19/3/2014
Γράφει η Εβίτα Μπουρμά
Φωτογράφηση: Σπύρος Σταυρόπουλος
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)
Μετά από sold out εμφανίσεις τεσσάρων μηνών στον Σταυρό του Νότου παρέα με τον Χρήστο Θηβαίο και τον χαρακτηρισμό της συνάντησης τους ως μιας από τις πιο επιτυχημένες της φετινής σεζόν, ο Μίλτος Πασχαλίδης έριξε τους τόνους και επέστρεψε στο club του ίδιου χώρου για τρεις ακουστικές εμφανίσεις (δύο ακόμη, 21 και 28 Μαρτίου). Η μοναδική του παρέα επί σκηνής είναι η Μιρέλα Πάχου, σε ακορντεόν, πιάνο και τραγούδι.
Έχοντας πρόσφατα κυκλοφορήσει το τρίτο του βιβλίο “Αγύριστο Κεφάλι” από τις εκδόσεις Λιβάνη, που αποτελεί μια καταγραφή των αναμνήσεων του καλλιτέχνη από την γνωριμία και την σχέση του με τον Άλκη Αλκαίο, ανέλαβε να μας οδηγήσει σε διαφορετικά μονοπάτια αυτή τη φορά.
Φτάνοντας στον χώρο, δεν ξέραμε τι να περιμένουμε. Έχοντας αποδείξει με τις εμφανίσεις του το απρόβλεπτο της εξέλιξης της βραδιάς, υπήρχε μια γλυκιά αναμονή για το τι θα ζήσουμε. Όμως ακριβώς αυτό το στοιχείο της έκπληξης είναι όλη η μαγεία του live. Το προφανές, το αναμενόμενο, όσο καλό κι αν είναι, χάνει την γοητεία του.
Με μικρή αναμονή μετά την προγραμματισμένη ώρα έναρξης, ανέβηκε στην σκηνή και οι στίχοι του Άλκη Αλκαίου «Σαν νεοσύλλεκτος στην πύλη του στρατώνα / σαν ένας δύτης μεθυσμένος στο βυθό / γυρεύω μάταια την κρυμμένη σου εικόνα / σε ποιο καινούργιο παραμύθι να δοθώ…» («Το σαράκι του Ρεμπώ»), έκαναν ακόμα και τον πιο μικρό ψίθυρο να πάψει…
«Θα παίξουμε τραγούδια από τους δίσκους μου, θα παίξουμε τραγούδια από τον υπό έκδοση δίσκο της Μιρέλας, προς το τέλος που η νηφαλιότητα μου θα είναι εξαιρετικά αμφιλεγόμενη, θα παίξουμε ότι μου κατέβει, εντάξει;» κι ένα μαγαζί αυτόματα συμφωνεί. «Κι ότι γουστάρετε κιόλας, γιατί δεν είναι πολλές οι βραδιές, τρεις είναι, ότι είναι να ειπωθεί, θα ειπωθεί».
«Στραβά ξυπνάω ένα πρωί, πνιγμένος στη ρουτίνα / βουτάω την κιθάρα μου και φεύγω απ’ την Αθήνα…» («Ηράκλειο-Καλαμάτα»), φύγαμε…
Στα 27 του χρόνια έδωσε ένα τραγούδι στον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα γιατί ήταν «μελό» κι αυτό ήταν αμάρτημα όπως πίστευε τότε για να το πει ο ίδιος, τώρα το λέει για την κόρη του κι ας έχει γαλάζια μάτια. «Της αγάπης την ουσία / τη μετρώ στην απουσία / κι όλο γίνομαι κομμάτια / πράσινα γλυκά μου μάτια» («Απουσία»). Μας έκανε όλους να σιγοτραγουδάμε, να θυμηθούμε τα μάτια που, ανεξαρτήτως χρώματος, μας κάνουν να μετράμε την αγάπη με απουσίες, που μας κάνουν να ξεχνάμε, που σκορπίζουν τα σύννεφα, όπως λένε στη συνέχεια οι στίχοι.
Η βραδιά κύλησε όμορφα, τρυφερά, με αναφορές σε παρόντες και απόντες. Στο κοινό ο παραγωγός του Μίλτου Πασχαλίδη, ο Ηλίας Μπενέτος, τον οποίο ο καλλιτέχνης ευχαρίστησε, ο αδελφός του Άλκη Αλκαίου, τον οποίο όταν παρουσίασε διακρίναμε μια συγκίνηση στη φωνή του.
Στη σκηνή μαζί του βρέθηκε ο Σπύρος Γραμμένος και μαζί ερμήνευσαν το “Ο λάκκος με τα αστεία” του Τζίμη Πανούση, καθώς και ο Μάξιμος Δράκος, στενός συνεργάτης του Χρήστου Θηβαίου και παρέα του επί σκηνής για λίγη ώρα «Της ζωής μας τα μεγάλα δύο σταγόνες της βροχής / που στεγνώσαν στου Αυγούστου τη βεράντα / το κορμί μου κάνω σκάλα στα ουράνια ν’ ανεβείς / όλα ήτανε δικά σου από πάντα» («Καλοκαίρι στην Αμοργό»).
Μας γνώρισε τη Μιρέλα Πάχου: «Η Μιρέλα βγάζει ένα δίσκο, τον προσεχή μήνα, ο οποίος θα έχει τον εξής πρωτότυπο τίτλο, θα λέγεται “ΜΙ ΡΕ ΛΑ”. Στον δίσκο αυτό γράφει ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, ο Καζούλλης, εγώ, τα Κίτρινα Ποδήλατα, η ίδια και άλλες δημοκρατικές δυνάμεις», είπε και τη συνόδευσε στο ομώνυμο τραγούδι. Ξαφνικά ο χώρος γέμισε χαρά, η φωνή της περιέγραφε μουσικά μια ιστορία αγάπης, το ακορντεόν χόρευε στα χέρια της και κάπως έτσι η γλυκιά Μιρέλα μας έκλεψε σε λίγα λεπτά την καρδιά και μας έκανε να ανυπομονούμε για την κυκλοφορία του δίσκου της.
«Γράφεις ένα τραγούδι που το αγαπάς πολύ. Που το γουστάρεις. Παίζουν τα ραδιόφωνα άλλο. Στο τρίμηνο πάνω σε πιάνει απογοήτευση. Ήρθε ένας πιτσιρικάς τότε σε μια συναυλία μεγάλη που είχα κάνει και το είπε. Από τότε, πάνε δέκα χρόνια σχεδόν, το λέει σε κάθε συναυλία του, με έχει κάνει μάγκα. Τώρα πια, το ξέρετε κι εσείς, το έχει κάνει γνωστό ο κύριος Γιάννης Χαρούλης». «Να μου γυρέψεις τη φωτιά και του τρελού το χάδι / πάντα ζητούσες τα φιλιά που αφήνουνε σημάδι». («Της λήθης το πηγάδι»).
Η βραδιά κύλησε ζεστά, με ιστορίες πίσω από τα τραγούδια, ιστορίες πίσω από τους ανθρώπους. Η επικοινωνία του Μίλτου Πασχαλίδη με το κοινό ήταν συνεχής. Δεν νιώθαμε κοινό, η σκηνή δεν υπήρχε. Μια παρέα ήμασταν, ίσως σε μια παραλία, ίσως σε ένα σπίτι φιλικό… Κάποιος είχε φέρει μια κιθάρα, κάποιος ένα ακορντεόν, τα έπιασαν να πούμε τραγούδια, να αποδείξουν πως η προσέγγιση που έγινε στις καρδιές μας, το πόσο κοντά τους νιώσαμε, η γνώση των μυστικών πίσω από κάθε μελωδία και στίχο, ήταν πολύ πιο σημαντικά από μια ακόμα έξοδο, βράδυ Παρασκευής.
Για δύο ακόμα Παρασκευές, 21 και 28 Μαρτίου, ο Μίλτος και η Μιρέλα θα είναι εκεί. Πιθανότατα να είμαστε κι εμείς, να ζήσουμε ξανά το «Ό,τι μου κατέβει» που είπε περιγράφοντας την βραδιά στο ξεκίνημα της!
Πριν ξεκινήσουν, βρεθήκαμε μαζί τους. Η ηρεμία του Μίλτου και η γλύκα της Μιρέλας πλημμύριζαν το μικρό χώρο που τους συναντήσαμε.
MusicCorner: Αφορμή για τη συνάντηση μας είναι οι τρεις ακουστικές εμφανίσεις σας στον Σταυρό του Νότου, θα μας προϊδεάσετε λίγο;
Μίλτος Πασχαλίδης: Οι παραστάσεις αυτές που κάνουμε με την Μιρέλα έχουν ξεκινήσει από πέρσι. Ξεκινήσαμε δοκιμαστικά, ήταν πάρα πολύ ενδιαφέρουσες, περάσαμε πολύ ωραία. Έχουμε κάνει γύρω στις 60-70 στο περιθώριο των άλλων παραστάσεων, είτε που κάνω με τον Χρήστο Θηβαίο, είτε με τον Λαυρέντη, των συνεργασιών μου ή των συναυλιών που κάνω full band. Το ενδιαφέρον που έχουν είναι ότι μέσα σε αυτές μπορώ να παίξω και τραγούδια που τα έχω αδικήσει.
MusicCorner: Στις υπόλοιπες εμφανίσεις σας;
Μίλτος Πασχαλίδης: Ναι, γιατί, δόξα τω Θεώ, πια στη δισκογραφία μου έχουν μαζευτεί καμιά εκατοστή τραγούδια. Μια ολοκληρωμένη παράσταση δεν έχει πάνω από σαράντα, καταλαβαίνετε ότι πάντα υπάρχουν εξήντα που δεν τα λέμε. Υπάρχουν τραγούδια που δεν τα λέμε γιατί απαιτούν πρόβες. Όταν είσαι σε μια ολοκληρωμένη ορχήστρα, απαιτείται άλλη αντιμετώπιση, ενώ με ένα πιάνο και μια κιθάρα τα πράγματα είναι πιο απλά. Τα θυμάμαι τα τραγούδια, τα παίζουμε, παίζουμε και απρόβλεπτα πολλά… Είναι, δηλαδή, συνήθως αυτές οι βραδιές χωρίς να τηρούμε κατά γράμμα το πρόγραμμα.
MusicCorner: Μέσα από το τελευταίο σας βιβλίο “Αγύριστο κεφάλι”, πέρα από την καταγραφή των συναισθημάτων από την γνωριμία σας με τον Άλκη Αλκαίο, υπάρχει η επιθυμία να κάνετε τον “αόρατο στιχουργό” του προλόγου σας, πιο “ορατό” στο κοινό;
Μίλτος Πασχαλίδης: Νομίζω ότι αυτή ήταν η ιδέα, γι’ αυτό το έγραψα.
MusicCorner: Η μουσική είναι μαθηματικά. Οι μεγαλύτεροι μαθηματικοί ασχολήθηκαν με τη λογική, ένα μεγάλο κομμάτι της φιλοσοφίας. Μήπως τελικά οι σπουδές σας ήταν η διαδρομή που σας οδήγησε στο να βρείτε τον καλλιτέχνη μέσα σας;
Μίλτος Πασχαλίδης: Δεν νομίζω… Εγώ έπαιζα μουσική από πιτσιρικάς 7 χρονών, απλά οι σπουδές είναι ένα απαραίτητο εργαλείο για τον άνθρωπο, για την καλλιέργεια του. Δεν μπορώ να σου πω ότι γράφω μουσική με εξισώσεις, ούτε με φιλοσοφικά μοντέλα. Καμαρώνω για τα μαθηματικά που σπούδασα και για τη φιλοσοφία. Μου χρησίμευσαν να γίνω καλύτερος άνθρωπος, όχι καλύτερος μουσικός ή καλύτερος καλλιτέχνης.
MusicCorner: Έχετε καταλήξει στην ψυχολογική κατάσταση που σας δημιουργεί πιο έντονα την ανάγκη να γράψετε;
Μίλτος Πασχαλίδης: Με την ανάμνηση του πόνου, πάντα. Εν ψυχρώ γράφω, ποτέ εν θερμώ.
MusicCorner: Με χαρά;
Μίλτος Πασχαλίδης: Όχι… Με χαρά δεν γράφω. Βασικά, δεν έχω κανένα συναίσθημα όταν γράφω. Όταν γράφω είναι μια εργασία. Γράφω με την ανάμνηση του πόνου. Με την ανάμνηση της χαράς όχι, γιατί τη χαρά όταν την έχω τη ζω.
MusicCorner: Άρα έμπνευση δεν υπάρχει;
Μίλτος Πασχαλίδης: Προφανώς δεν υπάρχει. Υπάρχουν καλές ιδέες και υπάρχει και τεχνική κατάρτιση την οποία την έχεις, δεν την έχεις ή την αποκτάς. Υπάρχουν και στοιχεία ευρηματικότητας, ή πιθανόν ταλέντου -δεν ξέρω, δεν έχει βρεθεί ταλεντόμετρο! Αλλά έμπνευση με την έννοια ότι μου έρχεται κεραμίδα στο κεφάλι, δεν νομίζω.
MusicCorner: Υπάρχουν σχέδια για τη συνέχεια;
Μίλτος Πασχαλίδης: Δεν κάνω σχέδια. Έχω μπροστά μου πάρα πολλή δουλειά. Έχω συναυλίες με τη Μιρέλα, συναυλίες με τον Θηβαίο, την άλλη εβδομάδα στο Μέγαρο ως καλεσμένος του Γιώργου Νταλάρα στις παραστάσεις «Η ποίηση στη μουσική του Μίκη Θεοδωράκη», στις οποίες συμμετέχουμε μαζί με την Ελεωνόρα Ζουγανέλη, μεγάλη σειρά συναυλιών μετά, μέχρι το καλοκαίρι. Και μετά το καλοκαίρι, απ’ ό,τι ξέρω, θα βγούμε με τον Χρήστο Θηβαίο, θα κάνουμε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα. Έχω μπροστά μου πολλή εργασία, πολύ τρέξιμο.
MusicCorner: Θα μας βοηθήσεις να σε γνωρίσουμε καλύτερα λέγοντας μας δυο λόγια για σένα;
Μιρέλα Πάχου: Είμαι 27 και γεννήθηκα στη Ρόδο. Εκεί τελείωσα το σχολείο και τις σπουδές μου στο Ωδείο. Όταν πέρασα στη νομική, ήρθα στην Αθήνα και εγκαταστάθηκα για τα καλά! Παίζω πιάνο από πολύ μικρή, συνέχισα με ακορντεόν και τον τελευταίο καιρό μπήκα δειλά δειλά στον χώρο της τραγουδοποιίας.
MusicCorner: Πέρα από τη λογική αγάπη σου για τη μουσική λόγω του πατέρα σου (σ.σ. Πατέρας της είναι ο καλλιτέχνης Αγαπητός Πάχος), η επαγγελματική σου ενασχόληση πώς προέκυψε;
Μιρέλα Πάχου: Η επαγγελματική μου ενασχόληση με τη μουσική ξεκίνησε χάρη στον Βασίλη Καζούλλη, που μου πρότεινε να συμμετάσχω στις εμφανίσεις του, αρχικά στο “Ρυθμός Stage” και αργότερα στην “Αρχιτεκτονική”. Ήταν για μένα εξαιρετική τιμή και μεγάλη χαρά.
MusicCorner: Υπάρχουν πρόσωπα που αποτέλεσαν την δική σου έμπνευση, τα δικά σου πρότυπα για να ασχοληθείς με τη μουσική;
Μιρέλα Πάχου: Είχα και έχω πολλά ακούσματα, σπουδαίους δασκάλους και εξαιρετικούς συνεργάτες. Ο κατάλογος είναι μακρύς, αλλά θα έλεγα όχι ετερόκλητος: κινείται κυρίως στον χώρο της ελληνικής έντεχνης και ξένης ροκ μουσικής. Κάπως έτσι, από όλο αυτό το μείγμα, διαμορφώνεται η έμπνευση μου. Και βέβαια, νούμερο ένα πρότυπο είναι ο πατέρας μου!
MusicCorner: Το ότι συνεχίζεις τις σπουδές σου ως υποψήφια διδάκτωρ πλέον, μαρτυρά πως υπάρχει η σκέψη για επαγγελματική σταδιοδρομία εκτός μουσικής;
Μιρέλα Πάχου: Το βέβαιο είναι πως υπάρχει επιστημονικό ενδιαφέρον και αγάπη για την έρευνα. Για την επαγγελματική μου σταδιοδρομία εννοείται πως υπάρχουν διάφορες σκέψεις, αλλά τίποτα πολύ συγκεκριμένο προς το παρόν.
MusicCorner: Η συνεργασία σας με τον Μίλτο Πασχαλίδη μετρά ήδη κάποια χρόνια, θα μοιραστείς μαζί μας κάποιες στιγμές από το ξεκίνημα και την πορεία της;
Μιρέλα Πάχου: Αντί να ανασύρω κάποιο περιστατικό (από τα άπειρα που υπάρχουν) προτιμώ να επισημάνω για μια ακόμα φορά την αξία του Μίλτου Πασχαλίδη ως δημιουργού, ερμηνευτή, συνεργάτη και ανθρώπου. Κάθε φορά που βρίσκομαι στη σκηνή μαζί του αισθάνομαι πολύ τυχερή!
MusicCorner: Τα σχέδια για την συνέχεια ποια είναι; Τι να περιμένουμε;
Μιρέλα Πάχου: Ένας δίσκος με σπουδαίες συμμετοχές, που θα κυκλοφορήσει τον Μάιο. Και βέβαια πολλές πολλές συναυλίες!
————————-
Αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live!
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…