Άντζελα Δημητρίου: «Η δυσφήμιση είναι η καλύτερη διαφήμιση!»
Η λαίδη είναι αυτή τη στιγμή η πιο hot σταρ στην Ελλάδα. Εκείνη προσπαθεί να κρατάει αποστάσεις απ’ τον πανικό που γίνεται μετά την τεράστια επιτυχία του διαφημιστικού σποτ στο οποίο πρωταγωνιστεί, το απολαμβάνει και μιλάει στο «Down Town» για τη σημασία τού να είσαι χορτασμένος απ’ τη ζωή.
Του Αλέξανδρου Πρίφτη
Το κινητό της ήταν κλειστό για δύο μέρες. Κάπως έπρεπε να αντιμετωπίσει τον χαμό που γινόταν, αμέσως μετά από όλο αυτό -το πρωτόγνωρο, στην ιστορία της διαφήμισης- που ξεκίνησε να συμβαίνει μετά την προβολή του τηλεοπτικού σποτ στο οποίο πρωταγωνιστεί. «Δεν θέλω να βγαίνω παντού και να δίνω συνεντεύξεις. Σ’ εσάς όμως θα μιλήσω, το υποσχέθηκα και στο φίλο μου, τον Μάκη Πουνέντη, που εμπιστεύομαι το αλάθητο ένστικτό του σε σχέση με την προβολή στα media», μας έλεγε συνεχώς. «Έχω το κινητό μου στο αθόρυβο ή το κλείνω και μετά βρίσκω εκατοντάδες κλήσεις. Αυτό γίνεται συνέχεια τις τελευταίες μέρες. Αποφάσισα, όμως, να κάνω λίγα και καλά, και με δημοσιογράφους που τους ξέρω χρόνια. Και για να επιμένει τόσο ο Γιαννάκης ο Χατζηγεωργίου, σημαίνει πως αξίζει να δώσω συνέντευξη στο “Down Town”, γιατί μ’ αγαπάει και θέλει το καλό μου. Την Κύπρο, έτσι κι αλλιώς, την έχω μέσα στην καρδιά μου. Είναι μία σχέση που μετράει τέσσερις δεκαετίες, από τότε σχεδόν που ξεκίνησα να τραγουδάω».
Πώς αντιμετώπισες όλο αυτό τον ντόρο που έγινε, μετά την προβολή του διαφημιστικού;
Καταρχήν, χάρηκα πάρα πολύ. Με το που βγήκε, ξεπέρασε τα 2.000.000 views στο youtube. Αυτό δεν έχει ξαναγίνει ποτέ! Έριξα το youtube! Νιώθω χαρούμενη και ευχαριστώ θερμά τον κύριο Πολύκαρπο της διαφημιστικής, όπως και τα Jumbo. Περίμενα την επιτυχία του διαφημιστικού, ήταν κάτι πολύ ιδιαίτερο αλλά και σωστό, χωρίς να προσβάλλει και να μειώνει κανέναν. Ούτε εμένα μείωσε, ούτε το «Ποια θυσία», το τραγούδι αυτό που με πήγε στην κορυφή. Σκέψου πως αυτό το τραγούδι το έβγαλα το 1984 και μαζί με το «Δώδεκα» της Άννας Βίσση που κυκλοφόρησε επίσης τότε, ακόμη υπάρχουν και τραγουδιούνται από όλο τον κόσμο μέχρι σήμερα.
Πολλοί σε κατέκριναν για το διαφημιστικό. Βγήκε, μάλιστα, το Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας και ανέφερε ότι περνάει λάθος μηνύματα. Τι απαντάς;
Αγάπη μου, η δυσφήμιση είναι η καλύτερη διαφήμιση. Μην το ξεχνάς! Ό,τι και να λένε, δεν με νοιάζει. Σήμερα είχα πάει με την ανιψιά μου στα Jumbo να της ψωνίσω. Μέχρι να πάω στο ταμείο με σταμάτησαν όλοι και μου έλεγαν: «μην τους ακούς, μην τους δίνεις σημασία! Είσαι μία και μοναδική! Να το ξανακάνεις! Σε λατρεύουμε!». Έτσι μου μιλάει ο κόσμος, έτσι με έχει μάθει. Όταν ακούω τέτοια λόγια από τους απλούς ανθρώπους, δεν περιμένεις, μωρό μου, από αυτούς που νομίζουν πως ξέρουν να πετάξουν τις κακίες τους. Εγώ προτιμώ τον απλό λαϊκό κόσμο. Αυτόν που παίρνει τα cd μου από τα περίπτερα, τις εφημερίδες και τα μεγάλα πολυκαταστήματα για να με ακούσει.
Τόσα χρόνια στην κορυφή του λαϊκού τραγουδιού, δεν έχεις συνηθίσει πια να σε πολεμούν;
Ε, ναι, έλεος πια! Ο «πόλεμος» μού έχει γίνει συνήθεια. Πουλάω, αγάπη μου, πουλάω. Γιατί μόνο αυτόν που έχει αξία «πολεμούν». Εκτός, όμως, από μεγάλη καλλιτέχνιδα είμαι και γυναίκα. Και πιο πάνω, άνθρωπος! Αλλά δεν το σκέφτονται. Ακόμα και «φτάνει πια!» να τους πω, όλο και κάτι θα βρουν να μου προσάψουν. Να, ας πούμε, εδώ και δύο χρόνια είμαι μόνη μου. Δεν έχω κανέναν άντρα στο κεφάλι μου. Αν βγω με ένα φίλο μου για φαγητό, αμέσως θα πουν «ο νέος έρωτας της Δημητρίου!». Τα ξέρω πια αυτά, τα βαρέθηκα και δεν τους δίνω σημασία. Θέλω να είμαι καλά στην υγεία μου, να μπορώ να κάνω καινούρια πράγματα και να με αγαπά ο κόσμος. Τίποτε άλλο.
Το «Ποια θυσία» είναι ένας λαϊκός ύμνος και ορόσημο στην καριέρα σου. Δεν σκέφτηκες ότι μπορεί να αντιδρούσαν οι fans σου με τη διασκευή του για τις ανάγκες της διαφήμισης;
Γιατί να αντιδράσουν; Για να μην τα λέμε όπως θέλουμε, το τραγούδι αυτό δεν είναι ερωτικό. Είναι κοινωνικό! Δε γράφτηκε για έναν άντρα που παρατάει μία γυναίκα για να πάει με μία άλλη. Αυτό γράφτηκε για τον γιο μου.
Αυτό δεν το ‘ξερα!
Ναι. Το έγραψε ο Χάρης ο Καλούδης, ο συγχωρεμένος, για το ίδιο μου το παιδί. Είναι κοινωνικό το κομμάτι αυτό. Και ούτε το διακωμώδησα.
Και το «βουρλίζομαι»;
Το «βουρλίζομαι», που λέει το διαφημιστικό, τι σημαίνει; Τρελαίνομαι! Αυτό σημαίνει. Και στα χωριά το λέμε το «βουρλίζομαι!». Σιγά πια…
Σε ενόχλησε που επικρίθηκε από ορισμένους η ατάκα «Χτύπα! Χτύπα σαν άντρας!»;
Αυτό που έκανε ο Πολύκαρπος από τη διαφημιστική, ήταν πολύ έξυπνο. Έτσι τους ιντρίγκαρε όλους και τους κέντρισε πιο πολύ. Καίγονται τώρα! Δεν με ενόχλησε τίποτε από όσα βγήκαν και είπαν. Άλλωστε, πιάστηκαν από κάτι που δεν έχει να κάνει με τη βία. Ενώ σε ταινίες, όπως «Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο», με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, είδες πού πέφτουν τα χαστούκια βροχή. Μέσα στο σχολείο! Αυτό δεν είναι βία; Μόνο για μένα ξέρουν να λένε; Ε, βέβαια, όταν κάνεις επιτυχία τους πονάει. Πονάει που πουλάω κι έχω επιτυχία! Ας είναι καλά όμως…
Σε βλέπω να φουντώνεις τώρα που τα λες, ωστόσο, είσαι ένας άνθρωπος με πολύ χιούμορ. Έτσι δεν είναι;
Και αυτοσαρκάζομαι συνέχεια! Μπες στο Instagram μου να δεις τι κάνω με τα φίλτρα. Πώς παίζω και πώς βγαίνω. Και γι’ αυτά ακόμα βρήκαν να πουν. Εγώ παίζω με τον εαυτό μου!
Την επόμενη μέρα του spot, το κινητό σου χτυπούσε ασταμάτητα;
Άστα, ούτε να το θυμάμαι δεν θέλω! Είχα εκατοντάδες κλήσεις. Το έκλεισα και ησύχασα!
Πώς σκέφτεσαι να αξιοποιήσεις αυτή τη μεγάλη προβολή;
Με μικρές κινήσεις, αθόρυβες. Η επιτυχία θέλει μαεστρία να τη χειριστείς, για να μη σε χειριστεί μετά εκείνη. Έχω 40 χρόνια -και βάλε- καριέρας. Ξέρω από αυτά. Μου έλειψε πολύ η Κύπρος και ο κόσμος της, οπότε λέω να σας έρθω σύντομα.
Έχεις ωραίες αναμνήσεις από το νησί μας;
Πάρα πολύ, καρδιά μου! Υπέροχος τόπος. Ευλογημένος. Έχω κολλητούς φίλους στην Κύπρο, αγαπημένους. Ξέρεις πόσα μηνύματα πήρα τώρα που βγήκε η διαφήμιση; Όλοι οι Κύπριοι με αγαπάνε γιατί με νιώθουν, ξέρουν πως είμαι αυθεντική και πώς είναι φτιαγμένη η ψυχούλα μου. Με την πρώτη ευκαιρία θα είμαι κοντά σας! Το θέλω πολύ!
Είσαι χορτασμένη πια από την καριέρα και όλα όσα έζησες στη ζωή σου ή σου λείπει κάτι;
Έχω ζήσει πολλά! Και ερωτικά και επαγγελματικά. Γνώρισα μεγάλους έρωτες, αγάπες, μίση, πάθη, επιτυχίες, αποθέωση, χρυσούς δίσκους. Έχω παιδιά, εγγόνια. Τα έχω όλα. Παρακαλάω μόνο τον θεό να έχει καλά τη μάνα μου και τον αδελφό μου. Τίποτα άλλο. Όλα τ’ άλλα είναι περαστικά.
Όταν δεν πήγαινε κάτι καλά στην προσωπική σου ζωή, σε επηρέαζε και επαγγελματικά;
Πάρα πολύ! Αλλά μου ‘δινε και μεγαλύτερη δύναμη, για να μπορέσω να σταθώ στα πόδια μου κι έτσι έβαζα πείσμα να σηκωθώ. Έλεγα: «όχι ρε, δεν θα με νικήσετε εσείς, εγώ θα σας νικήσω!». Και νικούσα…
Ποιο είναι το μεγαλύτερο λάθος στη ζωή σου;
Το ότι εμπιστεύτηκα ανθρώπους που δεν άξιζαν. Είμαι αυθόρμητο και καλό παιδί. Οπότε ανοίγω την ψυχή μου παντού, λέω πολύ δικά μου πράγματα και μετά την πατάω γιατί με εκμεταλλεύονται.
Είσαι, όμως, αυθεντική!
Ναι, αλλά δεν το θέλω, ψυχούλα μου. Η καρδιά μου το ξέρει μόνο… Όταν εκμυστηρεύομαι πράγματα δικά μου και μετά πάνε και τα λένε στα κανάλια και τα βλέπω, εγώ πονάω. Δεν είναι σωστό. Με πλήγωσαν πολύ. Κι αυτό είναι λάθος μου. Πρέπει να μαζεύομαι. Αλλά μόνο εγώ θα αποκαταστήσω τα πράγματα. Ετοιμάζω και τη βιογραφία μου αυτή την εποχή.
Γράφεις βιβλίο;
Ναι, βέβαια. Καιρός να πω εγώ η ίδια πώς έγιναν κάποια πράγματα. Και κάποια άλλα που δεν ξέρετε, θα τα πω κι αυτά. Δεν το γράφω η ίδια, τα αφηγούμαι σε ανθρώπους κι εκείνοι τα γράφουν. Αλλά είναι η αλήθεια μου αυτή. Μέσα στο 2017 ή το 2018, το πολύ, θα κυκλοφορήσει. Έχω βρει και τίτλο, αλλά δεν θα στον πω ακόμα. Κοίτα, δεν ξέρεις πως τα φέρνει η ζωή. Σήμερα είμαστε, αύριο δεν είμαστε. Γιατί να το κάνουν κάποιοι άλλοι και όχι εγώ; Κι αν τα παραποιήσουν;
Είσαι έτοιμη να ερωτευτείς ξανά, Άντζελα;
Όχι, όχι, δεν θέλω καθόλου! Μου αρέσει η μοναξιά μου. Το απολαμβάνω που είμαι μόνη μου. Δύο χρόνια τώρα… Πριν από δύο εβδομάδες μετακόμισα σε δικό μου σπίτι και άφησα την Όλγα μόνη της με τον άντρα της. Γιατί να είμαι πια μέσα στα πόδια τους; Πήγα κι εγώ σε δικό μου σπίτι, το οποίο διακοσμώ κάθε μέρα. Μόνη μου το κάνω. Πάω στα μαγαζιά, παίρνω πραγματάκια και ασχολούμαι με αυτό. Είμαι ανεξάρτητη πια! Ξυπνάω ό,τι ώρα θέλω, κοιμάμαι όποτε θέλω, είμαι αυτοδύναμη. Δεν δίνω λογαριασμό σε κανέναν. Έζησα τον εγκλωβισμό και την καταπίεση της σχέσης. Φτάνει! Θέλω την ελευθερία μου! Αισθάνομαι 20 ετών! Λες και περνάω δεύτερη εφηβεία.
Όταν ερωτεύεσαι γίνεσαι ξανά παιδί;
Ακριβώς έτσι! Ισχύει. Αλλά τώρα ήρθε η ώρα να φροντίσω την Αγγελική και όχι την Άντζελα. Την Αγγελική την κούρασα πάρα πολύ. Ήρθε η ώρα να αγαπήσω αυτό το παιδί που έχω μέσα μου…
Πηγή : Περιοδικό Down Town, τεύχος 491
http://like.philenews.com/antzela-dimit ... diafimisi/
