12/11/2010
Γράφει ο Κώστας Φροντιστής
Φωτογράφηση: Ματίνα Φουντούλη
www.musiccorner.gr
Αν μιλάμε για σημαντικές μουσικές συναντήσεις, τότε σίγουρα μια τέτοια είναι η συνύπαρξη της Αρλέτας με τον Λάκη Παπαδόπουλο! Μια συνάντηση που έπρεπε να έχει γίνει εδώ και αρκετά χρόνια και πολλοί τη περίμεναν, έπειτα από τις δυο κοινές δισκογραφικές τους δουλειές, πίσω στο 1984. Ίσως όμως το καλό πράγμα αργεί να γίνει και έτσι πλέον τις Τρίτες στον «Σταυρό του Νότου» βρίσκεται η χρυσή τομή ανάμεσα στην νοσταλγικότητα και το ροκ!
Δεν είχα ποτέ την χαρά να δω την Αρλέτα από κοντά, σε αντίθεση με τον Λάκη Παπαδόπουλο που τον έχω δει αρκετές φορές. Πάντα όμως την είχα στο μυαλό μου σαν τον ορισμό του καλλιτέχνη που για αυτόν η μουσική είναι προσωπική υπόθεση. Μια φωνή ψιθυριστή και αισθαντική που μπορεί να σε ταξιδέψει με τις υπέροχες μπαλάντες της. Από την άλλη ο Λάκης Παπαδόπουλος, πληθωρικός με βραχνή φωνή και κατά βάση ροκάς. Δυο φαινομενικά διαφορετικοί καλλιτέχνες μοιάζουν να δένουν τόσο πολύ πάνω στη σκηνή, με κοινό τους στοιχείο εν τέλει το χιούμορ. Πιο ενδόμυχο της Αρλέτας (όταν μας ευχαρίστησε που πήγαμε, γιατί …έχουμε καλό γούστο!), πιο σατιρικό του Λάκη Παπαδόπουλου (που δεν έβγαινε στην σκηνή αν πρώτα …δεν τον αποθέωνε ο κόσμος με χειροκροτήματα!). Το πιο βασικό όμως που τους δένει είναι τα τραγούδια τους. Τόσο αυτά που έχουν δημιουργήσει από κοινού, όσο και τα υπόλοιπα της προσωπικής δισκογραφίας του καθενός.
Πρώτο στο πρόγραμμα, ένα τραγούδι που γράφτηκε όπως μας εκμυστηρεύτηκε ο Λάκης Παπαδόπουλος, αποκλειστικά για αυτές τις μουσικές βραδιές, το «Τα μικρά μπαλκόνια», ενώ δεν άργησαν να βγάλουν στη συνέχεια τα δυνατά τους χαρτιά: «Τσάι γιασεμιού», «Batida de coco», «Κάτι γλυκό». Και κάπου εκεί η Αρλέτα, καθισμένη στην καρέκλα της, παρέα με την κιθάρα της, αποπνέοντας μια τόσο ζεστή εικόνα, μας μαγεύει με το «Μια φορά θυμάμαι», την «Εκδρομή», τα «Ήσυχα βράδια», το «Μπαρ το ναυάγιο» και άλλα. Από την άλλη έχουμε ένα ροκά που τα δίνει όλα στον «Κουρσάρο», τη «Γυριστρούλα» και την «Τσίχλα». Και κάπου ανάμεσα σε όλα αυτά, το μαγαζί τραντάζεται από το χειροκρότημα αλλά και από τη φωνή του καλεσμένου αυτής της εβδομάδας, του Δημήτρη Μητροπάνου! Μικρή η συμμετοχή του σε μόλις δυο τραγούδια αλλά απαραίτητη στο «Για να σ’ εκδικηθώ», ένα από τα πιο διαχρονικά τραγούδια που ερμήνευσαν μαζί Λάκης και Μητροπάνος. Και επειδή κάποιος έπρεπε να …μας διώξει σιγά σιγά, τον δύσκολο ρόλο ανέλαβε ο Λάκης Παπαδόπουλος, που όπως είπε το τελευταίο τραγούδι, το λέει μόνο για την Αρλέτα, οπότε εμείς μπορούμε σιγά σιγά …να αποχωρήσουμε!Πρόκειται για ένα από τα πιο δυνατά του τραγούδια, το «Παλιό μου παλτό» ερμηνευμένο με μια μόνο ηλεκτρική κιθάρα.
Είναι δύσκολο να φύγει κάποιος από τέτοιες βραδιές χωρίς να νοιώσει γεμάτος από συναισθήματα. Τα συναισθήματα όμως είναι προσωπική υπόθεση του καθενός. Για εμένα ήταν ικανοποίηση που έχουμε τέτοιους καλλιτέχνες και που επιτέλους είχαμε την ευκαιρία να τους δούμε μαζί!
Πριν ξεκινήσει το πρόγραμμα μιλήσαμε με τήν Αρλέτα και με τον Λάκη Παπαδόπουλο και σας παραθέτουμε όσα είχαν να μας πουν…
ΛΑΚΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Music Corner : Έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τις δισκογραφικές σας συναντήσεις με την Αρλέτα. Τι μεσολάβησε όλα αυτά τα χρόνια και καθυστέρησε αυτή η επί σκηνής συνάντηση;
Λάκης Παπαδόπουλος : Να σου πω κάτι …δεν το είχαμε σκεφτεί! Αυτό που μετρούσε ήταν μια επαφή φιλική που είχαμε συνέχεια και αυτό μας έφτανε. Ωστόσο αυτή η συνάντηση είναι ένα από τα βασικά πράγματα που έπρεπε να έχουν γίνει και δεν είχαν γίνει ως τώρα.
Music Corner : Υπάρχουν διαφορές στη μουσική του ’80 που πρωοσυνεργαστήκατε δισκογραφικά, σε σχέση με τη μουσική του σήμερα;
Λάκης Παπαδόπουλος : Η μουσική τότε ήταν πιο πολύ σαν “χειροτεχνία”! Αν δεν έπαιζες καλά …έβγαινε το λάθος σου. Ενώ σήμερα δουλεύουν τα computer για εσένα. Έχει προχωρήσει η τεχνολογία, ενώ η μουσική και η δημιουργία έχει μείνει λίγο πίσω.
Music Corner : Φαινομενικά είστε εντελώς διαφορετικοί σαν χαρακτήρες με την Αρλέτα. Πιο κλειστή η Αρλέτα, πιο κοινωνικός εσείς. Αν όντως ισχύει, πως δένετε πάνω στη σκηνή;
Λάκης Παπαδόπουλος : Δεν είμαστε διαφορετικοί σαν χαρακτήρες. Έχουμε κοινό το χιούμορ. Και η Αρλέτα έχει πάρα πολύ χιούμορ και όταν ανεβαίνουμε πάνω στη σκηνή το βγάζει.
Music Corner : Το πρώτο πράγμα που σας έρχεται στο μυαλό όταν ακούτε για την Αρλέτα, ποιο είναι;
Λάκης Παπαδόπουλος : Είναι το σπίτι της στα Εξάρχεια που περάσαμε υπέροχα σχεδόν δυο χρόνια με συνεχόμενες συναντήσεις, με ανταλλαγές απόψεων και με μια φιλία που έμεινε.
Music Corner : Αν σήμερα της γράφατε ένα τραγούδι, τι τραγούδι θα ήταν αυτό;
Λάκης Παπαδόπουλος : Είναι το πρώτο τραγούδι που λέμε κάθε βράδυ. Είναι ένα τραγούδι που έχω γράψει ήδη για την Αρλέτα. Τους στίχους έχει γράψει η Σάννυ Μπαλτζή, και αναφέρεται στο «ταξίδι» της Αρλέτας, που ευτυχώς όμως πρόλαβε και γύρισε. Δεν ξέρω όμως αν θα υπάρξει και μια ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά. Αυτό θα βγει στην πορεία αν είναι να βγει.
Music Corner : Κατά βάση θεωρείστε ροκάς από τον κόσμο. Εσείς πως θεωρείτε τον εαυτό σας;
Λάκης Παπαδόπουλος : Εγώ δε θεωρώ τον εαυτό μου ροκά. Είμαι ροκάς μόνο στην ψυχοσύνθεση, όχι όμως και στον τρόπο ζωής. Είμαι ένας καθημερινός άνθρωπος.
Music Corner : Τις δυο συνεργασίες που είχατε κάνει τότε με την Αρλέτα για παράδειγμα, τις θεωρείτε ροκ;
Λάκης Παπαδόπουλος : Τις θεωρώ διαφορετικές από ότι υπήρχε τότε. Υπήρχε και γέλιο μέσα, πράγμα το οποίο αργότερα ακολουθήθηκε και από άλλους. Το να γελάς ελεύθερα και να παίζεις ατημέλητα αλλά και επιμελημένα.
Music Corner : Από τη μουσική έχετε πάρει και έχετε δώσει όσα θέλατε;
Λάκης Παπαδόπουλος : Ναι, είμαι πλήρης και χαρούμενος μέχρι στιγμής από όσα έχω πάρει από τη μουσική.
Music Corner : Τι περιμένουμε να δούμε στις κοινές σας παραστάσεις;
Λάκης Παπαδόπουλος : Ένα μικρό μέρος από τις συνεργασίες μας και άλλα τραγούδια. Τι να πρωτοπείς μέσα σε 2:30 ώρες. Χωράει και το χιούμορ και η σάτιρα οπότε λιγοστεύουν τα τραγούδια και καμιά φορά το χιούμορ είναι και θεραπευτικό σε όλες τις εποχές, όχι μόνο σήμερα. Αν δε γελάσεις δε γίνεται…
ΑΡΛΕΤΑ
Music Corner : Έχουν περάσει γύρω στα 25 χρόνια από τις δυο δισκογραφικές συνεργασίες σας με τον Λάκη Παπαδόπουλο.
Αρλέτα : Δε θυμάμαι να σου πω την αλήθεια. Η σχέση μου με το χρόνο είναι καλή. Τον αφήνω δηλαδή να κάνει ότι θέλει και δεν επεμβαίνω γιατί είναι το μόνο πράγμα στο οποίο δε μπορείς να πας κόντρα. Νομίζω πάντως ότι ήταν γύρω στο ’84.
Music Corner : Για ποιο λόγο δε συνεργαστήκατε ξανά δισκογραφικά;
Αρλέτα : Ο Λάκης ήθελε αλλά εγώ δεν ήθελα. Κάναμε δυο πολύ καλούς ή μάλλον πάρα πολύ καλούς δίσκους μαζί! Δεν ήθελα όμως να συνεχίσουμε και με τρίτο δίσκο γιατί ένοιωθα ότι θα επαναλαμβανόμασταν και θα ήταν κάτι αναμενόμενο και εμένα δε μου αρέσουν τα αναμενόμενα. Προτιμώ να κάνω κάτι διαφορετικό.
Music Corner : Επί σκηνής γιατί δεν είχατε βρεθεί ποτέ;
Αρλέτα : Ήταν λίγο δύσκολο γιατί ακόμα και τώρα ο Λάκης έπρεπε να υποχωρήσει λίγο σε σχέση με αυτά που θέλει. Ο Λάκης κάνει άλλου είδους εμφανίσεις, πιο …”κλοουνίστικες”! Και για να μπορούμε να παίξουμε μαζί έπρεπε να ισορροπήσει λίγο το πράγμα και νομίζω ότι τελικά ισορρόπησε όσο είναι δυνατόν. Εγώ δεν είμαι ούτε σοβαροφανής ούτε τίποτα από όλα αυτά, αλλά είμαι πολύ άνθρωπος του μέτρου και της ισορροπίας σε σχέση με τη δουλειά μου τουλάχιστον.
Music Corner : Φαίνεται ότι είστε διαφορετικοί σαν χαρακτήρες. Τι σας ενώνει;
Αρλέτα : Είμαστε πάρα πολύ διαφορετικοί αλλά έχουμε και πάρα πολλά κοινά σημεία. Θα έλεγα ότι η σχέση μου με τον Λάκη είναι μάλλον καρμική!
Διαβάστε ολόκληρη τη πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη της Αρλέτας στον συνεργάτη μας Κώστα Φροντιστή, τη Δευτέρα 15 Νοεμβρίου στο Music Corner!
Περισσότερες αποκλειστικές φωτογραφίες από το live
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
||
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…