Γράφει η Ιωάννα Γκόγκου
Φωτογραφίες: Ιωάννα Γκόγκου
www.musiccorner.gr
Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012

———————————————————–

Μην αφήνεις το χέρι μου, κράτα όσο και αν σε τραβούν, όσο και να φεύγεις μακριά μου. Ξέρω… σε αρπάζουν σαν πουλιά στον αέρα, με το ράμφος γιομάτο δηλητήριο, σε τρυπούν και ύστερα αντί να σε γευτούν, σε πετούν από το ουρανό στην Γη.

And you know you’re gonna lie to you
In your own way
And you know you’re gonna lie to you
In your own way

Ξέρω πως είναι να πέφτεις, ξέρω πως είναι να σηκώνεσαι. Ακόμα νιώθω την σάρκα μου κομμένη, σκισμένη εκεί στα δάχτυλα που κάποτε «γευόμουν» τις αισθήσεις. Τώρα δεν νιώθω…

Κράτα με από την μέση, μην αφήνεις περιθώρια στο φευγιό σου, ούτε λίγο ούτε πολύ. Μου φτάνει που με κρατάς… μου φτάνει που θες να φύγεις. Με τραβάς, με διώχνεις… μα δεν ξεκολλούν τα χέρια σου από πάνω μου, παραμένουν γαντζωμένα  στα πλευρά μου, μένουν εκεί να με κρατούν τα σίδερα και να με ασφαλίζουν… ναι δική σου είμαι.

Κράτα με από τα πόδια, μην με αφήνεις να φύγω. Θέλω σταθερά βήματα… θέλω να τρέχεις μαζί μου καθώς κυνηγώ το παρελθόν. Τα γόνατα πονάνε, μπουσούλησα αρκετά και τώρα πρέπει να σηκωθώ. Να κινήσω τα άκρα μου, παγωμένα, ακίνητα… σταθερά νεκρά.

Never was one for a prissy girl
Coquette call in for an ambulance
Reach high, doesn’t mean she’s holy
Just means she’s got a cellular handy
Almost brave, almost pregnant
Almost in love
Vanilla
Vanilla

Κλείσε μου το στόμα, θέλω να μιλήσω και δεν πρέπει να ακουστώ. Χαμήλωσε την φωνή μου σε παρακαλώ, έχει μάθει να λέει ψέματα και φοβάμαι. Δεν είμαι εγώ αυτή, κάποτε μιλούσα και μάγευα τον κόσμο, τώρα μονάχα τον τρομάζω και φεύγει. Φταίνε  οι λέξεις μου το ξέρω… το νιώθω…

Κράτα αυτό… ναι ξέρω, είναι ζωντανό… το ακούς να χτυπά… σου ζητά βοήθεια. Κράτα το για λίγο, θα επιστρέψω. Να φροντίζεις την καρδιά μου…

And you don’t need the light on
To guide you through the southern lands
Go said go, yes

Κράτα με λίγο… έτσι απλά…
Νιώθω όμορφα εδώ…
Νιώθω καλά…
Σε νιώθω…

Know too well
Know the chill
Know she breaks
My siren

———-