«Εάν είσαι ειλικρινής σε αυτό που αγαπάς, θα ανταμειφθείς».

Συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στην  Ανδρονίκη Τσατσαρώνη
Φωτογράφηση: Ματίνα Φουντούλη
Music Corner – 18/11/2013

Ήθελα από καιρό να γνωρίσω αυτό τον υπέροχο γραφιά με το σεμνό βλέμμα. Ανήκει σε εκείνη τη ζηλευτή πάστα των ανθρώπων που μετουσιώνουν τα απλά, καθημερινά, ενίοτε και ανείπωτα, σε έργα τέχνης. Τέχνης λυτρωτικής που φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά. Οι στίχοι του, να μου το θυμηθείτε, θα μας συντροφεύουν για χρόνια. Ακόμη κι αν αυτή η μοναδική φωνή της ψυχής του, η Νατάσα Μποφίλιου, πάψει κάποια στιγμή να τον ερμηνεύει (πράγμα που απεύχομαι). Ο λόγος του ποταμός που κυλάει και παρασύρει. Κι έτσι, όπως το περίμενα, η κουβέντα μας κράτησε ώρες. Συναντηθήκαμε ένα απόγευμα στην Πλάκα, με αφορμή τον νέο κύκλο παραστάσεων που έχουν ανοίξει στο PassPort, με τίτλο «Πάμε Ξανά». Από την πρώτη στιγμή, ομολογώ, ξεχώρισα την ευγένεια και το ζεστό του χαμόγελο, εκτίμησα την ειλικρίνεια με την οποία απάντησε σε δεκάδες ερωτήσεις μου. Τον ευχαριστώ γιατί υποψιάζομαι ότι οι συνεντεύξεις δεν είναι το καλύτερό του.

evaggelatos_interview_2013_11_02

Music Corner: Στη μουσική σκηνή Passport μας δίνει ραντεβού για το φετινό χειμώνα το τρίο εγγύηση (Μποφίλιου, Eυαγγελάτος, Καραμουρατίδης). Σε έναν μικρό, ιδιαίτερα φιλόξενο χώρο, όπου η σκηνή βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από τον κόσμο. Επιστροφή στις ρίζες, που λένε;
Γεράσιμος Ευαγγελάτος:
Θεωρώ ότι το Passport είναι ένας πολύ όμορφος και φιλόξενος χώρος. Τον είχα βάλει από πέρσι στο μάτι, διότι είναι ένας χώρος πάρα πολύ ενεργός. Χώροι σαν το Passport θέλουν από πίσω εμπνευσμένους ανθρώπους, κι ένας από αυτούς, θεωρώ, είναι ο ιδιοκτήτης του. Εμείς, πάλι, φέτος, νιώθαμε έντονη την ανάγκη να γυρίσουμε σε μια μικρή μουσική σκηνή. Ερχόμαστε από μία σεζόν που ολοκληρώθηκε την περασμένη άνοιξη σε ένα πάρα πολύ μεγάλο μαγαζί. Ένα μαγαζί που χωρούσε πάνω από 1000 ανθρώπους, οπότε, ήταν μία τεράστια πρόκληση για εμάς να γυρίσουμε και πάλι σε ένα χώρο τόσο μικρό, να επιστρέψουμε στον ακουστικό ήχο. Και γι’ αυτό το λόγο ετοιμάσαμε μια παράσταση που απαιτεί τόσο από τη Νατάσα, όσο και από τους μουσικούς να είναι 100% εκεί. Είναι μια παράσταση που δεν επιτρέπει σε κανέναν να «βολευτεί» και να πορευτεί με τις ευκολίες του. Δεν ξέρεις πόσο χάρηκα όταν είδα τη Νατάσα σε απόσταση αναπνοής από τον κόσμο, μου θύμισε τη Νατάσα που πρωτογνώρισα και αγάπησα. Γυρίσαμε στην πρώτη αλήθεια μας. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η Νατάσα δεν είναι μια μεγάλη σπουδαία ερμηνεύτρια που μπορεί να γεμίσει ένα τεράστιο θέατρο. Έχει αυτό το σπάνιο ταλέντο, να εμφανίζεται, για παράδειγμα, στο Ηρώδειο και να νιώθεις ότι τραγουδάει αποκλειστικά και μόνο για σένα. Αυτό το έχουν λίγες τραγουδίστριες κι ίσως δεν κάνει που το λέω, αλλά το λέω γιατί πριν από καλός της φίλος, είμαι μεγάλος θαυμαστής της.

Music Corner: Για την περασμένη σεζόν και την επιλογή σας να εμφανιστείτε στο Kyklos Live Stage ειπώθηκαν και γράφτηκαν πολλά, τόσο θετικά, όσο και αρνητικά. Εσείς, κάνοντας τον απολογισμό, μετανιώσατε για τις εμφανίσεις στον Κύκλο;
Γεράσιμος Ευαγγελάτος:
Δεν μετανιώσαμε γιατί η σεζόν πήγε καλά, και καλλιτεχνικά και εμπορικά. Πέρσι συμπληρώσαμε μία δεκαετία δημιουργίας και παρουσίας στο χώρο. Ήταν μια σημαντική χρονιά, σαν γιορτή ένα πράγμα, κι ως τέτοια την αντιμετωπίσαμε. Θέλαμε να αναμετρηθούμε με το κατά πόσον μπορούμε να γεμίσουμε μία τόσο μεγάλη σκηνή, χωρίς, όμως, να κάνουμε εκπτώσεις. Δεν ήταν θέμα εμπορικής δυναμικής. Είχε να κάνει με το κατά πόσον εμείς μπορούσαμε να παίξουμε με τους δικούς μας κανόνες αλλά σε άλλα μεγέθη. Δηλαδή, για μας ήταν διπλή νίκη, μάλλον, το ότι καταφέραμε να γεμίσουμε ένα τέτοιο μαγαζί με το δικό μας ρεπερτόριο, συστήνοντας παράλληλα τραγούδια της ελληνικής μουσικής τα οποία δεν είναι «εύκολα» τραγούδια. Όταν καταφέρνεις, δηλαδή, σε ένα μαγαζί που έχει γύρω στα 1200 άτομα σε κάθε παράσταση, να σωπαίνουν όλοι μεμιάς για να ακούσουν τη «Λένγκω» του Μαρκόπουλου σε μία τόσο δύσκολη εποχή, αυτό είναι ένα στοίχημα που κερδίζεται, είναι και διπλή ανταμοιβή για μας.

Music Corner: Θα το επιχειρούσατε ξανά;
Γεράσιμος Ευαγγελάτος:
Όλο αυτό είχε μια δυναμική. Μία δυναμική που ξεκίνησε από το GaZoo και αυξανόταν. Το δοκιμάσαμε, το καταφέραμε, το ζήσαμε. Δεν θα το κάναμε δεύτερη χρονιά.

evaggelatos_interview_2013_11_07

Music Corner: Η δική σου παρουσία είναι πολύ έντονη σε κάθε παράσταση της Νατάσας, διότι, εκτός των στίχων που ακούμε, έχεις αναλάβει και την επιμέλεια του συνόλου των εμφανίσεων της. Σου αρέσει αυτό το μέρος της δουλειάς σου;
Γεράσιμος Ευαγγελάτος:
Πάρα πολύ! Κάθε εμφάνιση είναι για μένα μια ολοκληρωμένη θεατρική παράσταση. Όλες οι μας οι παραστάσεις είναι concept τα οποία φτιάχνονται μετά από πάρα πολλές συζητήσεις μεταξύ μας. Μ’ αρέσει να το βλέπω όλο αυτό να χτίζεται σιγά σιγά. Είναι εξαιρετικά δημιουργική διαδικασία. Μάλιστα, αν περνούσε από το χέρι μου θα έκανα τις παραστάσεις μας σε θεατρικούς χώρους. Εμένα αυτό είναι το αγαπημένο μου είδος μουσικής παράστασης και θεωρώ ότι έτσι πρέπει να ανεβαίνουν οι μουσικές παραστάσεις. Αυτές τουλάχιστον που δε στοχεύουν μόνο στην ψυχολογία του βγαίνω, καταναλώνω ποτά και τα λέω με φίλους.

Music Corner: Είσαι υπέρ, δηλαδή, της κοστολόγησης του θεάματος ξεχωριστά από το ποτό;
Γεράσιμος Ευαγγελάτος:
Σαφώς ναι.

Music Corner: Θεωρείς ότι αυτό είναι κάτι που μπορούν να το διαπραγματευτούν οι καλλιτέχνες στις συζητήσεις τους με τους ιδιοκτήτες των σκηνών, και δη, οι νέοι καλλιτέχνες με διαφαινόμενη δυναμική;
Γεράσιμος Ευαγγελάτος:
Πρέπει να υπάρχει χώρος για να δημιουργήσεις τα πράγματα από την αρχή τους. Είναι πάρα πολύ δύσκολο, για οικονομικούς λόγους κυρίως. Τα μαγαζιά και οι ιδιοκτήτες κερδίζουν περισσότερο από την κατανάλωση των ποτών. Μια μουσική παράσταση έχει πάρα πολλές απαιτήσεις, είναι πολύ δαπανηρή, δεν είναι ένα απλό θέαμα. Οι νέοι καλλιτέχνες, δε, δεν μπορούν να διεκδικήσουν πολλά πράγματα. Δεν είναι εύκολο να προσεγγίσεις τους επιχειρηματίες, να κάνεις τις δικές σου προτάσεις. Εμείς είμαστε από τους τυχερούς, που μπορούμε πια να περάσουμε τους κανόνες μας στο τι θα κάνουμε και πως θα το κάνουμε, μετά από δέκα χρόνια δουλειάς, όμως.

Music Corner: Κι ύστερα από δέκα χρόνια δημιουργίας έρχεται μια νέα δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Άνω Τελεία», στην οποία τη μουσική υπογράφει ένας σπουδαίος μουσικός, ο Στάμος Σέμσης. Μίλησε μου για τη συνεργασία σας και το δίσκο αυτό.
Γεράσιμος Ευαγγελάτος:
Η Νατάσα έφερε στη ζωή μου τον πολύ σημαντικό μουσικό, κύριο Σέμση, διότι θεώρησε ότι μοιραζόμαστε την ίδια τρέλα. Ήξερε, εννοείται, ότι θα ήθελα να γράψω τραγούδια μαζί του γιατί είναι από τους πιο αγαπημένους μου συνθέτες. Μάλιστα, έχει υπογράψει τον ωραιότερο, για μένα, δίσκο της Έλλης Πασπαλά. Μου άρεσε γενικά ο Στάμος, και η στάση που έχει κρατήσει μέσα χώρο. Είναι ξεχωριστός άνθρωπος και μουσικός. Πάει ένας χρόνος από εκείνη τη μέρα που είπαμε να δοκιμάσουμε να δημιουργήσουμε κάτι όλοι μαζί, ένας χρόνος στον οποίο γνωριστήκαμε, κουβεντιάσαμε πολύ και κάναμε παρέα. Αποφασίσαμε, λοιπόν, να κάνουμε αυτό το παιχνίδι, γιατί σαν ένα παιχνίδι αντιμετωπίσαμε αυτά τα τραγούδια και οι τρεις. Εγώ έπαιξα με μια πλευρά του δυτικού τραγουδιού που με ενδιαφέρει έτσι κι αλλιώς, πιο ηλεκτρονική, παίξαμε όλοι με καινούριους ήχους. Όπως καταλαβαίνεις, μου άρεσε πάρα πολύ όλο αυτό το παιχνίδι, το απόλαυσα και χαίρομαι που ο δίσκος είναι ακριβώς όπως τον θέλαμε, μέσα από μία διαδικασία πολύ δημιουργική. Και πια έχω κερδίσει έναν υπέροχο φίλο, έναν άνθρωπο που ξέρω ότι θα έχουμε πολύ δημιουργική σχέση μέσα στα χρόνια.

Music Corner: Έπεται και συνέχεια, λοιπόν;
Γεράσιμος Ευαγγελάτος:
Ναι ναι, σίγουρα. Έφερε μια εξαιρετική νότα στις φετινές μας παραστάσεις. Το να βλέπεις επί σκηνής το Στάμο να παίζει βιόλα είναι μοναδική εμπειρία, από τα πιο όμορφα και μαγικά πράγματα που έχουν συμβεί ποτέ σε δική μας παράσταση.

Music Corner: Η συνεργασία σας αυτή με τον Στάμο Σέμση κλόνισε με οποιονδήποτε τρόπο τη σχέση σας με τον Θέμη Καραμουρατίδη;
Γεράσιμος Ευαγγελάτος:
Όχι, γιατί είμαστε πάρα πολύ «ανοιχτοί». Ο Θέμης δεν έφυγε ούτε μια στιγμή από δίπλα μας όλον αυτό τον καιρό που ετοιμάζαμε την Άνω Τελεία. Αγκάλιασε τα τραγούδια με έναν πολύ ιδιαίτερο και δικό του τρόπο, ενορχηστρώνοντας τα με αγάπη σαν να ήταν τραγούδια δικά του. Η επιτυχία της τριάδας μας, θεωρώ εγώ, είναι ότι δεν έχουμε δέσει με αλυσίδες ο ένας τον άλλον. Νιώθουμε και είμαστε όλοι ελεύθεροι να δοκιμάζουμε άλλα πράγματα, χαιρόμαστε όταν καθένας μας παρουσιάζει και κάτι ξεχωριστό. Άλλωστε, γυρνώντας ο καθένας από εμάς πίσω στην τριάδα, είναι ανανεωμένος, επαναπροσδιορίζει τον εαυτό του, δοκιμάζει, ίσως, πράγματα που δεν μπορεί να επιβάλλει στην υπόλοιπη παρέα. Υπάρχει ένας κοινός κώδικας επικοινωνίας μεταξύ μας, έχουμε, δηλαδή, έναν δικό μας δρόμο σαν τριάδα και παράλληλα κάνουμε και τις διάφορες «απιστίες» μας τριγύρω, γνωρίζοντας ποια είναι η βάση μας. Και η βάση μας είναι αυτή η τριάδα, έτσι έχουμε αποφασίσει να πορευτούμε.

evaggelatos_interview_2013_11_06

Music Corner: Το δεύτερο μέρος της μουσικής σας παράστασης «Πάμε Ξανά» στο PassPort περιέχει πολλά τραγούδια που είναι αφιερωμένα στον Πειραιά. Πώς πήρατε την απόφαση να εντάξετε στο πρόγραμμα τα τραγούδια αυτά;
Γεράσιμος Ευαγγελάτος: Ο αρχικός σχεδιασμός αυτού του προγράμματος ήταν να παντρέψουμε δύο διαφορετικές κουλτούρες. Καταρχάς έχουμε να κάνουμε με ένα μικρό μαγαζί που θυμίζει μπουάτ. Το γεγονός ότι είμαστε στο λιμάνι μου έφερε κατευθείαν τη σκέψη να δημιουργήσουμε δύο διαφορετικές «λιμανίσιες» μπουάτ. Η μία βρίσκεται κάπου στη Γαλλία, εναρμονίζεται με τη γενικότερη αίσθηση της Άνω Τελείας κι έναν ήχο ακουστικό, όπως θα ήταν, δηλαδή, μια σαντέζα στη Γαλλία, σε μια υπέροχη λιμανίσια μουσική σκηνή. Και στο δεύτερο μέρος θέλαμε να φέρουμε την ίδια σαντέζα σε μια σκηνή στην Τρούμπα. Αν τη συναντούσες θα ήταν μια γυναίκα απλή, μαυροφορεμένη. Σκέψου ότι η Νατάσα αποχωρίζεται μέχρι και το κόκκινο κραγιόν, που είναι σήμα κατατεθέν της, στο δεύτερο μέρος του προγράμματος. Θέλαμε να εμφανίζεται σαν μια γνήσια λαϊκή τραγουδίστρια που θα μπορούσε να συναντήσει ένας ναύτης στο λιμάνι του Πειραιά, ερχόμενος με ένα καράβι κατ’ ευθείαν από ένα λιμάνι της Γαλλίας. Είναι η ίδια γυναίκα με δύο διαφορετικά πρόσωπα. Αυτός είναι ο λόγος που το δεύτερο μέρος εστιάστηκε στο λαϊκό πρόγραμμα, θέλαμε τραγούδια γνήσιας λαϊκής συγκίνησης. Ο Πειραιάς από μόνος του τα σηκώνει και τα αγιάζει αυτά τα τραγούδια.

Music Corner: Είναι γεγονός ότι ο Πειραιάς σας έχει ήδη αγκαλιάσει σφιχτά!
Γεράσιμος Ευαγγελάτος:
Είναι μια πολύ έντονη ενεργειακά πόλη ο Πειραιάς και νομίζω ότι αυτό έχει μεταφερθεί και στις παραστάσεις μας. Εγώ, που μεγάλωσα και στον Κορυδαλλό, ήμουν πάντα δύο βήματα από τον Πειραιά. Δηλαδή εκεί ήταν το μέρος που έμαθα τον κόσμο γι’ αυτό και χαίρομαι πάρα πολύ που η επιστροφή μας σε μια μικρή σκηνή έγινε στο Passport! Είναι αυτό που έλεγα και στα παιδιά, κατά τη διάρκεια των προβών, ότι είναι πάρα πολύ συγκινητικό για μένα να παίρνω πάλι σήμερα, μετά από τόσα χρόνια, το ίδιο λεωφορείο που έπαιρνα ως έφηβος, να κατεβαίνω στην ίδια στάση, να περπατάω στον ίδιο δρόμο περνώντας από το δημοτικό θέατρο του Πειραιά…

Music Corner: Τι άλλες μνήμες έχεις από εκείνα τα χρόνια; Πώς ήσουν σαν παιδί;
Γεράσιμος Ευαγγελάτος:
Ήμουν ένα πολύ κλειστό παιδί, ποτέ ιδιαίτερα κοινωνικός, δεν είχα μεγάλες παρέες. Οι άνθρωποι της ζωής μου και σήμερα που μιλάμε είναι πέντε, μπορεί να σου λέω και πολλούς. Μεγάλωσα κάνοντας ό,τι έκανε κάθε παράξενο αλλόκοτο παιδί. Έψαχνα ταινίες, βιβλία και μουσικές. Είμαι, βέβαια, πολύ χαρούμενος γιατί κατάλαβα πολύ μικρός ποιος είμαι. Είναι σωτήριο σε αυτή τη ζωή να ξέρεις ποιος πραγματικά είσαι και τι δεν θα έκανες ποτέ.

Music Corner: Η οικογένεια σου τι ρόλο έπαιξε στη διαμόρφωση και τις επιλογές σου;
Γεράσιμος Ευαγγελάτος:
Τα πάντα! Η οικογένεια μου είναι τα πάντα. Είναι απανταχού παρούσα, κάτι που φαίνεται και στα τραγούδια μου. Είχα κι έχω εξαιρετικούς γονείς που σε μένα και την αδερφή μου πέρασαν υπέροχες αρχές για τον κόσμο και τη ζωή όπως είναι πραγματικά, με αποτέλεσμα να μου είναι αυτονόητα πράγματα που για άλλους δεν είναι από νωρίς. Μας έμαθαν να αγαπάμε τους ανθρώπους, να τους σεβόμαστε όποιοι κι αν είναι, να είμαστε ευγενικοί, να μη φοβόμαστε να είμαστε αυτοί που είμαστε, να έχουμε το θάρρος της γνώμης μας.

Music Corner: Ποια ήταν τα μουσικά ακούσματα που είχες εκείνα τα χρόνια της παιδικής κι εφηβικής ηλικίας;
Γεράσιμος Ευαγγελάτος: Ήμουν πολύ της ξένης μουσικής. Tαμένος εναντίον της ελληνικής μουσικής και σνόμπαρα τα πάντα.

Music Corner: Πώς πρωτομπήκε η ελληνική μουσική στα αυτιά σου;
Γεράσιμος Ευαγγελάτος:
Λάτρεψα την ελληνική μουσική μέσα από το Μάνο Χατζιδάκι και το «Χαμόγελο της Τζοκόντα». Ύστερα ήρθα σε επαφή με τη Δήμητρα Γαλάνη και το δίσκο «Χορός με τη σκιά μου». Ήμουν ήδη αρκετά μεγάλος, εκεί γύρω στα 18, όταν ξεκίνησε σιγά σιγά η αναζήτησή μου στην ελληνική μουσική.

evaggelatos_interview_2013_11_05

Music Corner: Στίχους έγραφες από μικρός;
Γεράσιμος Ευαγγελάτος: Στίχους έγραψα πρώτη φορά στα 21 μου, μετά από προτροπή του Κώστα Τσίρκα. Μέχρι τότε έγραφα κείμενα πεζά, θεατρικά έργα, διηγήματα, αλλά στίχους ποτέ. Δεν είχα ποτέ στο μυαλό μου ότι θα γίνω στιχουργός. Εκείνη την εποχή είχα μόλις μπει στη θεατρολογία και το μόνο που σκεφτόμουν είναι ότι θέλω να κάνω κάτι σχετικά με το θέατρο. Σίγουρα όχι να γίνω ηθοποιός, αλλά είχα από το σχολείο την επιθυμία να ψάξω και να μελετήσω αυτή τη μορφή τέχνης. Η θεατρολογία ήταν το μοναδικό τμήμα που είχα δηλώσει. Δεν ήξερα, βέβαια, τι επαγγελματική διέξοδο θα μου έδινε αλλά δεν με απογοήτευσε.

Music Corner: Μεγάλο ρίσκο να δηλώσεις μία μόνο σχολή, δε νομίζεις;
Γεράσιμος Ευαγγελάτος: Ήταν το μόνο πράγμα που ήθελα κι έχω μάθει να υπερασπίζομαι τις επιλογές μου. Έτσι είμαι γενικά στη ζωή μου.

Music Corner: Θέλει θάρρος και τόλμη αυτό που μου λες! Δε φοβόσουν το ενδεχόμενο αυτή η επιλογή να μη σε οδηγήσει πουθενά τελικά;
Γεράσιμος Ευαγγελάτος:
Όχι δε φοβόμουν. Σκεφτόμουν ότι θα έβρισκα έναν τρόπο να επιβιώσω. Σίγουρα με περισσότερες πιθανότητες να επιβιώσω χαρούμενος κάνοντας κάτι που μ’ αρέσει, παρά ψάχνοντας μια δουλειά που θα ήταν για μένα μεροδούλι μεροφάι. Η ζωή σου είναι μια ρουλέτα, ποντάρεις και αναρωτιέσαι τι αξίζει περισσότερο για σένα. Αξίζει να επιβιώσω απλώς ή να προσπαθήσω να τη ζήσω όπως πραγματικά θέλω; Εγώ σκεφτόμουν ότι αν δεν μου βγει, αν δεν βρω κάτι μετά τη σχολή, θα κάνω ιδιαίτερα μαθήματα αγγλικών ή θα ψάξω δουλειά σε βιβλιοπωλείο. Να που η ζωή δεν με απογοήτευσε. Νομίζω ότι όταν κανείς είναι ανοιχτός στον κόσμο και τη ζωή, εκείνη τον ανταμείβει, του αποκαλύπτει πράγματα. Φτάνει να αγαπάς πολύ αυτό που επιλέγεις να κάνεις, γιατί πουθενά δεν υπάρχουν στρωμένα χαλιά! Θεωρώ ότι εάν είσαι ειλικρινής σε αυτό που αγαπάς, θα ανταμειφθείς.

Music Corner: Μίλησε μου για τη γνωριμία σου με τον Κώστα Τσίρκα, τον άνθρωπο που έντυσε με τη μουσική του τα πρώτα σου τραγούδια.
Γεράσιμος Ευαγγελάτος:
Η γνωριμία μου με τον Κώστα ήταν καθοριστικής σημασίας για τη μετέπειτα πορεία μου. Γνωριστήκαμε σε ένα τραπέζι, μέσω κοινών γνωστών και φίλων. Είναι ένας εξαιρετικά έξυπνος κι ετοιμόλογος άνθρωπος, πράγμα που ξεχώρισα εξ αρχής. Αγαπώ πάρα πολύ τους έξυπνους ανθρώπους. Και βέβαια, ήταν ο άνθρωπος που με έφερε σε επαφή με τη Νατάσα. Εκείνος ήθελε να γράψει τραγούδια και με παρότρυνε να γράψω τους στίχους. Κάπως έτσι ξεκίνησα να γράφω τα τραγούδια που τελικά στείλαμε στη Μικρή Άρκτο. Δεν υπήρχε η στιχουργική στο μυαλό μου ποτέ πριν.

Music Corner: Με τη Νατάσα έδεσες από την αρχή;
Γεράσιμος Ευαγγελάτος:
Ήταν ένας έρωτας κεραυνοβόλος με τη Νατάσα, ήταν ένα πλάσμα μαγικό, κόλλησα πάνω της σα μαγνήτης και ακόμη δεν την έχω ξεπεράσει. Ελπίζω να είναι αμοιβαίο! Τουλάχιστον έτσι μου λέει.

Music Corner: Πίστεψες τότε στην καλή σου τύχη;
Γεράσιμος Ευαγγελάτος: Είναι τεράστια τύχη να γνωρίζεις ανθρώπους ζωής. Σκέψου τώρα να μπορείς να δημιουργείς μαζί με αυτούς τους ανθρώπους. Νομίζω δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευλογία. Εγώ σε αυτή τη ζωή είμαι ευγνώμων για ένα πράγμα, για τους ανθρώπους αυτούς που ήρθαν και μου έφεραν δώρο τη δημιουργία.

Music Corner: Στο ξεκίνημα σου, υπήρξαν στιχουργοί που διάβασες, που ξεχώρισες, από τους οποίους, ενδεχομένως, είχες επιρροές ή εμπνεύστηκες;
Γεράσιμος Ευαγγελάτος:
Σίγουρα υπήρξαν επιρροές διότι άρχισα να ακούω ελληνική μουσική αρκετά μεγάλος πια, οπότε σίγουρα υπήρξαν άνθρωποι που με επηρέασαν. Αγάπησα πάρα πολύ τον αστικό λόγο της Λίνας Νικολακοπούλου, νομίζω πως ειδικά στον πρώτο δίσκο μας οι επιρροές αυτές είναι εμφανέστατες. Δεν το αρνήθηκα ποτέ, η Λίνα είναι η δασκάλα που μελέτησα. Αγάπησα, όμως, πάρα πολύ και το Νίκο Γκάτσο, έψαξα πολύ το Διονύση Σαββόπουλο. Δασκάλους μου μπορείς να θεωρήσεις όλους τους συγγραφείς που έχω διαβάσει στη ζωή μου, όλες τις παραστάσεις που έχω δει και τα τραγούδια που έχω ακούσει. Επίσης, οι καθημερινές κουβέντες των ανθρώπων έχουν μια εξαιρετική μελωδία κι αποτελούν τρομερή έμπνευση για μένα.

Music Corner: Μετά την πρώτη ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά, ήταν αυτονόητη για σένα η πορεία ως στιχουργός;
Γεράσιμος Ευαγγελάτος:
Εκείνη την πρώτη στιγμή που άκουσα τη Νατάσα στο ραδιόφωνο να τραγουδάει την «Ασπιρίνη» μου, σκέφτηκα πως αυτό το ωραίο και συγκινητικό συναίσθημα θέλω να το ζήσω στη ζωή μου όσες περισσότερες φορές είναι δυνατόν, οπότε, μάλλον, τότε αποφάσισα ότι ναι αυτό θέλω να κάνω.

evaggelatos_interview_2013_11_03

Music Corner: Τι θέλεις να λες μέσα από τα τραγούδια που γράφεις;
Γεράσιμος Ευαγγελάτος:
Θέλω να λέω στους ανθρώπους πράγματα κι ιστορίες που δεν μπορούν να ειπωθούν κατά πρόσωπο κι αυτοί οι στίχοι να γίνονται όπλα στη δική τους τη φαρέτρα. Δηλαδή, το μεγαλύτερο δώρο που μπορεί να μου κάνει κανείς, είναι να με πλησιάσει και να μου πει πως μέσα από ένα τραγούδι μου εκφράστηκε σε κάποια προσωπική του φάση. Ακόμη κι ένας άνθρωπος να έρθει και να μου πει ότι αυτό το τραγούδι κούμπωσε με μια στιγμή της προσωπικής του ζωής, για μένα αυτό το τραγούδι έχει πετύχει το σκοπό του.

Music Corner: Ο αγαπημένος μου Μάνος Ελευθερίου λέει ότι είναι αρρώστια τα τραγούδια. Για σένα είναι;
Γεράσιμος Ευαγγελάτος:
Είναι τεράστια «αρρώστια» τα τραγούδια. Για μένα είναι σαν ένα ημερολόγιο προσωπικών στιγμών. Θεωρώ, όμως, ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευλογία από την Τέχνη στη ζωή μας. Είναι κάτι που έχει τη δύναμη να αγγίξει τους πάντες. Όλοι οι άνθρωποι συγκινούνται με κάποια μορφή Τέχνης.

Music Corner: Πιστεύεις ότι όλοι οι άνθρωποι μπορούν να την αντιληφθούν εξίσου;
Γεράσιμος Ευαγγελάτος:
Σίγουρα η ζωή σκληραίνει τους ανθρώπους, σε κάποιους κλείνει τα αυτιά, τους κάνει να μην προσέχουν τα μικρά πράγματα. Αλλά η Τέχνη αφορά τους πάντες, είναι μέσα μας.

Music Corner: Εν δυνάμει καλλιτέχνες είμαστε όλοι;
Γεράσιμος Ευαγγελάτος:
Ναι. Διότι αν καθίσεις, αδειάσεις το μυαλό σου από το πρακτικό κομμάτι της καθημερινότητας, τεντώσεις τις κεραίες σου κι αφιερώσεις το χρόνο σου στη δύση του ήλιου για παράδειγμα, κάτι θα νιώσεις. Όλοι οι άνθρωποι κάτι νιώθουν κάποια στιγμή της ζωής τους. Οι καλλιτέχνες απλώς είναι αυτά τα υπερευαίσθητα όντα που στη ζωή τους μπορούν να προσέχουν ακόμη και πράγματα εντελώς αδιάφορα σε άλλους. Έχει να κάνει με τον τρόπο που μαθαίνεις να παρατηρείς τον κόσμο γύρω σου. Για παράδειγμα, ένα ζευγάρι που θα περάσει τώρα μπροστά μας σε κάποιον θα «πει» μια ολόκληρη ιστορία. Σε άλλους πάλι θα είναι απλώς δυο άνθρωποι που περπατούν στο δρόμο.

Music Corner: Η επιτυχία αυτή που σημειώνει η τριάδα σας σε έχει τρομάξει ποτέ; Έχεις νιώσει, δηλαδή, τις ολοένα και αυξανόμενες προσδοκίες του κοινού να σε βαραίνουν;
Γεράσιμος Ευαγγελάτος:
Όχι, γιατί δεν με επηρεάζουν οι προσδοκίες του κόσμου. Εγώ γράφω για μένα και για δυο καλούς μου φίλους, έτσι το βλέπω. Όταν, δηλαδή, δουλεύουμε, είμαστε τρεις άνθρωποι κλεισμένοι σε ένα δωμάτιο που γράφουμε για να συγκινούμαστε εμείς. Θέλω να βλέπω τη Νατάσα να βουρκώνει με ένα τραγούδι που της γράψαμε. Αυτό είναι επιτυχία για μένα, σε αυτό λογοδοτώ μόνο. Η Νατάσα έχει μια τρομερή δύναμη. Παίρνει τους στίχους μου και, δίχως να της έχω πει τίποτα, φωτίζει με ένα δικό της ένστικτο μέρη του τραγουδιού που εγώ αγνοούσα.

Music Corner: Υπάρχουν άλλοι καλλιτέχνες στους οποίους θα ήθελες να δώσεις τραγούδια σου;
Γεράσιμος Ευαγγελάτος:
Όχι, δεν έχω συγκεκριμένα πρόσωπα στο μυαλό μου. Το μόνο που θέλω είναι να γράφω ωραία τραγούδια. Από κει και πέρα, όποιος άνθρωπος πιστεύει ότι συγκινείται με τον τρόπο που γράφω, εδώ είμαι. Δεν μου αρέσει να δειγματίζω σαν πλασιέ τα τραγούδια μου. Θα πλησιάσω κάποιον μόνο αν έχω κάτι πολύ συγκεκριμένο στο μυαλό μου, εάν υπάρχει, δηλαδή, ένα συγκεκριμένο concept και σκέφτομαι έναν άνθρωπο που μου ταιριάζει σ’ αυτό. Έχει να κάνει και με το ότι συνεργάζομαι χρόνια και γράφω για πολύ συγκεκριμένους ανθρώπους. Δεν βγήκα ποτέ με τα στιχάκια μου ανά χείρας να χτυπήσω πόρτες, δεν επεδίωξα ποτέ να γνωρίσω από κοντά ανθρώπους που θαυμάζω.

evaggelatos_interview_2013_11_04

Music Corner: Στο συρτάρι σου σήμερα υπάρχουν έτοιμα τραγούδια;
Γεράσιμος Ευαγγελάτος:
Όχι, δεν φυλάω ποτέ τραγούδια.

Music Corner: Σε έχουν πλησιάσει καλλιτέχνες στους οποίους τελικά δεν έδωσες στίχους;
Γεράσιμος Ευαγγελάτος:
Ναι.

Music Corner: Το «όχι» σου ήταν εύκολο;
Γεράσιμος Ευαγγελάτος:
Όχι, διότι είμαι πολύ ευγενής άνθρωπος και ποτέ δεν είναι εύκολο το όχι σε έναν άνθρωπο που σε έχει επιλέξει, σε έχει τιμήσει με την πρότασή του. Άλλωστε, δε βάζω στεγανά στο ποιος θα έρθει να μου ζητήσει τραγούδια.

Music Corner: Πάμε, τώρα, σε μια άλλη μεγάλη σου αγάπη που είναι το θέατρο. Ποια ήταν η πρώτη παράσταση που είδες ποτέ;
Γεράσιμος Ευαγγελάτος:
Πόσο πίσω με πας! Θυμάμαι ένα μεσημέρι Κυριακής – ήμουν αρκετά μικρός – που είχα πάει με τον πατέρα μου σε έναν κινηματογράφο, κάπου εκεί στη γειτονιά, να δούμε μπαλέτο! Τη «Λίμνη των Κύκνων» αλλά κινηματογραφημένη. Ίσως αυτή ήταν η πρώτη εμπειρία που είχα από παράσταση και σινεμά παράλληλα. Θυμάμαι που νόμιζα ότι θα δω θέατρο και μπαλέτο από κοντά, και ξαφνικά, συνειδητοποίησα ότι όλα είναι πολύ μεγάλα γιατί τα βλέπω μέσα από μια οθόνη. Φεύγοντας κατέληξα ότι ο χορός είναι πολύ μαγικό πράγμα γιατί μεγενθύνει τους ανθρώπους!

Music Corner: Θέλω να μου πεις κάτι που δεν φανταζόμαστε ή δεν ξέρουμε για σένα.
Γεράσιμος Ευαγγελάτος:
Αγαπώ πάρα πολύ την ηλεκτρονική μουσική και τον Woody Allen. Είμαι σε καλό δρόμο για την ολοκλήρωση ενός μυθιστορήματος που γράφω και ετοιμάζω κάτι για το θέατρο, που ελπίζω να βρω χώρο και χρόνο να το υλοποιήσω. Είναι ένας μονόλογος που έγραψα έχοντας στο μυαλό μου μία συγκεκριμένη ηθοποιό. Δεν μπορώ να πω τίποτα περισσότερο, αν όλα πάνε καλά θα το δείτε του χρόνου!

Music Corner: Στο εύχομαι ολόψυχα! Μιας και είσαι μέλος της κολεκτίβας Αγάπη Ρε+ θέλω να σε ρωτήσω αν πιστεύεις ότι η αγάπη νικάει τα πάντα.
Γεράσιμος Ευαγγελάτος: Πιστεύω ότι έχει καλές προθέσεις, τουλάχιστον.

Music Corner: Αλλά δεν είναι πανάκεια;
Γεράσιμος Ευαγγελάτος:
Η Αγάπη είναι μια καλή αφετηρία για τα πράγματα. Σίγουρα αυτή κινεί τον κόσμο, σε κάθε περίπτωση.

Music Corner: Θεωρείς την κοινωνία μας ατομικιστική;
Γεράσιμος Ευαγγελάτος:
Ναι, η κοινωνία μας είναι ατομικιστική. Πιστεύω, όμως, βαθιά και δεν το διαπραγματεύομαι ότι η βαθύτερη ανάγκη όλων μας είναι να έρθουμε κοντά. Να πλησιάσουμε πιο κοντά ο ένας στον άλλον.

Music Corner: Αν δε ζούσες στην Ελλάδα, πού θα ήθελες να ζεις;
Γεράσιμος Ευαγγελάτος:
Στο Παρίσι φυσικά! Νομίζω ότι είναι μια πόλη που ερωτεύτηκα με το που πάτησα το πόδι μου. Ένιωθα ότι έχω ξαναπάει, ότι έχω ήδη ζήσει εκεί. Το μεγαλύτερο μου όνειρο είναι να ζήσω κάποτε στο Παρίσι.

Music Corner: Γεράσιμε σε ευχαριστώ από καρδιάς για την κουβέντα μας. Σου εύχομαι ό,τι καλύτερο.
Γεράσιμος Ευαγγελάτος:
Εγώ σας ευχαριστώ για όλα!

  ——————

***Ευχαριστούμε πάρα πολύ για τη φιλοξενία το καφέ «Κλεψύδρα» στην Πλάκα. https://www.facebook.com/klepsidracafe

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here