“Δεν πιστεύω καθόλου ότι ο Έλληνας είναι απαίδευτος. Απλά δύο εκατομμύρια απαίδευτοι έχουν καταλήξει να είναι η βιτρίνα οκτώ εκατομμυρίων πεπαιδευμένων!”

Συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στην Πέννυ Γέρου
Φωτογράφηση: Ματίνα Φουντούλη
Music Corner – 23/1/2013

Η Ειρήνη Δούκα και ο Greggy K. (Γρηγόρης Κόλλιας) έκαναν την επανεμφάνισή τους στα ηχεία μας και στις σκηνές της Ελλάδας, κάνοντας μια εντελώς καινούργια αρχή. Μετά τη συμμετοχή τους σε δύο αγαπημένα μας group, C-Real και Matisse αντίστοιχα, ενώνονται τα τελευταία δύο περίπου χρόνια για να μας παρουσιάσουν κάτι ξεχωριστό και εντελώς ανανεωμένο.

Το Φεβρουάριο που έρχεται περιμένουμε το δικό τους album, ενώ ήδη μας έχουν δώσει μια πρώτη γεύση της δουλειάς τους με τα κομμάτια “Το δωμάτιο” και “Mind games“, το οποίο ακούγεται ήδη σε remix των Her Majesty’s Sound στους σταθμούς της πόλης και έχει αγαπηθεί. Για να είμαι ειλικρινής, όταν το άκουσα πρώτη φορά, δε μπορούσα να φανταστώ οτι πρόκειται για Έλληνες καλλιτέχνες! Κι όμως, η φωνή ήταν της Ειρήνης Δούκα και, μαζί με τον Greggy K., τους υποδεχόμαστε σήμερα στο Music Corner.

Αφού μας υποδέχτηκαν κι εκείνοι στο ζεστό τους studio, σε κάποιο στενό της “καλλιτεχνικής” Κυψέλης, όπως λέει κι ο Γρηγόρης, πήραμε μια ανάσα από την ασφυκτική κίνηση της Αθήνας και η κουβέντα ξεκίνησε κάπως έτσι…

Music Corner: Για αρχή, θα σας πάω λίγο πίσω… Πώς γνωρίστηκε ο Γρηγόρης με την Ειρήνη;
Ειρήνη Δούκα: Πολύ ωραία ιστορία! Εγώ ήξερα την ύπαρξη του Γρηγόρη στους Matisse και είχα πάει στα live που κάνανε πριν δυόμιση χρόνια στο Σταυρό του Νότου μαζί με τους Cyanna. Τους ήξερα από το πρώτο τους cd με τη Sony, μου άρεσε και τους είχα παρακολουθήσει. Είχα ενθουσιαστεί με την εικόνα του Γρηγόρη, το πώς παθιαζόταν πάνω στη σκηνή. Μετά μου ζήτησαν να κάνω μια εμφάνιση μαζί τους και παίξαμε το «Today» τότε. Εκεί τον γνώρισα λίγο καλύτερα. Μετά από ένα μήνα σχεδόν συναντηθήκαμε τυχαία σε ένα live γνωστής μας και αρχίσαμε να συζητάμε πολύ έντονα, για μουσική, για τα πάντα και αποφασίσαμε στο τέλος της βραδιάς ότι θα καταλήξουμε στο studio. Μου είχε πει «Θέλω να κάνω ένα project με κομμάτια και φωνές που μου αρέσουν». Και η απάντησή μου ήταν «Ναι, πάμε τώρα και ό,τι μας βγει»! Ακολουθούσαμε έπειτα ο ένας τον άλλο, λες και είχαμε παίξει εκατό χρόνια μαζί. Έτσι, είπαμε ότι δε γίνεται να μην παίξουμε κάτι μαζί! Έχουμε τόσα πολλά και διαφορετικά πράγματα να κάνουμε μαζί μουσικά, που αυτό είναι απλά μια αρχή. Αυτά που έχουμε βγάλει προς τα έξω είναι ακόμα η κορυφή στο παγόβουνο.

Music Corner: Από δω και μπρος, επομένως, συνεχίζετε ως σχήμα;
Ειρήνη Δούκα: Μας απασχολεί κι εμάς αυτό. Ακριβώς επειδή ήταν η Ειρήνη και ο Greggy που κάνουν πράγματα, είπαμε ότι δεν υπάρχει λόγος να το ονομάσουμε ακόμα κάπως αλλιώς. Εκτός αν μας βγει από κάποιο τίτλο τραγουδιού ή δίσκου, στην πορεία. Όπως και στο δίσκο, θα έχουμε ξένα κομμάτια και ελληνικά, γιατί έτσι μας βγήκε. Δε θα θέλαμε να το ωραιοποιήσουμε βάζοντας κάποιο τίτλο, γι’ αυτό χρησιμοποιούμε τα ονόματά μας. Είναι μια ιδέα που αλλάζει συνεχώς μορφές.

Music Corner: Και όσον αφορά στους μουσικούς που σας συνοδεύουν στις εμφανίσεις σας;
Greggy K.: Κι αυτό είναι κάτι που αλλάζει συνεχώς. Ο Άγγελος Αϊβάζης είναι συνεργάτης, φίλος, παίζει δεύτερη κιθάρα και δε γίνεται τίποτα χωρίς αυτόν. Στο μπάσο είναι ο Γιάννης Μασούρας, και η Έλενα Μαρίνη είναι η drummer μας. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που τους ξέρω χρόνια και λειτουργώ με αυτούς. Είμαστε σαν ομάδα. Με τον Άγγελο παίζουμε μαζί, θα παίξω εγώ τα δικά του και αυτός τα δικά μου. Στα live δεν είμαστε η Ειρήνη και εγώ. Όλα είναι δια του πέντε.
Ειρήνη Δούκα: Κατά καιρούς το κάνουμε αυτό. Το φθινόπωρο, για παράδειγμα, ηχογραφούσαμε το δίσκο των Matisse και δουλεύαμε πολύ με τον Άρη Σιάφα. Το studio αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να μπαίνει ο οποιοσδήποτε στη φάση μας κι εμείς στη δική του. Γι’ αυτό είπα πως ό,τι βγαίνει είναι η κορυφή στο παγόβουνο. Συνεχώς γίνονται πράγματα.

Music Corner: Η συνεργασία σας σε τι συνίσταται; Έχετε αρμοδιότητες σε σχέση με τη μουσική, τους στίχους και τα λοιπά;
Greggy K.: Εγώ δεν ξέρω τίποτα!
Ειρήνη Δούκα: Κλασικά ο Γρηγόρης δεν κάνει ποτέ τίποτα… (γέλια)
Greggy K.: Όχι μωρέ, απλά πειράζω τον κόσμο συνέχεια. Έκανα ένα κακό στη ζωή μου: σπούδασα κλασική μουσική. Είχα τελειώσει και ήμουν μαέστρος. Στην Ελλάδα αυτό έχει πολλή πλάκα! Η Ειρήνη είναι πιο αυθεντική από μένα στην πραγματικότητα, γράφει μουσική από την ψυχή της. Εγώ γράφω μουσική πιο μαεστρικά, αν θες.
Ειρήνη Δούκα: Αυτό δεν ισχύει! Θα σου πω εγώ για να καταλάβεις! Ο Γρηγόρης είναι ο μόνος άνθρωπος που ξέρω, που έχει σπουδάσει μουσική και δε συμπεριφέρεται σα να έχει κάνει κάτι τέτοιο. Έχει ξεφύγει από τις φόρμες και μπορεί να είναι rock n’ roll. Ξέρει πώς να λύνει ένα κομμάτι και να το κάνει να φαίνεται ωραίο. Είναι πολύ ενδιαφέρον και συνέχεια μαθαίνω από το Γρηγόρη αυτό το πράμα. Όσον αφορά σε αυτό που ρώτησες, υπήρχαν ιδέες δικές μου που ο Γρηγόρης τις υλοποίησε. Έχω γράψει πολλούς στίχους, αλλά κι εκείνος ήταν εκεί για να υπάρχει μια κεντρική ιδέα, ένα συναίσθημα. Και ο Γρηγόρης γράφει πολύ ωραίο στίχο, αλλά κάνει τόσα πράγματα, που δε χρειάζεται να κάνει και αυτό. Στο συγκεκριμένο δίσκο ασχολήθηκα εγώ με το στίχο λίγο παραπάνω, όπως επίσης και ο φίλος μας, Μάριος Τσάκαρης.

Music Corner: Έχετε υπάρξει και οι δύο μέλη συγκροτημάτων. Αυτό θα μπορούσε να είναι «ευχή και κατάρα». Από τη μία ο κόσμος σε αναγνωρίζει, αλλά από την άλλη σε αναγνωρίζει και ως αναπόσπαστο κομμάτι ενός συνόλου. Σας φοβίζει αυτό στη νέα σας αρχή;
Ειρήνη Δούκα: Είναι αλήθεια αυτό που λες. Εξαρτάται με ποια στάση το αντιμετωπίζεις. Εγώ θεωρώ ότι ξεκινάω κάτι καινούργιο. Θα μπορούσα να έχω άλλο όνομα. Φυσικά και με νοιάζει τι έκανα πριν, είναι η ζωή μου, απλά αυτό το αντιλαμβάνομαι ως κάτι …άλλο. Μόνο έτσι μπορώ να συνεχίσω. Αν ξεκινήσω μια δαιδαλώδη σκέψη, τι έχω κάνει, τι περιμένει ο κόσμος από μένα, δε θα τα καταφέρω. Δεν ξέρω αν με τρομάζει, απλά η αλήθεια είναι ότι το βρίσκεις μπροστά σου και το πολεμάς περισσότερο από κάποιον που ξεκινάει τώρα. Θέλει πολλή προσπάθεια και αυθεντικότητα για να δείξεις στον άλλον ότι δεν καταπάτησες αυτό που είσαι, απλά είσαι ένας άνθρωπος που αλλάζει, όπως όλοι και δεν είναι έγκλημα να κάνεις κάτι καινούργιο. Ο Γρηγόρης έχει διαφορετική αντιμετώπιση. Είναι κιθαρίστας και σηκώνει αυτό το βάρος λίγο λιγότερο.
Greggy K.: Στην Ελλάδα, κι όταν λέω Ελλάδα εννοώ εμάς, σαν κοινό δεν έχουμε εξοικειωθεί με την ελευθερία της έκφρασης. Θέλουμε να βλέπουμε συνεχώς μια σαπουνόπερα, ακόμα και στα πιο εναλλακτικά πράγματα. Δε μπορεί ο καθένας να ξυπνήσει μια μέρα και να πει ότι θέλει να κάνει κάτι διαφορετικό, να πει «Άλλαξα». Είμαστε μίζεροι.
Ειρήνη Δούκα: Αυτό, για παράδειγμα, συμβαίνει και με τους ηθοποιούς. Αν παίξει ένα ρόλο, έχει τελειώσει, είναι αυτός ο ρόλος. Μια πολύ όμορφη κοπέλα παίζει συνήθως μια κοπέλα ελευθέρων ηθών και τίποτα άλλο. Αυτό σου φέρνει ένα πείσμα. Όταν κερδίζεις όμως μικρές μάχες, είναι πολύ μεγαλύτερη η ικανοποίηση από έναν δρόμο στρωμένο και σίγουρο.

Music Corner: Μέχρι στιγμής έχετε βγάλει 3 singles και το Φεβρουάριο περιμένουμε και το album…
Greggy K.: Βγάλαμε δύο πέρυσι και φέτος το «Mind games», που είναι πιο κοντά σε αυτό που ετοιμάζουμε και το «Δωμάτιο». Έχουμε δώσει μικρά δείγματα της δουλειάς μας μέσω Internet. Δε θέλουμε, ούτε εγώ, ούτε η Ειρήνη, να βγάλουμε ένα δίσκο απλά επειδή ξεκινήσαμε ένα project μαζί. Όταν βγει ο δίσκος, θέλουμε να είναι κάτι που θα «πούμε». Είμαι παλιομοδίτης στον τρόπο που θα βγει ένας δίσκος, δε θέλω ένα δίσκο απλά για να υπάρχω. Έχω εμπιστοσύνη σε αυτό που θα πει η Ειρήνη και σ’ αυτό που θα πω εγώ, οπότε δεν έχω άγχος στο πότε θα βγει. Αρχικά είχαμε καταλήξει ότι ο δίσκος θα περιέχει 11 κομμάτια, και τώρα έχουν μείνει 5. Αλλάζει συνέχεια μορφές αυτό που θέλουμε να πούμε.
Ειρήνη Δούκα: Γενικά υπάρχει μια κεντρική ιδέα. Αλλά δε θέλουμε να βάλουμε ταμπέλα στο δίσκο.

Music Corner: Επομένως δεν έχετε σκεφτεί τη μουσική ταυτότητα του δίσκου; Δε σας ενδιαφέρει να του αποδώσετε κάποια; Για παράδειγμα, το «Δωμάτιο» και το «Mind games» είναι εντελώς διαφορετικά κομμάτια.
Ειρήνη Δούκα: Ισχύει αυτό. Αλλά το «Mind games» είναι remix κιόλας. Αν ακούσεις το δικό μας, είναι πιο κοντά στο pop-rock, ας πούμε.
Greggy K.: Αυτό το ερώτημα είναι πολύ βασικό. Η ταυτότητα έρχεται. Όταν κάνεις πολλά πράγματα, δέχεσαι επιρροές συνέχεια. Όπως λέει και η Ειρήνη, υπάρχει μια κεντρική ιδέα και μια pop-rock αισθητική. Την ταυτότητα όμως, κατά κύριο λόγο, τη χτίζεις. Είναι ένα ταξίδι όλο αυτό.
Ειρήνη Δούκα: Γενικά βοηθάει να υπάρχει μια ταυτότητα. Γι’ αυτό και μπήκαμε κι εμείς σε αυτό το ερώτημα. Αλλά αποφασίσαμε ότι δεν υπάρχει λόγος να κρύψουμε μια αλήθεια που υπάρχει αυτή τη στιγμή. Εμένα προσωπικά μου αρέσει, ανθρώπους που θαυμάζω, να τους βλέπω πολύπλευρους.
Greggy K.: Καμιά φορά, όμως, αυτή η «ταυτότητα» απέναντι στο κοινό, μπορεί να είναι και τέχνασμα. Ξέρω πολλούς ανθρώπους στο χώρο που, ενώ για το κοινό έχουν ταυτότητα, στην ουσία δεν έχουν καμία. Επομένως, τι σημαίνει ταυτότητα; Ταυτότητα, για μένα, είναι να είσαι ο εαυτός σου.

Music Corner: Τις περισσότερες φορές είναι ίσως ευνοϊκότερο να έχεις ταυτότητα για λόγους διαφήμισης… Πιο εύκολα, ας πούμε, αναγνωρίζει κάποιος την «Ειρήνη Δούκα από τους C-Real» ή τον «Greggy K. από τους Matisse».
Greggy K.: Πέρα από ένα σημείο όμως, είναι σα να έχεις παντρευτεί κάτι για όλη σου τη ζωή, σα να απολογείσαι μια ζωή για τον πρώτο σου έρωτα.
Ειρήνη Δούκα: Για μένα, κανείς δεν ξέρει να διαφημίσει κάτι καινούργιο. Στο εξωτερικό, για παράδειγμα, είναι ο Jack White, ο οποίος κάνει έξι διαφορετικά projects. Δεν πειράζει κανέναν.
Greggy K.: Στην Ελλάδα, όμως, πειράζει. Δε χρειάζεται να απολογούμαστε συνέχεια για ό,τι διαφορετικό κάνουμε. Νομίζω καταντά κουραστικό.

Music Corner: Χρησιμοποιώντας αγγλικό στίχο και κλείνοντας συνεργασίες με μεγάλα ονόματα της διεθνούς σκηνής, κατά πόσο σας ενδιαφέρει μια εικόνα στο εξωτερικό;
Ειρήνη Δούκα: Σίγουρα μας ενδιαφέρει. Θέλει πολύ ψάξιμο και πολλή δουλειά. 

Music Corner: Το Internet τι ρόλο παίζει σε όλο αυτό;
Greggy K.: Είναι πλέον ένα μέσο που μπορείς να διαδώσεις τη μουσική σου από όπου θες, αρκεί ο άλλος να είναι έτοιμος να την ακούσει. Θέλει πολλή οργάνωση και πρέπει να το κυνηγάς.

Music Corner: Εσείς έχετε ως υποστήριξη και μια δισκογραφική εταιρεία, είστε τυχεροί. Άλλοι καλλιτέχνες προωθούν μόνοι τους τη δουλειά τους, κατ’ αποκλειστικότητα μέσα από το Internet και από live. Θα μπορούσατε να το κάνετε αυτό;
Ειρήνη Δούκα και Greggy K.: (γέλια)
Ειρήνη Δούκα: Εγώ το ψάχνω. Μιλάω συνέχεια με ανθρώπους που προσπαθούν να το κάνουν αυτό. Κάποιοι από αυτούς το κάνουν γιατί έχουν αρκετά λεφτά στην άκρη. Αυτό δεν υπάρχει εδώ. Έχω ψάξει πολλούς τρόπους, αλλά ακόμα δεν το έχω καταφέρει. Γενικά είμαι αυστηρή με τον εαυτό μου, αλλά θα ήθελα να το ψάξω.

Music Corner: Εκτός από το θέμα της δισκογραφίας, είστε τυχεροί και γιατί έχετε και την υποστήριξη ραδιοφωνικών σταθμών. Το «Mind games» ακούγεται και έχει αγαπηθεί ήδη, ενώ υπάρχουν νέοι καλλιτέχνες που δεν προωθούνται καν…
Greggy K.: Συμφωνώ με αυτό που λες. Η Ειρήνη καμιά φορά με κοροϊδεύει, αλλά έχω τρέλα με ό,τι καινούργιο βγαίνει και μάλιστα από νέους καλλιτέχνες. Εγώ πιστεύω ότι οι νέοι άνθρωποι κάνουν το μέλλον. Γι’ αυτό με ανησυχεί όταν βλέπω παραγωγικούς ανθρώπους να φεύγουν εκτός Ελλάδας. Είμαστε τυχεροί, όπως λες, και ξέρω πολύ κόσμο που αξίζει αυτό που έχουμε εμείς. Σκέψου όμως ότι αυτό είναι ένα μεγάλο κυνήγι. Το ταλέντο είναι ένα πρώτο εφόδιο. Αν δεν το κυνηγήσεις, έχεις αποτύχει σε όλα τα επαγγέλματα. Για να μιλήσω για τον εαυτό μου, δε νομίζω ότι μας χάρισε κανείς τίποτα.
Όσον αφορά στο ραδιόφωνο, εκτός από τους ιντερνετικούς σταθμούς, είναι ελάχιστοι οι σταθμοί που επιλέγει ο ραδιοφωνικός παραγωγός αυτό που του αρέσει. Κανονικά θα έπρεπε να το κάνουν όλοι αυτό. Υπάρχει κόσμος που θέλει να ακούσει και ξέρει projects, αλλά δεν τα ακούει πουθενά. Θα πω κάτι που το λέω συνέχεια. Είμαι 30 χρονών και, όταν ήμουν στο Λύκειο, ήταν στα πράγματα οι ίδιοι άνθρωποι που είναι και τώρα. Θα γεράσω σε λίγο και ακόμα θα είναι οι ίδιοι! Σε χώρες που έχουν προοδεύσει, δεν έχω δει ποτέ αυτή τη συνταγή. Φταίει αυτή η φρούδα νοοτροπία, ότι όλοι πρέπει να βγάζουν λεφτά μέχρι να πεθάνουν.
Ειρήνη Δούκα: Είναι καθαρά η νοοτροπία, ό,τι βάλουμε στην τσέπη μας, ό,τι γίνεται σήμερα και χθες.

Music Corner: Νωρίτερα που ανέφερα τη δισκογραφική εταιρεία, γιατί γελάσατε;
Ειρήνη Δούκα: Ακόμα γελάμε!
Greggy K.: Γελάει ο κόσμος βασικά…
Ειρήνη Δούκα: Όχι, υπάρχουν άνθρωποι που μας έχουν βοηθήσει. Σ’ αυτό αυτό νιώθουμε τυχεροί, αν και έχουμε κρατήσει και σχέσεις χρόνων.
Greggy K.: Για μένα και την Ειρήνη δεν έχει σημασία αν το όνομα είναι Sony ή EMI ή οτιδήποτε. Ο λόγος που είμαστε ακόμα σε αυτή την εταιρεία είναι γιατί έχουμε χτίσει κάποιες προσωπικές σχέσεις. Ο Χρήστος Καριώτης για παράδειγμα είναι φίλος μου. Σε όποια εταιρεία και να ήταν, θα ήμουν μαζί του. Δε με ενδιαφέρει το label.
Ειρήνη Δούκα: Νομίζω ότι παγκοσμίως πια δε διατηρεί την αξία του το label. Ίσα ίσα, που μέσα μας θεωρούμε πιο «μάγκικο» το «ανεξάρτητη εταιρεία»!

Music Corner: Πιστεύετε ότι έχει περιθώρια η δισκογραφική βιομηχανία ή έχει τελειώσει;
Greggy K.: Με τη μορφή που την ξέρουμε, έχει τελειώσει. Είναι αυτό που λέω και το ξέρουν όλοι οι φίλοι μου, σε διάφορες εταιρείες: ό,τι σπείρεις, θερίζεις. Μια δισκογραφική εταιρεία είναι μια κερδοσκοπική επιχείρηση. Το θέμα είναι τι θεωρεί ο καθένας ότι του προσφέρει κέρδος. Για να κλείνουν οι εταιρείες, κάτι κάνουν λάθος προφανώς, επενδύουν σε λάθος άτομα και πράγματα. Λένε ότι τα μπουζούκια είναι πάντα γεμάτα. Ο κόσμος δεν πάει εκεί για να ακούσει μουσική, πάει για να διασκεδάσει. Στην Αγγλία όμως, το αντίστοιχο mainstream, όπως είναι οι Oasis ή οι Blur, που είναι κλασικοί πλέον, είναι μουσική. Στην Ελλάδα η μουσική ισούται με τη διασκέδαση. Είναι ένας φτηνός λαϊκίστικος τρόπος διασκέδασης, όπως είναι και ο τύπος που πάει στο γήπεδο και φωνάζει ή ο αναρχικός που πλακώνει τον αστυνομικό. Είναι ένα άχτι.

Music Corner: Πιστεύεις δηλαδή ότι, μουσικά, ο Έλληνας είναι απαίδευτος;
Greggy K.: Δεν πιστεύω καθόλου ότι ο Έλληνας είναι απαίδευτος. Απλά δύο εκατομμύρια απαίδευτοι έχουν καταλήξει να είναι η βιτρίνα οκτώ εκατομμυρίων πεπαιδευμένων!

Music Corner: Με αφορμή ένα δικό σας κομμάτι, το «Δωμάτιο», συναντάμε στο στίχο μια τάση εσωστρέφειας, μοναξιάς, αλλά ταυτόχρονα και μια ανάγκη να ακουστεί κάποιος. Πιστεύετε ότι οι άνθρωποι σήμερα έρχονται πιο κοντά ή παραμένουν κλεισμένοι στα «δωμάτιά» τους;
Ειρήνη Δούκα: Απαισιόδοξο μεν που το λέω, αλλά δεν το νιώθω. Στο δικό μου κύκλο ανθρώπων που έχω επιλέξει να συναναστρέφομαι, ίσως και να έχουμε έρθει πιο κοντά, αλλά δε νομίζω ότι φταίει η κρίση, αλλά η ανάγκη μας να δημιουργήσουμε. Βλέπω όμως γενικά μια τάση «να βγάλω το μάτι του άλλου, για να μην πεινάσω». Εγώ πιστεύω ότι και στην εποχή του Περικλή, που οι άνθρωποι κάνανε θαύματα, δεν πεινούσαν.
Greggy K.: Εγώ, για να είμαι ειλικρινής, δεν έχω καταλάβει ποια είναι η κρίση ακριβώς. Νομίζω ότι πριν την κρίση που λέμε τώρα, υπήρχε ήδη αρκετά μεγάλη κρίση. Είναι εντελώς επιφανειακό. Ok, είναι οικονομική, το βιώνουμε όλοι στις τσέπες μας. Όταν κάποιος δεν έχει λεφτά στην τσέπη του και πεινάει, τον πιάνουν διάφορα. Αν είχε επενδύσει στο να μη τον πιάνουν διάφορα όταν δεν έχει λεφτά, θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα. Η κρίση προέρχεται από μια επιφατική κατάσταση του ανθρώπου, που έχει ανάγκη το χρήμα. Από μια κοιμισμένη νοοτροπία του ανθρώπου, που δεν καταλαβαίνει πόσο ευτυχισμένος είναι που αναπνέει. Η κρίση έρχεται και φεύγει, όλα έρχονται και φεύγουν και δε θα καταλάβουμε πότε θα πεθάνουμε. Είναι συνειδησιακή κρίση…

Music Corner: Να πούμε όμως και τον αντίλογο σε αυτό. Είναι ένας πατέρας με πέντε παιδιά, που δεν έχει τη δυνατότητα να τα θρέψει. Πώς θα νιώσει ευτυχισμένος μόνο και μόνο επειδή αναπνέει, ενώ δε μπορεί να δει τα παιδιά του να μεγαλώνουν και να χαμογελάνε;
Greggy K.: Ξέρεις ποιο είναι το πρόβλημα ακριβώς; Ότι αυτός πληρώνει τα σπασμένα άλλων. Φυσικά και δε μπορεί να ζήσει. Μήπως ζει κανείς όπως του αξίζει; Το θέμα είναι ότι αυτή η χώρα, ως δομή κράτους, δεν έχει επενδύσει στο να μπορεί ένας άνθρωπος να ζήσει αξιοπρεπώς.
Ειρήνη Δούκα: Σίγουρα δε μπορούμε να βρούμε εμείς τη λύση σε όλο αυτό, το οποίο στην ουσία είναι πολύ απλό, αλλά μας το παρουσιάζουν τόσο πολύπλοκο. Η επανάστασή μας, για μένα, είναι να μη συνεχίσουμε με τον ίδιο τρόπο. Μπορούμε να δείξουμε έργο με κάποιο τρόπο; Να μαζευτούμε δέκα άνθρωποι χωρίς να βριζόμαστε και να κάνουμε κάτι όμορφο; Αυτό είναι επανάσταση.
Greggy K.: Η επανάσταση γενικά ξεκινάει από τον εαυτό μας. Κι όπου βλέπουμε πολλή βία, σημαίνει ότι ο άνθρωπος δεν έχει καλλιεργήσει τον εαυτό του. Είναι πανεύκολο να σπάσω οτιδήποτε. Το να «σπάσω» τον εαυτό μου όμως, είναι πάρα πολύ δύσκολο.

Music Corner: Είστε και οι δύο κάτοικοι Αθήνας. Υπάρχει κάτι, σε πιο πρακτικό επίπεδο, που θα θέλατε να αλλάξετε σε αυτήν την πόλη;
Greggy K.: Εγώ προσωπικά δεν αντέχω την αισθητική αναρχία. Δε με χαλάει το ντουβάρι. Με χαλάει το ντουβάρι δίπλα από το νεοκλασικό. Έχω ταξιδέψει σε όλη την Ελλάδα και την έχω ερωτευτεί. Και αναρωτιέμαι «Γιατί καθόμαστε εδώ;». Η απάντηση είναι ότι, και πρακτικά ακόμη, δε μπορείς να κάνεις κάτι πέρα από την Αθήνα.
Ειρήνη Δούκα: Έχω ζηλέψει πάρα πολλούς ανθρώπους στη ζωή μου που τα έχουν καταφέρει κάπως εκτός Αθήνών. Αν θέλουμε να αλλάξουμε κάτι; Από πού να ξεκινήσω, από την οδική συμπεριφορά; Δεν πρέπει να σεβαστώ και τον άλλον που τρέχει και να μην του κορνάρω με το που ανάψει το φανάρι; Τώρα τα Χριστούγεννα ανοίξανε παγοδρόμια. Τέλεια! Αυτά όμως τα φώτα και αυτή η μουσική, το ακατάσχετης αηδίας beat, σε τι ακριβώς ταιριάζει σε μια γιορτινή ατμόσφαιρα Χριστουγέννων; Ας σεβαστούμε τουλάχιστον λίγο το περιβάλλον.
Greggy K.: Κι αυτό όμως γίνεται από τα δύο εκατομμύρια ανθρώπων που λέγαμε πριν. Είναι σαν όλο αυτό να είναι μια συνομωσία των ανθρώπων που είναι κομπλεξικοί!
Ειρήνη Δούκα: Επειδή σε αυτή την πόλη υπάρχουν και όμορφα πράγματα, πρέπει να δίνεις στον εαυτό σου, τουλάχιστον μια φορά τη βδομάδα, την ευκαιρία να πηγαίνει σε ένα όμορφο μέρος. Υπάρχουν κάποιες φοβερές προσπάθειες να κρατηθεί αυτή η πόλη όμορφη, όπως είναι το πάρκο Ναυαρίνου για παράδειγμα.

Music Corner: Ευχαριστούμε πάρα πολύ για την ωραία συζήτηση! Θέλετε να κλείσουμε με τα προσεχώς σχέδιά σας;
Ειρήνη Δούκα: Ο τρόπος που διαφημίζουμε αυτά τα πράγματα μέχρι στιγμής είναι μέσω facebook.
Greggy K.: Γενικά δε σχεδιάζουμε ποτέ καιρό πριν, γιατί κάνουμε gigs, παίζουμε παντού.
Ειρήνη Δούκα: Προς το παρόν κάνουμε gigs και θα κάνουμε και κάποια πράγματα εκτός Αθηνών…

——————

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner… 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here