30/11/2012
Γράφει η Ρόζα Βασιλάτου
Φωτογράφηση: Μάριος Γκούβας
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)
Την Κυριακή, λοιπόν, 25 του μηνός βρεθήκαμε στα γνωστά λημέρια του Σταυρού του Νότου Club για να παρακολουθήσουμε την παρουσίαση δίσκου του Αντώνη Μπακαούκα!
Μπορεί να τον θυμάστε ως Grandeloopa, πριν κάποια χρόνια, με παραγωγή του Νίκου Πορτοκάλογλου, τώρα όμως επιστρέφει με τον πρώτο του προσωπικό δίσκο, που έχει τίτλο «Πάρτυ στο Κρεβάτι»! Ο δίσκος αυτός, αλλά και το ομώνυμο τραγούδι του, αποτελεί το ψυχογράφημά του, όπως μας λέει και ο ίδιος! Η παραγωγή του δίσκου αυτή τη φορά έγινε από τα αδέλφια Μιχαηλίδη (Δραμαμίνη), οι οποίοι και εμφανίστηκαν στην σκηνή μαζί του για να τραγουδήσουν παρέα! Άλλοι καλεσμένοι του Αντώνη Μπακαούκα σε αυτή τη μοναδική βραδιά ήταν ο Στάθης Δρογώσης, η Βασιλική Καρακώστα, και φυσικά ο Μανώλης Φάμελλος!
Με ευχάριστη έκπληξη ξεκίνησε η βραδιά, καθώς 21:15 ο Αντώνης Μπακαούκας είχε ήδη ανεβεί στην σκηνή! Μας κάνει μια σύντομη αναδρομή στην πορεία του, καθώς και στον… «έρωτα» που είχε στους Δραμαμίνη πριν τους φέρει σε επαφή ο Μανώλης Φάμελλος! Παρουσιάζει τα μέλη της μπάντας του και αστειεύεται λέγοντας πως με τον Διονύση Αυγερινό στην κιθάρα έχουν «ματώσει», ενώ με τον Κώστα Γιαννίρη στο μπάσο έχουν «κλάψει»!
«Το ξέρω λέω πολλά αλλά είναι συνήθεια που δεν κόβεται. Ευχαριστώ όλους αυτούς που ήρθαν και τον καταπληκτικό καλλιτέχνη Sonke Via που φιλοτέχνησε τις συλλεκτικές θήκες του Cd μου. Πιο πολύ ευχαριστώ τους φίλους μου, που υπάρχουν ακόμη και ας είμαι μονόχνοτος και ιδιότροπος. Κάτι θα έχω ξεχάσει… Αλλά φτάνει!»
Κάπως έτσι άνοιξε η βραδιά με τα τραγούδια «Αιώνια Σιωπή», «Θα σηκωθώ ξανά», «Αποτυχημένη μου ζωή». Εδώ θα κάνει μια μικρή διακοπή για να προλογίσει τον Στάθη Δρογώση! «Όταν έγραφα αυτό το τραγούδι, ονειρεύτηκα ότι θα το πούμε μαζί» λέει ο Μπακαούκας και συμπληρώνει «Σκέφτομαι μάλιστα την κόρη μου να την δώσω στον γιο του!» Εδώ ανεβαίνει ο Δρογώσης και ξεκινάνε να συζητάνε τις …παντρειές!
«Ένα χειροκρότημα στον Μπακαούκα γιατί έβγαλε δισκάρα» θα πει ο Δρογώσης και θα ξεκινήσουν την μουσική! «Η ώρα φτάνει 9», «Συγχώρεσε με» και ο Χάρης Μιχαηλίδης είναι μαζί τους στην σκηνή τερματίζοντας την κιθάρα! Ο Μπακαούκας κατεβαίνει και ακολουθεί «Box» από τον Δρογώση! Σύντομα όμως, ξανάρχεται για να μας πει δύο πολύ γλυκά τραγούδια με τίτλο «Για να ξεχάσω» και «Πόσο καιρό». Καθ’όλη τη διάρκεια του live στην οθόνη έπαιζαν φωτογραφίες από έργα και τοιχογραφίες του Sonke Via προσθέτοντας στην όμορφη ατμόσφαιρα που είχε δημιουργηθεί!
Ο Μπακαούκας ψιθυρίζει «Ευχαριστούμε» και σειρά έχουν οι Δραμαμίνη για να ροκάρουν στη σκηνή! «Λήθη» και «Ένα τρένο που σφυρίζει από το άπειρο». Εδώ ο Μπακαούκας θα εκφράσει την χαρά του που παίζει με αυτούς τους καλλιτέχνες και θα συμπληρώσει «Να παίζεις μαζί τους μουσική είναι ολόκληρη γυμναστική. Είναι άθλος!» Τους αφήνει να μας τραγουδήσουν «Σήμερα» και θα κάνουν ένα σύντομο 5λεπτο διάλειμμα, αφού πάρουν την άδεια του κοινού!
Οφείλω να πω, πως ο Αντώνης Μπακαούκας έκανε μια εκπληκτική προσπάθεια και ήταν όντως όσο καλός τον περίμενα! Ίσως, μάλιστα, και αρκετά καλύτερος! Τα κομμάτια του δίσκου έχουν μια παράξενη δυναμική, που live τα απολαμβάνεις ακόμα περισσότερο. Βέβαια με τον ζωηρό χαρακτήρα του και την άνεσή του πάνω στην σκηνή γίνεται η διαφορά! Ο κόσμος αγκαλιάζει το κάθε τραγούδι και υπάρχουν ήδη κάποια άτομα που ξέρουν τους στίχους απ’ έξω και τραγουδούν μαζί του!
Πολύ ευγενικά και πάλι θα παρουσιάσει την γλυκιά Βασιλική Καρακώστα, μια κοπέλα με κιθάρα, φωνή, ψυχή, κουρελού και μαγείρεμα! «Συγνώμη» μας τραγουδά και το καινούριο κομμάτι «Τα καλάσνικοφ» μαζί με την μπάντα της! Θα ευχηθεί με την σειρά της καλή επιτυχία, καθώς «…ο Αντώνης είναι σπουδαίος, ειδικά στους στίχους που είναι κάτι πολύ δύσκολο»!
«Έλα πάνω Φάμελλε, τι σου ‘μελλε να πάθεις!» και φυσικά ο Μανώλης Φάμελλος ανεβαίνει στην σκηνή και τραγουδούν μαζί «Εσύ», «Αγάπη σε ‘μένα», «Είναι ωραία να πέφτεις» φτάνοντας το κέφι στα ύψη! Τραγουδούν και χορεύουν, μαζί τους και ο κόσμος, μέχρι που μένει πάλι μόνος του στην σκηνή ο Μπακαούκας τραγουδώντας «Απλά και ήσυχα θα φύγω» λίγο πριν κάνει το πολυπόθητο «Πάρτυ στο κρεβάτι»! Ένα τραγούδι πραγματικά διασκεδαστικό και δυνατό! Και ενώ δεν μπορώ να διαλέξω ποιο κομμάτι μου άρεσε πιο πολύ από όλα και βρίσκομαι ανάμεσα σε πολλά, ακούγεται «Το τελευταίο θα σας φανεί λίγο οργισμένο… Ξέρω ‘γω πως θα σας φανεί…;» και παίζει «Να μείνω εδώ»!
Λίγο πριν φτάσει η βραδιά στο τέλος της, ο Αντώνης Μπακαούκας θα πάρει το μικρόφωνο μπροστά του και θα πει «Να ‘στε καλά, από τα βάθη της καρδιάς μου σας ευχαριστώ! Αλλά… Με τρώει να πω ένα τραγούδι ακόμα!». Παρέα μόνο με την κιθάρα του θα μας παίξει ένα από τα πιο όμορφα τραγούδια που είπε εκείνο το βράδυ. Ένα κομμάτι άτιτλο τότε, που αργότερα έμαθα πως είναι κάτι σαν την …ψυχανάλυση του τελευταίου δεκαημέρου του! «Κάτι παιδικό» λοιπόν μας τραγουδά, και ο κόσμος ξεσπά σε χειροκροτήματα!
Μια βραδιά με εκπλήξεις, ρυθμό, ωραία μουσική, μα πάνω από όλα με κέφι έκλεισε, με τον Αντώνη Μπακαούκα να πηγαίνει από τραπέζι σε τραπέζι με χαμόγελα και αστεία σχόλια για να μοιράσει Cd με συλλεκτικές θήκες, όπως ακριβώς μας υποσχέθηκε!
Music Corner: Πάρτυ στο Κρεβάτι λοιπόν! Ο πρώτος σου προσωπικός δίσκος, με παραγωγή από τους Δραμαμίνη;
Αντώνης Μπακαούκας: Ναι, την παραγωγή την έχουν κάνει οι Δραμαμίνη. Όλη την επιμέλεια, την διεύθυνση παραγωγής, μίξη, mastering… Με σύστησε ο Μανώλης ο Φάμελλος στα παιδιά, βέβαια εγώ τον Χάρη τον είχα τσεκάρει σαν μουσικό του Στάθη από το ΚΟΟ-ΚΟΟ, το 2007 ή 2008 και είπα ότι κάποια στιγμή θέλω να δουλέψω με αυτόν τον άνθρωπο. Καρμικά ήρθε αυτή η στιγμή, χάρηκα πάρα πολύ γιατί τα παιδιά είναι εξαιρετικά, είναι πολύ ταλαντούχα, έχουν όλο το πακέτο. Έχουν φτιάξει ένα μικρό σύμπαν μέσα στο οποίο υπάρχει χαρά και αγάπη. Ακούγεται κοινότοπο αλλά δεν είναι έτσι. Πραγματικά είναι πολύ δημιουργική η φάση που έχουν μπλεχτεί τα αδέλφια αυτά. Και περάσαμε έναν χειμώνα στα πατώματα από τα γέλια! Κυριολεκτικά!
Music Corner: Και σχετικά με τον τίτλο; Τι μπορείς να μας πεις;
Αντώνης Μπακαούκας: Είναι προσωπική ανάγκη! Ψυχανάλυση είναι όλος ο δίσκος. Ξέρεις, φτάνεις στα 40, έχεις δημιουργήσει μια οικογένεια, έχεις δύο παιδιά, έχει τελειώσει όλη η ιστορία φοιτητές στα Γιάννενα, πανεπιστήμια και στην φλοκάτη όλη μέρα σεξ-φαΐ, φαΐ-σεξ, αυτό που βάφτιζες Ταξίδι στα Άστρα. Έρχονται παιδιά, έρχεται εκείνο, το άλλο, και τώρα μας τρώει το μαράζι! Λείπει η σάρκα! Θα μου πεις ο λόγος μιλάει για την σάρκα; Ναι, σαφώς. Η ορθοδοξία είναι τρέλα, χαρά, σάρκα, απόλαυση. Ο Χριστός πήγε στον γάμο της Κανά όχι για να λυπηθεί, πήγε να χαρεί, πήγε να φάει, να πιει για να ευλογήσει την σχέση. Στα λέω και σαν Θεολόγος. Άσχετο αν κάποια μερίδα του κλήρου θέλει να μας υπενθυμίζει μόνο το πένθος και την αμαρτία. Πρέπει λοιπόν να υπάρχει και η σάρκα μέσα στην σχέση. Γιατί είναι ένα μικρό θηρίο μέσα σου που πρέπει να το θρέφεις! Άμα το αφήνεις σε ατροφία, τα νύχια του παραμένουν και πεινώντας σε γδέρνει. Άμα το υπερταΐσεις γίνεται λιπαρό και μεγάλο, οπότε σε βαραίνει και πάλι σε πνίγει. Και στις δύο περιπτώσεις πονάει την ψυχή σου άρα πονάει και το σώμα.
Music Corner: Πολύ ωραίο αυτό που λες. Είναι κάτι που οι περισσότεροι καλλιτέχνες θα απέφευγαν…
Αντώνης Μπακαούκας: Σε ευχαριστώ. Πάντως στο δεύτερο κουπλέ του ομότιτλου τραγουδιού, λέει «θλιμμένο μας κοιτάει από την αυλή το άψυχο δεντράκι». Δηλαδή σε μία σχέση είναι σαν να φυτεύουμε ένα δεντράκι. Μας κοιτάει όμως άψυχο και ζητάει νεράκι. Γιατί αντί να απολαμβάνουμε μετά από 23 χρόνια -γιατί είμαστε μαζί από το λύκειο με την γυναίκα μου- τον ίσκιο του, «εσύ αλλού και εγώ στο πουθενά τα χάπια να μη βρίσκω». Έχω περάσει από τέτοια φάση, γι’ αυτό στο λέω. Αντικαταθληπτικά χάπια όσο το τραπέζι! Τα οποία προήλθαν από την πρώτη μου μουσική επαφή, γι’ αυτό δεν θέλω να θυμάμαι και πολλά. Το 2006 κάναμε το μπαμ, αλλά μετά πήγα και κρύφτηκα στα βουνά. Νόμιζα ότι η μουσική είναι μια μεγάλη γιορτή που ήμουν κι εγώ καλεσμένος, αλλά ένιωσα σαν να με πέταξε στη ζούγκλα και για να σωθώ έπρεπε ν’ απαντήσω σε ερωτήσεις δύσκολες που δεν ήξερα τις απαντήσεις… Ξέρεις σαν αυτά τα ανέκδοτα… Απλώς εμένα τα γέλια μου βγήκαν σε κλάμματα… Δεν ξέρω ίσως έφταιγα κι εγώ και δεν άντεξα… Και τώρα θα με ρωτήσεις, θα αντέξεις; Δεν μαθαίνω από τα λάθη μου, αυτό είναι το μόνο σίγουρο!
Music Corner: Επομένως, την όλη κατάσταση με τον καινούριο δίσκο, πως την βλέπεις και πως την αντιλαμβάνεσαι;
Αντώνης Μπακαούκας: Δύσκολα. Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα, τα ξέρετε και εσείς καλύτερα από εμάς. Δεν έχουμε βήμα, δεν κατηγορώ τίποτα. Αυτή είναι η κατάσταση, και όπου βγει! Όσοι μπορούν με βοηθούν. Είναι ο Φάμελλος, είναι οι Δραμαμίνη, είναι ο Κουλουκάκος, από όπου μπορείς να πιαστείς, πιάνεσαι. Βασικές λέξεις της ζωής μου είναι “συγνώμη” και “βοήθεια”. Είναι και τα δύο πολύ σημαντικά. Το πιο σημαντικό όμως είναι να στην παρέχουν την βοήθεια. Και βέβαια, όχι μόνο να παίρνεις αλλά και να δίνεις, να προσφέρεις… Από την άλλη είναι και η “αγάπη”. Η αγάπη έχει γίνει τώρα τελευταία πολύ της μόδας αλλά έχασαν κάποιοι τον χάρτη. Πραγματική αγάπη είναι έξω από τις συμβάσεις. Όχι όσο μου κάνεις τα χατίρια σ’ αγαπάω, σε λατρεύω. Αυτή είναι μια σύμβαση ανάμεσα σε δυο άτομα. Και τώρα να γίνουμε φίλοι, κατά κάποιον τρόπο φτιάχνουμε μια σύμβαση μεταξύ μας. Όσο τηρείς τους όρους, όλα είναι μια χαρά. Μόλις ξεκινήσεις να χαλάς το χατίρι μου, ξεκινάει το ξεστράτισμα. Η αγάπη είναι παράδοση. Όχι μόνο δόσιμο. Άλλο σου δίνω το αυτοκίνητό μου που σημαίνει ότι κάποια στιγμή θα το πάρω πίσω και άλλο σου το παραδίδω. Άλλο παραδίδω και άλλο δίδω. Πρέπει λοιπόν να παραδίδεσαι στον άλλο. Θα μου πεις όρια ανοχής, αμφισβήτησης; Όλα αυτά θα παίξουν σιγά-σιγά αν τα βλέπουμε από την μεριά του άλλου…
Αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…