25/6/2014
www.musiccorner.gr

Ρεπορτάζ πρώτης ημέρας Φεστιβάλ:
Γράφει ο Φίλιππος Λαμπρινός
Φωτογράφηση: Μαρία Ντρούγια

Ρεπορτάζ δεύτερης ημέρας Φεστιβάλ:
Γράφει ο Σοφιανός Καβακόπουλος
Φωτογράφηση: Αφροδίτη Ζαγγανά

Πρώτη μέρα Φεστιβάλ

Παρασκευή βράδυ και η καρδιά της μουσικής χτυπά δυνατά στην Τεχνόπολη! Παραμονή της Ευρωπαϊκής Ημέρας Μουσικής πραγματοποιήθηκε η πρώτη ημέρα του πολυαναμενόμενου En Lefko Festival. Οι λόγοι να το παρακολουθήσει κανείς πολλοί και καθαρά μουσικοί. Ο καιρός με τα καπρίτσια του προσπάθησε να το χαλάσει αλλά μάταια, όλοι περνούσαν τόσο καλά που ακόμα και η βροχή τους έκανε να το απολαύσουν περισσότερο!

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα απ’ την αρχή. Οι πόρτες άνοιξαν περίπου στις 18:30 για να υποδεχθούν τον λιγοστό κόσμο που είχε σπεύσει από νωρίς. Τα διαφημιστικά περίπτερα, οι πάγκοι με τα φαγητά και τα ποτά καθώς και οι δυο σκηνές που είχαν στηθεί στον χώρο της Τεχνόπολης σε έβαζαν στο κλίμα του Φεστιβάλ!

Την αρχή στη βραδιά έκανε η ελληνική μπάντα Egg Hell στη σκηνή 525, όπου έπαιξαν συγκροτήματα που έχουν εμφανιστεί και στα live sessionsτου Εν Λευκώ 87,7! Οι Egg Hell, αν και βρέθηκαν στη σκηνή μόλις για 30 λεπτά, έδωσαν στον ελάχιστο κόσμο που είχε μαζευτεί μέχρι εκείνη την ώρα ένα μικρό δείγμα απ’ τη δισκογραφική τους δουλειά και με τους folk-rockήχους τους μας ώθησαν στην κεντρική σκηνή για τη συνέχεια!

en_lefko_festival_2014_06_simple_minds_010

Αυτή, όπως προανέφερα, δόθηκε στην κεντρική σκηνή όπου μας περίμενε ήδη ο Karuan και η μπάντα του με χορευτική διάθεση! Το συγκρότημα απ’ την Αυστρία, αφού μας υποδέχτηκε στη σκηνή και εξέφρασε την χαρά του που βρίσκεται ξανά στην Αθήνα, ξεκίνησε να παίζει δυναμικά και με πολύ κέφι, δυστυχώς όμως υπολόγιζε χωρίς τον… ξενοδόχο! Δεν πρόλαβαν να συμπληρωθούν δέκα λεπτά, προτού ένα μαύρο σύννεφο σκεπάσει για τα καλά τον ουρανό του Kεραμεικού και ξεσπάσει βροχή! Κάποιοι προνοητικοί είχαν φέρει ομπρέλες, κάποιοι άλλοι έτρεξαν να καλυφτούν ενώ άλλοι, πάλι, έβγαλαν τα ρούχα τους και φάνηκαν να το απολαμβάνουν! Η βροχή λίγο έδειξε να προβληματίζει τους Karuan and the band οι όποιοι συνέχιζαν την παράσταση τους με rock ‘n’ roll ρυθμούς, κάνοντάς μας μάλιστα πλάκα για τη βροχή που έπεφτε! Η ωριαία παρουσία τους στη σκηνή δεν θα μπορούσε να ολοκληρωθεί πριν παίξουν ζωντανά τα “Reflections of a poem” και “Chocolate distance”, κατά τη διάρκεια των οποίων ζητούσαν επιτακτικά την παρουσία του συνεχώς αυξανόμενου κοινού χωρίς όμως μεγάλη ανταπόκριση!

Ολοκληρώνοντας την παράστασή τους μέσα σε χειροκρότημα και περιμένοντας τους Hooverphonic, ανηφορίσαμε προς τη σκηνή 525 όπου μας περίμεναν οι Wedding Singers ντυμένοι… γαμπροί στον -ίσως- πιο σύντομο γάμο της ιστορίας! Αν και έπαιξαν μόλις 20 λεπτά, έβαλαν τη δική τους πινελιά στη βραδιά, με διασκευές από παλαιότερα κομμάτια. Η αλήθεια όμως είναι ότι δεν κατάφεραν σε τόσο λίγο χρόνο να μας δώσουν έναν καλό λόγο να παντρευτούμε, όπως μας υποσχέθηκαν, αλλά μας έπεισαν ότι αξίζει να τους παρακολουθήσεις!

Αφού τελειώσαμε με τα του γάμου είπαμε να… παραβλέψουμε τις δεξιώσεις και να συνεχίσουμε ακούγοντας τους σαγηνευτικούς Hooverphonic! Η πληθωρική μπάντα απ’ το Βέλγιο μας παρουσίασε ένα μίγμα αποτελούμενο από κομμάτια του νέου της δίσκου που έχει το όνομα “Reflection”, σε συνδυασμό με τις παλιές της επιτυχίες! Την παράσταση έκλεψε η Noémie Wolfs με τη βελούδινη και συνάμα ανατριχιαστική φωνή της, η οποία σε συνδυασμό με την ατμοσφαιρική αύρα του χώρου προκαλούσε παράξενη γαλήνη! Η μοναδική της ερμηνεία σε ωθούσε απλά να κλείσεις τα μάτια και να ταξιδέψεις στα πιο παραδεισένια μέρη! Όπως καταλαβαίνετε μας χάρισε πολλές ανατριχιαστικές στιγμές, ειδικά στο άκουσμα των “Mad about you” και “One”! Ολοκληρώνοντας την παράστασή τους, πραγματοποιήθηκε το πρώτο encoreτης βραδιάς, προκειμένου να επιστρέψουν στη σκηνή και να απολαύσουμε ακόμα λίγα δευτερόλεπτα αυτής της εκπληκτικής φωνής!

Συνεπαρμένοι απ’ την παράσταση των Hooverphonic δεν πήραμε είδηση ότι είχε ξεκινήσει πάλι να βρέχει! Καθώς λοιπόν είχε δείξει το ρολόι 22:00 μετακομίσαμε για τελευταία φορά στη σκηνή 525! Εκεί μας περίμεναν οι Baby Guru, οι οποίοι, για περίπου μισή ώρα, έστησαν τον δικό τους χορό στη βροχή! Γνωστοί για τις ιδιαίτερες εμπνεύσεις τους αλλά και τους ηλεκτρονικούς και ροκ ήχους τους ανέβασαν πολύ ψηλά τα ντεσιμπέλ, δίνοντας την καλύτερη πάσα στον πρωταγωνιστή της βραδιάς!

en_lefko_festival_2014_06_baby_guru_005

Και ποιος είναι αυτός; Μα φυσικά, οι Simple Minds! Η σκωτσέζικη μπάντα έκανε την εμφάνιση της στις 22:30 και για μιάμιση ώρα επικρατούσε πραγματικά πανικός! Άνθρωποι όλων των ηλικιών βρέθηκαν στην Τεχνόπολη για να δουν ένα συγκρότημα που κάνει μεγάλη καριέρα απ’ τη δεκαετία του ’80! Και αυτοί όντως μας αποζημίωσαν! Είναι αξιοθαύμαστη η ενέργεια που βγάζουν επί σκηνής έχοντας και τόσα χρόνια καριέρας πίσω τους, ενώ θα μπορούσαν βέβαια να αποτελούν και παράδειγμα για νεότερα συγκροτήματα. Κατά τη διάρκεια της παράστασής τους έπαιξαν όλες τις μεγάλες τους επιτυχίες ενώ υποχρεώθηκαν στο τέλος, με ένα μεγάλο encore, να επιστρέψουν στη σκηνή για δυο ακόμα τραγούδια, δίνοντας ένα αξέχαστο φινάλε!

en_lefko_festival_2014_06_simple_minds_002

Ο Jim Kerr, τραγουδιστής και στιχουργός του συγκροτήματος, έδωσε το δικό του προσωπικό σόου στη σκηνή! Παρά τα 55 του χρόνια, δεν σταμάτησε ούτε δευτερόλεπτο να κινείται, κάνοντας παράλληλα κινήσεις με τα χέρια του σαν να αφηγείται τις δικές του ιστορίες. Η επικοινωνία του με το κοινό είναι μοναδική!

en_lefko_festival_2014_06_simple_minds_019

Η συνέχεια του Φεστιβάλ δόθηκε στο ειδικά διαμορφωμένο κλειστό dance stage, εφόσον απαγορεύεται να παίζεται μουσική στην αυλή της Τεχνόπολης μετά τα μεσάνυχτα! Οι DJs Blue Lagoon, Mike Simonetti και Bottin μας κράτησαν συντροφιά μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες με κέφι και πολύ, μα πολύ, χορό!

Το μοναδικό αρνητικό στοιχείο της βραδιάς, το οποίο αποτελούσε σημαντικό πρόβλημα, ήταν ο πολύ κακός ήχος στην Τεχνόπολη. Ορισμένες στιγμές -και ιδιαίτερα όταν έπαιζαν οι Simple Minds, που έχουν αρκετά δυνατό ήχο- νόμιζες πως δεν ακούς μουσική, ενώ δυσκολευόσουν και να καταλάβεις τα, αν μη τι άλλο, εξαιρετικά αγγλικά των καλλιτεχνών!

en_lefko_festival_2014_06_simple_minds_017

Κλείνοντας, το πρόσημο της  βραδιάς ήταν θετικότατο! Το En Lefko Festival συγκαταλέγεται δίκαια στα μουσικά γεγονότα της χρονιάς, ενώ ιδανικό θα ήταν απ’ του χρόνου να υπάρξει μια μικρή μείωση στην τιμή του εισιτηρίου για να μπορέσουν οι απανταχού μουσικόφιλοι να το παρακολουθήσουν από κοντά!

Αποκλειστικές φωτογραφίες του Music Corner από την πρώτη μέρα του festival
(δυστυχώς μόνο από Baby Guru & Simple Minds)

———————-

Δεύτερη μέρα Φεστιβάλ

Αν το ραδιόφωνο είναι μόνο μουσική και αν η μουσική είναι αυτού του Φεστιβάλ, τότε ναι, θα συμφωνήσω με το motto του “Eν Λευκώ” και θα πω και εγώ αυτή είναι η “Καλή πλευρά του ραδιοφώνου”. Ένα φεστιβάλ οργανωμένο από κόσμο που έδειξε για άλλη μια φορά πως αγαπάει αυτό που κάνει. Από την είσοδο σου στο χώρο, μέχρι και τη στιγμή που έφευγες, το οργανωτικό κομμάτι ήταν τουλάχιστον άψογο με τη συμπεριφορά τους προς το κοινό και το συνεχές τρέξιμο να είναι όλα τέλεια. Και μια και είπα τη λέξη κοινό, πρώτη φορά συναντάω κοινό τόσο πολύ αδιάφορο. Γενικά αδιάφορο, που περισσότερο νοιάζεται να δείξει τη διαφορετικότητά του από το να ακούσει την διαφορετικότητα. Η χαρά του hipster με λίγα λόγια. Ποτέ άλλοτε το «εναλλακτικό» δεν έμοιαζε τόσο mainstream.

Έβλεπες κόσμο να κοιτάζει αδιάφορα τη σκηνή ή να κοιτάζει τριγύρω του τον κόσμο στα λεγόμενα «μικρά ονόματα», αδιαφορώντας πλήρως για μερικά διαμάντια που εκείνη τη στιγμή μπορεί να ακούγονταν. Ούτε καν ένα ακούσιο χτύπημα του ποδιού στο ρυθμό σε ρυθμούς soul, ίσως γιατί κρατούσαν δυνάμεις για να δείξουν ότι ξέρουν και το τελευταίο beat φτιαγμένο από τον Gramatik. Έλλειψη μουσικής εκπαίδευσης άκουσα να λένε κάπου δίπλα μου. Μουσικής παιδείας θα πω εγώ και ευτυχώς που υπάρχουν σταθμοί σαν τον “Εν Λευκώ” που προάγουν αυτήν την παιδεία με τις μουσικές που παίζουν. Η γνώση έρχεται από την αναζήτηση, μια αναζήτηση που κάνουν ως σύνολο σε αυτόν τον σταθμό.

Στο καλλιτεχνικό κομμάτι, το Φεστιβάλ ξεκίνησε τη δεύτερη μέρα του με την Amani. Μια συμπαθητική κοπέλα, με λευκό φόρεμα ανέβηκε στην σκηνή και με τις πρώτες νότες, ο χόρος γέμισε με την καθαρή soul φωνή της. Ένα μισάωρο καθόμουν μαγεμένος, προσπαθώντας να καταλάβω γιατί αυτή τη φωνή την ακούν τόσο λίγοι. Ένα βελούδο που άκουγες σε παλιές μεγάλες φωνές της Rhythm & Blues μαζί με το urban vibe του σήμερα. Από πληροφορίες, η Amani έκανε μόνο μια πρόβα με την μπάντα που έπαιζε αφού είχε μόλις φτάσει στην Αθήνα, αλλά παρόλα αυτά είχαν το δέσιμο μεταξύ τους για να δώσουν ένα άψογο αποτέλεσμα. Δυστυχώς ο κόσμος ακόμη δεν είχε έρθει –ίσως λόγω ζέστης ή γιατί απλά δεν την ήξεραν. Για μένα όμως η εμφάνιση της επιβεβαίωσε πως τα «μικρά ονόματα» γράφουν σχεδόν πάντα καλύτερα.

en_lefko_festival_2014_06_armani_001

Τη σκυτάλη στο Stage 525 πήρε η Angelika Dusk. Παρόλο που δεν έχει να επιδείξει παρά μόνο ένα EP, με τέτοιο βιογραφικό που κουβαλάει, ήθελα να την ακούσω. Η αλήθεια είναι πως περίμενα να ακούσω λίγο την dark πλευρά της. Η Angelika όμως είχε άλλα σχέδια. Βγήκε στη σκηνή γεμάτη κέφι μαζί με τους μουσικούς της, χόρεψε, γέλασε, έπαιξε με ένα αυθεντικό Rock ύφος. Έδωσε στον κόσμο ένα τρομερό vibe, σαν να σήμανε την έναρξη του πάρτι. Είχε κάποια προβλήματα στον ήχο στην αρχή, αλλά για μένα το πρόβλημα ήταν πως ακόμη δεν είχε έρθει αρκετός κόσμος και αυτός που ήταν εκεί, περπατούσε τριγύρω αδιάφορα, κοιτάζοντας με περισσότερο ενδιαφέρον τον χώρο παρά τους καλλιτέχνες.

en_lefko_festival_2014_06_angelika_dusk_007

Το πάρτι χάλασε με την παρουσία των Xaxakes. Είχα εντυπωσιαστεί πολύ όταν είχα ακούσει για πρώτη φορά το “Monte Carlo” κάπου στο 2005. Είχα εντυπωσιαστεί για το ότι υπάρχουν μουσικοί που ακόμη γράφουν τέτοια τραγούδια και είχα ψάξει να το βρω. Δεν είχα καταφέρει ποτέ να τους δω live και, βλέποντάς τους να ανεβαίνουν στη σκηνή, σκέφτηκα πως επιτέλους θα περάσουμε ωραία. Ο κόσμος γέμισε τον χώρο μπροστά στο main stage και περίμενε πάνω από μισή ώρα για να εμφανιστούν. Ήταν η πρώτη καθυστέρηση της βραδιάς που είχε ως αποτέλεσμα να πάει πίσω όλο το πρόγραμμα! Κάπου εκεί ξεκίνησε και η γκρίνια του Γιάννη Νάστα, μια για το κουρδιστήρι που δεν δούλευε, μια για την κιθάρα που δεν έπαιζε καλά, μια γιατί δεν πήρε αρκετά λεφτά (χιουμοριστικά, είπε πως όταν πάρει περισσότερα λεφτά θα σπάσει την κιθάρα του, αλλά ουσιαστικά έτσι προσβάλλεις τους οικοδεσπότες σου που σε φιλοξενούν εκείνη τη στιγμή στη σκηνή). Γενικά, και ενώ ο κόσμος από κάτω περνούσε καλά, αυτός αναλωνόταν σε κρύα αστεία και γκρίνιες από το μικρόφωνο ανάμεσα σε βρισιές (έτσι για να δείξουμε ότι είμαστε Rock). Συνέχεια κάτι έφταιγε, αλλά ποτέ αυτός. Μου χάλασε τη διάθεση απίστευτα και έφυγα προς το Stage 525 να περιμένω τη Μαριέττα Φαφούτη…

en_lefko_festival_2014_06_xaxakes_001

Στο Stage 525 αρκετοί δεν ήρθαν ποτέ, περιμένοντας στο main stageτον Gramatik, ενώ η Μαριέττα Φαφούτη βγήκε στη σκηνή με πολλά κέφια. Αυτή η τραγουδίστρια όσο λυπήμενα και αν είναι τα τραγούδια της, καταφέρνει και με φτιάχνει με το χαμογέλο της. Ένα χαμόγελο από εκείνα τα αλήθινά που σε κάνουν να χαμογελάς κι εσύ. Αναμενόμενη η παρουσία της με τον κόσμο (όσους ήρθαν) να τραγουδάει μαζί της. Δυστυχώς γι’ αυτήν, η καθυστέρηση των Xaxakes επηρέασε την παρουσία της, αφού ο κόσμος ανυπομονούσε να ακούσει τα «μεγάλα» ονόματα της βραδιάς και το ένα μάτι το είχαν προς το main stage.

en_lefko_festival_2014_06_fafouti_001

Τα φώτα της κεντρικής σκηνής, λοιπόν, έσβησαν για να γεμίσει καπνό. Ηλεκτρονικοί dubstep ήχοι πλημμύρισαν τον χώρο. Ο Gramatik ήταν στην σκηνή πιο dubstep από ποτέ. Έχοντας μαζί του στην σκηνή τον Liquid, έναν μουσικό που έπαιζε ΟΛΑ τα πνευστά και πλήκτρα δαιμονισμένα, ο Gramatik σε τρελά κέφια, έκανε τον κόσμο να χορεύει. Ήταν η πρώτη φορά της βραδιάς που είδα μαζικά τους θεατές να χορεύουν. Έχοντας μπλέξει Balkan ήχους με Dubstep και Hip Hop Vibes με disco remix, για άλλη μια φορά ο Gramatik έδωσε την ενέργεια που χρειαζόταν η βραδιά. Το καταπληκτικό με αυτόν τον άνθρωπο είναι πως, όσες φορές και αν τον δεις, κάθε φορά βλέπεις και έναν άλλον καλλιτέχνη. Ανάλογα με το μονοπάτι της μουσικής που θα έχει ακολουθήσει εκείνη την στιγμή –και είναι τόσο ανεξέλεγκτος που ποτέ δεν ξέρεις που θα σε παει. Αυτή είναι και η μοναδικότητα του. O Gramatik δίνει τον ρυθμό και ο κόσμος χορεύει σε αυτόν.

en_lefko_festival_2014_06_gramatik_004

Μεταφορά στο Stage 525, ενώ η Jessica 6 είναι ήδη πάνω στην σκηνή. Επιβλητική παρουσία που αναγκάζει να τη θαυμάζουν και οι άντρες και οι γυναίκες. Με τη βαθειά φωνή της μας τραγουδάει τα τραγούδια της, δείχνοντας σε όλους πως έχει τα φόντα να είναι ένα μελλοντικό Pop Icon. Με τις μουσικές της να κινούνται ανάμεσα σε Soul, Pop και R&B ήχους κρατάει τον κόσμο σε χορευτικούς ρυθμούς. Ακόμη και αυτοί που ήρθαν μόνο για τον Boy George δεν μπόρεσαν να αντισταθούν στη γοητεία της φωνής της.

en_lefko_festival_2014_06_jessica6_005

Ήμουν ήδη τέσσερις ώρες μέσα στον χώρο της Τεχνόπολης και πρέπει να είχα απαντήσει πάνω από 50 φορές σε διάφορους/ες, κυρίως ανθρώπους άνω των σαράντα, για το τί ώρα βγαίνει ο Boy George. O κόσμος είχε έρθει να ακούσει το Pop ίνδαλμα των 80s –οι περισσότεροι έχοντας στο μυαλό τους την cult φιγούρα των Culture Club. Αντ’ αυτού, βγήκε ένας Boy George πιο ώριμος καλλιτεχνικά από ποτέ. “Ι am the Queen of the World”, χαιρέτησε τον κόσμο, και κάλεσε τους “gay, straight, bisexual, whatever you are…”, όπως χαρακτηριστικά είπε, να γίνουν ένα και να χορέψουν, να περάσουν καλά, να γελάσουν και να ξεχάσουν τα προβλήματα. Με καταπληκτική μπάντα να τον πλαισιώνει κι αυτός αγέραστος να χορεύει και να δίνει μια εξαιρετική performance πάνω στη σκηνή. Να κινείται από ήχους Pop ως Reggae –και πραγματικά ήταν σαν είχε έρθει το καλοκαίρι εκείνη την ώρα. Ένα καλοκαίρι χορού και διασκέδασης που ο κόσμος περίμενε για πολλή ώρα. Ο Boy George παραμένει, μετά από 30 χρόνια, ένα Pop ίνδαλμα.

en_lefko_festival_2014_06_boy_george_001

Ο κόσμος, όχι όλος, έχει αρχίσει να μεταφέρεται στο κλειστό Dance Stage (έλειπε ο κλιματισμός εκεί), και ο Ντέιβιντ είναι ήδη στα decks, δίνοντας το έναυσμα για το πάρτι. Ένα Opening Αct πολύ πιο tech από ότι έχουμε συνηθίσει να ακούμε από τον έλληνα παραγωγό, που έκανε όμως τον κόσμο να μπει για τα καλά σε χορευτικούς ρυθμούς. Δυνατά μπάσα και αργές εναλλαγές με τον ηλεκτρονικό ήχο των εφέ να δίνουν άλλη διάσταση. Σε ίδιο mood, τον “άλλαξε” ο Ιταλό-Βέλγος Vito De Luca (Aeroplane). Δυνατά Remixes σε House ήχους, όχι τόσο techόσο όταν ξεκίνησε το πάρτι, αλλά πιο ατμοσφαιρικά, ενώ αργότερα κινήθηκε μέχρι και σε Nu Disco House ρυθμούς. Ο κόσμος έχει ήδη γεμίσει τον χώρο του Dance Stage και στις 02:15 ο Alex Gopher είναι στα Decks σε μια βραδιά με ασταμάτητα beats να εναλλάσσονται, κάνοντας τον κόσμο να μην μπορεί να σταματήσει να χορεύει μέχρι αργά το βράδυ.

en_lefko_festival_2014_06_alex_gopher_002

Η τελική εικόνα από ένα τέτοιο Φεστιβάλ είναι μια όμορφη ανάμνηση πλέον, με υπέροχες στιγμές. Είναι το δεύτερο En Lefko Festival, αλλά μακάρι να συνεχίσουν τέτοιες προσπάθειες και να γίνει ένας ακόμη θεσμός στα ελληνικά μουσικά δρώμενα. Όταν οι προσπάθειες χαρακτηρίζονται από τον σεβασμό στους θεατές, και ταυτόχρονα δείχνουν την καλύτερη πλευρά της μουσικής, το διαφορετικό από το airplay των περισσότερων ελληνικών ραδιοφώνων, τότε αυτές οι προσπάθειες πρέπει να βγαίνουν μπροστά. Γιατί αυτή είναι «Η καλή πλευρά του ραδιοφώνου»!

en_lefko_festival_2014_06_boy_george_004

Αποκλειστικές φωτογραφίες του Music Corner από τη δεύτερη μέρα του festival

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here