10/6/2011
Γράφει η Ελένη Λαμπράκη
Φωτογράφηση: Ιωάννα Γκόγκου
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)

Πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν πως το rock είναι αντρική υπόθεση. Αν αυτό ισχύει τότε είχαμε τη χαρά να απολαύσουμε στο θέατρο του Λυκαβηττού μία από τις πιο τρανταχτές εξαιρέσεις (ή και …διαψεύσεις!). Η Marianne Faithfull, βρέθηκε για ακόμα μια φορά στη χώρα μας χαρίζοντας μια υπέροχη παράσταση σε όσους ήταν παρόντες. Πρόκειται αναμφισβήτητα για μια από τις πιο ενδιαφέρουσες μουσικά καλλιτέχνιδες καθώς από τη δεκαετία του ’60 μέχρι σήμερα έχει πειραματιστεί με πολλά και διαφορετικά είδη και έχει σφραγίσει με τις ερμηνείες της σπουδαία κομμάτια. Μία πολύ όμορφη παρουσία και μια ιδιαίτερη φωνή ήταν αρκετά για να βρεθεί στο επίκεντρο της αγγλικής rock σκηνής στα μέσα του ’60. Το τότε κορίτσι του Mick Jagger αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για πολλά από τα τραγούδια των Rolling Stones εκείνης της δεκαετίας! Στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και ενώ οι καταχρήσεις έχουν αφήσει το σημάδι τους στη βραχνή πλέον φωνή της, κυκλοφορεί ένα από τα σημαντικότερα album της, το “Broken English” με ήχο επηρεασμένο από την επικρατούσα τότε punk σκηνή. Για τη συνέχεια blues, jazz, dark cabaret… Μία καλλιτέχνιδα παρούσα για πάνω από μισό αιώνα όχι μόνο στα μουσικά αλλά και στα κοινωνικά δρώμενα κάθε εποχής!

Λίγο μετά τις 21.30 η Marianne Faithfull ανέβηκε στη σκηνή του Λυκαβηττού. Τι κι αν η εμφάνιση της έχει αλλάξει από τότε που πρωτοτραγούδησε το “As tears go by”; Σημασία έχει η ψυχή που βγάζει ο καλλιτέχνης όταν ερμηνεύει πάνω στη σκηνή και από αυτό η Marianne της rock, όπως την αποκαλούν, διαθέτει άπλετο απόθεμα! Με εμφανή καλή διάθεση καλωσόρισε το κοινό και δήλωσε πολύ ευτυχισμένη που τραγουδάει σε ένα τόσο όμορφο μέρος ενώ μας υποσχέθηκε μια υπέροχη βραδιά (όπως και συνέβη). Είχαμε μάλιστα την ευκαιρία να ακούσουμε και τραγούδια από το τελευταίο της album “Horses and high heels” το οποίο κυκλοφόρησε πρόσφατα όπως το “Why did we have to part” και το “Prussian Blue” τα οποία το κοινό υποδέχθηκε θερμότατα.

Δε θα μπορούσαν ωστόσο να λείπουν το “There is a ghost”, το “Broken English”… Για κάθε τραγούδι μας φύλαγε και μια μικρή ιστορία ή χιουμοριστική ατάκα όπως για το “As tears go by” ότι είναι το τραγούδι από το οποίο ξεκίνησαν όλα και το “Sister Morphine” ότι το έγραψε …με κάποιον τύπο ονόματι Mick Jagger!!!

Βγαίνοντας στη σκηνή για ένα διπλό encore και αφού ευχαρίστησε για ακόμα μια φορά το κοινό και τους μουσικούς ακούσαμε το εξαιρετικό “Incarcreation of a flower child” του Roger Waters αλλά και το “Working class hero” με ειδική αφιέρωση στο ελληνικό κοινό που περνάει δύσκολες ώρες. Εδώ να σημειώσουμε πως η Marianne Faithfull έχει δηλώσει με επιστολή της τη συμπαράστασή της στη διαμαρτυρία των αγανακτισμένων πολιτών της χώρας μας… Προσωπικά θεωρώ ότι είναι προς τιμήν της καθώς φαίνεται πως η κάθε χώρα δεν είναι απλώς ένας σταθμός στην περιοδεία της, αλλά αντιθέτως δείχνει ότι ενδιαφέρεται για τα κοινωνικά θέματα που έχουν προκύψει στα μέρη που επέλεξε να επισκεφτεί.

Προσωπικά το θεωρώ άσκοπο να αναφερθούμε για ακόμα μία φορά στο παρελθόν της και σε κομμάτια της προσωπικής της ζωής που επισκίασαν κάποιες περιόδους της καριέρας της. Σημασία έχει ότι χθες το βράδυ είχαμε απέναντί μας έναν άνθρωπο που πάλεψε και νίκησε τα δικά του φαντάσματα και ανέβηκε στη σκηνή απέναντί μας για να μας χαρίσει μια μαγική βραδιά. Δεν ξέρω αν οφείλεται στην ξεχωριστή φωνή της ή στα τραγούδια της, το συναίσθημα με το οποίο φύγαμε από το Λυκαβηττό. Ένα ταξίδι γεμάτο εικόνες και μελωδίες από μια μεγάλη ερμηνεύτρια που μας έδωσε τον καλύτερό της εαυτό…

Περισσότερες αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live


***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…

1 ΣΧΟΛΙΟ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here