8/4/2013
Γράφει η Πέννυ Ζαμπούκα
Φωτογράφηση: Χαρά Γερασιμοπούλου
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)

Όταν έμαθα ότι η Αρλέτα θα εμφανιζόταν για ένα βράδυ στο Passport ανυπομονούσα να έρθει η μέρα για να την ξανακούσω live. Είχε καιρό να τραγουδήσει ζωντανά μόνη της και περίμενα με αγωνία να φτάσει η προηγούμενη Παρασκευή.

Φτάσαμε στον Πειραιά αρκετά νωρίτερα και βολευτήκαμε σε ένα τραπέζι κοντά στη σκηνή. Στις 22.30 η Αρλέτα εμφανίστηκε παρέα με την κιθάρα της, τους σπουδαίους μουσικούς Τάκη Φαραζή (στο πιάνο) και  Ηλία Κατελάνο (στην κιθάρα) και ξεκίνησε να μας τραγουδά για «τα μικρά παιδιά», το οποίο όπως μας είπε ήταν το πρώτο τραγούδι που έγραψε στη ζωή της, με κίνητρο τη …ζήλια για τους άλλους δημιουργούς!

Στην συνέχεια ακολούθησε το «Αγάπη που ‘γινες δίκοπο μαχαίρι» , ένα τραγούδι του Μιχάλη Κακογιάννη που έχει την ίδια μελωδία με το «τρελέ τσιγγάνε», ένα σχετικά άγνωστο κομμάτι το οποίο έφερε ως αντιπαραβολή τραγουδώντας το λιγάκι προς χάριν παραδειγματισμού. Μετά ακούσαμε ζωντανά το παραδοσιακό «Μαρή κοντούλα λεμονιά»,  το οποίο ήταν το αγαπημένο τραγούδι του Θεόδωρου Αγγελόπουλου (και το οποίο έχει συμπεριλάβει η Αρλέτα στην τελευταία της δισκογραφική δουλειά, με τίτλο και πάλι χαίρετε).

Πάντοτε η Αρλέτα είναι σε φάση εξομολογητική με το κοινό της, και έτσι κάθε φορά μαθαίνουμε λίγα πράγματα για την ιστορία πίσω από τα σπουδαία τραγούδια, τα οποία, όπως μας τόνισε, πιστεύει πως «απλά συμβαίνουν», χωρίς να έχει ιδέα πως. Απλά βγαίνει ένα σπουδαίο τραγούδι μια φορά στο τόσο, σα να «φύτρωσε μόνο του».

Την επόμενη ώρα ακούσαμε το «θάλασσα τους θαλασσινούς». «χάρτινο το φεγγαράκι», «διώξε τη λύπη παλικάρι», «ο Γιάννης ο φονιάς», και «τα παιδιά του Πειραιά». Γενικά από ότι φάνηκε από την αρχή δεν ήταν σε διάθεση να μας πει δικά της τραγούδια πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, όπως το «μπαρ το ναυάγιο», το «τραγούδι της ερήμου» και το «λύκο». Δε θα μπορούσαμε να μη σεβαστούμε την επιλογή της -εξάλλου είναι μια καλλιτέχνιδα γνωστή για το ότι δε δέχεται «παραγγελιές» και τραγουδάει μόνο ότι και όταν της κάνει κέφι, άποψη που διατύπωσε και εκείνο το βράδυ, όταν μια ακροάτρια της ζητούσε επιμόνως να μας πει τον …γαϊδαράκο. Δε γνωρίζω σε ποιο τραγούδι αναφέρονταν η κυρία, αλλά ακούγοντας στη συνέχει την Αρλέτα να τραγουδά το «μεσ’ σ’ αυτή τη βάρκα είμαι μοναχή» και επιλέγοντας ως το κομμάτι του encore της το «χρυσόψαρο μέσα στη γυάλα», πολύ φοβάμαι πως πρόκειται για το γνωστό τετράποδο κου-τε-ντέ (!) …

Δεν θα πω ψέματα. Περίμενα κάτι εντελώς διαφορετικό από εκείνη τη βραδιά. Για την ακρίβεια, περίμενα κάτι εντελώς ίδιο και απαράλλαχτο στο πέρασμα των χρόνων: περίμενα την Αρλέτα που αγαπώ, και που εμφανίζεται όταν της έχουμε λείψει μόνο, και μας λέει τα υπέροχα τραγούδια της με τη φωνή της αναλλοίωτη και φυσικά αυτές τις φοβερές ιστορίες που διηγείται με ένα μοναδικό τρόπο. Η συναυλία της Παρασκευής νομίζω πως βρήκε το κοινό μουδιασμένο, ακριβώς για τους ίδιους λόγους με μένα. Προφανώς όμως η Αρλέτα μας είχε διάθεση να πει ένα σωρό άλλα τραγούδια πλην των δικών της.

Από εκείνο το βράδυ τελικά, αυτό που θα κρατήσω είναι μια ιστορία 100% αληθινή, την οποία μας διηγήθηκε για το τραγούδι «Μια φορά θυμάμαι μ’ αγαπούσες»: Ένας φίλος της βρέθηκε πριν χρόνια στην Αυστραλία, σε ένα μπαρ στη μέση του πουθενά. Καθώς έπινε το ποτό του, βλέπει ξαφνικά ένα ζευγάρι Αβοριγίνων να βγάζουν από την τσάντα τους ένα δίσκο, με αυτό το τραγούδι με τη φωνή της Αρλέτας, να το βάζουν στο πικ απ του μαγαζιού, και να ξεκινούν να το χορεύουν.  Όταν τους πλησίασε για να τους ρωτήσει σχετικά, αυτοί του απάντησαν με έναν αφοπλιστικό τρόπο ότι δεν ήξεραν καν τι λέει το τραγούδι, και δεν τους αφορούσε. Ήταν απλά το τραγούδι τους και δεν ήθελαν να ξέρουν τίποτε περισσότερο. Και αυτή προφανώς είναι η επίδραση της μουσικής στις καρδιές μας. Καλές ακροάσεις λοιπόν. Και με την Αρλέτα, είναι προφανές ότι θα ξανασυναντηθούμε…!

——————-

Αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live


***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here