Γράφει o Σοφιανός Καβακόπουλος
www.musiccorner.gr
Δευτέρα 1 Απριλίου 2013
Είναι στιγμές που νιώθω πως ζω σε πολλά παράλληλα σύμπαντα. Την μια στιγμή βρίσκομαι στην Ελλάδα που περιέγραφα στο προηγούμενο άρθρο και την αμέσως επόμενη περιστοιχίζομαι από ανθρώπους με τους ίδιους προβληματισμούς και ευαισθησίες.
Είναι δυνατόν να έχεις απέναντί σου την απόλυτη αδιαφορία και αγένεια, ενώ ταυτόχρονα έχεις απέναντι σου την απόλυτη ευγένεια και γενναιοδωρία; Αναρωτιέμαι από τι πάστα είμαστε φτιαγμένοι τελικά…
Πριν από αρκετά χρόνια, σε μια συνομιλία μου με κάποιον “μεγιστάνα” των λιανικών πωλήσεων στις ΗΠΑ, Εβραϊκής καταγωγής, μου είπε χαριτολογώντας: “Αν θελήσω να ανοίξω ένα νέο super market σε μια γειτονιά που ανταγωνισμός μου είναι Έλληνας απλά θα χρηματοδοτήσω έναν άλλον Έλληνα να ανοίξει απέναντι super market. Σε ένα χρόνο το πολύ θα είναι και τα δύο δικά μου“.
Η αλήθεια είναι πως ο ωμός τρόπος σκέψης του τότε με πείραξε αλλά με έβαλε και σε σκέψεις. Είναι δυνατόν να μισούμε τόσο πολύ ο ένας τον άλλον;
Στο Σικάγο λοιπόν υπάρχουν περίπου 3.5 εκατομμύρια Κινέζοι! Έχουν έναν σύλλογο (λόμπυ ας το πούμε) το οποίο όταν ζητήσει κάτι γίνεται αμέσως. Όλοι βοηθούν τους πάντες. Στο Σικάγο επίσης έχει περίπου 1 εκατομμύριο Εβραίους που το λόμπυ τους θεωρείται από τα πιο δυνατά των Ηνωμένων Πολιτειών. Έχει όμως και 800.000 Έλληνες. Εκεί αρχίζει η κωμωδία. Υπάρχουν …148 σύλλογοι Ελλήνων, που ο ένας με τον άλλον είναι σε πόλεμο και τελικά τίποτα δεν γίνεται αφού μόλις κάποιος σύλλογος πλησιάσει σε κάποιο επιθυμητό αποτέλεσμα, οι άλλοι τον σαμποτάρουν!
Φυσικά μην περιμένετε πως αν κάνετε κάποια δουλειά απλοϊκά έξυπνη, αλλά διαφορετική από εστιατόριο- car wash- εστιατόριο- μαγαζί Ελληνικών προϊόντων- εστιατόριο, θα σας βοηθήσουν οι φίλοι και γνωστοί. Από την στιγμή που κάνεις κάτι διαφορετικό και ίσως πετυχημένο είσαι κόκκινο πανί για τους υπόλοιπους Έλληνες. Τον μεγαλύτερο ρατσισμό στο πετσί μου τον ένιωσα από Έλληνες του εξωτερικού. Ανθρώπους που είχαν ταξιδέψει ελάχιστα και ο κόσμος αποτελούταν από τον μικρόκοσμο της κλειστής τους κοινωνίας. Ανθρώπους που δεν θέλησαν να δεχτούν να δουν έστω άλλους πολιτισμούς, αλλά τους κατέκριναν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα όταν βρισκόμουν στην Ocean Avenue στο Miami και αυτός που ήταν μαζί μου, μου είπε κοιτάζοντας τον Ωκεανό, “Η Λούτσα είναι καλύτερη”! Επειδή είχα έρθει από την Ελλάδα ήμουν γι’ αυτούς τριτοκοσμικός.
Ίσως γι αυτό και να έκανα παρέα περισσότερο με τους μουσικούς από το West Side και έμενα στο κέντρο. Να είμαι μακρυά από αυτόν τον τρόμο. Φοβόμουν τον ρατσισμό των δικών μου, γιατί δεν άκουγα λαϊκά, γιατί δεν έτρωγα αρνί σουβλιστό το Πάσχα, γιατί ήμουν διαφορετικός παρόλο που δήλωνα παντού “Proud to be Greek“!
Η ίδια κατάσταση βέβαια είναι παντού. Μιλώντας με τον κουμπάρο μου πριν λίγες μέρες, μετανάστης στην Αυστραλία αυτός, μου δήλωσε πως τον μεγαλύτερο ρατσισμό και εκεί τον συνάντησε από τους Έλληνες.
Γυρνώντας στην Ελλάδα πίστευα πως αυτά τα άφησα πίσω και ήμουν πλέον Back Home… Και το γράφω στα Αγγλικά γιατί το Home για αυτούς τους Βάρβαρους που έφτιαξαν την γλώσσα από την δική μας, έχει διαφορά από το House. Δεν γύρισα απλά σπίτι. Γύρισα Σπίτι ΜΟΥ. Αλλά εδώ βρήκα το χειρότερο των χειρότερων! Ώσπου να ανοίξω τα μάτια μου και να δω, ανάμεσα στους πολλούς, μονάδες ιδιαίτερες. Ανθρώπους γεμάτους αγάπη, γεμάτους συναίσθημα, γεμάτους αυτό που οι υπόλοιποι Έλληνες περηφανεύονται. Γεμάτους Ελλάδα. Δηλαδή, ανθρωπιά, φιλοξενία, φιλότιμο και μπέσα. Είναι πολλοί αλλά χάνονται μέσα στο πλήθος των υπολοίπων. Μπορεί και να φοβούνται να εκφραστούν δημόσια. Το καταλαβαίνω, γιατί δεν είναι εύκολο να τρως στο κεφάλι τον ρατσισμό των δικών σου.
Ζητώ λοιπόν εδώ ένα συγνώμη για το τσουβάλιασμα του περασμένου άρθρου από αυτούς τους ανθρώπους, αλλά ταυτόχρονα τους ζητώ να βγουν και δηλώσουν την παρουσία τους. Αξίζουν περισσότερα από την σκιά που βρίσκονται και αυτή είναι η εικόνα που πρέπει να έχουμε. Όχι του μίζερου αντιγραφέα, κακού φωτοαντιγράφου και photoshopiας, Έλληνα/Ευρωπαίου/Αμερικανού. Ανθρώπου με κρίση ταυτότητας για το τι είναι και το τι θα ήθελε να είναι.
Αν για όλα αυτά δεν με πιστεύετε, ρίξτε μια ματιά στην σημερινή σας κοινωνία. Την κοινωνία του Facebook. Κοιτάξτε από τι ανθρώπους περιτριγυρίζομαστε και δηλώνουμε από πάνω και “ΦΙΛΟΙ”! Αυτό που εγώ συνάντησα, είναι στην πλειοψηφία, γυναίκες και άντρες που αντί να σκέφτονται τη ζωή, σκέφτονται και ψάχνουν την φτηνή ευκαιρία. Αν δεν τη βρουν δημιουργούν μια ψεύτικη εικόνα τους, που μέσα από αυτή πουλάνε το παραμύθι τους. Παραμύθι που ζουν τόσο πολύ μέσα του, που στο τέλος καταλήγει να είναι η κακή πραγματικότητά τους…
Αλήθεια είναι αυτό που μας λείπει. Και ένα γραπτό μήνυμα δεν θα αντικαταστήσει ποτέ την ματιά που χρειάζεται ο άλλος για να σε πιστέψει. Την ματιά που ξεχάσαμε να αναζητούμε…
Αν δεν μπορούμε να κοιταχτούμε μεταξύ μας, τουλάχιστον ας θυμηθούμε…
ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΘΡΕΠΤΗ… κοιτάξου με αληθινή ματιά γιατί στον εαυτό σου δεν μπορείς να πεις ψέμματα. Ξέρει τα πάντα…
———————
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…
δε νομιζω οτι ειναι ρατσισμος ο,τι λειτουργει μεταξυ των ελληνων,στο εξωτερικο ή εσωτερικο κοινονικο περιβαλλον, αλλα η..παιδικοτητα, το “ανωριμο”, η ελλειψη κοινωνικης παιδειας και εκπαιδευσης, η “μορφωση” του καθενος σε ενα πεδιο ή κοινωνικο “γιγνεσθαι”..με την καλυτερη προοπτικη. Δεν εγινε ποτε “κτημα” στον καθενα, ο σεβασμος προς τον διπλανο,ή ένας κοινος στοχος για το βελτιστο της αμεσης κοινονικης παρουσιας….κλπ…με την “βοηθεια” παντα και την ..”μεριμνα “της πολιτείας!
Μα και βέβαια δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως ρατσισμός μια συμπεριφορά που έγγυται στα πλαίσια του ανταγωνισμού και γενικότερα στο χώρο της εργασίας.Ρατσισμός θα υπήρχε αν όλοι εισερχόμαστε παράνομα σε έναν τόπο και εκμεταλλευόμαστε ο ένας τον άλλο αρνητικά όταν γνωρίζαμε οτι όλοι μας είχαμε βιώσει τους ίδιους χαλεπούς καιρούς και την ίδια μόρφωση,όπως προανέφερες αλλά και την ίδια κοινωνική αποδοχή απο τον αλλοεθνές σύνολο.Γιατί εμένα και το μισό μου σόι που βρίσκεται στην Αμερική το μεγαλύτερο ρατσισμό το δέχτηκαν οι συγγενείς μου απο τους αφροαμερικάνους και τους Μεξικάνους,χωρίς αυτό να αποδεικνύει τις παλαιολιθικές απόψεις περι ”σκουρόχρωμων φυλών”.