aspromavra_egxrwma_logo_500

Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης 

Τηλεοπτικές στιγμές που μας έκαναν να γελάσουμε, να κλάψουμε, να μελαγχολήσουμε, να ταυτιστούμε με τους ήρωες και να πάσχουμε μαζί τους. Πόσα συναισθήματα δε γέννησαν σε όλους μας αξέχαστα σίριαλ της μικρής οθόνης. «Ασπρόμαυρα κι έγχρωμα», άφησαν το σημάδι τους στο μυαλό και στην καρδιά μας και τα θυμόμαστε με νοσταλγία μέσα σ’ αυτό το άθλιο τηλεοπτικό τοπίο του σήμερα…

Αυτή η στήλη λοιπόν, από φέτος κάθε εβδομάδα, θα σας παρουσιάζει εναλλάξ μία σειρά και μία εκπομπή που έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στην ασπρόμαυρη ή στην έγχρωμη τηλεόραση στα πρώτα 20 χρόνια πορείας της. Φιλοδοξία της, να σας θυμίσει μοναδικές κι ανεπανάληπτες στιγμές που δε θα σβήσουν ποτέ ο χρόνος και η μνήμη!

———————————————–

Οι πρώτοι «σταρ» στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης δεν ήταν γηγενείς, αλλά αλλοδαποί. Κι αυτό, διότι όταν «γεννήθηκε» στη χώρα μας η μικρή οθόνη, ήταν αδύνατη η παραγωγή και μετάδοση εγχώριων τηλεοπτικών σειρών. Επομένως, οι τηλεθεατές της εποχής περιορίζονταν στο να παρακολουθούν τους ήρωες των ξένων σίριαλ, τα οποία βεβαίως είχαν γίνει καθεστώς στην Ευρώπη και κυρίως στην Αμερική.

Όλα αυτά, μέχρι την άνοιξη του 1970. Τότε και συγκεκριμένα στις 24 Μαρτίου εκείνης της χρονιάς, στην ΥΕΝΕΔ ξεκίνησε «δοκιμαστικά» η μετάδοση ενός χιουμοριστικού δεκαπεντάλεπτου σκετς, με τίτλο «Το ευθυμογράφημά μας» και πρωταγωνιστές διάφορους εκλεκτούς ηθοποιούς όπως ο Γιάννης Γκιωνάκης, ο Τάκης Μηλιάδης κ.α.

Αργότερα, στην εν λόγω «σειρά» εντάχθηκε «Ο κύριος συνήγορος» δια χειρός Κώστα Πρετεντέρη, τίτλος ο οποίος καθιερώθηκε σχεδόν αμέσως και ο αείμνηστος Γιάννης Μιχαλόπουλος που τον υποδυόταν, έγινε ο πρώτος Έλληνας «σταρ» της μικρής οθόνης. Παράλληλα, ήταν και ο σκηνοθέτης του προγράμματος, με το Μεγακλή Βιντιάδη στην τηλεσκηνοθεσία.

Το «κλου» της υπόθεσης, είναι ότι τουλάχιστον τον πρώτο καιρό, η σειρά μεταδιδόταν …απευθείας, καθώς ακόμα δεν υπήρχε η δυνατότητα εγγραφής μέσω βίντεο! Έτσι, ο πρωταγωνιστής θα έπρεπε να είναι άριστα διαβασμένος και προετοιμασμένος, καθώς δεν υπήρχε έστω και το παραμικρό περιθώριο λάθους…

Η επιτυχία του «Συνηγόρου» ήταν πολύ μεγάλη κι αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι ενώ αρχικώς το «κλισέ» (όπως αναφερόταν στον Τύπο της εποχής) μεταδιδόταν μόνο κάθε Σάββατο, στη συνέχεια έβγαινε στον αέρα δύο φορές την εβδομάδα, κάθε Τρίτη και Παρασκευή.

Συνολικά, μεταδόθηκαν περίπου 256 δεκαπεντάλεπτα επεισόδια, το τελευταίο εκ των οποίων στις 8 Οκτωβρίου 1972. Σύμφωνα με δημοσιεύματα εκείνης της περιόδου, ο ίδιος ο Μιχαλόπουλος ήταν εκείνος που ζήτησε να σταματήσει η σειρά, καθώς δεν ήθελε να τυποποιηθεί στον εν λόγω ρόλο. Πάντως, εκτός από το «Συνήγορο», έμεινε στην τηλεοπτική ιστορία υποδυόμενος το ρόλο του προέδρου του δικαστηρίου στο «Ορκιστείτε παρακαλώ», δέκα χρόνια αργότερα…

Φυσικά, είναι περιττό ν’ αναφέρουμε ότι δεν υπάρχει ούτε δευτερόλεπτο απ’ όλα αυτά στο αρχείο της ΕΡΤ. Είναι αστείο και μόνο που το γράφουμε…

o_kyrios_synigoros_001

Η υπόθεση

Κεντρικός ήρωας της σειράς, ήταν ο Δημοσθένης Παρλάτος (Γιάννης Μιχαλόπουλος), ο οποίος είχε μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του και πίστευε ότι ήταν ένας «μεγαλοδικηγόρος», αν και οι υποθέσεις που αναλάμβανε, ήταν πάντα ασήμαντες, συνηθισμένες και τις περισσότερες φορές αστείες.

Όμως, εκείνος τις μεγαλοποιούσε στο μυαλό του και της ανήγαγε σε ιστορίες υψίστης σημασίας. Έτσι, συνήθιζε να βγάζει βαρυσήμαντους «φιλιππικούς» και ν’ αγορεύει σε «αόρατα» δικαστήρια, πιστεύοντας ότι τα λόγια του είχαν μεγάλη βαρύτητα και το φανταστικό ακροατήριο κρεμόταν από τα χείλη του. Πολλές φορές δε, ακόμα και οι πελάτες που έρχονταν στο γραφείο του, τρόμαζαν όταν τον άκουγαν κι έφευγαν τρέχοντας, περνώντας τον για τρελό…

Όλα αυτά, μέχρι που στο τέλος αντιλαμβανόταν ότι και πάλι έχασε την ευκαιρία ν’ ανέλθει στα υψηλότερα δικηγορικά κλιμάκια κι απογοητευόταν. Τότε, ήταν πάντα εκεί για να τον παρηγορήσει η γραμματέας του Ισμήνη (Ελένη Μαυρομάτη), με την οποία μπορεί συχνά να διαφωνούσε και να καυγάδιζε, ωστόσο εκείνη μάζευε τα «απόνερα» των αποτυχιών του.

o_kyrios_synigoros_004

Ουσιαστικά, ο μοναδικός μόνιμος πελάτης του Παρλάτου, ήταν ο γηραιός Στρυφομπούμπουλας (Φιλήμων Μεθυμάκης), ο οποίος επιπλέον είχε και βαρηκοΐα και η συνεννόηση μαζί του ήταν αν όχι αδύνατη, πολύ δύσκολη. Επρόκειτο για ένα σπαρταριστό και χαρακτηριστικό τύπο.

Επίσης, στο γραφείο έρχονταν συχνά διάφοροι τύποι όπως ο κύριος Λιγουλάκης (Γιάννης Μαλούχος), ο «βαρύς κι ασήκωτος» μάγκας Ντανάκουλης (Μάκης Δεμίρης) κ.α.

Σχόλιο

Για ακόμα μια φορά, είμαστε αναγκασμένοι να στηριχτούμε σε υποθέσεις, καθώς οι «φωστήρες» των δύο τηλεοπτικών σταθμών της εποχής διέγραψαν όλα τα επεισόδια, σχεδόν μετά το τέλος της μετάδοσής τους.

Βασισμένοι λοιπόν στα δημοσιεύματα του περιοδικού Τύπου της εποχής, εύκολα καταλαβαίνουμε ότι ο Γιάννης Μιχαλόπουλος έγινε «διάσημος» από τη μια στιγμή στην άλλη και δημιούργησε την πρώτη μεγάλη επιτυχία της καριέρας του. Βεβαίως, ως τότε είχε συμμετάσχει σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες, όμως δεν ήταν ιδιαίτερα γνωστός κι αγαπητός στο ευρύ κοινό.

Ενδεικτικό της αναγνωρισιμότητας που έδινε και της παντοδυναμίας που διέθετε τότε η τηλεόραση, είναι το γεγονός ότι ο αξέχαστος ηθοποιός βρήκε το …μπελά του με το ρόλο του συνηγόρου, καθώς σχεδόν καθημερινά τον σταματούσαν στο δρόμο διάφοροι και του ζητούσαν ν’ αναλάβει τις νομικές υποθέσεις τους! Ήταν η εποχή της πλήρους ταύτισης του ηθοποιού με το χαρακτήρα που υποδυόταν στη μικρή οθόνη.

Γενικότερα, ο Δημοσθένης Παρλάτος ήταν κατά κάποιο τρόπο ένας σύγχρονος Δον Κιχώτης, καθώς κυνηγούσε και ονειρευόταν πάντα τη «μεγάλη υπόθεση που θα συγκλόνιζε το πανελλήνιο», χωρίς όμως ουδέποτε να καταφέρει ν’ αναλάβει κάποια τέτοιου είδους.

Έτσι, αναγκαζόταν να δίνει μέγιστη σημασία ακόμα και στις πιο ασήμαντες που του ανέθεταν οι λιγοστοί πελάτες του, πραγματοποιώντας έτσι μέσα στο μυαλό του το όνειρο που είχε από τη στιγμή που έγινε δικηγόρος. Φυσικά, στο τέλος απογοητευόταν, αλλά δεν το έβαζε κάτω…

Επίσης, στη σειρά κατά καιρούς εμφανίστηκαν και οι Σωτήρης Μουστάκας, Μαίρη Χαλκιά, Νέλλη Γκίνη, Μιράντα Μόραλη (συνάδελφος του Παρλάτου) κ.α.

* Οι φωτογραφίες προέρχονται από τεύχη του περιοδικού “Ραδιοτηλεόραση” και “Ρομάντσο”, που υπάρχουν στο αρχείο του συντάκτη της στήλης.

———–

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…

1 ΣΧΟΛΙΟ

  1. Την σειρά την παρακολουθούσα και ήταν πράγματι εξαιρετική.Θέλω να σημειώσω εδώ οτι ο Γιάννης Μιχαλόπουλος επιλέχθηκε για το ρόλο,λόγω της ικανότητας που είχε να αποστηθίζει εύκολα και γρήγορα μεγάλα κείμενα.Η σειρά ξαναγυρίστηκε αργότερα ,επι ιδιωτικής τηλεόρασης με πρωταγωνιστή τον Βασίλη Τσιβιλίκα,χωρίς την επιτυχία της αρχικής.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here