30/1/2013
Γράφει η Ελένη Λαμπράκη
Φωτογράφηση: Νατάσσα Ασημακοπούλου
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)
Είναι κοινό μυστικό, και ίσως όχι και τόσο μυστικό, ότι οι εμφανίσεις του Σωκράτη Μάλαμα γίνονται ανάρπαστες. «Τι ώρα λες να πάμε να προλάβουμε; Ούτε στην ουρά του ΙΚΑ έτσι!», ήταν η διαπίστωση μιας φίλης μου, όταν την πήρα να συνεννοηθούμε για το Σάββατο που μας πέρασε. Παρ’ όλο που ήταν η τέταρτη πλέον εμφάνιση του Σωκράτη στην Κεντρική Σκηνή του Σταυρού του Νότου, και παρά τη δυνατή βροχή που θα μπορούσε να αποτρέψει τους περισσότερους να βγουν απ’ το σπίτι τους, για άλλη μια φορά έγινε το αδιαχώρητο από κόσμο. Οι εποχές που στις συναυλίες του Μάλαμα μαζεύονταν είκοσι και τριάντα άτομα έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.
Τι να πεις λοιπόν για το συγκεκριμένο τραγουδοποιό, από τη Συκιά της Χαλκιδικής που εδώ και δύο δεκαετίες, δίνει το απόλυτα προσωπικό του στίγμα στην ελληνική μουσική σκηνή; Δε μπορείς να τον παρομοιάσεις με κανέναν, δε μπορείς να τον μπερδέψεις με κανέναν. Το μουσικό του ύφος αυθεντικό, χαρακτηριστικό, όπως και ο ίδιος. Η ειλικρίνειά του ως προς αυτό που κάνει είναι και αυτή που τον έχει κάνει τόσο αγαπητό. Το κοινό του Μάλαμα είναι πάντα εκεί, δυνατό, ζωντανό, είτε είναι είκοσι άτομα είτε είναι διακόσια. Θα φωνάξει συνθήματα, θα τραγουδήσει δυνατά, θα πιει, θα συμμετάσχει. Δεν πας ν’ ακούσεις το Μάλαμα για να πιεις ένα ποτό, να πεις δυο κουβέντες και να παίζει και κάτι καλό από πίσω. Πας για το Μάλαμα. Είναι κάτι σαν τελετουργία.
23.00 ακριβώς και ο Σωκράτης με την ορχήστρα ανεβαίνουν στη σκηνή, χωρίς την παραμικρή καθυστέρηση. Μαζί τους και η αέρινη παρουσία της Μαρίνας Δακανάλη, η οποία έχει μπει απόλυτα στο πνεύμα των τραγουδιών του Μάλαμα. Ο κόσμος συμμετείχε ενεργά από τα πρώτα κιόλας τραγούδια. Σίγουρα πολλοί ήταν αυτοί που έμαθαν το Μάλαμα μετά την «Πριγκιπέσσα» και δεν ήξεραν παρά μόνο λίγα κομμάτια του αλλά σε γενικές γραμμές, το κοινό ήταν πάρα πολύ καλό, δίνοντας συνεχώς παλμό στον καλλιτέχνη, ο οποίος δε σταμάτησε να απευθύνεται στα γνωστά και μη εξαιρεταία πλέον …πουλάκια του! Με κομμάτια αγαπημένα όπως το «Για την Ελλάδα», τον «Θίασο», τη «Νεράιδα», τα «Φύλλα Αλκαλικά» και την ερμηνευτική συνδρομή της Μαρίνας και του Φώτη Σιώτα κυρίως στα τραγούδια του Θανάση Παπακωνσταντίνου, ούτε που αντιληφθήκαμε πως φτάσαμε μέχρι το διάλειμμα, έχοντας ήδη ακούσει πάνω από είκοσι τραγούδια. Όπως ήταν αναμενόμενο, δεν έλειψαν οι αναφορές στην τελευταία του δισκογραφική δουλειά, στην οποία οι στίχοι των κομματιών ανήκουν στον πρόσφατα εκλιπόντα Άλκη Αλκαίο. Φυσά αδιαφορία, να ντύνεσαι καλά…
Μικρό διάλειμμα και επιστροφή μουσικών, ερμηνευτών και θαμώνων στην αρχική τους θέση για το δεύτερο μέρος του προγράμματος το οποίο ικανοποίησε σχεδόν εξ’ ολοκλήρου την αιώνια απαίτηση των… σωκρατικών «Ρε Σωκράτη, τι λες τώρα που θα παίζεις ως τις τέσσερις η ώρα». (Για την ιστορία, το πρόγραμμα τελείωσε γύρω στις 4 παρά). Ο κόσμος συνέχισε να έρχεται ακόμα και μία ώρα πριν τη λήξη του προγράμματος, έστω και ένα μισάωρο, να πάρει μια γεύση και να υποσχεθεί πως θα ξανάρθει την επόμενη βδομάδα. Τραγούδια που ανέβαζαν το κέφι («Στην Αμερική», «Το γράμμα», «Τα ξωτικά), τραγούδια – ας τα χαρακτηρίσω λαϊκιστί, κοψοφλέβικα («Να βάλω τα μεταξωτά», «Στα είπα όλα»), το τραγούδι –καταστροφή που έκανε το Μάλαμα mainstream («Πριγκιπέσσα»), και μια αύρα επανάστασης με το «Αερικό» του Θανάση Παπακωνσταντίνου, που κατέληξε σε συνθήματα από την πλευρά του κοινού και σε χαμόγελο από την πλευρά του καλλιτέχνη. Λίγο πριν το τέλος, Μάλαμας, ορχήστρα και λοιποί παρευρισκόμενοι, ο καθείς με τον τρόπο του, επέλεξαν να μας κάνουν την καρδιά περιβόλι με εμπνευσμένες επιλογές για κλείσιμο: «Φύσηξε ο Βαρδάρης», «Γράμμα σ’ έναν ποιητή», «Στις Χαραυγές ξεχνιέμαι» …
Παραπονεμένος κανείς, μιας και το πρόγραμμα ήταν υπέρ του δέοντος χορταστικό καθώς ξεπέρασε τις 4 ώρες. Ακούστηκαν σχεδόν όλα τα τραγούδια που ζητήθηκαν απ’ τον κόσμο και οι διασκευές ήταν απόλυτα ταιριαστές με το υπόλοιπο πρόγραμμα, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη «Μπαλάντα του Κυρ-Μέντιου» που ξεσήκωσε τα πλήθη. Α ρε Σωκράτη, χαλάλι που σκόρπισε η παρέα μισή πάνω, μισή κάτω για να σε δούμε, χαλάλι και το κρύωμα που αρπάξαμε απ’ τον εξαερισμό που μας χτύπαγε ανελέητα. Εσύ όπως πάντα, απλός, χαλαρός, στο σκαμπό σου με το τσιγάρο σου, την ξερακιανή φυσιογνωμία και το σκούρο σου μαλλί, δεν ξέρω πως τα κατάφερες και μας έκανες ταυτόχρονα ευτυχείς, λυπημένους και πότες!
Μαζί με το Σωκράτη Μάλαμα, εμφανίζονται οι μουσικοί:
Μαρίνα Δακανάλη / τραγούδι
Νίκος Μαγνήσαλης / κρουστά
Γιάννης Παπατριανταφύλλου / κοντραμπάσο
Φώτης Σιώτας / βιολί, βιόλα
Κυριάκος Ταπάκης / λαούτο, μπουζούκι
Ηχοληψία / Βαγγέλης Λάππας
Επιμέλεια σκηνής / Δημήτρης Κατέβας
Αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…