Φωτορεπορτάζ: Ματίνα Φουντούλη
Και αφού οι Παρασκευές είναι η κατάλληλη μέρα για ένα πάρτι, αυτή τη μέρα διάλεξε και η Μιρέλα Πάχου για να καλέσει τους φίλους της, τους “Υπερήρωες”, να χορέψουν και να τραγουδήσουν μαζί της, στον Σταυρό του Νότου plus.
Τραγούδια δικά της αγαπημένα εναλλάσσονταν με τραγούδια άλλων αγαπημένων της και αγαπημένων μας, και ακόμα και το μικρόφωνο πηγαινοερχόταν ανάμεσα στη Μιρέλα και τους μουσικούς της με τα πολύπλευρα ταλέντα –Δημήτρη Μουτάφη στο ηλεκτρικό μπάσο, Δημήτρη Σινογιάννη στην ηλεκτρική κιθάρα, εξαιρετικοί και οι δύο και στην ερμηνεία.
Από τον Λουκιανό, την Αρλέτα, τον Μπονάτσο και τον Λάκη Παπαδόπουλο μέχρι τον Φοίβο, τον Κωστή, τη Ρένα Μόρφη με μόνα βασικά συστατικά το ακορντεόν της, το χαμόγελο της -δεν το χάνει ποτέ, δεν ξέρω πώς γίνεται αυτό, προσέξτε τη και στις φωτογραφίες- η Μιρέλα καταφέρνει και σε παίρνει από το χέρι, σε κάνει να ξεχάσεις όλες τις κακές στιγμές της ημέρας, της εβδομάδας που πέρασε, και να χορεύεις μέχρι και καλαματιανό (ναι, αλήθεια λέω, δεν είναι απλώς ένα μεταφορικό παράδειγμα για το κείμενο) μέσα στον Σταυρό του Νότου. Έτσι, χωρίς να το καταλάβεις καλά καλά ούτε εσύ ο ίδιος. Εντάξει, βοήθησε και λίγο η χορευτική ομάδα Dare to Dance που είναι μαζί της, βοήθησε λίγο και ο… chef της βραδιάς Βασίλης Γιακουμάρος που έδωσε έναν τόνο stand up comedy, αλλά σκηνοθέτις της βραδιάς ήταν η ίδια που έδινε τον τόνο. Μι-Ρε-Λα!
Και φυσικά, οι “Υπερήρωες”, οι φίλοι της που λέγαμε στην αρχή. Κάθε φορά και άλλοι. Αυτήν την Παρασκευή ήταν ο Μύρωνας Στρατής και ο Νίκος Ζιώγαλας. Ο Μύρωνας ανέβηκε στη σκηνή και με την ενέργεια και τα γκάζια των τραγουδιών του μάς μετέφερε μέχρι και στην καλοκαιρινή Κίμωλο για ένα ηλιοβασίλεμα στα Πράσσα με τη “Μικρή του αγάπη”, ενώ την έβλεπες, την παρατηρούσες να συμβαίνει επί σκηνής αυτήν την ωραία χημεία που είχαν οι δυο τους, κι ας ήταν για 3 μόνο τραγούδια -για αρχή.
Ο Νίκος Ζιώγαλας, ο αγαπημένος Νίκος Ζιώγαλας που είναι μια από τις μουσικές σου σταθερές, και ας μην τον ακούς συχνά, ξέρεις ότι είναι πάντα εκεί. Πιο παραδοσιακός, με το γνωστό χιούμορ ατάκας που λέει πάντα την κατάλληλη στιγμή, με τις ιστορίες του επί σκηνής, αλλά και με τις μουσικές αναμνήσεις που σου ‘φερε από μουσικές σκηνές που τον είχες δει στο παρελθόν και δεν υπάρχουν πια. Και εδώ με τη Μιρέλα, αλλά και με το Μύρωνα, με τη νέα γενιά μουσικών, που της δίνει πάντα χώρο απλόχερα, τον απολαμβάνεις στον “Σταρ”, στη “Μπόρα”, στη “Βασιλική” και θυμάσαι γιατί θες, γιατί πρέπει, να τον βλέπεις συχνότερα.
Φυσικά δε θα μπορούσε μέσα στο πρόγραμμά της να μη χωρέσει και έναν άλλο σημαντικό Υπερήρωα της ζωής της, έναν συνεργάτη της εκτός των άλλων, που πλέον έγινε “μια απώλεια που ξέρει ότι δε θα ξεπεράσει ποτέ“. Ίσως για αυτό και η ερμηνεία Των Ματιών της Λογικής, στη συνέχεια να αποτυπώθηκε ως μια ξεχωριστή ερμηνεία όσων ήταν την Παρασκευή στον Σταυρό, αλλά και η συνέχεια με το “Δυο και κάτι”, ένα τραγούδι της Μιρέλας στους στίχους, σε μουσική του Λαυρέντη, να ήταν από τις ωραίες στιγμές της βραδιάς.
Και ενώ στο πρώτο μέρος του live έχουμε ένα πρόγραμμα 100% pop, συγκεκριμένα αυτό που εγώ έχω ονομάσει “η καλή ποπ της ελληνικής δισκογραφίας” έρχεται ένα δεύτερο μέρος σε πιο παραδοσιακούς ρυθμούς, με κάτι “σου μιλώ και κοκκινίζεις” κάτι “μήλα μου κόκκινα” κάτι “ας είναι καλά το γινάτι σου” που ανεβάζουν την ίδια τη Μιρέλα ένα σκαλί παραπάνω σε σχέση με αυτά που νόμιζες ότι ξέρεις για αυτή μουσικά και με αυτά που πιθανότατα μπορεί να φέρει μελλοντικά.
Ναι, προσωπικά ήθελα περισσότερες δικές της προσωπικές στιγμές για να γίνει το live λίγο παραπάνω δικό της, από την άλλη επειδή δεν την είχα δει ξανά σε ένα πρόγραμμα με βασική πρωταγωνίστρια την ίδια -θυμάμαι η τελευταία φορά ήταν κάποιο καλοκαίρι στην περιοδεία της με τον Γιάννη Κότσιρα κάπου στην Εύβοια- ίσως χρειαζόταν ένα τέτοιο μεταβατικό πρόγραμμα ώστε να την ακούσουμε στο μέλλον και σε ένα με περισσότερα δικά της τραγούδια, που αξίζει να ακουστούν περισσότερο. Η Δευτέρα, ο Μεσαίωνας, η Αγάπη. Και ναι, ακόμα και το Μαξιλάρι και ο Αλαντίν, γιατί όχι;
Τα πάρτι συνεχίζονται για 2 ακόμα Παρασκευές, μία με τον Γιάννη Χριστοδουλόπουλο και μία με τον “Loco” Μάρκο Κούμαρη. Και έχω μια διαίσθηση ότι δεν θες να τα χάσεις αυτά -είναι άλλωστε ιδανικό κλείσιμο εβδομάδας!
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του MusicCorner.gr…