28/12/2012
Γράφει ο Μάριος Γκούβας
Φωτογράφηση: Νατάσσα Ασημακοπούλου
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)
Τι καλύτερο ξεκίνημα για μια νέα μουσική σκηνή από τον Μπάμπη Στόκα, έναν καλλιτέχνη με τεράστια προσφορά στη σύγχρονη μουσική δημιουργία; Κάτι τέτοιο πρέπει να σκέφτηκαν οι υπεύθυνοι του Kyklos Live Stage στο Βοτανικό και συμφώνησαν με τον Μπάμπη και τα υπόλοιπα μέλη του σχήματος. Ο Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος, ο Δημήτρης Καρράς και η Μαρία Λούκα ακούγονταν εξαιρετικές επιλογές για να πλαισιώσουν τον Μπάμπη Στόκα.
Φτάσαμε στο Kyklos Live Stage λίγο πριν τις 10 το βράδυ του Σαββάτου και περιμέναμε υπομονετικά μέχρι να μας ανοίξουν την …πίσω πόρτα για να πάρουμε δηλώσεις από τους συντελεστές της παράστασης. Το μαγαζί, απλά τεράστιο για μουσική σκηνή, με πλέον των 1.000 καθήμενων σε δύο επίπεδα και άπλετους χώρους για ορθίους.
Ανεβήκαμε στο καμαρίνι του Μπάμπη Στόκα και η πρώτη μας ερώτηση ήταν για τα «εγκαίνια» που κάνει σε έναν νέο, εντυπωσιακό χώρο.
Μπάμπης Στόκας: Ευχή μου είναι να δημιουργούνται νέοι χώροι συνέχεια για να παίζεται μουσική. Αυτός είναι ένας εξαιρετικός χώρος από προδιαγραφές, καλός ήχος, ευγενικό service, άνετοι χώροι, αλλά εγώ εστιάζω στον ήχο και τους φωτισμούς που είναι τα βασικά για να προσφέρουμε αυτό που θέλουμε στο κοινό. Αυτές οι προδιαγραφές υπάρχουν. Το «ρίσκο» είναι ότι πρόκειται για έναν νέο χώρο που ακόμα δεν γνωρίζει ο κόσμος και θέλει το χρόνο του και διαφήμιση.
Music Corner: Ωστόσο ο Μπάμπης Στόκας είναι ισχυρό ατού για να γεμίσει ακόμα κι ένα τεράστιο μαγαζί.
Μπάμπης Στόκας: Στις εποχές που ζούμε δεν το ξέρουμε αυτό σίγουρα. Αλλά εμείς το κάνουμε απ’ την τρέλα μας, τη χαρά μας, και έτσι κι αλλιώς, ό,τι είναι να γίνει θα γίνει. Γι’ αυτό και δε με απασχολεί.
Music Corner: Απ’ όσα άκουσα πριν λίγο, ακόμα «ψάχνεστε» για το πρόγραμμα.
Μπάμπης Στόκας: Πάντα έτσι γίνεται. Οι πρόβες σε «παραμυθιάζουν», δεν καταλαβαίνεις τον χρόνο. Τον χρόνο τον καταλαβαίνεις στη σκηνή και με τον κόσμο καταλαβαίνεις και τα λάθη σου. Δηλαδή αισθάνεσαι ότι στο «Χ» σημείο δεν έπρεπε να μπει το «Ψ» τραγούδι. Έχει τύχει στο παρελθόν και με τους Πυξ – Λαξ να παίρνεις ένα τραγούδι από 7ο και να το βάζεις 15ο και εκεί να λειτουργεί, ενώ 7ο δε λειτουργεί. Αυτά τα βλέπεις στον κόσμο, σε πραγματικές συνθήκες.
Music Corner: Μίλησέ μας λίγο για τον τελευταίο σου δίσκο, την «Αυλή των τρελών».
Μπάμπης Στόκας: Τώρα που έφυγε κι ο Άλκης (Αλκαίου), είναι μια τεράστια απώλεια για τον ελληνικό πολιτισμό γενικά. Η δουλειά αυτή που κάναμε μαζί ήταν η τελευταία του. Είναι ένα cd που αγαπάω πάρα πολύ, έγινε με πολύ αγάπη, ο Άλκης μου έκανε την τιμή να μου δώσει τους στίχους για όλα τα τραγούδια. Είναι από τους πολύ αγαπημένους μου δίσκους και ο Άλκης ήταν από τους πολύ αγαπημένους μου ανθρώπους. Και είναι ακόμα…
Music Corner: Πώς πάει το cd;
Μπάμπης Στόκας: Να σου πω την αλήθεια αυτά δεν τα κοιτάω. Δεν έχω εικόνα των πωλήσεων. Αλλά αυτό που βλέπω από τον κόσμο, που νιώθω ότι σιγά σιγά αγαπάει κάποια τραγούδια, πιστεύω ότι πηγαίνει καλά. Έτσι κι αλλιώς, αυτός είναι ένας βραδυφλεγής δίσκος. Είναι δίσκος ακροάσεως, δηλαδή όσο τον ακούς, τόσο τον αγαπάς.
Music Corner: Η συνεργασία με τα παιδιά στο σχήμα;
Μπάμπης Στόκας: Με τον Αλκιβιάδη έχουμε συνεργαστεί στο παρελθόν, τον Δημήτρη τον γνωρίζω πάρα πολλά χρόνια, έχουμε κάνει πρόβες στο studio του, έχει συνεργαστεί και με τον Μάνο (Ξυδούς) αρκετά, είναι ένα παιδί της παρέας μας, αλλά δεν είχε τύχει ποτέ να παίξουμε μαζί. Αυτό γίνεται τώρα. Τη Μαρία την ήξερα σαν μια καλή τραγουδίστρια με καλές συνεργασίες και ήταν χαρά μας να τραγουδήσει μαζί μας, να είναι η γυναίκα της παρέας, γιατί εμείς συνήθως είμαστε αντροπαρέα. Δύσκολα μπαίνουν γυναίκες στο team!
Music Corner: Η Μαρία όμως κατάφερε και «τρύπωσε» στο σχήμα.
Μπάμπης Στόκας: Η Μαρία μπήκε κι έδεσε (γέλια).
Music Corner: Μέχρι πότε είναι το πρόγραμμα;
Μπάμπης Στόκας: Μέχρι το Φεβρουάριο. Μετά έρχεται εδώ τα Σάββατα η Νατάσσα Μποφίλιου και ίσως εμείς συνεχίσουμε τις Παρασκευές. Θα φανεί από την ανταπόκριση του κόσμου. Αν δείξει ότι του αρέσει αυτό που βλέπει, μπορεί και να συνεχίσουμε. Τώρα που δεν …καταστραφήκαμε κι όλας (γέλια)! Είχα βάλει και κάτι επιταγές αυτές τις μέρες, αλλά δεν τις γλίτωσα!!! (πολλά γέλια).
Στη συνέχεια συναντήσαμε τον «άνθρωπο ορχήστρα», κατά κόσμον Αλκιβιάδη Κωνσταντόπουλο, που μας μίλησε επίσης για τον χώρο.
Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος: Ξεκινάμε σ’ έναν πολύ μεγάλο χώρο, με πολύ ωραίο ήχο, έχουμε δουλέψει αρκετά, έχουμε ξενυχτήσει πολύ εδώ και έχουμε εγκλιματιστεί με το χώρο. Όλοι βγαίνουν μα 4-5 μουσικούς. Εμείς εδώ έχουμε υπερπαραγωγή, φτάνουμε τους δώδεκα στη σκηνή. Αλλά πάμε με αγάπη γι’ αυτό που κάνουμε.
Music Corner: Τι θ’ ακούσουμε από σένα;
Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος: Από μένα κομμάτια από παλιότερες συνεργασίες μου, από τον πρώτο μου προσωπικό δίσκο, «Γαμώ την καταδίκη μου», αλλά και από τη νέα μου δουλειά «Ένας τρελός» που θα κυκλοφορήσει σε λίγες μέρες. Κάναμε και την παρουσίαση πριν λίγες μέρες και πήγε πολύ καλά. Εγώ συνήθως τα λέω στη σκηνή. Εδώ είμαι πιο ντροπαλός. Στη σκηνή «ξυπνάει» ο «άλλος», ο «τρελός» όπως λένε οι φίλοι, γιατί σε μια εποχή που όλοι προσπαθούν να μαζέψουν λεφτά, εγώ πήρα αυτοκινούμενο, αγόρασα ήχο, έκανα μια αρκετά ακριβή παραγωγή.
Music Corner: Επενδύσεις για το μέλλον;
Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος: Ναι, κάπως έτσι. Ποτέ δεν είχα λεφτά, ούτε θέλω να έχω. Να μη χρωστάω θέλω αλλά δε γίνεται, όλοι χρωστάμε, οπότε το παίρνεις απόφαση και τουλάχιστον φτάνει στον ακροατή αυτό που έχεις στο μυαλό σου. Δεν κάνεις εκπτώσεις…
Συνέχεια με τον Δημήτρη Καρρά :
Music Corner: Πολλά χρόνια στο χώρο, πολλές αξιόλογες συνεργασίες, πολλές μπάντες, αλλά με το σχήμα αυτό περισσότερο έχεις δουλέψει με τη Μαρία Λούκα.
Δημήτρης Καρράς: Δεκατρία χρόνια στο χώρο, γνωρίζομαι από πολύ παλιά με το Μπάμπη, ο οποίος είχε συμμετάσχει στον δίσκο των Παζλ «Ο άνθρωπος που δε γεννήθηκε ποτέ». Η πρώτη φορά που κάποιος συμμετείχε σε δίσκο στον οποίο είχα τραγούδια, ήταν ο Μπάμπης. Με τη Μαρία έχουμε συνεργαστεί περισσότερο. Πήγε καλά και το «Έτσι οι μέρες περνούν».
Music Corner: Πες μας για την προσωπική σου δισκογραφία.
Δημήτρης Καρράς: Τέσσερις δίσκοι μέχρι τώρα, το «Ντέμο» 2008 προς 2009, «Αστιβή» 2009 προς 2010, «Οι σχιζοφρενείς δε χασμουριούνται σχεδόν ποτέ» 2010 προς 2011 και τώρα το «Θνητάριο».
Music Corner: Πώς κινείται;
Δημήτρης Καρράς: Το cd, πλέον, το αντιμετωπίζω σαν την «κάρτα» του καλλιτέχνη. Βγάζουμε cd για να υπάρχουμε, ως επί το πλείστον τα χαρίζουμε. Στην είσοδο απόψε έχω φέρει 50 cd να τα πάρουν οι πρώτοι 50 που θα μπουν στο μαγαζί. Τα χαρίζεις για να υπάρχεις. Για να πεις ότι κάτι κάνεις. Διαφορετικά δεν υπάρχεις. Αντί για μια κάρτα, δίνεις το cd σου πλέον. Είναι κάτι που εξυπηρετεί, γιατί ενώ μπορεί να βρει τη δουλειά σου στο Internet, με το χάος που επικρατεί είναι καλύτερα να του δίνεις κάτι χειροπιαστό απ’ το να ψάχνει να βρει τη δουλειά σου…
Αφού πήραμε και το «Θνητάριο», το νέο δίσκο του Δημήτρη Καρρά, κατευθυνθήκαμε στο καμαρίνι της Μαρίας Λούκα. Μετά τα σχόλια για τη θέρμανση και τις …φαλάκρες των ανδρών του σχήματος, προχωρήσαμε στις ερωτήσεις…
Music Corner: Έχεις πολλές σημαντικές συνεργασίες, αλλά με το Μπάμπη είναι η πρώτη φορά.
Μαρία Λούκα: Ναι, είναι αλήθεια. Το «παιδεύαμε» πολλά χρόνια, αλλά τώρα καταφέραμε να συνεργαστούμε. Τον θαυμάζω, τον αγαπώ και τον παρακολουθώ από τη νεότητά μου, γιατί οι Πυξ–Λαξ μετράνε πολλά χρόνια στο χώρο, αλλά δεν είχε τύχει. Όλο κάτι συνέβαινε και δεν είχαμε καταφέρει να συνεργαστούμε επί σκηνής. Τώρα μάλλον ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και νομίζω ότι είναι μια ευτυχής συγκυρία έτσι όπως γίνεται. Και με το Μπάμπη και τα άλλα δύο παιδιά. Νομίζω ότι τώρα «έχει δέσει το γλυκό». Είναι μια πολύ όμορφη στιγμή για μένα. Έχουμε ετοιμάσει ένα πρόγραμμα με εξαιρετικά τραγούδια που αγαπάω πολύ, κι έτσι όπως το βλέπω και το ακούω στις πρόβες, από την αρχή μέχρι το τέλος περνάω καλά εγώ. Και είναι κάτι που μ’ ευχαριστεί, πράγμα πολύ βασικό.
Music Corner: Και είσαι από τις ελάχιστες γυναίκες που έχουν «τρυπώσει» σ’ αυτήν την αντροπαρέα.
Μαρία Λούκα: Είναι ευτυχές γεγονός ότι συνεργάζομαι με τρεις ανθρώπους που γράφουν. Το ότι βρεθήκαμε τέσσερις άνθρωποι που γράφουμε μουσική είναι για μένα πάρα πολύ βασικό και δεν είναι πολύ συνηθισμένο. Δημιουργώντας ένα πρόγραμμα λειτουργούμε με πολύ διαφορετική λογική που είναι το πιο σημαντικό για μένα.
Music Corner: Πες μας για τα νέα σου τραγούδια.
Μαρία Λούκα: Κατ’ αρχάς δημιουργήθηκαν στην Κρήτη, από κρητικούς μουσικούς. Ήταν κάτι που ήθελα να κάνω εδώ και πολύ καιρό και το κατάφερα τώρα. Να δω τι έχει ο τόπος από μουσικής πλευράς και να το αξιοποιήσω. Έκανα ένα πείραμα να τα κυκλοφορήσω μέσω Internet, να δω πώς θα πάνε, γιατί είναι ένα μέσο αρκετά προσιτό για μένα, ανέξοδο, και μπορώ να δώσω την πληροφορία μου άμεσα στον ακροατή. Ελπίζω να λειτουργήσει και μέχρι στιγμής υπάρχουν θετικά μηνύματα. Εύχομαι να γίνει αποδεκτός ο τρόπος αυτός, γιατί μέχρι τώρα δεχόμαστε το «δωρεάν» μέσω Internet, αλλά δεν είμαστε εξοικειωμένοι στην αγορά μέσω Internet. Πιστεύω ότι αυτό, με τον καιρό, θ’ αλλάξει. Οι προηγούμενες γενιές δεν διαθέτουν καν πιστωτική κάρτα. Δεν έχουν σχέση μ’ αυτήν την τεχνολογία. Αλλά εφόσον εξοικειωθούμε με τα νέα «μέσα» θα γλιτώσουμε τους μεσάζοντες. Εμένα αυτό με αφορά. Να μπορώ να διαθέτω το προϊόν μου κατευθείαν από μένα στον ακροατή. Το «Κι αν σ’ αγαπώ» είναι ένα χασάπικο και η «Αυλή» έχει πιο παραδοσιακές φόρμες που μ’ αρέσουν.
Music Corner: Να περιμένουμε κι άλλο υλικό σύντομα;
Μαρία Λούκα: Τώρα γράφω κι αν τα καταφέρω και διαπιστώσω ότι η διάθεση μέσω Internet μπορεί να λειτουργήσει, θ’ αρχίσω να κυκλοφορώ τα τραγούδια μου αποκλειστικά από εκεί. Αν όχι, θα προσπαθήσω να το κάνω παράλληλα. Δηλαδή να βγάλω και δίσκο με δέκα τραγούδια και ταυτόχρονα και ψηφιακό προϊόν. Αλλά όλα θα εξαρτηθούν από το οικονομικό. Δε θέλω να έχω πολλές επαφές με τις εταιρείες. Μακάρι, βέβαια, να βρεθεί κάποιος να χρηματοδοτήσει αυτά που έχω στο μυαλό μου, αλλά μέχρι στιγμής προσπαθώ να είμαι ανεξάρτητη για να μπορώ να έχω ελευθερία κινήσεων και να μπορώ να διαθέτω το προϊόν μου σε προσιτή τιμή. Να μπορεί ο κόσμος να αγοράσει τη μουσική φθηνά. Ν’ ακούει μουσική…
Λίγα λεπτά αργότερα, κατά τις 23.10, οι μουσικοί πήραν τις θέσεις τους στη σκηνή και το πρόγραμμα ξεκίνησε με τον Δημήτρη Καρρά να ερμηνεύει το «Ο ήχος της βροχής» των Παζλ, ενός εκ των συγκροτημάτων στα οποία συμμετείχε ο καλλιτέχνης και συνέχισε με το «Ταγκό», τη «Λευκή καταιγίδα» του Παύλου Παυλίδη, το «Πίσω δε γυρνάω» των Active Member και το «Μου ’πες θα φύγω» του Παύλου Σιδηρόπουλου. Σειρά πήρε η Μαρία Λούκα που ξεκίνησε με το δικό της «Καλημέρα» και συνέχισε με «Σκιές» της Ελένης Τσαλιγοπούλου, «Της ψυχής το καράβι» του Δημήτρη Καρρά και το «Μέτρησα» της Ελευθερίας Αρβανιτάκη.
Στη σκηνή ανέβηκε ο Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος με το βιολί του, που ξεκίνησε με το «Τραγούδι του Ουρανού», πήρε την κούκλα του και συνέχισε με το «Ο τρελός», «Σκότωσέ με να σωθώ», «Εκείνη» του Φοίβου Δεληβοριά, ενώ στη συνέχεια ερμήνευσαν μαζί με τη Μαρία το «Γιορτή» από τις Τρύπες.
Η σειρά του Μπάμπη Στόκα ν’ ανεβεί στη σκηνή είχε έρθει. Ο καλλιτέχνης, αφού καλωσόρισε το κοινό στη νέα σκηνή, ξεκίνησε με το «Υπνόσακος» και συνέχισε με “Senior”, «Ακόμα γράφω γράμματα», «Με όποια να ’ναι», «Κάπου υπάρχει ένα νησί», «Απλά ανασαίνω», «Όλο μ’ αφήνεις να σ’ αφήσω», «Να με θυμηθείς» και μια σειρά από αγαπημένα τραγούδια του ίδιου και των Πυξ – Λαξ όπως «Να χαθώ στα βήματά σου» και το «Ανόητες Αγάπες», με όλο το μαγαζί να τραγουδάει, ενώ με τον Αλκιβιάδη το «Πες την αλήθεια την πικρή», «Μάρκος και Άννα» των Κατσιμιχαίων, «Εκεί στο νότο» του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, «Πούλα με», «Κι έμεινα εδώ», «Συνήθεια» και πολλές ακόμα επιτυχίες.
Λίγο αργότερα, ο Μπάμπης άφησε τη σκηνή στον Δημήτρη και τη Μαρία που συνέχισαν με «Είναι ο έρωτας τροχός» του Δημήτρη, «Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ», «Έχω μια μέρα δροσερή» ενώ ο Αλκιβιάδης με την τρομπέτα του συνόδευσε στο «Έτσι οι μέρες περνούν». Στη συνέχεια η Μαρία ερμήνευσε το δικό της «Κι αν σ’ αγαπώ» και συνέχισε με «Να με θυμάσαι» και λίγο αργότερα σε πιο λαϊκό ύφος με «Εγώ τραγούδαγα τα βράδια», «Έρημα κορμιά», «Τα μεταξωτά».
Συνέχεια με τον Αλκιβιάδη να ξεσηκώνει το κοινό ζητώντας τη βοήθειά του, με τη …τζαζεμένη «Γοργόνα», το «18ωρο», «Γαμώ την καταδίκη μου» και με όλο το μαγαζί να κρατάει το ρυθμό, τα πρώτα κουπλέ του «Κακές συνήθειες» του Μιλτιάδη Πασχαλίδη. Ο Αλκιβιάδης ολοκλήρωσε το one man show του με «Πράγματα που δεν έκανες».
Ο Μπάμπης ξαναπήρε τη θέση του στη σκηνή και συνέχισε με «Λένε για μένα», «Πριγκηπέσσα» του Σωκράτη Μάλαμα, «Γιατί», «Στην Αμερική», ενώ το «Κάτι μου κρύβεις» του Ορφέα Περίδη δεν το ακούσαμε ποτέ αφού είχαν …χαθεί οι στίχοι!!! Next time. «Παλιές αγάπες», «Τι είναι αυτό που μας ενώνει», με όλο το μαγαζί να ακολουθεί, «Ένας κόμπος η χαρά μου», «Μια συνουσία μυστική» και με τα άλλα παιδιά του σχήματος επί σκηνής, συνέχισαν με «Δε θα δακρύσω πια για σένα». Ο Μπάμπης συνέχισε με «Μη γυρίσεις», «Ήρθες πάλι», «Η εικόνα του χειμώνα» και ολοκλήρωσε με το «Συνήθεια».
Η ώρα είχε φτάσει τέσσερις πλέον, αν και ακούγοντας τόσο αγαπημένα τραγούδια δεν το καταλάβαμε. Το πρόγραμμα κάλυψε σχεδόν πέντε ώρες, χωρίς κανένα διάλειμμα, με τα μέλη του σχήματος να εναλλάσσονται στη σκηνή κατά περιόδους, να συμπράττουν σε ντουέτα και τρίο ή και όλοι μαζί. Το όποιο άγχος της πρεμιέρας δεν έγινε εμφανές σε κανένα σημείο, καθώς όλοι οι καλλιτέχνες είναι καταξιωμένοι επαγγελματίες και έδειξαν ότι δεν επηρεάζονται από τέτοιους παράγοντες.
Εν ολίγοις, παρακολουθήσαμε ένα πολύ πλούσιο πρόγραμμα, με πολύ καλές ερμηνείες από όλους, ενώ το «κάτι παραπάνω» έδωσε ο Αλκιβιάδης με το κέφι και την ενέργεια που σκόρπισε απλόχερα στο κοινό. Ο Μπάμπης Στόκας με τον Αλκιβιάδη Κωνσταντόπουλο, τον Δημήτρη Καρρά και τη Μαρία Λούκα, θα μας περιμένουν κάθε Σάββατο στο “Kyklos Live Stage” στο Βοτανικό, μέχρι το Φεβρουάριο…
Αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…