Σ΄ ένα ποίημα του ο Τάσος Λειβαδίτης λέει: “Το τραγούδι μου είναι ένα κούτσουρο χοντρό,
ένα κουρέλι μάλλινο. Τραγουδάω όπως τραγουδάει το ποτάμι…”
Ίσως αυτά τα λόγια, να είναι ο καλύτερος χαρακτηρισμός για τη φωνή της Αφεντούλας Ραζέλη.
Ένα κατακόκκινο κουρέλι μάλλινο που σου χαϊδεύει τ’ αυτιά , σε ντύνει με την αλήθεια του, χωρίς φτιασίδια και γυαλάδα.
Ένα κουρέλι μάλλινο με πολύχρωμα νήματα, λες και βγήκε απ’ τον αργαλειό της τρυφερότητας και της αγάπης.
Είναι γνωστό ότι η αξία μιας φωνής, βρίσκεται στην απλότητα των χρωμάτων της. Αυτή η φωνή, μας έρχεται τώρα μ’ ένα νέο τραγούδι.
“Άκου ζωή, μη με κρατάς για το λίγο…“
Ελπίζουμε να το αγαπήσετε μιας και η αγάπη, χωρίς το “πολύ”, είναι σαν να μην υπάρχει…
Μουσική: Γιάννης Σαββίδης Zinelli
Στίχοι: Βαγγέλης Βελόνιας
Ενορχήστρωση, πιάνο, κιθάρες ακουστικές: Zinelli
Ακορντεόν: Αχιλλέας Παναγούλης
Τσέλλο: Δέσποινα Σπανού
Mix & Master: Λάκης Χαλκιόπουλος
Λίμνες καράβια κύματα
να ‘ταν οι νύχτες να χαθώ
λόγια πυροτεχνήματα
σκόρπιες αγάπες να μη χρεωθώ
Άκου ζωή σου το ‘χω πει
μη με κρατάς για το λίγο
στείλε φωτιά μιαν αστραπή
την αγκαλιά μου ανοίγω
Δρόμοι φεγγάρια πέλαγα
να ‘ταν μια πίστα για χορό
να χόρευα να γέλαγα
στα όνειρα μου να ζήσω δεν μπορώ