Αρχική MC3 «Περιπαθή και ρουφηχτά» φιλιά από τη Σοφία Κουρτίδου!

«Περιπαθή και ρουφηχτά» φιλιά από τη Σοφία Κουρτίδου!

Απρ 26, 2012

26/4/2012
Γράφει η Πέννυ Γέρου
Φωτογράφηση: Θαλίνα Καρπούζη
www.musiccorner.gr

Η Σοφία Κουρτίδου είναι από τα πιο φρέσκα και ευχάριστα πρόσωπα της ελληνικής μουσικής σκηνής. Με καινούργιο δίσκο «Περιπαθώς και ρουφηχτά», αλλά και με καινούργιο video clip στο γνωστό πλέον κομμάτι της, «Δανεικά Ιδανικά», ανοίγει τις πόρτες του Faust μαζί με τους Slipin’ Band για να μας χαρίσει μια ρυθμικότατη και διασκεδαστική βραδιά, γεμάτη μουσική και χιούμορ!

Την Κυριακή 22 Απριλίου, λοιπόν, συναντήσαμε τη νεαρή κοκκινομάλλα και μας κράτησε στο ρυθμό της μέσα από τα καινούργια της τραγούδια αλλά και από jazz/funk διασκευές, κλασικών και μη, κομματιών. Για να το πετύχει αυτό, είχε στο πλάι της μια ομάδα μουσικών, μια ομάδα 4 αντρών που την περιτριγύριζαν καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας. Με το Δημήτρη Καραγιάννη στο σαξόφωνο, τον Κώστα Αρσένη στο μπάσο, τον Γιάννη Παπαγιαννούλη στα κρουστά και στα φωνητικά και τον Τίμο Παύλου στην κιθάρα, η Σοφία είχε έτοιμη την καλύτερη παρέα για τη βραδιά της!

Ξεκινώντας το πρώτο μέρος του προγράμματος, μας έβαλε κατευθείαν στους jazz/funk ρυθμούς που ρέουν μέσα της με μια διασκευή του «Sing it back», η οποία ήταν ιδιαίτερα δυναμική και μας προϊδέασε καταλλήλως για το χαρακτήρα και την ενέργειά της επί σκηνής. Στη συνέχεια παρουσίασε κι άλλες διασκευές, σε περισσότερο groovy διαθέσεις αλλά και πινελιές jazz που έδινε συνεχώς το σαξόφωνο του Δημήτρη Καραγιάννη, ο οποίος δικαιωματικά έλαβε ένα θερμό χειροκρότημα στο σολάρισμά του σε διασκευή του «Smooth Criminal». Μια άλλη ξεχωριστή διασκευή ήταν και το «Temptation» του μεγάλου Tom Waits, το οποίο η Σοφία ερμήνευσε με ιδιαίτερη αισθαντικότητα και ένα μυστήριο στη φωνή της. «Back it up», «I was made for loving you», «You should be dancing» και «You know I am no good». Διασκευές με το προσωπικό ύφος της Σοφίας…

Από το πρώτο μέρος δεν έλειπαν επίσης και κομμάτια από το νέο της δίσκο, σε δική της μουσική, στίχους και ερμηνεία. Εκτός από ένα πολύ τρυφερό κομμάτι με τίτλο «Τις βροχές μετρώ», δε θα μπορούσαμε να μη ξεχωρίσουμε και το τραγούδι «Στο ράφι», τραγούδι αφιερωμένο σε όλους τους νάρκισσους αδιεξόδων. Ίσως η ονομασία να είναι άγνωστη σε πολλούς, αλλά όλοι μας έχουμε συναντήσει τέτοιους στη ζωή μας. Είναι οι αγαπημένοι μας φίλοι, εκείνοι που είναι πάντα δίπλα σου τη χειρότερη στιγμή, στο μεγαλύτερο αδιέξοδο, και το μόνο που έχουν να πουν είναι… «Σ’ τα’ λεγα εγώ»! Με ιδιαίτερο χιούμορ και περίσσια θεατρικότητα αντιμετώπισε η Σοφία το συγκεκριμένο κομμάτι, αν και πρόκειται για μια πραγματικά αδιέξοδη κατάσταση.

Κάπου εκεί, η Σοφία και η παρέα της έκαναν ένα μικρό διάλειμμα και μετά από λίγα λεπτά, η κυρία της παρέας επέστρεψε μόνη της στη σκηνή. Με τα πετάλια της έτοιμα να αρχίσουν το recording της φωνής και του beatbox της αλλά και την εφαρμογή τους σε λούπα, ξεκίνησε το πολυαναμενόμενο «Δανεικά ιδανικά». Πρόκειται για ένα κομμάτι ιδιαίτερα επίκαιρο, για όνειρα που γκρεμίζονται με ένα μνημόνιο στη δεκαετιά του 2010, αλλά και για ιδανικά που προσαρμόζουμε στη ζωή μας, χωρίς να τα έχουμε επιλέξει και διαμορφώσει οι ίδιοι σε αρμονία με το ποιοι πραγματικά είμαστε.

Με την ίδια τεχνική, ακούσαμε ένα από τα πιο χαρακτηριστικά κομμάτια της rock σκηνής προσαρμοσμένο στα μέτρα και τα φόντα της Σοφίας για να το μεταμορφώσει. Για μας λοιπόν είχε ετοιμάσει το κομμάτι «Whole Lotta Love», των Led Zeppelin!

Επειδή όμως είχε μείνει αρκετή ώρα μόνη της και, σύμφωνα με τους άντρες, μια γυναίκα …δε μπορεί να κάνει τίποτα μόνη της, οι άντρες της παρέας ανέβηκαν στη σκηνή και την περικύκλωσαν, παίζοντας όλοι …από τη ίδια κιθάρα! Διάφορα ζευγάρια χεριών μοιράζονταν την ίδια κιθάρα και αυτή μάλιστα ήταν η απάντησή τους στην κρίση, μιας και «πού λεφτά για όργανα»!!! Στο μεταξύ, η Σοφία Κουρτίδου ερμήνευε το κομμάτι «Περιπαθώς και ρουφηχτά» από τον ομώνυμο δίσκο, ένα κομμάτι επίσης για μια θλιβερή και αδιέξοδη κατάσταση, η οποία και πάλι αντιμετωπίστηκε με χαμόγελο και χιούμορ, γιατί μόνο έτσι αντέχουμε πολλές φορές να αντιμετωπίζουμε τα δύσκολα!

Το πρόγραμμα συνεχίστηκε με διασκευές όπως: «Kiss the girls and make them cry», «Bad romance», «Rhythm is love». Σε μια διασκευή για «Κακά κορίτσια», η Σοφία ξεκίνησε ένα πολύ «επικίνδυνο» παιχνίδι με τον Γιάννη Παπαγιαννούλη, προκαλώντας τον να παίζει κρουστά και να τραγουδάει ταυτόχρονα. Αυτό ήταν ένα test, ώστε να αποδείξει η Σοφία πως οι άντρες …δεν μπορούν να κάνουν δυο πράγματα μαζί! Παρόλα αυτά, ο Γιάννης Παπαγιαννούλης αντεπεξήλθε και όλοι μαζί συνέχισαν με ένα ακόμη προσωπικό κομμάτι της Σοφίας, για να μας πουν από τη δική τους τη σκοπιά «τις πταίει». Μετά λοιπόν το «Φταίω κι εγώ», η μουσική παρέα μας ταξίδεψε ως την Ισπανία με το κομμάτι «Spain», δίνοντας μια διαφορετική νότα στη βραδιά που ξέφυγε από το jazz/funk ρυθμό της.

Η Σοφία Κουρτίδου και οι Slipin’ Band μας καληνύχτισαν με το κομμάτι «Το χάλι της βραδιάς», επίσης από τον καινούργιο δίσκο της Σοφίας. Χωρίς κανέναν υπαινιγμό για τη βραδιά που έφτανε στο τέλος της, αλλά με χαμόγελο και πάντα καλή διάθεση, μας καληνύχτισαν αφήνοντάς μας τις καλύτερες εντυπώσεις.

Στη σκηνή του Faust είδαμε 5 άτομα με μπόλικη ενέργεια και όρεξη για μουσικά «πειράγματα» και πειραματισμούς. Πρόκειται για μια παρέα που φωτίζεται διαρκώς από την αλληλεπίδραση και συνεργασία των μελών της, ενώ ο «τσαμπουκάς» και η δυναμικότητα της φωνής της Σοφίας κάνει το αποτέλεσμα να είναι ένα από τα καλύτερα και πιο φρέσκα δείγματα μουσικής του ελληνικού χώρου…!

————–

Πριν όμως απολαύσουμε αυτή τη βραδιά, μιλήσαμε με τη Σοφία Κουρτίδου, έναν πολύ ευχάριστο και χαμογελαστό άνθρωπο, παρά την κούραση και το φόρτο τους προγράμματός της λόγω περιοδειών. Μιλήσαμε για τη μουσική της, την προσωπική της προσπάθεια στο χώρο της μουσικής αλλά και για τη θέση της μέσα σε έναν κόσμο σύγχυσης με ένα «παγωμένο μέλλον» να ξεδιπλώνεται μπροστά του…

Music Corner: Από μικρή ξεκίνησες να συνθέτεις και να ερμηνεύεις τραγούδια. Πώς ξεκίνησε όλο αυτό και ποιες ήταν οι αφορμές για να μπεις σε αυτό το χώρο;
Σοφία Κουρτίδου: Δε μπορώ να πω ότι υπήρχε κάποια συγκεκριμένη αφορμή, λαμβάνοντας υπόψη και ότι κανείς από την οικογένειά μου δε ασχολούνταν με τη μουσική. Δεν ήμαστε η τυπική οικογένεια που θα ακούει στο σπίτι Χατζιδάκι ή κάτι τέτοιο. Παρόλα αυτά, εγώ από μικρή ήθελα να μάθω κιθάρα. Τραγουδούσα κιόλας και, επειδή είχα μπάσα φωνή – πράγμα σπάνιο για την ηλικία μου – , ήταν κάτι διαφορετικό. Οπότε τραγουδούσα σιγά σιγά στη χορωδία του σχολείου και κάπως έτσι έπεισα τους γονείς μου να με γράψουν στο Ωδείο και να ξεκινήσω μαθήματα κλασικής κιθάρας!

Music Corner: Παρόλα αυτά σήμερα σε βλέπουμε σε άλλου είδους μελωδίες, περισσότερο swing, funk, jazz. Πώς προέκυψε αυτή η κλίση και πότε περίπου κατάλαβες ότι αυτό είναι που θες να ακολουθήσεις;
Σοφία Κουρτίδου: Γενικά, εγώ πιστεύω πως στη μουσική δεν υπάρχουν είδη. Είναι μια η μουσική και είναι λάθος να βάζουμε κατηγορίες. Αλλά καταλαβαίνω ότι το κάνουμε για να συνεννοούμαστε! Έχω μεγαλώσει και στην επαρχία και εκεί είναι πολύ πιο συγκεκριμένα τα πράγματα από άποψη επιλογών. Επομένως, θυμάμαι πάντα να ακούω κάτι, το οποίο δε μου άρεσε ακριβώς, ή να ψάχνω κάτι που να μου αρέσει και κάπως έτσι ήρθα σε επαφή με τη jazz, περισσότερο όταν πέρασα στο πανεπιστήμιο, γιατί έχω σπουδάσει και Ψυχολογία, εκτός της μουσικής. Κάπως έτσι ξεκίνησε λοιπόν!

Music Corner: Σε βλέπουμε και μόνη σου αλλά και με τη μπάντα σου, Slipin’ Band. Τι σου αρέσει περισσότερο; Τα απολαμβάνεις και τα δύο;
Σοφία Κουρτίδου: Σαφώς τα απολαμβάνω και τα δυο! Το να είσαι μόνος σου πάνω στη σκηνή είναι ιδιαίτερη συνθήκη. Εκτίθεσαι πάρα πολύ. Εγώ νιώθω άνετα και με τα δυο. Μου αρέσει γενικώς η αλληλεπίδραση, και με τους μουσικούς μου και με το κοινό. Τα live είναι μια δημιουργική, δυναμική διαδικασία, με την έννοια ότι δεν είναι στατική, και εξελίσσεται. Κάθε φορά που παίζουμε ένα κομμάτι είναι διαφορετικό, ανάλογα με τη στιγμή, με το κοινό. Στο ότι εμφανίζομαι μόνη μου παίζει μεγάλο ρόλο και το looping που κάνω με το beatbox και τη φωνή. Με αυτό παίζω στην ουσία όλα τα όργανα με τη φωνή, κατά κάποιο τρόπο κάνω το beat, και, επειδή έχω και την ικανότητα να τα ηχογραφώ ένα ένα, βγαίνει σαν ένα σύνολο.

Music Corner: Στο τραγούδι σου «Δανεικά Ιδανικά», αναφέρεις πως όταν ήσουν μικρή μάθαινες γαλλικά, πιάνο και αρμόνιο, αλλά πού να’ ξερες πως θα σε βρει ένα μνημόνιο! Τι ονειρευόσουν λοιπόν σαν παιδί;
Σοφία Κουρτίδου: Τα πάντα! Ό,τι μπορεί να ονειρεύεται ένα παιδί. Πάντως σίγουρα δεν είχα στο μυαλό μου αυτή τη στιγμή, όπως τώρα, που τόσα χρόνια περνάμε από ένα τέτοιο – δε βρίσκω λόγια να το χαρακτηρίσω – σύστημα παιδείας, που υφίστανται όλα τα παιδιά στην Ελλάδα, και ύστερα, έπειτα από όλη την πλύση εγκεφάλου που μας κάνουν, περιμένουμε να βρούμε μια δουλειά και να είμαστε καλά. Ξαφνικά, μετά από όλα αυτά, έρχεται κάποιος και σου λέει «Συγγνώμη, πρέπει να βάλεις το μέλλον σου στον πάγο για 10 χρόνια, γιατί έχουμε κρίση τώρα»! Εγώ προσωπικά δε μπορώ να το δεχθώ αυτό. Κανείς δε μπορεί να μου πει να σταματήσω να ονειρεύομαι. Και εφόσον τα πράγματα δε μας αρέσουν, ας κάνουμε κάτι για να τ’ αλλάξουμε. Ας αλλάξουμε πρώτα από όλα τον τρόπο που σκεφτόμαστε.

Music Corner: Μιας και μιλάμε για περίοδο κρίσης, πολλοί καλλιτέχνες εκμεταλλεύονται την όποια κοινωνική ή πολιτική συγκυρία για να δημιουργήσουν μουσική. Κάποιες φορές, ακριβώς επειδή η όλη διαδικασία είναι βεβιασμένη, αποτυγχάνουν στο στόχο τους. Σαν καλλιτέχνης και έχοντας μπει στη διαδικασία να δημιουργήσεις μουσική, με έναν περισσότερο χιουμοριστικό τρόπο, ποια θεωρείς ότι πρέπει να είναι η στάση σου;
Σοφία Κουρτίδου: Για μένα ο καλλιτέχνης πρέπει πάνω από όλα να είναι ανοιχτός στα ερεθίσματα γύρω του. Αυτό το πράμα, που συμβαίνει πολλές φορές, να δείχνουμε δηλαδή μες την καλή χαρά ενώ τα πράγματα γύρω μας δεν πάνε καλά, δεν είναι υγιές. Σαφώς και πρέπει όλοι να προβληματιστούμε με τα πράγματα που συμβαίνουν, πόσο μάλλον μέσω της τέχνης. Για μένα είναι πολύ σημαντικό, γιατί βλέπεις ότι ο κόσμος έχει συσσωρεύσει μέσα του θυμό, ο οποίος πρέπει κάπου να ξεσπάσει. Μακάρι αυτό το ξέσπασμα να γίνεται με ένα δημιουργικό τρόπο, όπως μπορεί να γίνει μέσω της τέχνης. Αν αυτό που γράφω, μπορεί να λειτουργήσει ως μέσο για να γίνει κάτι τέτοιο, για μένα είναι ιδιαίτερη χαρά. Καταλαβαίνω πώς κάνεις αυτή την ερώτηση, γιατί πολλοί άνθρωποι κοιτάνε να εκμεταλλευτούν κατά κάποιο τρόπο τις καταστάσεις, προκειμένου να προβληθούν οι ίδιοι. Αν αυτό που έχεις, δεν είναι ειλικρινές, δεν έχει νόημα. Εγώ, ας πούμε, δεν έγραψα ένα τραγούδι επειδή είπα «Α, θα γράψω ένα τραγούδι για τις εξελίξεις»! Προέκυψε εντελώς τυχαία. Πήγαινα να γράψω κάτι άλλο, αλλά βλέποντας στις ειδήσεις όλη αυτή την κινδυνολογία, την οποία εγώ δε μπορώ καθόλου, έγραψα πώς αντιλαμβάνομαι εγώ τα πράγματα. Βεβαίως είναι δύσκολη κατάσταση, αλλά αυτό που μας έχει φέρει ως εδώ είναι η νοοτροπία μας. Η κρίση, για μένα, είναι το αποτέλεσμα, δεν είναι η αιτία. Η νοοτροπία πρέπει να αλλάξει και για αυτό το λόγο αυτοσαρκάζομαι με το τραγούδι αυτό, με όλα αυτά που θεωρούν ότι είναι «ιδανικά» μας. Παρ’ ό,τι όμως δεν είναι ιδανικά, επικρατούν. Θεωρώ ότι το χιούμορ και το χαμόγελο είναι πολύ σημαντικά…

Music Corner: Όσον αφορά στα μουσικά σου νέα, σχεδιάζεις κάτι αυτό τον καιρό; Θα συνεχίσεις εμφανίσεις στην Αθήνα;
Σοφία Κουρτίδου: Έχουμε διάφορα πράγματα τώρα. Την Πέμπτη ας πούμε (σημ: σήμερα), συμμετέχω σε ένα tribute για τον Bob Marley, στο οποίο θα βρίσκονται πολλοί καλλιτέχνες. Με αυτό το σχήμα εγώ θα πάω και Θεσσαλονίκη. Ήμουν και στην Κρήτη με αυτό, με έναν από τους κιθαρίστες του Bob Marley. Σε αυτό εγώ κάνω ένα κομμάτι του Bob Marley με looping και beatbox, το ‘χω διασκευάσει και θα το παίξω μόνη μου. Με τη μπάντα μου συνεχίζω, θα βγούμε και στην επαρχία. Ο δίσκος κυκλοφορεί, ο τίτλος είναι «Περιπαθώς και ρουφηχτά» και είναι ολόκληρος σε δική μου μουσική, στίχους και ενορχηστρώσεις. Επίσης κυκλοφορεί το video clip του «Δανεικά Ιδανικά», το οποίο δεν το ξέρει πολύς κόσμος γιατί τώρα βγήκε. Είχαμε ένα video που είχαμε φτιάξει μόνοι μας, αλλά τώρα έχουμε και το official!