Γράφει ο Λευτέρης Κατσουλιέρης
Φωτογράφηση: Ματίνα Φουντούλη
16/7/2010
www.musiccorner.gr
Είναι λίγο πριν τις 11.30 όταν ο Φοίβος Δεληβοριάς τραγουδά το τελευταίο κομμάτι στην εξ’ αναβολής συναυλία του (14/7) στο Κηποθέατρο Παπάγου («Η Κική κάθε βράδυ..» εντελώς unplugged λόγω ωραρίου) και οι στίχοι «η ζωή μόνο έτσι είναι ωραία» αφήνουν μια όμορφη αίσθηση ολοκλήρωσης για την βραδιά που προηγήθηκε. Δεν θα μπούμε σε φιλοσοφικές αναζητήσεις για το νόημα της ζωής αλλά τουλάχιστον μια καλοκαιρινή συναυλία δύσκολα θα μπορούσε να γίνει πιο ωραία…
Κατ’ αρχάς έχουμε ένα ιδανικό σκηνικό, το τριγυρισμένο από δέντρα Κηποθέατρου Παπάγου. Μπορεί να έχει αυστηρό ωράριο ως προς το κλείσιμο αλλά είναι μικρό και ζεστό (“μεταφορικά”… αρκετή ζέστη είχε την βραδιά της Τετάρτης!) και η διαμόρφωση επιτρέπει την πρόσμιξη καλλιτέχνη-κοινού με ένα απλό βήμα, κάτι το οποίο ο Φοίβος Δεληβοριάς σπεύδει να εκμεταλλευτεί συχνά πυκνά, κυρίως δε κατά τη «Γυναίκα του Πατώκου» οπότε και κατά την προσφιλή του συνήθεια περιδιαβαίνει στο κοινό για να κάνει καντάδα στις γυναίκες των άλλων!
Φοίβος Δεληβοριάς & Ρένα Μόρφη
Έπειτα έχουμε ένα support, τους Le Page, που με την ονειρική indie pop τους μας βάζουν από νωρίς σε μια ευχάριστη διάθεση. Μια Ελληνική εκδοχή του boy-girl ντουέτου που ευδοκιμεί σε περιοχές της indie σκηνής, οι Le Page (οι οποίοι θα συμμετέχουν στον επερχόμενο δίσκο του Φοίβου Δεληβοριά) έχουν δεμένο ήχο, καλές αρμονίες, λίγο τρακ και ωραία τραγούδια που φλερτάρουν έντονα με την California και τα ’60s, τα οποία και τιμούν με τη διασκευή του «Sunny Αfternoon» των Kinks. Το «Sunny Αfternoon» κλείνει και το σετ τους και η χαρά των Le Page για την αποδοχή τους από το κοινό είναι ολοφάνερη.
Έχουμε ακόμη ένα κοινό όλων των ηλικιών, χαλαρό και ευδιάθετο, έτοιμο να ενθαρρύνει το support group αλλά και το βαρύ όνομα της βραδιάς, διατεθειμένο ακόμα και να γίνει ad hoc ορχήστρα για το «Αυτή που περνάει».
Le Page
Κατόπιν έχουμε μια μπάντα που δείχνει ότι δεν χρειάζονται πολλούς μουσικούς για να είναι μεγάλη. Σε σχέση με τις χειμερινές παραστάσεις, η “Big Band” έχει ένα έξτρα μέλος, τον ντράμερ Νίκο Παπαβρανούση, το (σχεδόν μελωδικό) παίξιμο του οποίου ταιριάζει γάντι με το μπάσο του Σταμάτη Σταματάκη και οποιοδήποτε όργανο …τυχαίνει να κρατά ο Γιώργος Κατσάνος: μπορεί να είναι glockenspiel («καμπανίτσα», ένα είδος μεταλλόφωνου), στυλόφωνο (?) ή βιμπραντονεόν (??) ή κάποιο άλλο από τα πάμπολλα όργανα που έχει συλλέξει. Μπορεί επίσης να μη χρειάζεται να το κρατάει καν, όπως στην περίπτωση του θέρεμιν το οποίο παίζεται χωρίς άμεση επαφή με το όργανο. Όπως και να έχει, το πακετάρισμα για τη θερινή περιοδεία πρέπει να είναι επίπονη διαδικασία! Αξίζει όμως αφού η Big Band δίνει ένα ξεχωριστό ύφος στα τραγούδια του Φοίβου, το οποίο φαίνεται να τους ταιριάζει.
Μαζί τους έχουμε και τη Ρένα Μόρφη να συνοδεύει το Φοίβο Δεληβοριά στο τραγούδι αλλά και να βγαίνει στο προσκήνιο για το «Μονοπάτι» για μια ακουστική blues-funk εκτέλεση του «Kiss» του Prince αλλά και μια κεφάτη διασκευή του «Sex bomb» του Tom Jones (ή, αν προτιμάτε «Σεξοβόμβα» σε μεταγλώττιση-αφήγηση Φοίβου Δεληβοριά). Στις δύο τελευταίες περιπτώσεις κλέβει την παράσταση πιο εύκολα κι από τη …γυναίκα του Πατώκου!
Ρένα Μόρφη
Και φυσικά έχουμε και τον Φοίβο Δεληβοριά και τα τραγούδια του, παλιά και νέα. Τα νέα είναι από τον δίσκο που αναμένεται το φθινόπωρο, ένα κύκλο προσωπικών-ερωτικών τραγουδιών στα οποία ο Φοίβος αναφέρεται χαϊδευτικά ως «Ο Μεγάλος Νευρωτικός». Το ένα εξ’ αυτών δε, προλογίζεται με αποσπάσματα από βιβλία “αυτό-βοήθειας” τα οποία ο Φοίβος προσπαθεί γελώντας να μας πείσει ότι διαβάζει. Τα τραγούδια αυτά καθαυτά ωστόσο δεν είναι για γέλια, αντιθέτως υπάρχει μια έντονα μελαγχολική διάθεση και στα τέσσερα που ακούστηκαν, ειδικά στο «Σκοτάδι των δύο», ένα ντουέτο με τη Ρένα Μόρφη συνοδεία πιάνου και θέρεμιν.
Μιας και μπήκαμε όμως στα παλιά, ας τα πάρουμε με τη σειρά: ξεκίνημα με «Αφού δε μ’ αγαπάς» και μετά έχουμε ένα αργό «Τρένο στην κορυφογραμμή» (με μηχανοδηγό τον Bob Dylan), ένα Φοίβο «Χάλια» για μια σερβιτόρα (και μπάρμαν τον Tom Waits), έχουμε το Κολωνάκι και το σκύλο του, τον Πατώκο και τη γυναίκα του, τον Ησαΐα και τη bossa nova του. Ο Φοίβος μας εξομολογείται ότι προετοιμάζεται για διεθνή καριέρα και δουλεύει την αγγλική προφορά του με το «I’m your man» (του Leonard Cohen όχι των Wham) αλλά τα Ελληνικά του πάνε καλύτερα καθώς «ραππάρει» στο «Το ‘πα, το ‘κανα» παίρνοντας το ρόλο του Θανάση Βέγγου! Κοιτάζεται σε έναν a capella «Καθρέφτη» με τη συμπαράσταση του κοινού, ξεσπά σε μια πανηγυρική «Υβρεοπομπή» και αφήνοντας «Αυτή που περνάει» να φτάσει στον προορισμό της, κλείνει με ένα τραγούδι για «Εκείνη».
Και επειδή κανείς δε θέλει να πάει σπίτι από τις έντεκα, ο Φοίβος Υπάρχει (όπως ο …Καζαντζίδης) και μας λέει για μια «Σεξοβόμβα» την οποία μάλλον Θέλει να ξεπεράσει (μα δε γίνεται) οπότε χορεύει το «Βαλσάκι της Δάφνης» και πίνοντας βότκα με λέμον (sic) διαπιστώνει ότι «Το καλοκαίρι θα’ ρθεί» και μας καληνυχτίζει. Όχι εντελώς βέβαια γιατί υπάρχει και η Κική άνευ βύσματος που είπαμε και στην αρχή. Και μετά τέλος. Και σίγουρα ο καθένας έχει μια δική του άποψη για το αν και πώς η ζωή είναι ωραία αλλά είμαι σίγουρος ότι όσοι παρευρέθηκαν στο Κηποθέατρο θα συμφωνήσουν πως βραδιές σαν της Τετάρτης την κάνουν λίγο ομορφότερη!
———-
Λίγο πριν συμβούν όμως όλα αυτά τα …συνταρακτικά, ο Φοίβος Δεληβοριάς είχε λίγο χρόνο για να απαντήσει στις ερωτήσεις του Music Corner:
Music Corner: Πώς προετοιμάζεσαι συνήθως για ένα λάιβ?
Φοίβος: Δίνω λίγες παραστάσεις κάθε χρόνο, περίπου 10 το χειμώνα και άλλες 10 το καλοκαίρι, και αυτή η σπανιότητα μου δημιουργεί μεγάλη νευρικότητα. Δύο μέρες πριν το λάιβ είμαι άρρωστος! Και η θεραπεία που κάνω είναι να δοκιμάζω σε κάθε συναυλία 2-3 πράγματα που δεν έχω κάνει ποτέ, π.χ. κάποιο τραγούδι που να ξεκινά με ακόρντα ή δακτυλοθεσίες στις οποίες δεν είμαι συνηθισμένος ή ένα τραγούδι που να είναι τελείως κόντρα σε μένα όπως το «Υπάρχω» απόψε, έτσι ώστε να έχω έναν υπαρκτό λόγο να φοβάμαι και να μην είμαι απλώς νευρωτικός. Προετοιμάζομαι δηλαδή με ομοιοπαθητική!
Music Corner: Αυτός ο φόβος όμως δεν είναι εμφανής στις συναυλίες. Βγάζεις μια άνεση.
Φοίβος: Λίγο πριν ξεκινήσει η συναυλία, αυτό έχει περάσει πλέον. Αλλά τις προηγούμενες μέρες υπάρχει πολύ έντονα, είναι κάτι που δεν το κάνεις εσύ – το κάνει το σώμα σου. Το έχω συζητήσει και με ηθοποιούς και είναι κάτι αρκετά συχνό.
Music Corner: Μίλησέ μας λίγο για την Big Band.
Φοίβος: Η Big Band προέκυψε από μια συνάντηση που είχα μετά από πολλά χρόνια με τον Γιώργο Κατσάνο, ένα φίλο jazz πιανίστα που γύρισε από το Berklee και αποφάσισε να ξεμπερδέψει με την μουσική που μαθαίνεται και να ασχοληθεί με τη μουσική που δεν μαθαίνεται. Άρχισε λοιπόν να συλλέγει διάφορα όργανα όπως πριόνι, θέρεμιν ή μεταλλόφωνο τα οποία δε μπορείς να μάθεις μέσω διδασκάλου. Είναι ιδιοκατασκευές και πρέπει να γίνεις σολίστας σε αυτά. Βάζει τέτοια στοιχήματα με τον εαυτό του και έχει φτάσει να παίζει 50 όργανα σχεδόν.
Ήμασταν το καλοκαίρι λοιπόν στο σπίτι του και μου λέει «Έλα στο υπόγειο να σου δείξω κάτι». Σκέφτηκα «τι serial killer πρόταση είναι αυτή;». Κατεβαίνουμε κάτω και βγάζει ένα …πριόνι! (γέλια). Και ξαφνικά βρήκα ένα μικρό κόσμο εκεί πέρα. Σκέφτηκα «ένα κοντραμπάσο χρειαζόμαστε, κιθάρα, πιάνο και έχουμε μια …”big band”!
Ο Φοίβος Δεληβοριάς με τον συντάκτη του Music Corner Λευτέρη Κατσουλιέρη
Music Corner: Δεν είχες δηλαδή πριν τη συνάντηση αυτή επιθυμία να κάνεις ένα δίσκο μόνο π.χ. με θέρεμιν;
Φοίβος: Όχι. Εγώ δεν ξεκινάω από τον ήχο αλλά από το τραγούδι, από το τι θέλω να πω. Συνήθως το δουλεύω σε ένα πιάνο η μια κιθάρα και όταν ολοκληρώνεται το τραγούδι ζητά από μόνο του τον αντίστοιχο ήχο. Και αυτό, αν βρεθούν ευαίσθητοι άνθρωποι να το υποστηρίξουν σε επίπεδο εταιρικό και μουσικό, τότε βρίσκει τον ήχο μόνο του. Νομίζω ότι αυτό ισχύει για όλα τα κομμάτια και τα είδη μουσικής και μου φαίνεται λίγο «σπασικλίδικη» αυτή η επιμονή των τελευταίων χρόνων στον ήχο. Εγώ νομίζω ότι τον ήχο τον έχει το κομμάτι, απλά πρέπει να τον βρεις.
Music Corner: Δεν είναι ασυνήθιστο όμως για καλλιτέχνες να ξαναανακαλύπτουν τα τραγούδια τους με ένα καινούριο ήχο.
Φοίβος: Αυτό είναι καλό και για μένα. Κοίτα, ο καθένας έχει τις ευκολίες του σε αυτό που κάνει και μετά από λίγο αυτό σε σκοτώνει. Πχ ξέρω ότι υπάρχουν κάποια πράγματα που αρέσουν στο κοινό μου, κάποιες παρλάτες, κάποιες αμηχανίες πάνω στη σκηνή, πράγματα που τα ξέρω πολύ καλά. Αν όμως βασίζομαι συνέχεια σε αυτή την ευκολία, σε αυτό που έγινε και λειτούργησε, είναι εύκολο να ξεχάσω ότι κάποτε αυτό έγινε για πρώτη φορά και ήταν ένα θαύμα όταν συνέβη. Γι’ αυτό κάθε φορά προσπαθούμε να ξεκινάμε κάνοντας κάτι λίγο παρακινδυνευμένο, παίζοντας κάτι λίγο διαφορετικό και μέσα από αυτό όντως γεννιούνται στιγμές πρωτοφανείς και για μας. Έτσι, και εμείς δε βαριόμαστε και το κοινό έχει την ευκαιρία να ανακαλύψει κάτι νέο.
Music Corner: Έχοντας όμως ένα παγιωμένο πλέον κοινό, ένα μέρος του δεν απογοητεύεται όταν αντί για τις κιθάρες και τα πλήκτρα που έχει συνηθίσει, ακούει π.χ. θέρεμιν και μεταλλόφωνα;
Φοίβος: Όντως, έρχονται άνθρωποι στο καμαρίνι και μου λένε «αυτό που έκανες φέτος, δε μου άρεσε καθόλου» αλλά είναι συνήθως σε σχέση με έναν απολεσθέντα παράδεισο. Είναι και θέμα γούστου βέβαια, δεν μπορεί να αρέσουν όλα τα πράγματα που κάνεις σε όλους τους ανθρώπους. Νομίζω όμως ότι είναι και ψυχολογικό, έχω παρατηρήσει πολλές φορές οι ίδιοι άνθρωποι που δεν τους άρεσε κάποια παράσταση ή κάποιος δίσκος, να έρχονται μετά από 1-2 χρόνια και να μου λένε «τότε μου άρεσε περισσότερο». Είναι ένας μηχανισμός αυτοπροστασίας πιστεύω.
Music Corner: Ψάχνουμε αυτό που μας είναι γνώριμο δηλαδή;
Φοίβος: Ναι, μπορεί κάποιος να πέρναγε καλύτερα τότε και η παράσταση εκείνη να τον νοηματοδοτήσε με ένα συγκεκριμένο τρόπο και η καινούρια να μη του λέει τίποτα. Η δική μας υπόθεση όμως είναι να παίζουμε μουσική με βαθύτητα και ρίσκο.
Music Corner: Και κάτι τελευταίο. Έχετε μπει στο studio με την big band;
Φοίβος: Ναι, έχουμε ολοκληρώσει 8 τραγούδια και περιμένουμε να τελειώσουμε και τα 3 τελευταία το Σεπτέμβρη.
Music Corner: Πότε να περιμένουμε δηλαδή τον καινούριο δίσκο;
Φοίβος: Τον Οκτώβριο!
Περισσότερες αποκλειστικές φωτογραφίες από τη συναυλία
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
———-
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…