Αρχική MC3 Ο Φοίβος κι η Μάρθα …ξυπόλυτοι στο πάλκο της Τεχνόπολης!

Ο Φοίβος κι η Μάρθα …ξυπόλυτοι στο πάλκο της Τεχνόπολης!

Ιούλ 17, 2012

17/7/2012
Γράφει η Ελένη Λαμπράκη
Φωτογράφηση: Γρηγόρης Θανόπουλος
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)

Έχουμε φτάσει στα μέσα του Ιουλίου και η «Τεχνόπολις» του Δήμου Αθηναίων συνεχίζει τα …αλλεπάλληλα συναυλιακά χτυπήματα προς το φιλόμουσο κοινό που σιγολιώνει στο κλείνον άστυ. Μετά το Χαρούλη, το Θανάση, την Αφροδίτη και πολλούς άλλους ήταν η σειρά του Φοίβου Δεληβοριά και της Μάρθας Φριτζήλα να ανέβουν …ξυπόλητοι στο πάλκο της Τεχνόπολης. Λίγο παραδίπλα από το χειμερινό τους στέκι, το Gazarte, και μετά από μία εκδρομή μέχρι το Passport του Πειραιά, επέστρεψαν στη γνώριμή τους γειτονιά για μια τελευταία παράσταση ή όπως είπαν και οι ίδιοι ένα ορθάνοιχτο, ξέφρενο, θορυβώδες και αποχαιρετιστήριο πάρτυ!

Η ώρα έχει φτάσει 21.30, η Τεχνόπολη έχει γεμίσει για ακόμα μία βραδιά και οι τρεις καμπαλέρος μουσικοί Σωτήρης Ντούβας (drums), Σταμάτης Σταματάκης (μπάσο) και Κωστής Χριστοδούλου (πιάνο) δίνουν το εναρκτήριο σύνθημα. Ακούγονται οι πρώτες νότες και η Μάρθα με το Φοίβο ανεβαίνουν τρέχοντας στο πάλκο (όχι ξυπόλυτοι) και μας καλωσορίζουν μ’ ένα τεράστιο χαμόγελο και μ’ ένα τραγούδι του …Μανώλη Αγγελόπουλου, ενδεικτικό των πολλών μη αναμενόμενων που θα επακολουθούσαν! Δεδομένου ότι η χειμερινή παράσταση βασίστηκε όχι μόνο στο τραγούδι αλλά και στην πρόζα είχαμε ένα πρώτο δείγμα καθώς οι δύο καλλιτέχνες προλόγισαν το πρόγραμμα στα ελληνικά και στα αγγλικά με τη Μάρθα να αποκαλεί με οξφορδιανή προφορά το Φοίβο, Αλκίνοο Ιωαννίδη και Μάριο Φραγκούλη!

Το πρόγραμμα ξεκινάει με μερικά από τα πιο γνωστά τραγούδια του Φοίβου όπως το «Χάλια», η «Μπόσσα Νόβα του Ησαΐα», η «Γυναίκα του Πατώκου» και συνεχίζει με αντίστοιχες επιλογές της Μάρθας, την «Περσεφόνη» του Θανάση Παπακωνσταντίνου, τη «Maruzzella» και τη «Occidental woman» της Mae West. Δεν είμαι σίγουρη αν παρακολουθώ παράσταση ή πρόβα. Τα σόλο τους κομμάτια είναι αρκετά χαρακτηριστικά των παραστάσεων που κάνουν οι δύο καλλιτέχνες μεμονωμένα αλλά στα κοινά σημεία που παρεμβάλλονται δε λείπει το χιούμορ, τα αστεία, τα πειράγματα όπου κάτω από τον καλοκαιρινό αέρα θυμίζουν λίγο την τελευταία μέρα στο σχολείο πριν το μπουγέλο! Σα να έχουν κάνει μια μεγάλη σκανταλιά στην ελληνική μουσική και να χαμογελούν κρυφά που δεν τους πήρανε χαμπάρι… Ο «έντεχνος» Δεληβοριάς και η ακόμα πιο «έντεχνη» Φριτζήλα, δείχνουν πόσο αντιπαθούν τις ταμπέλες και τραγουδάνε τη «Γυφτοπούλα», τον «Ερωτιάρη» του Ζαγοραίου, Olympians και Ημισκούμπρια!!!

Όπως ήταν αναμενόμενο δε γινόταν να χωρέσει όλη η παράσταση του Gazarte σε μία μόνο συναυλία, οπότε φάνηκε λίγο αποσπασματικός ο τρόπος με τον οποίο έγινε το πέρασμα από τη μία ενότητα στην άλλη, μιας και έλειπαν κάποια συνδετικά σημεία του προγράμματος. Η αλήθεια είναι πως παρακολουθώντας το Φοίβο επί σειρά ετών ήξερα πως ο ίδιος φτιάχνει τις παραστάσεις του με πολύ χιούμορ, αλλά δεν περίμενα τέτοιο «τσαλάκωμα» από τη Μάρθα, την οποία είχα συνδυάσει με πιο «δύσκολο» ρεπερτόριο. Αυτό που ήθελε το πέτυχε, μιας και έδωσε εξαιρετικές ερμηνείες σε αμφιλεγόμενα τραγούδια («Εγώ δεν πάω μέγαρο») και φάνηκε να το διασκεδάζει ιδιαίτερα. Ο Φοίβος πάλι προτίμησε τα δικά του κομμάτια πότε για να χαμηλώσει τους τόνους και να δώσει μια ρομαντική νότα τραγουδώντας τον «Καθρέφτη», είτε για να σχολιάσει την επικαιρότητα με την «Υβρεοπομπή».

Κάπως έτσι πέρασαν περίπου 2.30 ώρες. Με τα τραγούδια του Φοίβου, τα τραγούδια της Μάρθας και κυρίως αυτά τα οποία αγαπάνε και με τα οποία επέλεξαν να κάνουν τη δική τους αναδρομή στο ελληνικό τραγούδι. Φτάνουμε προς το τέλος και το κέφι έχει ανάψει για τα καλά με «Λαϊκό τσα τσα» και oriental rock n’ roll. Το encore αν και μικρό, αρκετά έντονο, με το «Σεπτέμβρη» τραγουδισμένο εξαιρετικά από τη Μάρθα Φριτζήλα, το «Εκείνη» και κλείσιμο με το τραγούδι σήμα κατατεθέν μας σαν χώρα, «Never on Sunday/Τα παιδιά του Πειραιά» , δωσμένο φυσικά με πολύ χιούμορ και ένταση για ένα δυνατό φινάλε!

Μια ιδανική καλοκαιρινή συναυλία κατά τη γνώμη μου, με τις συναισθηματικές στιγμές να διαδέχονται τις έντονες, με δυο ταλαντούχους ανθρώπους να κλείνουν το μάτι στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού…