώσουμε ότι δεν είμαστε μόνοι μας. Να μπορούμε να περιμένουμε κάτι από τον άλλον. Αυτό που ζούμε είναι κοινωνικό ζήτημα και δεν πρέπει να το πάρουμε προσωπικά, να σηκώσουμε όλα τα βάρη του εαυτού μας και της κοινωνίας μας. Πρέπει να απευθυνθούμε στους άλλους.
Music Corner: Εν κατακλείδι, ποιο είναι το στοιχείο που δένει τις μουσικές;
Θοδωρής Ρέλλος: Είναι η επιστροφή προς τις ρίζες. Αυτό μας κάνει να μπορούμε να ασχολούμαστε με διαφορετικά πράγματα, τα οποία φαινομενικά είναι ασύμπτωτα, αλλά υπογείως βλέπεις τις στρωματώσεις των πολιτισμών. Μόνο μέσα από τη μουσική μπορεί κανείς να δει κάτι τέτοιο. Όλα τα υπόλοιπα επιβάλλονται, όπως η γλώσσα για παράδειγμα. Το βίωμα της επιστροφής στις ρίζες είναι αυτό που μας επιτρέπει όλα αυτά τα παντρέματα στη μουσική.
Αργότερα οι Mode Plagal ανέβηκαν στη σκηνή με ένα «Γράμμα» του 1980, ένα κομμάτι που δε μπορείς να καταλάβεις που σταματά το ελληνικό παραδοσιακό και που ξεκινά η ανάλαφρη jazz. Αργότερα, με μια «Funky Vergina» το παραδοσιακό μακεδονίτικο τραγούδι βρήκε τη funk και latin μουσική με τρόπο και μαεστρία που δεν προλαβαίνει κανείς να καταλάβει, ενώ ο ήχος της «Γκάιντας» ακολούθησε φέρνοντας την Μακεδονία ένα βήμα πιο κοντά στο κέντρο του Γκαζιού.
Διεθνείς, πολυπολιτισμικοί και σε συνεχή διάλογο με το χθες, οι Mode Plagal ήταν για ακόμη ένα βράδυ «σταθερή» αξία. Αναφερόμαστε φυσικά σε ένα συγκρότημα με 20 χρόνια στο χώρο της μουσικής. Παρά την αμηχανία της βραδιάς, λοιπόν, και το «χαλαρό» κόσμο της Αρχιτεκτονικής, δεν είχαν να αποδείξουν τίποτα.
Έχοντας παρακολουθήσει και την καλοκαιρινή τους «έκδοση», ας μου επιτραπεί να καταθέσω τη δική μου πρόταση: τα festivals και οι ανοιχτοί χώροι ταιριάζουν πολύ περισσότερο σε ένα συγκρότημα σαν αυτό. Τέσσερις τοίχοι και μια οροφή είναι ένα μείον στον παλμό που οι Mode Plagal θέλουν να μεταδώσουν στον κόσμο.
Απολαυστικοί σε κάθε τους απόπειρα για διαπολιτισμικό διάλογο και ταξίδι στις μουσικές και την κουλτούρα κάθε άκρης του κόσμου, από τη Βόρεια Ελλάδα στο Σικάγο, από την Αιθιοπία ως τις Νότιες Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
Με χαρά και ανυπομονησία, θα περιμένουμε τον πέμπτο τους δίσκο!
Οι Mode Plagal είναι οι:
Θοδωρής Ρέλλος: Σαξόφωνο – φωνητικά
Κλέων Αντωνίου: Κιθάρα – φωνητικά
Τάκης Κανέλλος: Ντραμς
Αντώνης Μαράτος: Μπάσο
Αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…