Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr
Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2012
Παράλληλα, θα παρουσιάζει σπουδαίες συνεργασίες δημιουργών κι ερμηνευτών που έγραψαν ανεξίτηλα το όνομά τους στις πιο χρυσές σελίδες του ελληνικού τραγουδιού…“
———————————————————–
| “Τα πήρες όλα” (Θανάση Πολυκανδριώτη – Γιάννη Πάριου) Στράτος Διονυσίου |
Η «μεταγραφή» του Στράτου Διονυσίου από την Columbia στη MINOS το 1980, σήμανε την επιστροφή του στην κορυφή του λαϊκού τραγουδιού, στην οποία παρέμεινε ακλόνητος ως το θάνατό του στις 11 Μαΐου 1990. Η νέα του εταιρεία διέθεσε όλο το μηχανισμό marketing και προβολής της επάνω του και σε συνδυασμό με τα ως επί το πλείστον πολύ καλά τραγούδια που περιλάμβανε το πρώτο άλμπουμ του εκεί («Υποκρίνεσαι»), ο Διονυσίου επανέκτησε τη θέση του στο χώρο…
Έτσι, ο επόμενος δίσκος του θα έπρεπε να ήταν καλύτερος από τον προηγούμενο, ώστε η επιτυχία του «Υποκρίνεσαι» να μην αποτελούσε ένα «πυροτέχνημα». Γύρω στο καλοκαίρι του 1981 λοιπόν, άρχισαν οι «διερευνητικές» κινήσεις όσον αφορά τα καινούργια τραγούδια που θα έμπαιναν στη νέα δουλειά του Στράτου.
Η «πρόσκληση» απευθύνθηκε και στο «δίδυμο» Θανάσης Πολυκανδριώτης (μουσική) – Γιάννης Πάριος (στίχοι), οι οποίοι είχαν έντονη παρουσία στο «Υποκρίνεσαι» αλλά και σε παλαιότερα άλμπουμ του Διονυσίου με μεγάλη επιτυχία. Εκείνη την εποχή, οι δυο τους βρίσκονταν στην Αμερική για κάποιες εμφανίσεις αλλά ξαφνικά προέκυψε ένα σοβαρό θέμα.
Ο Πολυκανδριώτης αντιμετώπισε ένα σημαντικό πρόβλημα με το χέρι του και πήγε σε ειδικούς γιατρούς στο Βανκούβερ του Καναδά. Εκείνοι του είπαν ότι δε θα έπρεπε να παίξει μπουζούκι για μεγάλο χρονικό διάστημα, αφού η ζημιά ήταν σοβαρή κι έπρεπε το χέρι του να ξεκουραστεί. Ωστόσο, οι υποχρεώσεις στην Ελλάδα έτρεχαν και δε μπορούσαν να περιμένουν…
Ήδη πριν τελειώσει η περιοδεία, ο Πάριος του είχε δώσει ορισμένους στίχους κι ένας απ’ αυτούς είχε τίτλο «Τα πήρες όλα». Αμέσως κέντρισε το ενδιαφέρον του συνθέτη, ο οποίος με μεγάλη δυσκολία και παίζοντας ουσιαστικά με το ένα δάχτυλο κατάφερε να φτιάξει μια μελωδία. Μάλιστα, για να μπορέσει να στείλει την κασέτα με τα τραγούδια στην Αθήνα αναγκάστηκε να ζητήσει τη βοήθεια κάποιων φίλων του, οι οποίοι ηχογραφήσανε τα κομμάτια παίζοντας μπουζούκια και κιθάρα…
«Τι τραγούδι είναι αυτό, ρε;»
Όταν ο Πολυκανδριώτης γύρισε στην Ελλάδα και παρουσίασε το «Τα πήρες όλα» στον Διονυσίου, αυτός δυσανασχέτησε και του είπε: «Τι τραγούδι είναι αυτό, ρε; Γράψτε μου κανένα ζεϊμπέκικο βαρύ κι αφήστε τα αυτά». Ευτυχώς, παρών στην κουβέντα ήταν ο διευθυντής της εταιρείας Μάκης Μάτσας ο οποίος επέμενε και τελικώς κατάφερε να πείσει τον Στράτο να το συμπεριλάβει στο δίσκο του.
Ωστόσο, τα «βάσανα» δεν τέλειωσαν εκεί. Ο Πάριος που επίσης ήταν παρών, ακούγοντας τον τρόπο ερμηνείας του Διονυσίου στην ηχογράφηση διατύπωσε τις ενστάσεις του, λέγοντάς του ότι το τραγούδι δε λέγεται έτσι. «Και πώς λέγεται δηλαδή, ρε πιτσιρικά;», τον ρώτησε με το γνωστό ύφος του ο Στράτος. Αμέσως ο Πάριος κάθισε πίσω από το μικρόφωνο και το τραγούδησε όπως ο ίδιος πίστευε ότι έπρεπε…
Αμέσως μετά απ’ αυτό, ο Διονυσίου ζήτησε την κασέτα από τον ηχολήπτη και είπε στους παρόντες στο στούντιο: «Θα πάω μια βόλτα με το αυτοκίνητο μέχρι τη Θεσσαλονίκη και θα γυρίσω ακούγοντας την κασέτα. Αύριο θα έρθω να το πω».
Πράγματι, την άλλη μέρα μπήκε στο στούντιο και το ερμήνευσε με τον γνωστό μοναδικό τρόπο, με τη Λίτσα Διαμάντη να τον συνοδεύει στη δεύτερη φωνή. Φυσικά, συμπεριλήφθηκε στο δίσκο «Όλα είναι δανεικά» που κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 1981 κι αμέσως χάλασε κόσμο. Όπου κι αν πήγαινες, όπου κι αν βρισκόσουν εκείνη την εποχή, πάντα από κάπου ακουγόταν «Τα πήρες όλα κι έφυγες». Με «αιχμή του δόρατος» αυτό αλλά και κάποια επιπλέον ωραία τραγούδια («Και λέγε-λέγε», το ομότιτλο», «Να ‘σουνα εκείνη» κ.α.), το άλμπουμ γρήγορα ξεπέρασε τον πλατινένιο αριθμό πωλήσεων που τότε ήταν 100.000 αντίτυπα!
Σήμερα, 31 χρόνια μετά την κυκλοφορία του εξακολουθεί να παραμένει πασίγνωστο και δε λείπει ποτέ από τα προγράμματα των νυχτερινών κέντρων, αλλά και από τα ΜΜΕ. Προσωπικά, το θεωρώ το μεγαλύτερο λαϊκό τραγούδι της δεκαετίας του ’80 κι ένα από τα καλύτερα όλων των εποχών! Η ερμηνεία του Διονυσίου είναι μοναδική κι ανεπανάληπτη, ενώ σαφώς πρόκειται για την κορυφαία δημιουργική στιγμή του Θανάση Πολυκανδριώτη και του Γιάννη Πάριου…
———————
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…