Η Δανάη Παπουτσή γράφει στο Music Corner … “Αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ;”

…THIS WORLD…

Αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ;
Εκκρεμεί…

Κόσμος γωνία…

Τρίτη 28. Ναι. Τετάρτη 29. Ναι. Ιούνιος… Αθήνα. Κέντρο… Κόσμος πάνω σε κόσμο. Η μυρωδιά που έρχεται προς το μέρος μου. Δε μ’ αρέσει. Αλλά θα μείνω. Θα μείνεις. Θα μείνουμε. Νύχτωσε. Τα πρωινά μας πρόσωπα έχουν πάρει κάτι από νύχτα, άγρια νύχτα. Δεν έχω αέρα. Κι όμως φυσάει. Η ανάσα λιγοστεύει. Η ανάσα χάθηκε. Μη φύγεις. Περίμενε. Να ρίξω νερό στο πρόσωπό μου.
Καραγεώργη Σερβίας. Στο καφέ. Ποιο καφέ, δε θυμάμαι. Έτρεχα, έτρεχες, τρέχαμε. Όλοι έτρεχαν. Στοπ. Ο νεαρός στην τουαλέτα τρομάζει με τον τρόμο μου και φεύγει. Για να μ’ αφήσει να πλυθώ. Μόνη… Να γυρίσω σπίτι. Να ξυπνήσω στο σπίτι;

Ξυπνάω. Ένα τραπεζάκι δίπλα στο κρεβάτι. Είναι μέρες εκεί. Εδώ και 5 μέρες. Και το υλικό που φιλοξενεί το φιλοξενώ κι εγώ μέσα μου… Symbicort, S1ngulair 10mg, Klaricid 500mg, Ultra Levure, αναβράζον Depon, θερμόμετρο, εφημερίδες, εφημερίδες, εφημερίδες…

Η φωνή της πνευμονολόγου έρχεται συχνά στον ύπνο μου. Πάρε βαθιές ανάσες, μου ψιθυρίζει….

Σε βλέπεις κάπου;

Αν ναι, τρέξε…

THIS WORLD IS NOT MY HOME

Προς το παρόν

μπορείς να κάνεις κούνια

και να επιθυμείς

*** (Σαν την Οφηλία στο 1:32’)