“Αφιερωμένο εξαιρετικά”: Η Μαρινέλλα στη μεγάλη οθόνη

                                                                                                                                     Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης

    “Η σημασία αυτής της στήλης του musiccorner είναι ακριβώς ότι λέει ο τίτλος της: “Αφιερωμένη εξαιρετικά” σε ανθρώπους που προσέφεραν στο ελληνικό τραγούδι, αλλά μένοντας ηθελημένα στην “οπισθοφυλακή” και χωρίς ποτέ να ζητήσουν κάτι περισσότερο από το να κάνουν αυτό που αγαπούσαν.

Η δουλειά τους περιορίστηκε στην πίστα, στο στούντιο, στη γραφή μουσικής και στίχου και πουθενά αλλού. Άλλοι έκαναν μεγάλη επιτυχία, άλλοι μικρότερη. Άλλοι συνεχίζουν την πορεία τους και παλεύουν, άλλοι έχουν αποχωρήσει. Άλλοι έχουν φύγει από τη ζωή.

Όμως, όλοι τους ανεξαιρέτως έβαλαν το δικό τους λιθαράκι στην ελληνική μουσική σκηνή και δικαιούνται αυτό που τους προσφέρουμε: Μια γωνιά “αφιερωμένη εξαιρετικά”…!

———————————————————–

Το όνομα της Μαρινέλλας τα πρώτα δέκα χρόνια της πορείας της στο ελληνικό τραγούδι, ήταν άκρως συνυφασμένο μ’ εκείνο του Στέλιου Καζαντζίδη. Η πολύχρονη σχέση, ο γάμος, οι εμφανίσεις τους σε Ελλάδα κι εξωτερικό και βεβαίως οι εκατοντάδες τραγουδιών που ηχογράφησαν οι δυο τους, δημιούργησαν ένα από τα πιο γνωστά κι αγαπημένα «δίδυμα» στην καλλιτεχνική ιστορία της χώρας μας.

Όμως, ο χωρισμός τους από κλίνης, πίστας και δισκογραφίας, υποχρέωσε την ερμηνεύτρια από τη Θεσσαλονίκη να ξεκινήσει σχεδόν από το μηδέν. Προσπάθησε να επιβληθεί μόνη της πια στο πάλκο και στο βινύλιο και πολύ σύντομα τα κατάφερε, αποτινάσσοντας από πάνω της τη στάμπα της «παρτενέρ του Καζαντζίδη».

Γρήγορα λοιπόν, έγινε περιζήτητη και στις κινηματογραφικές ταινίες της εποχής. Οι εμφανίσεις της στη μεγάλη οθόνη ως αυθύπαρκτη καλλιτεχνική προσωπικότητα, διήρκεσαν από το 1968 ως το 1970. Ωστόσο, αυτές συνδυάστηκαν από πασίγνωστα, διαχρονικά κι αγαπημένα τραγούδια, τα οποία έπαιξαν αποφασιστικό ρόλο στη δημιουργία του μύθου της «μεγάλης κυρίας» που όλοι ξέρουμε και αγαπάμε.

Η Μαρινέλλα στο σινεμά λοιπόν, είναι το αντικείμενο της σημερινής στήλης. Σημειωτέον ότι πριν ξεκινήσει σόλο καριέρα, εμφανίστηκε πολλές φορές στο πανί, αλλά πάντα στο πλευρό του Στέλιου Καζαντζίδη. Εμείς δε θ’ ασχοληθούμε μ’ αυτό το κομμάτι, αφού άλλωστε στο παρελθόν έχουμε παρουσιάσει αναλυτικά τις εμφανίσεις του αξέχαστου λαϊκού ερμηνευτή στη μεγάλη οθόνη…

Από «Δήμαρχος» … «Χαρτορίχτρα»

Το 1960, το ζευγάρι Καζαντζίδης-Μαρινέλλα ήταν το πιο δημοφιλές ανά το πανελλήνιο, αλλά και όπου ανά τον πλανήτη υπήρχαν συμπατριώτες μας. Ποιος κινηματογραφικός παραγωγός λοιπόν δε θα το ήθελε για μια ταινία του;

Εκείνη τη χρονιά, ο Ροβήρος Μανθούλης σκηνοθέτησε το φιλμ «Η κυρία δήμαρχος» με πρωταγωνιστές τη Γεωργία Βασιλειάδου και τον Βασίλη Αυλωνίτη. Μια κωμωδία με αφορμή τη δυναμική είσοδο της γυναίκας στο χώρο της πολιτικής και το ξεκίνημα της χειραφέτησής της. Ήταν η πρώτη φορά που το θρυλικό ντουέτο εμφανίστηκε στο πανί, ερμηνεύοντας τις μεγάλες επιτυχίες του «Ζιγκουάλα» και «Για μας ποτέ μη ξημερώσει».

Όμως, μέσα από την εν λόγω ταινία, είχαμε τη δυνατότητα ν’ ακούσουμε τη Μαρινέλλα να τραγουδά για πρώτη φορά μόνη της. Ερμηνεύει λοιπόν το «Αλλάξανε τα πράγματα» του Αργύρη Κουνάδη, το οποίο μιλά ακριβώς για την «απελευθέρωση» της γυναίκας σε όλους τους τομείς. Αυτό το τραγούδι δεν κυκλοφόρησε ποτέ σε δίσκο και φυσικά η φωνή της ερμηνεύτριας δεν έχει απολύτως καμιά σχέση μ’ αυτή που ξέρουμε…

Θα περάσουν οκτώ χρόνια μέχρι να την ξαναδούμε και να την ξανακούσουμε σόλο στη μεγάλη οθόνη. Είναι πια 1968, η Μαρινέλλα μόλις έχει ξεκινήσει τα πρώτα δειλά βήματα καθιέρωσής της στο χώρο και τη βλέπουμε στο φιλμ «Η χαρτορίχτρα» του Κώστα Καραγιάννη να τραγουδά το «Δωσ’ μου αγάπη» των Γιώργου Κατσαρού-Πυθαγόρα. Πρόκειται για ένα τραγούδι από το πρώτο δισκάκι 45 στροφών που κυκλοφόρησε στην τότε PHILIPS, με την οποία είχε υπογράψει συμβόλαιο συνεργασίας. Στην ταινία πρωταγωνιστούσαν ο Σταύρος Παράβας και ο Θύμιος Καρακατσάνης…

«Σταλιά-σταλιά» και η «Πέτρα»-σταθμός

Την ίδια χρονιά, η Μαρινέλλα ηχογραφεί την πρώτη μεγάλη επιτυχία της «νέας» καριέρας της, το «Σταλιά-σταλιά» του Γιώργου Ζαμπέτα και του Διονύση Τζεφρώνη. Το τραγούδι γίνεται γρήγορα γνωστό και η ερμηνεύτρια εμφανίζεται να το τραγουδά στο φιλμ «Ο πιο καλός ο μαθητής» του Κώστα Ανδρίτσου, με τους Ντίνο Ηλιόπουλο και Ξένια Καλογεροπούλου…

Όμως, ίσως η πιο καθοριστική στιγμή για την οριστική καθιέρωσή της στο χώρο, θα έλθει πάλι το 1968 μέσα από τις «Γοργόνες» και τους «Μάγκες» του Γιάννη Δαλιανίδη. Ένα «κλασικό» μιούζικαλ του δημιουργού, τη μουσική και τα τραγούδια του οποίου υπογράφει -σχεδόν όπως πάντα- ο Μίμης Πλέσσας. Ως τραγουδίστρια επιλέγεται η Μαρινέλλα, όμως το κομμάτι που αρχικώς της έγραψε ο συνθέτης απορρίφθηκε.

Έτσι, πάνω σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου «σκάρωσε» το «Άνοιξε πέτρα», το οποίο η ερμηνεύτρια εμφανιζόταν να τραγουδά μαυροφορεμένη, στη θρυλική πια σκηνή του «χωρισμού» της Νόρας Βαλσάμη από τον Βαγγέλη Σειληνό. Το τραγούδι έκανε «μπαμ» σε χρόνο μηδέν, αλλά σχετικώς άργησε να ηχογραφηθεί και να κυκλοφορήσει σε 45άρι (στη δισκογραφία πέρασε για πρώτη φορά με την Πετρή Σαλπέα). Όταν όμως συνέβη αυτό, έγινε ανάρπαστο. Φυσικά, η ερμηνεία της Μαρινέλλας είναι υπεράνω σχολίων…

Οι τελευταίες εμφανίσεις

Και πάμε στο 1969, όπου πλέον η ερμηνεύτρια έχει γίνει πασίγνωστη και δημοφιλής. Έρχεται λοιπόν η στιγμή να τραγουδήσει Σταύρο Ξαρχάκο για πρώτη φορά στην καριέρα της, με αφορμή το δραματικό μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη «Γυμνοί στο δρόμο», βασισμένο στη «Γειτονιά των αγγέλων» του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Πρωταγωνιστούσαν ο Νίκος Κούρκουλος και η Ζωή Λάσκαρη.

Η Μαρινέλλα λοιπόν, ακούγεται στα «Δυο αδέλφια» και «Αστέρι στο παράθυρο», τα οποία όμως δεν έμελλε να κυκλοφορήσουνε ποτέ στη δισκογραφία με τη φωνή της. Ο συνθέτης είχε συμβόλαιο αποκλειστικής συνεργασίας με την πανίσχυρη Columbia του Τάκη Λαμπρόπουλου. Έτσι, τα ηχογράφησε με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση και τη Βίκυ Μοσχολιού αντιστοίχως, στο άλμπουμ «Κόσμε αγάπη μου» που εκδόθηκε την ίδια χρονιά…

Πάντα στο 1969, η ερμηνεύτρια εμφανίζεται στο φιλμ «Ο μπλοφατζής» του Βασίλη Γεωργιάδη, το οποίο χάρισε το βραβείο πρώτου ανδρικού ρόλου στο Λάμπρο Κωνσταντάρα, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης. Η Μαρινέλλα τραγουδά το πασίγνωστο «Ποιος ειν’ αυτός» των Ζαμπέτα-Πυθαγόρα.

Τον ίδιο χρόνο, ο Δαλιανίδης γυρίζει την «Παριζιάνα» με τη Ρένα Βλαχοπούλου σε μουσική Μίμη Πλέσσα. Η «μεγάλη κυρία» έχει ιδιαίτερα έντονη παρουσία, καθώς ερμηνεύει δύο πασίγνωστα τραγούδια του συνθέτη σε στίχους Άκου Δασκαλόπουλου: «Ζωγραφισμένα στο χαρτί», «Δωσ’ μου τ’ αθάνατο νερό».

Προς το τέλος της χρονιάς, εμφανίζεται να τραγουδά άλλη μια μεγάλη και διαχρονική επιτυχία της, στο φιλμ του Κώστα Καραγιάννη «Ησαΐα μη χορεύεις» του Κώστα Καραγιάννη, με πρωταγωνιστή το Λάμπρο Κωνσταντάρα. Είναι το «Πάλι θα κλάψω» του Νάκη Πετρίδη, σε στίχους Σέβης Τηλιακού.

Ο κύκλος των συμμετοχών της Μαρινέλλας στη μεγάλη οθόνη θα κλείσει το 1970, πάλι σε ταινία του Καραγιάννη με τον Κωνσταντάρα. Ο λόγος για το «Κρίμα το μπόι σου», όπου τη βλέπουμε και την ακούμε στην ομότιτλη πασίγνωστη επιτυχία της, στην πρώτη συνεργασία της με τον Γιώργο Χατζηνάσιο…

Να σημειώσουμε εδώ ότι η σπουδαία ερμηνεύτρια άφησε το μουσικό σημάδι της και στην τηλεόραση, καθώς ερμήνευσε μια σειρά τραγουδιών για δύο σπουδαίες σειρές του Κώστα Κουτσομύτη. Έτσι λοιπόν, τραγούδησε Βασίλη Δημητρίου στην «Πρόβα νυφικού» το 1995 και Σταμάτη Κραουνάκη το 2000 στο «Κι ύστερα ήρθαν οι μέλισσες»…

—————–

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…