4/1/2012
Γράφει η Μαριάνα Πουτακίδου
Φωτογράφηση: Θαλίνα Καρπούζη
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)
Η αλήθεια είναι πως όταν την Τρίτη 27 Δεκεμβρίου ξεκίνησα να πάω στη μουσική σκηνή Αυλαία με 6°C, δεν ήξερα τι ακριβώς να περιμένω. Το δελτίο τύπου έκανε λόγο για ένα συγκρότημα με ανατολίτικο ιδίωμα, ηχοχρώματα της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής και τζαζ τεχνοτροπία, που στο όνομά του συνδύαζε λίγο από …σκάκι και λίγο από μουσική! Για να είμαι ειλικρινής δεν είχα ξανακούσει τους Ματ σε 2 Υφέσεις. Το γεγονός ότι έφτασα στην Αυλαία αρκετά πριν την έναρξη του live, μου έδωσε την ευκαιρία, αφού διέσχισα ένα σκοτεινό, στενό διάδρομο, βγαλμένο σαν από θρίλερ (καλώς ή κακώς, τά ἀγαθά κόποις κτῶνται), να τους γνωρίσω καλύτερα!
Music Corner: Από πού προκύπτει το όνομα Ματ σε 2 Υφέσεις;
Δημήτρης Βαρελόπουλος: Αυτή είναι μια καλή ιστορία. Το συγκρότημα ουσιαστικά ιδρύθηκε το 1999 έχοντας το όνομα «Αντίθεσις». Από τη LYRA κάποια στιγμή μας κόψανε αυτό το όνομα γιατί δεν είχε μια εμπορική διάσταση και μας υποχρέωσαν, αν θέλουμε να κάνουμε δίσκο, να βρούμε ένα καινούριο όνομα. Σκεφτόμασταν λοιπόν διάφορα πράγματα και είπαμε να κάνουμε ένα λογοπαίγνιο με το σκακιστικό Ματ που είναι μια επιθετική και εναλλακτική κίνηση και με τις δύο υφέσεις, μια μουσική και μελωδική κίνηση, που χρησιμοποιούμε συχνά στα τραγούδια μας. Θεωρήσαμε ότι έπρεπε να συνδυάσουμε μια ατμόσφαιρα παιχνιδιού με μια ατμόσφαιρα μουσικής. «Νονός» ήταν ο Γιάννης Τσιουλάκης που παίζει τα πλήκτρα. Είναι ένα λογοπαίγνιο που ή θα ηχήσει πολύ άσχημα και θα μας κάνει κακό ή θα λειτουργήσει πολύ θετικά.
Music Corner: Η εμπορική διάσταση που λογόκρινε το προηγούμενο όνομα δεν υπήρχε εδώ;
Δημήτρης Βαρελόπουλος: Όχι. Γενικά δεν είμαστε της άποψης ότι πρέπει να κάνουμε εμπορικού τύπου κινήσεις, για τον απλό λόγο ότι αυτό που κάνουμε προκύπτει περισσότερο από μια εσωτερική αναζήτηση και όχι από μια διάθεση να είμαστε στα πράγματα. Εξάλλου όλοι κάνουμε και άλλα πράγματα, συναφή πάντα με τη μουσική.
Music Corner: Πώς θα χαρακτηρίζατε τον ήχο σας;
Δημήτρης Βαρελόπουλος: Ο ήχος του συγκροτήματος προκύπτει από μια προσπάθεια να συνταιριάξουμε φαινομενικά αντίθετα πράγματα, αυτό που θα ονομάζαμε παραδοσιακά μουσικά όργανα με μια διάθεση world, ethnic και jazz. Σε όλα αυτά έρχεται να παίξει σημαντικό ρόλο και το τραγούδι, που για μας είναι μια πολύ ισχυρή ταυτότητα.
Music Corner: Αυτό το πάντρεμα των ετερόκλιτων ειδών τι αποδοχή έχει από τον κόσμο;
Δημήτρης Βαρελόπουλος: Μπορώ να μιλήσω με τεκμήριο τη δεκάχρονη παρουσία μας. Έχω την αίσθηση ότι ο κόσμος το αντιμετωπίζει θετικά, ακριβώς γιατί προσπαθούμε να σπάσουμε τα στεγανά της στατικότητας στην ελληνική μουσική. Η ελληνική παραδοσιακή μουσική δεν είναι κάτι σχεδόν πεθαμένο, αλλά κάτι ζωντανό που αν το αντιμετωπίσεις ως τέτοιο μπορείς να κάνεις πολύ δημιουργικά πράγματα. Με αυτή τη λογική μια μερίδα ανθρώπων που έχει ευρύτερες μουσικές αναζητήσεις, σαφώς και το αγκάλιασε. Από την άλλη μην ξεχνάμε ότι το ελληνικό μουσικό κοινό δεν είναι και ιδιαίτερα προοδευτικό, άρα υπήρχαν και κάποιοι που το αντιμετώπισαν αρνητικά. Σε γενικές γραμμές πάντως η κριτική και η ανταπόκριση ήταν θετική.
Music Corner: Είστε συνολικά εφτά άτομα. Για να βγει ο ήχος που μου περιγράψατε, ακόμα και αν αυτός είναι πάντρεμα ειδών, πρέπει να συγκεραστούν τα ακούσματα όλων σας. Είναι εύκολο αυτό;
Αλέξανδρος Καψοκαβάδης: Στα χρόνια του σχολείου ακούς τη μουσική την οποία σπουδάζεις. Εγώ ως μαθητής του Ross Daly τότε, ασχολιόμουν με οθωμανική κλασσική μουσική και κρητικά παραδοσιακά τραγούδια. Όταν όμως πας να φτιάξεις ένα σχήμα και δη με τους φίλους σου που είστε μαζί από μικρά παιδιά, ο ένας επηρεάζει τον άλλο και πλέον κάποια πράγματα λειτουργούν ως καλλιτεχνικός στόχος. Από κει και πέρα τα ακούσματα του καθενός μπαίνουν με έναν τρόπο μάλλον αβίαστο. Βάζουμε το ethnic στοιχείο στη μουσική μας με ένα τρόπο λιγότερο mainstream. Περνάνε οι επιρροές μας, συνδημιουργούμε όλοι, αλλά το κομμάτι είναι πάντα ο «αρχηγός» και βρίσκεται στο κέντρο.
Music Corner: Τι μας έχετε ετοιμάσει για σήμερα;
Γιάννης Τσιουλάκης: Σήμερα θα παίξουμε κομμάτια και από τους τρεις δίσκους μας, θα παίξουμε κάποια κομμάτια που έχουμε γράψει πάνω σε ποίηση του Μίλτου Σαχτούρη και της Κατερίνας Γώγου και διασκευές κάποιων κομματιών που μας αρέσουν και μας ταιριάζουν.
Music Corner: Μετά το αποψινό live στην Αυλαία έχετε προγραμματίσει άλλες ζωντανές εμφανίσεις;
Γιάννης Τσιουλάκης: Έχουμε δύο live στο Βερολίνο στις …19 και 20 Απριλίου (γέλια). Είμαστε ένα σχήμα που παίζουμε σπάνια, γιατί όλοι είμαστε διάσπαρτοι σε διάφορες χώρες του εξωτερικού. Συναντιόμαστε λοιπόν και παίζουμε όποτε μπορούμε.
Music Corner: Εννοείς μονίμως διάσπαρτοι;
Αλέξανδρος Καψοκαβάδης: Ναι. Το σχήμα που θα ακούσετε σήμερα είναι ότι έχει μείνει από τη δεκαετή δουλειά που κάνουμε. Ερχόμαστε στην Ελλάδα, συναντιόμαστε και παίζουμε.
Δημήτρης Βαρελόπουλος: Επίσης θα το ξανακούσετε του χρόνου τέτοια εποχή! (γέλια).
Music Corner: Δισκογραφικά ετοιμάζετε κάτι ή είναι και αυτό δύσκολο λόγω χιλιομετρικών αποστάσεων;
Γιάννης Τσιουλάκης: Με την απόσταση είναι η αλήθεια έχουμε κάνει πολλά διαφορετικά πράγματα. Δουλεύει ο καθένας στη χώρα που είναι και στέλνουμε ο ένας στον άλλο πράγματα, που είναι τελείως διαφορετικά από αυτά που γράφουμε όλοι μαζί στο studio. Έχουμε σχέδια για το μέλλον και σήμερα μάλιστα θα παίξουμε και δύο καινούρια τραγούδια.
Αλέξανδρος Καψοκαβάδης: Υπάρχει ένας δίσκος μας, που προσφέρεται για free downloading και γράφτηκε ενώ ήμασταν όλοι διάσπαρτοι. Μας βοηθά η δύναμη της τεχνολογίας.
Γιάννης Τσιουλάκης: Αυτό βέβαια γίνεται πιο εύκολα, γιατί έχουμε παίξει μαζί για δέκα χρόνια. Ξέρει ο ένας τον άλλο.
Music Corner: Ποια είναι η ευχή σας για το νέο χρόνο που έρχεται;
Γιάννης Τσιουλάκης: Να υπάρξουν οι συνθήκες σε αυτή τη χώρα για μουσική σαν αυτή που παίζουμε και εμείς, ώστε να μπορέσει να επιβιώσει και να αναπτυχθεί.
Αλέξανδρος Καψοκαβάδης: Η δική μου ευχή είναι να αλλάξουν γενικότερα τα πράγματα και αν δεν αλλάξουν, τουλάχιστον να έρθουν στο σημείο που ήταν πριν κάποια χρόνια.
Δημήτρης Βαρελόπουλος: Σε καταθλίψαμε… Καλά Χριστούγεννα!
Οι πρώτες δοξαριές της λύρας ακούγονται λίγο πριν τις 23.00 και το πρώτο τραγούδι που αντηχεί στο χώρο είναι το «Ψέμα σαν αλήθεια», σε ένα ευχάριστο ξάφνιασμα για όσους, συμπεριλαμβανομένης και της αφεντιάς μου, ακούνε για πρώτη φορά αυτό το πάντρεμα παραδοσιακού και jazz. Ακολουθούν και άλλα κομμάτια από τη δισκογραφία του συγκροτήματος όπως «Αυτά τα μάτια», «Με κυνηγά η θάλασσα», «Το λίγο διαρκεί πολύ», «Απάνω στην τριανταφυλλιά» και «Μαντινάδες του Μ. Σαββάτου».
Δεν ήξερα ούτε ένα τραγούδι – ντρέπομαι που το παραδέχομαι – αυτό όμως δε με εμπόδισε από το να απορροφηθώ και να χαθώ στην ομορφιά αυτού που μας παρουσίασαν οι εφτά αυτοί μουσικοί επί σκηνής. Ανάμεσα στα δισκογραφημένα κομμάτια βρέθηκε χώρος και για την παρουσίαση δύο νέων κομματιών, που όπως μάθαμε στην πορεία, νέα ήταν και πέρυσι οπότε και ξαναπαρουσιάστηκαν. Οι τίτλοι αυτών «Τις νύχτες» και «Το γράμμα».
Μετά το αυστηρώς δεκάλεπτο διάλειμμα που διήρκησε περίπου 20 λεπτά, οι Ματ σε 2 υφέσεις μετά κόπων και βασάνων ξανανέβηκαν στη σκηνή. Οι ίδιοι μου είπαν ότι βρίσκονται διασκορπισμένοι στον κόσμο, αλλά δεν περίμενα να σκορπίσουν ξανά στο χώρο του μαγαζιού ανάμεσα στους γνωστούς και φίλους που ήρθαν να τους απολαύσουν σε αυτή τη σπάνια εμφάνιση τους.
Το δεύτερο μέρος ανοίγουν τα τραγούδια «Δύσκολες ώρες» και «Τι είναι η αγάπη». Εδώ ακούμε και κάποιες από τις διασκευές των παιδιών στα «Μοιάζεις κι εσύ σα θάλασσα» και «Στην αρχή του τραγουδιού» με τα απίστευτα φωνητικά της Σπυριδούλας στο πρώτο και το εξαιρετικό σόλο λύρας στο δεύτερο. Τη θέση τους στο πρόγραμμα βρίσκουν και τα μελοποιημένα ποιήματα «Ο βυθός» του Μίλτου Σαχτούρη και «Άνω κάτω η Πατησίων» της Κατερίνας Γώγου.
Δεν έχω απολαύσει τόσο πολύ παραδοσιακά ακούσματα με τέτοιο μοντέρνο πάντρεμα. Σε αυτό συνέβαλε καταλυτικά και το γεγονός πως τα μέλη του συγκροτήματος έκαναν πλάκα μεταξύ τους και με τον κόσμο, φτιάχνοντας έτσι ένα κλίμα παρεΐστικο που έκανε τη βραδιά να περάσει χωρίς να το καταλάβουμε. Ακόμα και μετά τα τρία encore τραγούδια ο κόσμος παρέμεινε στο χώρο για να συνομιλήσει με τα παιδιά του συγκροτήματος και να τους εκφράσει το θαυμασμό του.
Αξίζει πραγματικά να ψάξετε λίγο τον ιδιαίτερο ήχο αυτού του συγκροτήματος και να επιδιώξετε να παρακολουθήσετε κάποιο από τα σπάνια live του. Εφόσον κατάφεραν να καθηλώσουν φανατικούς οπαδούς της metal που βρέθηκαν εκείνη τη βραδιά στην Αυλαία, σίγουρα ο μουσικός τους λόγος δεν περνά απαρατήρητος…
———–
Αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…