|
27/6/2011
|
 |
Κάθε πρωί που ξυπνάω, φτιάχνω το καφεδάκι μου και αμέσως μετά ανοίγω το laptop. Διαβάζω τα νέα απ’ όλα τα αποθηκευμένα sites “πρώτης ανάγκης”. Το θέμα γνωστό και χιλιοειπωμένο. Ελλάδα της κρίσης. Μετά βρισκόμαστε με φίλους και τα λέμε και τα ξαναλέμε… Κι όλοι σωστά τα λέμε και δίκιο έχουμε, και λογικοί είμαστε και καλά παιδιά και τίμια. Ομως εμένα, ως βαθιά ενοχικό άτομο κάτι με τρώει… Έχω φίλους ελεύθερους επαγγελματίες, σκληρά εργαζόμενους σε διαφορετικούς κλάδους, με γνώσεις και ταλέντο στη δουλειά τους. Και λέω… ρε παιδιά μήπως φταίξαμε κι εμείς, ο καθένας μας ξεχωριστά, με τον τρόπο του; Όλοι κάναμε δουλειές πέρα από τη μόνιμη και σταθερή δουλειά μας για extra μεροκάματο. Και “τα βρήκαμε” με ένα μικρό ή μεγαλύτερο ποσό (αναλόγως τη δουλειά). Και πήραμε κι αυτό το λίγο καλύτερο αμάξι ή πήγαμε εκείνο το ταξίδι ή αλλάξαμε τα έπιπλα και ανακαινίσαμε τη κουζίνα. Εντάξει όμως λέμε, το ίδιο είναι τα 150, 200 ή 600 ευρώ κάτω απ’ το τραπέζι με τα εκατομμύρια που φάγανε οι “μεγαλοκαρέκλες”; Οχι, σαφώς δεν είναι… Αλλά πάλι 9.000.000 μικρά, μικρούτσικα λάθη δεν συνιστούν ένα μεγάλο; Δεν ξέρω… Ένας οικογενειακός φίλος, εργάτης από τα 12 του χρόνια σε σκληρές χειρονακτικές δουλειές του μεροκάματου, μου είπε: “Νιώθω τύψεις ρε κορίτσι μου, κι εγώ νιώθω πως συνέβαλλα να φτάσουμε στο χάλι που έφτασε η χώρα“. Δούλευε βλέπεις με “μαύρα” μεροκάματα 10-12 ώρες τη μέρα. Είναι ο μοναδικός Έλληνας με συνείδηση που ξέρω… ή που τουλάχιστον παίρνει την ευθύνη για το μικρό κομμάτι λάθους που του αναλογεί. Οι λοιποί αναμάρτητοι ας συνεχίζουμε “τον λίθο βαλέτω” … |
|
Καλησπέρα Ανδριάνα. Καλήσπέρα Guest Star.
Δεν νομίζω πως θα μπορούσε να ξεκινήσει καλύτερα αυτή η στήλη. Ειλικρίνεια και πάλι ειλικρίνεια. Ένα χαρακτηριστικό που λείπει στις μέρες μας. Όμως αυτές οι σκέψεις “στάζουν” από αυτό.
Συμφωνώ και επαυξάνω. Και εμείς φταίμε. Όλοι μας. Από τα μικροποσά κάτω από το τραπέζι, μέχρι τα ρουσφέτια και τα “βολέματα” και τα “μέσα” για να διευκολύνουμε την καθημερινότητα μας. Αν ζούσαμε σε ένα κοινωνικό κράτος τότε δεν θα είχαμε αυτή την νοοτροπία.
Η λύση; Αλλαγή. Και η αλλαγή έρχεται από εμάς…τις νέες γενιές. Αλλάζουμε ριζικά. Προσπαθούμε. Ατομικά, αλλάζουμε. Νοοτροπία και πιστεύω. Δεν θα γίνουμε αυτοί που κοροϊδεύουμε!
Λόγια σοφά! Έτσι είναι. Ωστόσο θα πρέπει να δούμε ξεκάθαρα πως τα πολλά τα έφαγαν συγκεκριμένοι και αυτοί θα πρέπει να λογοδοτήσουν. Δεν μπορώ να συγκρίνω τώρα τον εργάτη που δεν πλήρωσε 1000 ευρώ στην εφορία (κακώς φυσικά), με τον μεγαλοκαρχαρία που δεν απέδωσε στην εφορία εκατομμύρια ευρώ και έχει βγάλει τα κλεμένα και σε ξένες τράπεζες για ασφάλεια.
Φυσικά, και οι δύο κλέβουν, είναι άλλο όμως να κλέβεις κουλούρια και άλλο να κλέβεις αεροπλάνα… Σωστά;
Πάντως εγώ δεν έχω κλέψει! Και πληρώνω τώρα αδρά, αυτά που άλλοι έκλεψαν και που κανείς δεν τους ζητάει τίποτα.
Βέβαια η Μπάμπαλη σε αυτά που γράφει δεν έχει άδικο, αλλά υπάρχουν και πάρα πολλοί άνθρωποι που δεν έχουν κλέψει ποτέ την εφορία, ίσως και γιατί ποτέ δεν είχαν πολλά χρήματα για να κρύψουν
Όχι Ανδριάννα μου, είσαι λάθος. Είναι “καλό” να είσαι ενοχική και να λες “πρώτα φταίω εγώ”, αλλά όχι εδώ.
Ο ρόλος του Κράτους είναι να νομοθετεί και να πράττει με τρόπο που να προστατευει και να αποτρέπει την παρανομία. Το μόνο για το οποίο μπορούμε να κατηγορήσουμε τον πολύ κόσμο, είναι που τους ψήφιζε, αλλά και γι’αυτό (όταν σε έναν άνεργο υπόσχεσαι δουλειά) τους δικαιολογώ μερικούς.
Αν εσύ πήρες κάτι χωρίς απόδειξη για να το πάρεις φθηνότερο, ή δεν έκοψες απόδειξη για να κερδίσεις περισσότερα, είναι άλλο θέμα. Αυτό θα γίνεται άλλωστε πλέον, γιατί δε βγαίνει αλλιώς.
Τον πάτο δεν τον πιάσαμε λόγω της μαύρης οικονομίας των μικρομεσαίων ελεύθερων επαγγελματιών. Τον πιάσαμε γιατί ταΐζαμε και ταΐζουμε έναν άχρηστο και τεράστιο κρατικό μηχανισμό. Και γιατί ό,τι λεφτά ερχόντουσαν, δεν επενδύονταν έτσι όπως έπρεπε.
Kαι δεν είναι δυνατόν να πληρώνουν οι πολίτες για τις μαλακίες των πολιτικών. Γι’ αυτό θα τους πάρει ο διάολος…
Φάπα στον πολίτη, μπάτσες στον πολιτικό λοιπόν.
Με αγάπη.
Υ.Γ. Και στην τελική, οι γονείς μας αποταμίευσαν, επένδυσαν και ζούμε εμείς τώρα. Το Κράτος τι έκανε; Του τα έφαγαν οι εθνοπατέρες του.
Συμφωνώ με τον Δημήτρη,
τα είπες πολύ ωραία!
Καλά που οι γονείς μας πήγαν μετανάστες,γύρισαν στην πατρίδα δημιούργησαν και μπόρεσαν να αφήσουν κάτι και σε μας.