Γράφει ο Αλέξης Λιόλης
alexli@musiccorner.gr
19/1/2011
www.musiccorner.gr
Ένα τραγούδι…
«Μια νύχτα με φωτιά»
Άσε το κορμί σου δίπλα μου να πέσει
τόσες νύχτες μόνη σου κρατάω θέση
έχω πληρωμένα όλα τα ξενύχτια
να ’ρθεις να τα κάψεις κι ας μου πεις τα ίδια.
Μια νύχτα με φωτιά κι άσπρα σεντόνια
τσιγάρο συντροφιά κι άσε τα χρόνια
να γίνονται κουβέντα για τους άλλους
που ψάχνουνε για έρωτες μεγάλους.
Παίξε με τις λέξεις που εύκολα μιλιούνται
μόνο μη διαλέξεις κείνες που ξεχνιούνται
να ’χω να θυμάμαι όλα αυτά τα βράδια
μέχρι να σε φέρουν πάλι τα σκοτάδια.
«Δεκέμβρης 1990. Αν θυμάμαι καλά, είχα πιει πολύ κονιάκ εκείνο το βράδυ. Με παίδευε μια αναβλητικότητα… Όχι δική μου, πάντως. Με απασχολούσε να ξεφοβίσω ένα συναίσθημα εγκλωβισμένο σε ψευτοδιλήμματα…
Μου ήρθε πρώτα το ρεφρέν: “Μια νύχτα με φωτιά κι άσπρα σεντόνια, τσιγάρο συντροφιά κι άσε τα χρόνια να γίνονται κουβέντα για τους άλλους”. Ναι, ήμουνα σίγουρος πως αυτό ήθελα. Τη στιγμή και όχι τα χρόνια. Τότε δεν ήθελα τα χρόνια στη ζυγαριά μου. Πρόσθεταν ένα βάρος που δεν το σήκωνε η ηλικία και το ελαφροπάτημα του πόθου. Και μπήκα στο κουπλέ : “Άσε το κορμί σου δίπλα μου να πέσει τόσες νύχτες μόνη σου κρατάω θέση…”. Ένα καθαρό και ξηγημένο κάλεσμα! Εδώ είμαι και δεν ζητάω τίποτα περισσότερο από μια “νύχτα με φωτιά”.
Ο Κώστας Καλδάρας έδωσε σ’ αυτό το “κάλεσμα” τα φτερά και η Βίκυ Μοσχολιού τη φωτιά… Για την ιστορία, αυτό το εγκλωβισμένο συναίσθημα δεν τόλμησε ποτέ… Καταγράφηκε στα μικρά πρακτικά ως θανόν εν τη αναμονή… Υπήρξε ως κέρδος το τραγούδι. Συγκρίνεται;»
Με τα παραπάνω λόγια ο στιχουργός Γιώργος Κρητικός μοιράζεται μαζί μας την ιστορία του τραγουδιού της σημερινής «Κιβωτού», της πρώτης για τη 2011. Το τραγούδι «Μια νύχτα με φωτιά», ερμηνευμένο από τη Βίκυ Μοσχολιού, υπάρχει στο δίσκο «Γεια σας… που πέφτουν τα σύνορα;» (1991), με τραγούδια του Κώστα Καλδάρα σε στίχους δικούς του (υπογράφει στιχουργικά τα τέσσερα) και του Γιώργου Κρητικού.
Στο δίσκο τραγουδούν, εκτός από τη Βίκυ Μοσχολιού («Πρώτο πλάνο», «Μια νύχτα με φωτιά», «Η ζωή των αλλονών»), η Ελένη Βιτάλη («Βελούδινα χειλάκια» & «Ανάμνηση»), η Σωτηρία Μπέλλου στην τελευταία της δισκογραφική παρουσία, έξι χρόνια πριν το τέλος της ζωής της («Αναμέτρηση» & «Πες μου λοιπόν»), ο Βασίλης Λέκκας («Κόκκινο καράβι»), η Ελένη Τσαλιγοπούλου («Έλα ρε» & «Το ζαφείρι») και η Αφροδίτη Μάνου («Δεν έχω τον καιρό»). Την ενορχήστρωση των τραγουδιών έκανε ο Μανώλης Γαλιάτσος.
Τραγούδια με φωνές δοκιμασμένες, της παλιάς και της νεότερης τότε γενιάς, σε μια ενδιαφέρουσα – και ασυνήθιστη για τα δισκογραφικά μας δεδομένα – συνύπαρξη και σε πολύ καλές ερμηνευτικές στιγμές. Τραγούδια με το άρωμα της εποχής τους και με τη γεύση της καθημερινότητας, τραγούδια με αναμνήσεις, με τον καημό του έρωτα, με τις ιστορίες των ανθρώπων. Τραγούδια που μπορεί να «χάθηκαν» μέσα στη δισκογραφική υπερπαραγωγή της δεκαετίας που τα γέννησε, δεν έχασαν, όμως, το ενδιαφέρον τους και το δικό τους λόγο ύπαρξης.
Ο δίσκος «Γεια σας… που πέφτουν τα σύνορα;» ήταν ο δεύτερος του συνθέτη Κώστα Καλδάρα. Η πρώτη του ολοκληρωμένη δισκογραφική εμφάνιση έγινε το 1988, με τη «Νυχτερινή κυβέρνηση», έναν πολυπρόσωπο δίσκο (Γιώργος Νταλάρας, Δήμητρα Γαλάνη, Μαρία Φωτίου, Κώστας Χατζημιχάλης οι τραγουδιστές, Λίνα Νικολακοπούλου, Κώστας Καλδάρας, Μανίνα Ζουμπουλάκη, οι στιχουργοί) που έκανε αίσθηση και απέσπασε πολύ καλά σχόλια…