Μετά τη θερμή υποδοχή που γνώρισε το τραγούδι (αλλά και το video clip) της Χριστίνας Γκόλια, “Ordinary Girl”, η αγαπημένη καλλιτέχνιδα επιστρέφει με το νέο, ξεχωριστό single της που φέρει τον τίτλο «40».
Παντρεύοντας το κινηματογραφικό στοιχείο με τη σύγχρονη ελληνική και ξένη μουσική σκηνή, η Χριστίνα Γκόλια έχει ήδη θεμελιώσει την παρουσία της στα εγχώρια μουσικά δρώμενα και έχει αποκτήσει κοινό που την ακολουθεί πιστά στις live εμφανίσεις της.
Σήμερα μας παρουσιάζει ένα τραγούδι με ιδιαίτερη αισθητική!
Το «40» είναι ένα θεατρικό tango σε μουσική του Ανδρέα Λάμπρου, το οποίο μέσα από τους καυστικούς στίχους της Ρεβέκκας Ρούσση περιγράφει την ιστορία μιας καταπιεσμένης γυναίκας και ξυπνάει αναμνήσεις στη μέση ελληνική οικογένεια με ρεαλιστικό αλλά και ταυτόχρονα τρυφερό τρόπο.
Η ερμηνεία της Χριστίνας Γκόλια με τη νοσταλγική χροιά της φωνής της συμπληρώνει άριστα αυτό το ξεχωριστό τραγούδι, που είναι αφιερωμένο στις γυναίκες, αλλά και όχι μόνο.
Ο Αντρέας Λάμπρου και η Ρεβέκκα Ρούσση έχουν γράψει μαζί επιτυχίες για γνωστούς ερμηνευτές όπως ο Γιώργος Νταλάρας, η Άλκηστις Πρωτοψάλτη κ.α.
Η παραγωγή έγινε στα Ivory Studios στο Λονδίνο, σε μίξη, mastering και ενορχήστρωση του Dom Sigalas. Στις κιθάρες βρίσκουμε τους Dom Sigalas και Ken Paice, στο μπασο τον Dom Sigalas και στα ντραμς τον Chris Lewis.
Κυκλοφορεί από τη Final Touch (distributed by Cobalt)
Λίγα λόγια για τη Χριστίνα Γκόλια
Η Χριστίνα Γκόλια γεννήθηκε στην Ελασσόνα Θεσσαλίας. Αποφοίτησε από τη δραματική σχολή Βεάκη, ενώ παράλληλα σπούδασε φωνητική και τραγούδι. Η πορεία της σηματοδοτείται με σημαντικές συμμετοχές της στο θέατρο, τηλεόραση και κινηματογράφο, ωστόσο το τραγούδι είναι το μέσο έκφρασης που την κέρδισε. Νιώθει πως μέσα απ’ το τραγούδι «ταξιδεύει» και μας παίρνει συνεπιβάτες σε όλες αυτές τις ποικίλες διαδρομές, από τις λυρικές γειτονιές του “Amado Mio”, στη ρετρό διάθεση της Nancy Sinatra, της Rita Hayworth μα και της Σοφίας Βέμπο, έως και την σύγχρονη αγγλική γειτονιά της Imany. Μέσα απ’ το τραγούδι νιώθει πως μαγικά ξυπνάει τον ελληνικό καημό με τις «Νεράιδες» και τα «Αερικά» του Σωκράτη Μάλαμα, αλλά και ανεβάζει θερμοκρασίες με την ροκ ένταση των Μπλε. Απ’ το μουσικό αυτό οδοιπορικό της, δεν λείπει το εγχώριο έντεχνο στοιχείο, αγκαλιά με βαλκανικές επιρροές, σε μια συνεύρεση που ενώνει το παλιό με το καινούργιο, την τρυφερότητα με τη σκληρότητα, τον νικητήριο έρωτα με τη μάχη του. Η συνεργασία της με τη Final Touch επιφυλάσσει πολλές μελλοντικές εκπλήξεις.