Αρχική MC3 Σοφία + Πένυ = …Σοπέν!

Σοφία + Πένυ = …Σοπέν!

Δεκ 6, 2013

6/12/2013
Γράφει ο Μάριος Γκούβας
Φωτογράφηση: Ματίνα Φουντούλη
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)

Τι σχέση έχει μια καλλιτέχνις της παραδοσιακής μουσικής με μια μουσικό που χρησιμοποιεί ηλεκτρονικά καλούδια στη δουλειά της;
Πώς «δένουν» παραδοσιακά τραγούδια με σύγχρονο ήχο;
Πώς συγχρωτίζονται δυο γυναίκες διαφορετικών «τόνων» στην ίδια σκηνή;

Με αυτά τα ερωτήματα ξεκινήσαμε την περασμένη Κυριακή να πάμε στο πάντα φιλόξενο «ΧΥΤΗΡΙΟ» για να παρακολουθήσουμε το live της Πένυς Παπακωνσταντίνου με τη συμμετοχή της Σοφίας Κουρτίδου. Το «Σο – Πέν δε σωπαίν», που λένε και τα κορίτσια κι έπρεπε να το δούμε!

Η βροχή που έπεφτε όλη την ημέρα και οι προγνώσεις για έντονα φαινόμενα την ίδια βραδιά, απέτρεψαν ακόμα και στενούς συνεργάτες των κοριτσιών να παρακολουθήσουν το live, με ευνοϊκό, για μας, αποτέλεσμα αφού χαρήκαμε τις δυο καλλιτέχνιδες χωρίς …χωροταξικά προβλήματα! Λίγο μετά τις 11, τα φώτα στην κεντρική σκηνή του θεάτρου χαμήλωσαν κι ένας ήχος ελικοπτέρου κυριάρχησε στον χώρο. Ασυνήθιστοι σε τέτοιες εισαγωγές, περιμέναμε να δούμε πού θα καταλήξει η εισαγωγή, απορία που μας λύθηκε πολύ σύντομα, καθώς οι δύο καλλιτέχνιδες με πολύ κέφι και θετική διάθεση έπιασαν τα μικρόφωνα και μας καλωσόρισαν στην …πτήση της εταιρείας «Σο-Πεν». Μετά την ανώμαλη προσγείωση και μέχρι να …βρεθούν οι μουσικοί της Πένυς, η Σοφία μας έκανε μια επίδειξη του loop station, ενός ηλεκτρονικού …βοηθήματος το οποίο ηχογραφεί live και επαναλαμβάνει αφθορεί και παρά χρήμα. Με την Πένυ στο λαούτο και τη Σοφία να ερμηνεύει τη «Μισιρλού» με τη βοήθεια της σατανικής συσκευής αλλά και το “Back to Black” με τους μουσικούς επί σκηνής, πλέον.

Η Πένυ ανέλαβε να παρουσιάσει τους μουσικούς της και αμέσως το πρόγραμμα συνεχίστηκε με τραγούδια του “Folk this way”, του δίσκου που ετοιμάζει και θα είναι έτοιμος τους πρώτους μήνες του 2014. Το «Μαργούδι», με το οποίο συνεχίστηκε το πρόγραμμα, είναι το πρώτο «επίσημο» κομμάτι του δίσκου για το οποίο έχει κυκλοφορήσει και video clip. Παραδοσιακός θρακιώτικος ρυθμός με λαούτο, μπάσο, πλήκτρα και ντραμς! Λίγο αργότερα, και αφού η Σοφία είχε παραχωρήσει τη σκηνή στην Πένυ, «Γιατρός» σε blues – jazz εκδοχή, «Γιάννη μου το μαντήλι σου» αλλά και «Σεράντα μήλα», σε εκδοχές και ενορχηστρώσεις που παρά το σύγχρονο του ήχου και του ρυθμού, καταφέρνουν να διατηρούν την παραδοσιακή υπόστασή τους, καθώς η Πένυ κρατάει αλώβητο το στίχο και τη βασική μελωδία, την ώρα που οι μουσικοί της με γεμίσματα και «σόλα» εμπλουτίζουν τη σύνθεση και της δίνουν σημερινή μορφή. Ακόμα και «Δε σε θέλω πια» σε ρυθμό …ska ακούσαμε, με το σαξόφωνο να συμβάλλει σημαντικά κάθε φορά που χρησιμοποιήθηκε. Το πρώτο μέρος έκλεισε με το «Σ’ αγαπώ», ένα κομμάτι από το άλμπουμ «Ο Νοτιάς των Λίγων» της Πένυς.

Μετά από ένα πραγματικά σύντομο διάλειμμα, το δεύτερο μέρος ξεκίνησε με τη Σοφία να ερμηνεύει την «Κυτταρίτιδα», μια εκδοχή του παλιού αγαπημένου “Ne me quitte pas” του Jacques Brel με πολύ έξυπνο στίχο της Σοφίας. Η Σοφία συνέχισε δίνοντας τις δικές της εκδοχές σε επίσης γνωστά τραγούδια, όχι παραδοσιακά βέβαια, αλλά «κλασσικά» άλλων εποχών, όπως τα «Δε θέλω πια να ξαναρθείς», «Μάλιστα Κύριε» με εξάρσεις που θύμιζαν Janis Joplin, και «Νταλίκες». Τη σκυτάλη πήρε η Πένυ που ερμήνευσε το «Κοκαϊνοπότης» με συνοδεία μπάσου, ενώ στη συνέχεια ακούσαμε το «Οι μάγκες δεν υπάρχουν πια» σε σχεδόν disco εκδοχή. Μετά τη «Γυφτοπούλα» και άλλα κομμάτια, το πρόγραμμα ολοκληρώθηκε με τη Σοφία να ερμηνεύει το «Ναι» με την κιθάρα της και την Πένυ να τη συνοδεύει με τη φλογέρα της. Τα κορίτσια καληνύχτισαν το κοινό καταχειροκροτούμενα!

Λίγα λεπτά μετά, τις …απομονώσαμε για τα περαιτέρω, αφού ακούσαμε τις φιλοφρονήσεις της Σοφίας για το MusicCorner.gr :

Music Corner : Αναρωτιόμουν ερχόμενος πώς προέκυψε η σύμπραξη αυτή, αλλά την απάντηση μου την έδωσε το live. Και οι δύο αρέσκεστε στις διασκευές.
Σοφία Κουρτίδου: Είναι ο κοινός μας παρονομαστής αυτός. Βέβαια εγώ δεν έχω ασχοληθεί τόσο με την παράδοση. Ωστόσο ο στόχος μας είναι να μετουσιώσουμε και να φέρουμε στο σήμερα παραδοσιακούς ή γενικότερα παλιούς ήχους και τραγούδια.

Music Corner: Σοφία, η αλήθεια είναι ότι προσωπικά δεν σε είχα ακούσει ξανά live και διαπίστωσα ότι έχεις πολύ καλή φωνή!
Πένυ Παπακωνσταντίνου: Η Σοφία έχει όλο το «πακέτο» που λέμε! Είναι πολύ καλή μουσικός και γνωριστήκαμε μέσω του Απόστολου Καλτσά που παίζει μπάσο και με τις δυο μας. Όταν δουλεύαμε το “Folk This Way” ο Απόστολος μου έριξε την ιδέα ότι θα ήταν πολύ καλή μια συνεργασία με τη Σοφία, την οποία παρακολουθώ από τότε που ξεκίνησε. Κάπως έτσι έγινε η επαφή εν όψει των παραστάσεων που προγραμμάτιζα και περίμενα με ανυπομονησία την πρώτη μας εμφάνιση.

Music Corner: Εσείς οι ίδιες πώς είδατε τη συνεργασία αυτή;
Σοφία Κουρτίδου: Κατ’ αρχάς είναι το ξεκίνημα και μιας φιλίας. Περάσαμε πολύ καλά σε όλη την προετοιμασία και τις πρόβες και διαπιστώσαμε ότι ταιριάζουμε πάρα πολύ και ως μουσικοί και ως άνθρωποι. Και ήταν ευκαιρία να «δοκιμάσω» και παραδοσιακά όργανα στο live looping που χρησιμοποιώ.
Πένυ Παπακωνσταντίνου: Όντως περάσαμε πολύ καλά και είμαι κι εγώ πολύ ικανοποιημένη.

Music Corner: Πένυ, από τα κομμάτια αυτά πόσα θα περιλαμβάνονται στον δίσκο σου;
Πένυ Παπακωνσταντίνου: Υπολογίζω ή πέντε ή έξι. Θα το αποφασίσουμε όταν έρθει η ώρα. Υπάρχει υλικό, σήμερα το παίξαμε σχεδόν όλο, και θα επιλέξουμε βλέποντας και την ανταπόκριση του κοινού.

Music Corner: Εσύ, Σοφία, δισκογραφικά τι κάνεις;
Σοφία Κουρτίδου: Έχω κυκλοφορήσει ήδη ένα άλμπουμ με τίτλο «Περιπαθώς και ρουφηχτά», με τραγούδια δικά μου. Στίχοι, μουσική, ενορχηστρώσεις, ερμηνεία, όλα δικά μου. Γράφω συνέχεια και έχω αρκετό υλικό έτοιμο, αλλά δεν ξέρω πώς να κινηθώ, καθώς όλα είναι ρευστά στην εποχή μας.

Music Corner: Αυτού του τύπου οι εμφανίσεις, θα επαναληφθούν;
Πένυ – Σοφία: Όλοι αυτό μας ρωτάνε. Χωρίς να έχει γίνει ούτε μία παράσταση, η σημερινή είναι η πρώτη, όλοι μας ρωτάνε αν θα κάνουμε πολλές εμφανίσεις (γέλια).

Music Corner: Ξέρω ότι αρκετοί θα αντιδράσουν ακούγοντας τις διασκευές είτε της Πένυς είτε της Σοφίας; Τι «απαντάτε»;
Πένυ Παπακωνσταντίνου: Το βασικό, πιστεύω, είναι ότι αυτό που κάνουμε, τις διασκευές παραδοσιακών τραγουδιών, τις κάνουμε με γνώση και σεβασμό στην παράδοση και το υποστηρίζουμε 100%.
Σοφία Κουρτίδου: Προσωπικά ασχολούμαι με το ρεμπέτικο αρκετά χρόνια. Για να μπορέσω να το μετουσιώσω, να το διασκευάσω σε κάτι σύγχρονο, το κάνω με πολύ σεβασμό και ακριβώς επειδή είναι ένα είδος το οποίο έχω υπηρετήσει και το γνωρίζω. Και όταν δείχνεις σεβασμό σ’ αυτό που κάνεις, και το κοινό θα το σεβαστεί.

Music Corner: Κορίτσια, σας ευχαριστώ πολύ και εύχομαι καλή συνέχεια τόσο στους σόλο όσο και στους κοινούς σας δρόμους…
Πένυ – Σοφία: Κι εμείς σας ευχαριστούμε!

Η κουβέντα συνεχίστηκε λίγο ακόμα, με πολύ χιουμοριστική διάθεση και λίγο αργότερα καληνυχτίσαμε την Πένυ, τη Σοφία και τους υπεύθυνους του Χυτηρίου και αποχωρήσαμε. Το γενικό μας συμπέρασμα, πολύ θετικό. Παρότι γνωρίζαμε την Πένυ είτε σαν σόλο καλλιτέχνιδα είτε σαν leader της Ορχήστρας “Smyrna”, όλες οι διασκευές που ακούσαμε, είχαν ένα πολύ σημαντικό στοιχείο. Διατηρούν ουσιαστικά αναλλοίωτο τον χαρακτήρα των παραδοσιακών τραγουδιών που διαμορφώνει. Στίχος, μελωδία, ιδίωμα, παραμένουν τα ίδια. Η χρήση σύγχρονων οργάνων, οι προσθήκες μελωδιών και ρυθμών, δεν αλλάζουν τη μορφή.

Η Πένυ Παπακωνσταντίνου καταφέρνει να προσδώσει σύγχρονο ήχο και ακουστική σε τραγούδια που γράφτηκαν όταν ο ηλεκτρισμός δεν υπήρχε ούτε στη φαντασία των εφευρετών της εποχής. Γι’ αυτό θα περιμένουμε με προσμονή να δούμε ποια τραγούδια θα επιλέξει για τον δίσκο της.

Τη Σοφία την είδα για πρώτη φορά live. Πολύ καλή φωνή, μεγάλο κέφι, πολύ θετική ενέργεια και χιουμοριστική διάθεση. Κι αυτό το …μαραφέτι, το loop station, το χρησιμοποιεί ευρηματικά. Έξυπνοι στίχοι, προσεγμένες διασκευές. Η Σοφία δεν τηρεί «ευλαβικά», όπως η Πένυ, τις πρωτότυπες μελωδίες, αλλά με τις «αλλαγές» που προτείνει, παρουσιάζει ενδιαφέρουσες εκδοχές των τραγουδιών που επιλέγει να διασκευάσει.

Δε γνωρίζω αν οι δύο καλλιτέχνιδες θα συμπράξουν και στο μέλλον. Το σίγουρο είναι ότι η Πένυ και η Σοφία, προσφέρουν κάτι διαφορετικό στη σύγχρονη μουσική σκηνή και αξίζει τον κόπο να τις παρακολουθήσετε σε πρώτη ευκαιρία…