Γράφει η Ιωάννα Γκόγκου
Φωτογραφίες: Ιωάννα Γκόγκου
www.musiccorner.gr
Τετάρτη 4 Απριλίου 2012
———————————————————–
Πόσα πράγματα χαράζεις πάνω σου;
Πόσα γράμματα να γράψεις σε ένα λευκό χαρτί; Ζωγραφίζεις την μοίρα σου και της δίνεις χρώμα… χρώμα των σκιών και του χρόνου.
Κοιτάζεις τον καθρέφτη και βλέπεις άλλη μορφή, δικιά σου δεν είναι, δεν είναι καν γνώριμη… μοιάζει σε προσευχή, σε μια εικόνα θολή… λιβάνι λούζει τα μαλλιά σου και από τις χούφτες σου γεννιούνται περιστέρια… να τα, ελεύθερα πετούν.
Τα λόγια μου είναι μια γλυκιά προσευχή
κουρνιάζουν έξω από το κλεισμένο σου παράθυρο
και αν τ’ άφηνες θ’ ανοίγαν μια ρωγμή
απ’ το μικρό κελί σου ως το άπειρο
Ο κόσμος κινείται, πλανιέται γύρω από τον άξονα της πεποίθησης σου, της σκέψης… του έρωτα που στάζει από τα μάτια σου. Πλημμυρίζει το κενό σου, γεμίζει τις λέξεις που έλειπαν από το ημερολόγιο σου.
Χαμογελάς ε;
Νιώθεις τον κόσμο να σε κοιτά και χαμογελάς. Είναι όμορφο το να ζεις…
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή
Ζήσε μαζί μου στον αέρα, στη φωτιά στη βροχή
Μας περιμένουν άδειες μέρες ραγισμένοι ουρανοί
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή
Το σώμα σου πονά, δεν ξέρεις το γιατί, μα νιώθεις κάτι.. κάτι.. να εκείνο που σαν παιδί κορόιδευες.
Δεν θυμάσαι πως σου το είχαν πει, δεν θέλεις να ξέρεις τι είναι, πως το λένε… Πονάς λες.
Μα έτσι είναι, η ιστορία το παρουσιάζει σαν αρρώστια, δίχως γιατρικό, δίχως φόβο να το πολεμά.
Αγάπ… και όμως πάντα κάτι λείπει, τίποτα δεν ολοκληρώνεται για να μην πονάει.
Μα εσύ σωπαίνεις και θρηνείς σαν τον κατάδικο
Πάνω απ’ τη στάχτη που σκεπάζει τον παράδεισο
πάνω απ’ τη στάχτη
Βάλε φωτιά σε ό,τι σε καίει, σε ό,τι σου τρώει την ψυχή
Έξω οι δρόμοι αναπνέουν διψασμένοι, ανοιχτοί
“Τίποτα δεν είναι”, “αγάπη είναι θα περάσει”… έτσι λένε, έτσι μουρμουράς και εσύ. Βολτάρεις μονάχος στον κόσμο σου, στα στέκια της ψυχής σου… στην ερημιά του φιλιού σου.
Μου, σου… όλα ένα είναι… ή ήταν;
Βάλε φωτιά σε ό,τι σε καίει σε ό,τι σου τρώει τη ψυχή
Υπάρχει ακόμα υπάρχει κάτι που δεν έχει χαθεί
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή
———-
Τρύπες
Γιάννης Αγγελάκας: φωνή
Γιώργος Καρράς: μπάσσο – φωνητικά
Μπάμπης Παπαδόπουλος: κιθάρες- φωνητικά
Ασκληπιός Ζαμπέτας: κιθάρες
Γιώργος Τόλιος: τύμπανα
Δημιουργήθηκαν το 1983 όταν ο Γιώργος Καρράς και ο Γιάννης Αγγελάκας γράφουν τα πρώτα τραγούδια τους με ελληνικούς στίχους, τραγούδια φορτισμένα και επηρεασμένα από την μετά-punk ατμόσφαιρα της τότε εποχής.
Μαζί τους στις πρώτες εμφανίσεις, ο Μιχάλης Κανατίδης στις κιθάρες και ο Κώστας Φλωροσκούφης στα τύμπανα. Το 1984 ο Μπάμπης Παπαδόπουλος παίρνει τη θέση του Μιχάλη στην κιθάρα και ηχογραφούν το 1985 τον πρώτο τους ομώνυμο δίσκο για λογαριασμό της εταιρείας Ano – Kato Records. Eίναι περίοδος που γίνονται τα πρώτα θρυλικά πλέον live τους στη Σελήνη, στα Πανεπιστήμια και σε άλλους χώρους στη Θεσσαλονίκη.
O Γιώργος Τόλιος παίρνει την θέση του Κώστα Φλωροσκούφη στα τύμπανα και οι ζωντανές τους εμφανίσεις στην Αθήνα, στο club Rodeo, στο Κύτταρο και στο Λυκαβηττό, όπου παίζουν πριν από τον Πουλικάκο, τους καθιερώνουν στην συνείδηση του κοινού σαν την πιο δυναμικά ανερχόμενη rock μπάντα στην Ελλάδα. Το τραγούδι τους “Ταξιδιάρα Ψυχή” γίνεται το αγαπημένο των ακουλουθητών της εναλλακτικής τότε ροκ σκηνής.
Εν τω μεταξύ η σχέση τους με την Ano – Kato Records δεν πηγαίνει καθόλου καλά. Παραιτούνται το 1987 και με δανεικά χρήματα ηχογραφούν μόνοι τους το δεύτερο δίσκο “ΠΑΡΤΥ ΣΤΟ 13ο ΟΡΟΦΟ” και κατόπιν αναζητούν εταιρεία. Υπογράφουν με την Virgin και κυκλοφορούν τον δίσκο την άνοιξη της ίδιας χρονιάς. Ο δίσκος αυτός συγκαταλέγεται σήμερα στους πέντε καλύτερους ροκ δίσκους όλων των εποχών στην Ελλάδα. Οι εμφανίσεις τους γίνονται όλο και πιο πυκνές, με τον Παύλο Σιδηρόπουλο στο Άλσος, στο Αν στα Εξάρχεια… Το 1990 ηχογραφούν τον δίσκο “ΤΡΥΠΕΣ ΣΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ” και παίζουν για πρώτη φορά εκτός Ελλάδας στο φεστιβάλ του Belfort στη Γαλλία. Το 1991 μαζεύουν στην πρώτη τους συναυλία στον Λυκαβηττό 3.500 άτομα. Καθιερώνονται πλέoν ως η καλύτερη ροκ μπάντα της Ελλάδας. Ο Ασκληπιός Ζαμπέτας, κιθάρες, γίνεται το πέμπτο μέλος του γκρουπ.
Το 1993, τέταρτος δίσκος, “9 ΠΛΗΡΩΜΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ”, 10.000 άτομα στον Λυκαβητό, γράφουν τη μουσική της ταινίας “Η εποχή των δολοφόνων” του Νίκου Γραμματικού, ο Γιάννης Αγγελάκας και ο Γιώργος Καρράς σε συνεργασία με τον Γιώργο Χριστιανάκη κυκλοφορούν το άλμπουμ “ΥΠΕΡΟΧΟ ΤΙΠΟΤΑ” (1994). Την ίδια χρονιά το 5ο άλμπουμ των Τρυπών, ο διπλός δίσκος “ΚΡΑΤΑ ΤΟ ΣΩΟΥ ΜΑΪΜΟΥ”, με ζωντανή ηχογράφηση της συναυλίας στο Ρόδον και 5 κομμάτια unplugged, και το soundtrack της ταινίας, “H εποχή των δολοφόνων”, σαρώνουν τις πωλήσεις.
Το 1995 εμφανίσεις sold out σε όλη την Ελλάδα, στον Μύλο, στο Ρόδον αλλά και στην Αγγλία, στο Manchester και στο Marquee στο Λονδίνο. 8.000 κόσμος στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Το 1996 κυκλοφορεί ο δίσκος “ΚΕΦΑΛΙ ΓΕΜΑΤΟ ΧΡΥΣΑΦΙ”, ο οποίος γίνεται χρυσός μέσα σε δύο εβδομάδες. Οι συναυλίες τους σε Ελλάδα και εξωτερικό συνεχίζονται μέχρι και σήμερα αποτελώντας πάντα ένα απόλυτο ροκ γεγονός. Παράλληλα ετοιμάζουν τον καινούργιο τους δίσκο που αναμένεται να κυκλοφορήσει μέσα στο 1999.
———-
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…