16/11/2012
Γράφει η Μαριάνα Πουτακίδου
Φωτογράφηση: Γρηγόρης Θανόπουλος
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)

16 Σεπτεμβρίου 2010: Στη Sala Trono της Tarragona στην Ισπανία ανεβαίνει για πρώτη φορά το μουσικό θρίλερ “Killer” του Καταλανού συγγραφέα Guillem Clua.

13 Νοεμβρίου 2012: Στον 2ο όροφο του Faust που έχει διαμορφωθεί κατάλληλα για να φιλοξενεί θεατρικές παραστάσεις, η Μπέσσυ Μάλφα μεταφέρει για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό την ιστορία του “Killer” Pau Moira. Λίγο πριν ανέβει στη σκηνή «κλέβουμε» λίγο από το χρόνο της και συζητάμε μαζί της για την παράσταση και όχι μόνο…

———————

Music Corner: Επανέρχεστε με ένα μουσικό θρίλερ…
Μπέσσυ Μάλφα: Θα το χαρακτήριζα rock όπερα. Πρόκειται για μια μαύρη μουσική κωμωδία που έχει και στοιχεία rock όπερας γιατί η μουσική της είναι rock.

Music Corner: Τι είναι αυτό που σας εξιτάρει στο χαρακτήρα του Pau Moira ώστε να επιλέξετε να μας παρουσιάσετε την ιστορία του;
Μπέσσυ Μάλφα:
Γενικά με ενδιαφέρει πολύ η ανθρώπινη ύπαρξη. Έχω και τις δικές μου υπαρξιακές ανησυχίες. Μέσα από την υποκριτική και το θέατρο λοιπόν ερευνώ και ψυχαναλύω χαρακτήρες. Το περίεργο στην περίπτωση του Pau Moira, είναι ότι ενώ είναι ένας serial killer ο ίδιος ισχυρίζεται ότι απλώς είναι γκαντέμης. Μου έκανε τρομερή εντύπωση ότι έχει συναισθήματα. Ερωτεύεται μία γυναίκα και γνωρίζει μέσα από τον έρωτα την τέχνη της αυτοθυσίας που οδηγεί στην απόλυτη αγάπη. Αυτό είναι αρκετά αισιόδοξο ακόμα και για τους συναισθηματικά ανάπηρους και αυτό είναι που με προκάλεσε.

Music Corner: Πόσο εύκολο είναι να υποδυθείτε έναν άντρα πόσω μάλλον όταν αυτός είναι και κατά συρροήν δολοφόνος;
Μπέσσυ Μάλφα:
Είναι πολύ δύσκολο. Η ανθρώπινη ύπαρξη είναι πολύπλοκη είτε είσαι άντρας είτε γυναίκα. Όταν ψυχαναλύεις ένα χαρακτήρα συνήθως πρέπει να έχεις μια βιβλιογραφία από πίσω, να γνωρίζεις πράγματα για να μπορέσεις να τα εντάξεις μέσα στο ρόλο. Έκανα πολύ σκληρή δουλειά αλλά αυτό το κάνω σε όλους τους ρόλους μου. Δεν είμαι του εύκολου. Είναι πολύ ωραία πράγματα το ταξίδι και η έρευνα.

Music Corner: Το έργο ξεκίνησε από την Ισπανία και έχει παρουσιαστεί σε πολλές πόλεις γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία. Πού πιστεύετε ότι οφείλεται αυτή;
Μπέσσυ Μάλφα:
Κατ’ αρχήν στην απλή λέξη «αγάπη» που θεωρώ ότι είναι μια μικρούλα λέξη αλλά έχει φέρει ολόκληρη επανάσταση. Επίσης στο ότι ο ίδιος διηγείται την ιστορία του στους θεατές. Αυτή η επαφή με το κοινό θεωρώ ότι είναι τεράστια επιτυχία του έργου. Ένας τόσο πολύπλοκος και επικίνδυνος χαρακτήρας μπορεί να έρθει σε επαφή με έναν κοινό θνητό.

Music Corner: Έχετε σπουδές θεάτρου, χορού και κλασικού τραγουδιού στο ενεργητικό σας και μάλιστα αρκετές φορές έχετε προσπαθήσει να τα συνδυάσετε στις επαγγελματικές σας επιλογές.
Μπέσσυ Μάλφα:
Για να είμαι ειλικρινής έχω κάνει λίγα musical και λίγες rock όπερες. Μετριούνται στα δάχτυλα απλώς όλα ήταν μεγάλες επιτυχίες. Είμαι περισσότερο ηθοποιός της πρόζας. Όταν χρειάζονται έναν άνθρωπο που να μπορεί να τα κάνει καλά συνήθως μου τα προτείνουν οι ίδιοι. Τουλάχιστον μου το πρότειναν παλιότερα. Τώρα η κατάσταση είναι λίγο μπάτε σκύλοι αλέστε. Τα κάνουμε όλα. Και χορεύουμε και τραγουδάμε χωρίς να έχουμε τη γνώση και νομίζουμε ότι κανείς δεν το καταλαβαίνει. Οι θεατές δεν είναι βλάκες. Αυτό που συμβουλεύω τα νέα παιδιά είναι οι σπουδές τους να είναι καλές και καθαρές. Να μην πασαλείβουν πράγματα.

Music Corner: Σε μια εποχή γενικευμένης κρίσης τι προσφέρει η τέχνη;
Μπέσσυ Μάλφα:
Δεν υπάρχει χώρα χωρίς πολιτισμό και τέχνη. Αν θέλουμε να σώσουμε την Ελλάδα πρέπει να σώσουμε τον πολιτισμό της και την τέχνη της. Έχουμε τεράστια προίκα και το ξέρουμε όλοι.

Music Corner: Ως πολίτης, ως καλλιτέχνης και ως μητέρα -τρεις ρόλοι σε ένα πρόσωπο- πώς αντιμετωπίζετε την κατάσταση γύρω σας;
Μπέσσυ Μάλφα:
Με στωικότητα. Γύρω μου έχουν γίνει πολύ επιθετικοί. Αν είσαι επώνυμος απαιτούν πράγματα γιατί νομίζουν ότι θα κάνεις θαύματα, θα φέρεις την επανάσταση και θα τους διώξεις όλους από την Βουλή. Σαν Έλληνας πολίτης κάνω την αντίστασή μου από την ημέρα που γεννήθηκα για όσα πράγματα δε συμφωνώ. Έχω ιδέες, είμαι πνευματικός άνθρωπος και κάνω την επανάστασή μου εκεί που νομίζω ότι πρέπει να την κάνω. Είμαι πολίτης αρκετά καταρτισμένος με ισχυρά πιστεύω και αντιστάσεις. Ως μητέρα φυσικά και ανησυχώ, όμως όταν υπάρχουν σωστές βάσεις σε μια οικογένεια τα παιδιά είναι ασφαλή αρκεί να έχουν έναν στόχο και να τον κυνηγάνε όποιος και αν είναι αυτός. Πρέπει οπωσδήποτε να πολεμάμε για τα πιστεύω μας.

Music Corner: Είκοσι χρόνια πίσω συμμετείχατε σε μία άλλη rock όπερα, στην οποία ακούγεται και γράφεται έντονα ότι θα είστε ξανά; Ισχύει; Θα σας δούμε πάλι στους «Δαίμονες»;
Μπέσσυ Μάλφα:
Ισχύει ότι είμαι σε συζητήσεις και ότι το θέλουμε πάρα πολύ. Αγαπιόμαστε πολύ με το Νίκο Καρβέλα και την Άννα Βίσση. Αν θα συμφωνήσω οικονομικά θα είμαι μαζί τους.

Music Corner: Είχατε δηλώσει παλαιότερα πως όταν υποδυόσασταν τη Μάγισσα-Λόα σας κυνηγούσαν στο δρόμο με σταυρούς και αγιασμούς…
Μπέσσυ Μάλφα:
Φαντάσου τι θα περάσω τώρα! Με κυνηγάνε ήδη! Με βρίζουν! Δεν μπορώ να πάρω το μετρό! Αστειεύεσαι;

Music Corner: Για ποιο λόγο;
Μπέσσυ Μάλφα:
Για όσα συζητούσαμε πριν. Δε θέλω να γίνω γραφική. Οι άνθρωποι είναι θυμωμένοι, είναι απελπισμένοι και έχουν τα δίκια τους. Τόσο καιρό οι τηλεοράσεις μας παρουσίαζαν ως πλούσιους με ακριβά αυτοκίνητα μέσα στο lifestyle. Εγώ τα τελευταία χρόνια, από τότε που έκανα παιδιά, δεν έχω αγοράσει ένα ρούχο. Δε με συγκινούν τα υλικά αγαθά. Ο Πυθαγόρας έλεγε: «να φοράμε πάντα λευκά, να έχουμε ένα ρούχο καθαρό και να μην προκαλούμε το φθόνο με στολίδια και χρώματα». Εγώ έτσι γεννήθηκα. Αργότερα το διάβασα και χάρηκα που υπήρχε στο DNA μου. Παρ’ όλα αυτά θα χαρώ να βάλω και κάτι πιο φανταχτερό. Σίγουρα όμως δεν έχουμε καμία σχέση οι καλλιτέχνες με αυτό που παρουσιάζουν.

Music Corner: Το “Killer” μέχρι πότε θα συνεχιστεί;
Μπέσσυ Μάλφα:
Θα παιχτεί όλο το χειμώνα κάθε Δευτέρα και Τρίτη. Θα κάνουμε μια περιοδεία σε μεγάλες πόλεις της Ελλάδας κατά τη διάρκεια του χειμώνα και πιθανόν να συνεχίσουμε και καλοκαίρι.

Music Corner: Και μετά;
Μπέσσυ Μάλφα:
Για μετά βλέπουμε. Εγώ ζω το τώρα. Είναι πολύ σημαντικό να λέμε ευχαριστώ που ξύπνησα, που έχω συνέντευξη, που βλέπω τα παιδιά μου υγιή… Ακόμα και αν συμβεί κάτι κακό σημαίνει ότι είμαι ζωντανή και πρέπει να το παλέψω. Ευχαριστώ για όλα το σύμπαν!

Η Μπέσσυ Μάλφα με την συντάκτριά μας Μαριάνα Πουτακίδου

———————

Η ώρα έχει πάει 21.00 και οι άνθρωποι του Faust συνοδεύουν τους θεατές στις θέσεις τους. Ο χώρος είναι σκοτεινός, η ατμόσφαιρα ακόμα πιο σκοτεινή και οι πέντε τύποι που με πένθιμο βηματισμό κάνουν την είσοδό τους στη σκηνή είναι τόσο μυστηριώδεις, που από το πρώτο λεπτό σε κάνουν να αναρωτιέσαι τι είναι αυτό που σε περιμένει.

Αυτό που σε περιμένει τελικά είναι μια …δίκη. Ο Pau Moira, νεκροθάφτης στο επάγγελμα, δικάζεται. Οι κατηγορίες που τον βαραίνουν …157 φόνοι. Για κάποιους είναι ο στυγνότερος εγκληματίας που πέρασε ποτέ από τη χώρα. Κάποιοι άλλοι απαιτούν την παραδειγματική τιμωρία του με εις θάνατον καταδίκη. Ο ίδιος λίγο πριν την τελική του ομολογία επιλέγει να μας αφηγηθεί την ιστορία του. Μια ιστορία που περιλαμβάνει ένα τριαντάφυλλο, ένα πιάτο πατάτες, ένα λαχείο και πολλές απρόβλεπτες καταστάσεις.

Ο θάνατος είναι ένα πολύ σοβαρό θέμα όμως πάει καιρός που ο πρωταγωνιστής έχει πάψει να τον παίρνει στα σοβαρά. Έτσι παρόλο που είναι «παρών» σε όλη τη διάρκεια του έργου δεν είναι το συναίσθημα της ματαιότητας ή της απαισιοδοξίας αυτό που κυριαρχεί. Έξυπνες ατάκες, συνεχείς ανατροπές και κυρίως δυνατές ερμηνείες από την Μπέσσυ Μάλφα και τον Γιώργο Χατζή που έχουν πάρει στις πλάτες τους όλους τους ρόλους του έργου, κρατάνε αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού καθ’ όλη τη διάρκεια της 90λεπτης παράστασης.

Να πάμε και στα μουσικά; Rock και jazz μελωδίες δια χειρός Γιώργου Χατζή με στίχους που «ακολουθούν» τη ροή του έργου, άψογα εκτελεσμένες από την πενταμελή ορχήστρα και άρτια ερμηνευμένες τόσο από τον ίδιο όσο και από τη Μπέσσυ Μάλφα που για άλλη μια φορά αποδεικνύει το αστείρευτο ταλέντο της. Μικρό spoiler: όσοι παρακολουθήσουν την παράσταση θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν τη συγκινητική ερμηνεία της Μπέσσυ Μάλφα σε δύο διαχρονικά και ιδιαιτέρως αγαπημένα τραγούδια που φαίνονται να ταιριάζουν «γάντι» στην παράσταση. Δεν μπορώ να πω παραπάνω…

Το μυστικό του Pau Moira αποκαλύπτεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στη θεατρική σκηνή του Faust θέτοντας συνεχώς στην κρίση του κοινού δύο πόλους. Στυγνός δολοφόνος ή αβοήθητος γκαντέμης; Εγκλήματα ή ατυχήματα; Μοίρα ή ελεύθερη βούληση; Εγώ κλείνοντας θα σταθώ μόνο σε μια φράση που ακούγεται στο έργο: «Η αγάπη μπορεί να σε κάνει να νιώσεις αθάνατος».

Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Χρήστος Καρχαδάκης
Μετάφραση: Μαρία Χατζηεμμανουήλ – Δημήτρης Ψαρράς
Σκηνικά Κoστούμια: Μυρτώ Αναστασοπούλου
Μουσική / Ενορχηστρώσεις / Επιμέλεια ορχήστρας: Γιώργος Χατζής

Μουσικοί:
Θανάσης Τσαουσέλης: πλήκτρα
Γιάννης Καραχάλιος: τύμπανα
Αποστόλης Παπαπέτρος: κοντραμπάσο
Αχιλλέας Στέλιος: κιθάρες

Περισσότερες αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από την παράσταση…

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here