18/10/2013
Γράφει η Ελένη Λαμπράκη
Φωτογράφηση: Ματίνα Φουντούλη
www.musiccorner.gr
Ίσως η Δευτέρα να μην θεωρείται η κατ’ εξοχήν μέρα για να παρακολουθήσεις ένα μουσικό live, αλλά και αυτό που παρακολούθησα απέχει απ’ τα κατ’ εξοχήν live στα οποία πηγαίνω συνήθως. Η αγάπη μου για το κλασσικό πιάνο αλλά και τη θεατρική μουσική με οδήγησε στον Ιανό για μία μελωδικό ταξίδι στις συνθέσεις του Θοδωρή Οικονόμου. Το ζεστό και πάντα φιλόξενο πατάρι του γνωστού βιβλιοπωλείου επέλεξε ο συνθέτης για να μας παρουσιάσει μία μουσική βραδιά, αποτελούμενη από δύο μέρη: στο πρώτο μας παρουσίασε τη μουσική που έγραψε για τη θεατρική παράσταση «Οδύσσεια», που ανέβηκε πέρυσι από το Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία Robert Wilson, ενώ το δεύτερο μέρος αποτελείτο από μία καινούρια δουλειά, η οποία αφορά τη μελοποίηση 11 ποιημάτων του Κ.Π. Καβάφη, τα οποία αφηγήθηκε ο Γιώργος Κιμούλης. Θεωρώ πως οι συγκεκριμένες βραδιές αποτελούν μία ευχάριστη σύμπτωση με τη δράση του Ιδρύματος Μείζωνος Ελληνισμού η οποία έχει «ταγκάρει» ολόκληρη την πόλη με στίχους του Αλεξανδρινού ποιητή.
Αν και νέος σε ηλικία ο Θοδωρής Οικονόμου διαθέτει ένα εντυπωσιακό βιογραφικό. Σπούδασε στο Ωδείο Αθηνών και στο Royal College of Music και επέστρεψε στην Ελλάδα το 1998 όπου ξεκίνησε να εργάζεται σαν πιανίστας και ενορχηστρωτής δίπλα σε καταξιωμένους συνθέτες (Θεοδωράκης, Μικρούτσικος, Μαρκόπουλος, Παπαδημητρίου). Από το 2003 ξεκινάει η ενασχόληση του με το θέατρο, όπου γράφει τη μουσική για την παράσταση «Transit», σε σκηνοθεσία Θ. Γράμψα για το θέατρο Τέχνης. Έκτοτε έχει γράψει μουσική για πάρα πολλές θεατρικές παραστάσεις, έχει επιμεληθεί την ενορχήστρωση για κλασσικά έργα όπως η «Όπερα της Πεντάρας» το 2005 ενώ έχει ασχοληθεί και με τη μελοποίηση ποιημάτων του Νίκου Εγγονόπουλου και φυσικά του Κωνσταντίνου Καβάφη. Για το έτος 2012 – 2013 συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο και τον Robert Wilson, υπογράφοντας τη μουσική της «Οδύσσειας».
Φτάνω στον Ιανό λίγο πριν τις 21.00 και ο κόσμος βρίσκεται ήδη στις θέσεις του. Στο κοινό βρίσκονται φίλοι και θαυμαστές του Θοδωρή Οικονόμου και του Γιώργου Κιμούλη, αλλά και αυτοί που παρακολούθησαν πέρυσι την Οδύσσεια και μαγεύτηκαν από τη μουσική της – μπορεί η παράσταση να έλαβε αμφιλεγόμενα σχόλια όμως η κριτική του μουσικού έργου υπήρξε διθυραμβική σε Ελλάδα και εξωτερικό. Ο Θοδωρής Οικονόμου κάθεται στο πιάνο και μας καλωσορίζει σε αυτή τη «συναυλία – παράσταση», όπου παρά τους δύσκολους καιρούς κατάφερε να γίνει πραγματικότητα. Δεν παραλείπει να αναφερθεί αμέσως στη συνεργασία του με το Γιώργο Κιμούλη, λέγοντας ότι είναι «αληθινή ευτυχία» αυτή τους η συνύπαρξη, ενώ μας αποκαλύπτει πως η συγκεκριμένη βραδιά (14/10) έχει ιδιαίτερη σημασία γι’ αυτόν μιας και γιος του έχει τα πρώτα του γενέθλια.
Στη συνέχεια τα φώτα χαμηλώνουν, και ακούγεται η ηχογραφημένη έναρξη που δίνει στον κ. Οικονόμου το έναυσμα να ξεκινήσει. Για περίπου μισή ώρα ταξιδέψαμε με τις μελωδίες της Οδύσσειας, μελωδίες χωρίς λόγια, που έχουν το χάρισμα να παίρνουν τις έγνοιες της καθημερινότητας μακριά και να σε ταξιδεύουν. Σίγουρα δεν είμαι η πλέον κατάλληλη για να κρίνω ένα τέτοιου είδους έργο οπότε καταθέτω την άποψή μου σαν απλή ακροάτρια. Ήταν ένα μισάωρο απόλυτης γαλήνης και ευτυχίας. Ο ήχος του κλασσικού πιάνου πάντα με συγκινεί, οι αλλαγές στη μελωδία διαδέχονταν η μία την άλλη με μία εσωτερική αρμονία. Σε κάποια σημεία άκουσα επιρροές από το Μάνο Χατζηδάκι, που συνειρμικά μου έφεραν στο μυαλό όμορφες ηλιόλουστες εικόνες, σε κάποια άλλα σημεία η μελωδία θύμισε μουσικές των αρχών του περασμένου αιώνα. Αλλά όλα αυτά είναι η δική μου μετάφραση της αποτύπωσης που μου άφησε το έργο ακούγοντάς το.
Και μετά το ταξίδι μας στην περιπλάνηση του μυθικού Οδυσσέα, επιστρέψαμε στην Ιθάκη. Όχι όμως την ομηρική αλλά αυτή του Καβάφη. Ο Γιώργος Κιμούλης ανέβηκε στη σκηνή και έκατσε δίπλα στο πιάνο, ξεκινώντας να μας αφηγείται το ομώνυμο ποίημα. Και επιλέγω το ρήμα «αφηγείται» αντί «απαγγέλει», ακόμα κι αν είναι λάθος, γιατί η απαγγελία του κ. Κιμούλη, δεν έχει καμία σχέση με τις συνήθεις υπερβολικές, βαρύγδουπες απαγγελίες ποιημάτων. Ο κ. Κιμούλης ήταν ο ίδιος ο Καβάφης, μέσα στο μικρό του δωμάτιο στην Αλεξάνδρεια, όπου ξεφύλλιζε τα χαρτιά του και διάβαζε τα ποιήματά του φωναχτά. Ποίηση και μελωδία σε πλήρη αρμονία, με τον Γιώργο Κιμούλη να ξεκινάει την αφήγηση και το Θοδωρή Οικονόμου να συνεχίζει με μελωδία και ερμηνεία σα φυσική εξέλιξη.
Δύο εξαιρετικοί καλλιτέχνες, οι οποίοι αν και προερχόμενοι από διαφορετικούς χώρους βρήκαν το σημείο τομής στις τέχνες τους και έχουν δημιουργήσει μία παράσταση εκλεκτή, η οποία δεν απευθύνεται σε μαζικό κοινό αλλά σε ανθρώπους που αγαπούν ειλικρινά την ομορφιά και την καλαισθησία σε όλες τις εκφάνσεις της. Έχετε την ευκαιρία να το παρακολουθήσετε κι εσείς, καθώς θα βρίσκονται το πατάρι του Ιανού για ακόμα 2 Δευτέρες 21 & 28/10.
—————–
Αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…