Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr
Πέμπτη 23 Μαΐου 2013
Παράλληλα, θα παρουσιάζει σπουδαίες συνεργασίες δημιουργών κι ερμηνευτών που έγραψαν ανεξίτηλα το όνομά τους στις πιο χρυσές σελίδες του ελληνικού τραγουδιού…“
———————————————————–
| “Αν δεν είχα και σένα” (Αλέκου Χρυσοβέργη – Σπύρου Γιατρά) Γιάννης Πάριος |
Η επιλογή του Γιάννη Πάριου να ηχογραφήσει «Τα νησιώτικα» το 1982 όχι μόνο τον δικαίωσε πανηγυρικά, αλλά κατέταξε αυτό το μοναδικό διπλό άλμπουμ στην κορυφή των πωλήσεων όλων των εποχών στην ιστορία της ελληνικής δισκογραφίας με περισσότερα του ενός εκατομμυρίου αντιτύπων (αν και «κοντράρεται» με το «Δρόμο» και το «Σταυρό του Νότου»).
Ωστόσο, το συμβόλαιό του με τη MINOS τον υποχρέωνε κάθε χρόνο να κυκλοφορεί μια νέα δουλειά, η οποία βεβαίως απέφερε πολλά εκατομμύρια δραχμές (τότε) στα ταμεία της εταιρείας καθώς ο Πάριος για σχεδόν 15 χρόνια δεν έπεφτε ποτέ κάτω από τις 100.000 πωλήσεις!
Έτσι, στις αρχές του 1983 ξεκίνησε η συλλογή του υλικού για τον καινούργιο δίσκο του. Ο Αντώνης Βαρδής είχε τη μερίδα του λέοντος με ορισμένα εξαιρετικά τραγούδια, αλλά ένα έμελλε να μείνει στην ιστορία ως το πιο διαχρονικό κι αγαπημένο (ασχέτως αν «καπέλωσε» τα πολύ καλά έως εκπληκτικά υπόλοιπα…).
Η απόρριψη της …μάνας
Το «δίδυμο» Αλέκου Χρυσοβέργη και Σπύρου Γιατρά είχε ήδη αρχίσει να κάνει αισθητή την παρουσία του στο χώρο, γράφοντας κυρίως λαϊκά κομμάτια. Άλλωστε, το εν λόγω είδος είχε επανέλθει δυναμικά στο προσκήνιο στις αρχές της δεκαετίας του ’80 κι έτσι οι εταιρείες επένδυσαν επάνω του, βεβαίως όχι πάντα με επιτυχία.
 Επάνω ο Σπύρος Γιατράςκαι δεξιά ο Αλέκος Χρυσοβέργης… |
 |
Σύμφωνα λοιπόν με αφήγηση του τότε διευθυντή και νυν προέδρου της MINOS-EMI Μάκη Μάτσα που δημοσιεύτηκε πρόσφατα σε κυριακάτικη εφημερίδα, κάποια μέρα ο Γιατράς τον επισκέφθηκε στο γραφείο του και του διάβασε μ’ ενθουσιασμό τους στίχους που είχε γράψει με τίτλο «Αν δεν είχα τη μάνα μου»
Ο Μάτσας όμως αντέδρασε, λέγοντάς του ότι δε θα έπρεπε να το περιορίσει μόνο στο πρόσωπο της οποιασδήποτε μητέρας αλλά να το γενικεύσει. Ο στιχουργός επέμενε υποστηρίζοντας ότι είχαν περάσει πολλά χρόνια από τότε που είχε γραφτεί ένα τραγούδι για τη μάνα (ουσιαστικά από την εποχή που ο Στέλιος Καζαντζίδης την ύμνησε πολλάκις όσο κανένας άλλος…) και πίστευε ακράδαντα ότι μ’ αυτή τη μορφή θα είχε μεγάλη επιτυχία. Ωστόσο, ο διευθυντής της εταιρείας κατάφερε τελικώς να τον πείσει κι έτσι το «Αν δεν είχα τη μάνα μου» έγινε «Αν δεν είχα και σένανε», το οποίο φυσικά ο καθένας ή η καθεμία μπορεί να «χαρίσει» σε οποιοδήποτε πρόσωπο επιθυμεί!
Πάντως, με μια προσεκτική ακρόαση στα δύο κουπλέ αυτού του υπέροχου τραγουδιού είναι φανερό ότι ο στιχουργός μιλά για τη μάνα που στέκεται σαν βράχος στην κάθε συμφορά και κρατά το χέρι του γιου της στα λασπόνερα…
Ήταν η πρώτη φορά μετά το 1977 και το «Στα παλιά τα σκαλοπάτια» που ο Γιάννης Πάριος ηχογράφησε ένα ζεϊμπέκικο, το οποίο συμπεριλήφθηκε στο άλμπουμ «Όταν βραδιάζει» που κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1983. Αμέσως έγινε τεράστια επιτυχία, ακουγόταν παντού (πολλοί το ξέρουν ως σκέτο «Τα λασπόνερα») και μέχρι σήμερα παραμένει μιαν από τις πιο λαμπρές και διαχρονικές στιγμές του στα 45 χρόνια της μεγάλης καριέρας του…
———————
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…