Δημοσιεύτηκε: Τρί Μάιος 05, 2009 11:56 am
μακαρι...και μετα να φυγει..κ να μην ξαναπατησει σε πλατο~!
+1000just feel έγραψε:μακαρι...και μετα να φυγει..κ να μην ξαναπατησει σε πλατο~!
Σελίδα 3 από 3
Δημοσιεύτηκε: Τρί Μάιος 05, 2009 12:00 pm
Δημοσιεύτηκε: Τρί Μάιος 05, 2009 12:11 pm
makari..alla h kovw kalesmenh se kammia drouza na dihghte thn peripeteia ths...
Δημοσιεύτηκε: Τρί Μάιος 05, 2009 3:20 pm
+1Sugar έγραψε:makari..alla h kovw kalesmenh se kammia drouza na dihghte thn peripeteia ths...
Δημοσιεύτηκε: Τρί Μάιος 05, 2009 3:22 pm
+2!billakos24 έγραψε:+1Sugar έγραψε:makari..alla h kovw kalesmenh se kammia drouza na dihghte thn peripeteia ths...
Δημοσιεύτηκε: Τρί Μάιος 05, 2009 4:02 pm
aaa...teleia!
Δημοσιεύτηκε: Πέμ Μάιος 28, 2009 10:03 am
Έφη Θώδη
«Με περιγέλασαν, με χλεύασαν, με ταπείνωσαν»
Ένα μήνα μετά το εφιαλτικό εκείνο πρωινό που η Έφη Θώδη μεταφέρθηκε εσπευσμένα σε κατάσταση υστερίας στο Σισμανόγλειο νοσοκομείο, δίνει την πρώτη και τελευταία συνέντευξή της για τους λόγους που την οδήγησαν στο ψυχιατρείο.
Οι κουρτίνες στο δωμάτιο του τρίτου ορόφου στο Σισμανόγλειο νοσοκομείο παραμένουν κλειστές ακόμη και την ημέρα. Το δωμάτιο που φιλοξενεί εδώ και ένα μήνα την Έφη Θώδη είναι το προσωπικό ερημητήριο της τραγουδίστριας που αντίκρισε κυριολεκτικά τα σκοτάδια και την άβυσσο. Τον τελευταίο μήνα είχε χτιστεί ένας ισχυρός προστατευτικός κλοιός γύρω από την Έφη Θώδη. Το νοσηλευτικό προσωπικό και οι δικοί της άνθρωποι απαγόρευαν οποιαδήποτε επαφή με τον έξω κόσμο, πόσο μάλλον με δημοσιογράφους που ήθελαν μια δήλωσή της. Το προσωπικό της τηλέφωνο, παρ' όλα αυτά, έμενε ανοιχτό και απαντούσε ο «άνθρωπός της» και οδηγός της, Χρήστος Τσιγκόλης, ο άντρας που μας βοήθησε και μας έφερε σε επαφή με την Έφη Θώδη.
Έχεις μετανιώσει για κάτι που είπες ή έκανες πριν από την εισαγωγή σου στο νοσοκομείο;
Έχω μετανιώσει για πολλά πράγματα που έκανα στο παρελθόν. Αυτά για μένα από εδώ και πέρα και με το που θα πάρω το εξιτήριο είναι κομμένα. Δεν θα πηγαίνω, όπως πήγαινα, σε όλες τις εκπομπές που με έπαιρναν τηλέφωνο και με πίεζαν να βγω και να κάνω διάφορα για να ανεβάσουν νούμερα. Όταν τους χρειάστηκα όλους αυτούς που με έπαιρναν τηλέφωνο και μου έστελναν link το επόμενο κιόλας λεπτό, κανείς, μα κανείς δεν ήταν δίπλα μου. Ο καθένας πιστεύει στο δικό του Θεό και κάνει διαφορετικά πράγματα για να καταφέρει να επιβιώσει. Πολλοί έζησαν πατώντας πάνω μου. Με αυτούς τους ανθρώπους εγώ δεν θέλω να έχω καμία σχέση και επαφή πλέον...
Ακούγεσαι θυμωμένη, Έφη. Σε ποιους αναφέρεσαι συγκεκριμένα;
Δεν θέλω να πω ονόματα. Με περιγέλασαν. Με χλεύασαν. Με ταπείνωσαν. Ένιωσα ότι με είχαν στήσει στο κέντρο, με έδειχναν και με κορόιδευαν. Με χτυπούσαν συνέχεια και χωρίς να δείχνουν έλεος...
Υπάρχει κάποιος από τον οποίο νιώθεις ότι θα ήθελες να ζητήσεις συγνώμη;
Ο μόνος άνθρωπος που θα ζητούσα συγνώμη είναι το παιδί μου. Είναι όλη μου η ζωή. Το μεγάλωσα μόνη μου. Μόνο με αγάπη. Δεν με είχε δει ποτέ νευριασμένη. Ακόμη και στις παρατηρήσεις που του έκανα πάντα φρόντιζα να είμαι γλυκιά μαζί του. Θέλω να είναι περήφανος για τη μητέρα του. Τις πρώτες στιγμές που έγινε το κακό, με έβλεπε -απ' ό,τι μου είπαν οι δικοί μου- και με ρωτούσε τι έχω κι εγώ φώναζα... Φώναζα... Και δεν του απαντούσα. Είναι από τα πράγματα που δεν θα ήθελα να ξαναζήσω.
Όλος αυτός ο καιρός μέσα στο νοσοκομείο ήταν δύσκολος;
Ίσως αυτός ο μήνας που είμαι μέσα να με βοήθησε. Ειλικρινά είδα τη ζωή διαφορετικά. Αυτός ο μήνας ήταν η δική μου λύτρωση. Ηρέμησα επιτέλους. Το είχα ανάγκη. Ήθελα να φύγω από όλη αυτή την πίεση που μου προκαλούσαν. Τώρα μένω εδώ, ακολουθώ θεραπευτική αγωγή. Ηρεμώ, είμαι σε διαρκή περισυλλογή. Δεν βλέπω τηλεόραση, δεν ακούω τίποτα απέξω... Σε σένα μιλάω επειδή μου έδωσε ο Χρήστος το ακουστικό... Συνεχίζω να σου μιλάω επειδή σε ξέρω και επειδή σε σένα θέλω να μιλήσω. Δεν θέλω και -ειλικρινά σου το λέω- δεν θα βγω να μιλήσω άλλο γι' αυτά.
Ποιος σε προστατεύει και σου συμπαραστέκεται όλο αυτό το δύσκολο διάστημα που είσαι μέσα στο νοσοκομείο;
Στο πλευρό μου όλο αυτό το διάστημα έχω τους δικούς μου ανθρώπους. Ο γιος μου, Αποστόλης, η μητέρα μου, Χρυσούλα, και τα αδέλφια μου είναι πάντα δίπλα μου. Αλλά και ο Χρήστος... Δεν υπάρχει κάποιο μυστήριο με μένα και τον Χρήστο. Όλοι ξέρουν ότι είναι ο άνθρωπός μου.
Πολλοί είπαν ακόμη ότι οι δικοί σου, που όλο αυτό τον καιρό ήταν μακριά σου, τώρα είναι δίπλα σου από συμφέρον. Ότι θέλουν κάτι από εσένα...
Ποιος να θέλει το συμφέρον μου; Όχι, για μένα αυτοί οι άνθρωποι είναι η οικογένειά μου, δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα κακό γι' αυτούς.
Πότε ένιωσες να χάνεις τον έλεγχο της κατάστασής σου;
Ετοίμασα δύο δίσκους. Είμαι εδώ και καιρό χωρίς εταιρία και παλεύω μόνη μου. Με βοήθεια από κανέναν. Αυτά συσσωρεύτηκαν. Εξοργίστηκα όταν μια εκπομπή -δεν θέλω να αναφέρω ποια- πρόβαλε ένα βίντεο δικό μου και με γελοιοποιούσαν. Λίγο πριν γίνει αυτό, δύο άνθρωποι, αρχισυντάκτες εκπομπών, μου είχαν αρνηθεί με πολύ άσχημο τρόπο να προβάλλουν τη νέα μου δουλειά. Ήταν οι ίδιοι που πριν από λίγο καιρό με παρακαλούσαν να τους βοηθήσω.
Και τώρα ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνεις μόλις βγεις;
Το πρώτο πράγμα που θέλω να κάνω μόλις βγω είναι να πάω να τραγουδήσω. Το τραγούδι είναι η ζωή μου. Η ψυχή μου. Θέλω να πάει καλά αυτό το CD που ετοίμασα. Λυπήθηκα που μου φέρθηκαν έτσι. Μάζευα και δούλευα τόσο καιρό αυτό το υλικό και κανείς δεν ενδιαφέρθηκε. Η τηλεόραση με ξέσκιζε. Και όταν τη χρειάστηκα, δεν ήταν εκεί. Αφού βγω, θα συνεχίσω τη δουλειά μου. Θέλω πολύ. Το έχω ανάγκη. Θέλω ξανά να ανέβω στην πίστα και να βλέπω τον κόσμο να διασκεδάζει με τα τραγούδια μου.
«Η ζωή μου με την Έφη»
Ο «άνθρωπός της» και «σύντροφός της», κύριος Χρήστος Τσιγκόλης, μας περιγράφει εκείνες τις πρώτες ώρες. «Καθόμασταν στο σαλόνι. Άρχισε να φωνάζει. Να είναι θυμωμένη με όλους αυτούς από τα media που ενώ τους είχε βοηθήσει όταν τους έλεγε για τη νέα της δουλειά της έλεγαν με απαξιωτικά σχόλια "σιγά να μην ασχοληθούμε". Την περιγέλασαν. Εκείνη θύμωσε και στενοχωρήθηκε. Είχε έτοιμο το νέο δισκογραφικό υλικό και δεν δεχόταν κανείς να το βγάλει, να το παρουσιάσει... (...). Ήταν εκτός εαυτού. Στην αρχή φοβήθηκα για την υγεία της. Δεν την είχα ξαναδεί έτσι. Αλλά είναι ανθρώπινο. Της ήρθαν όλα μαζεμένα. Λέγαμε ότι θα ηρεμούσε. Εκείνη, όμως, συνέχιζε να είναι σε υπερένταση. Φωνάξαμε το ασθενοφόρο να τη μεταφέρει στο νοσοκομείο. Με το που άνοιξε η πόρτα, πετάχτηκε έξω, είδε τον κόσμο να την πλησιάζει, να τη χαιρετάει, να της ζητάει αυτόγραφα, φοβήθηκε. Αντέδρασε. Έτρεξε, μπήκε μέσα στο σιντριβάνι και άρχισε να τραβάει τα καλώδια. Ήθελε να κάνει κακό στον εαυτό της. Έτρεξα πριν γίνει το κακό, τράβηξα με δύναμη τα καλώδια από τα χέρια της και την έβγαλα έξω. Δεν θέλω να σκέφτομαι τι μπορούσε να πάθει. Θα σκοτωνόταν...».
Περισσότερα στο Down Town που κυκλοφορεί.
«Με περιγέλασαν, με χλεύασαν, με ταπείνωσαν»
Ένα μήνα μετά το εφιαλτικό εκείνο πρωινό που η Έφη Θώδη μεταφέρθηκε εσπευσμένα σε κατάσταση υστερίας στο Σισμανόγλειο νοσοκομείο, δίνει την πρώτη και τελευταία συνέντευξή της για τους λόγους που την οδήγησαν στο ψυχιατρείο.
Οι κουρτίνες στο δωμάτιο του τρίτου ορόφου στο Σισμανόγλειο νοσοκομείο παραμένουν κλειστές ακόμη και την ημέρα. Το δωμάτιο που φιλοξενεί εδώ και ένα μήνα την Έφη Θώδη είναι το προσωπικό ερημητήριο της τραγουδίστριας που αντίκρισε κυριολεκτικά τα σκοτάδια και την άβυσσο. Τον τελευταίο μήνα είχε χτιστεί ένας ισχυρός προστατευτικός κλοιός γύρω από την Έφη Θώδη. Το νοσηλευτικό προσωπικό και οι δικοί της άνθρωποι απαγόρευαν οποιαδήποτε επαφή με τον έξω κόσμο, πόσο μάλλον με δημοσιογράφους που ήθελαν μια δήλωσή της. Το προσωπικό της τηλέφωνο, παρ' όλα αυτά, έμενε ανοιχτό και απαντούσε ο «άνθρωπός της» και οδηγός της, Χρήστος Τσιγκόλης, ο άντρας που μας βοήθησε και μας έφερε σε επαφή με την Έφη Θώδη.
Έχεις μετανιώσει για κάτι που είπες ή έκανες πριν από την εισαγωγή σου στο νοσοκομείο;
Έχω μετανιώσει για πολλά πράγματα που έκανα στο παρελθόν. Αυτά για μένα από εδώ και πέρα και με το που θα πάρω το εξιτήριο είναι κομμένα. Δεν θα πηγαίνω, όπως πήγαινα, σε όλες τις εκπομπές που με έπαιρναν τηλέφωνο και με πίεζαν να βγω και να κάνω διάφορα για να ανεβάσουν νούμερα. Όταν τους χρειάστηκα όλους αυτούς που με έπαιρναν τηλέφωνο και μου έστελναν link το επόμενο κιόλας λεπτό, κανείς, μα κανείς δεν ήταν δίπλα μου. Ο καθένας πιστεύει στο δικό του Θεό και κάνει διαφορετικά πράγματα για να καταφέρει να επιβιώσει. Πολλοί έζησαν πατώντας πάνω μου. Με αυτούς τους ανθρώπους εγώ δεν θέλω να έχω καμία σχέση και επαφή πλέον...
Ακούγεσαι θυμωμένη, Έφη. Σε ποιους αναφέρεσαι συγκεκριμένα;
Δεν θέλω να πω ονόματα. Με περιγέλασαν. Με χλεύασαν. Με ταπείνωσαν. Ένιωσα ότι με είχαν στήσει στο κέντρο, με έδειχναν και με κορόιδευαν. Με χτυπούσαν συνέχεια και χωρίς να δείχνουν έλεος...
Υπάρχει κάποιος από τον οποίο νιώθεις ότι θα ήθελες να ζητήσεις συγνώμη;
Ο μόνος άνθρωπος που θα ζητούσα συγνώμη είναι το παιδί μου. Είναι όλη μου η ζωή. Το μεγάλωσα μόνη μου. Μόνο με αγάπη. Δεν με είχε δει ποτέ νευριασμένη. Ακόμη και στις παρατηρήσεις που του έκανα πάντα φρόντιζα να είμαι γλυκιά μαζί του. Θέλω να είναι περήφανος για τη μητέρα του. Τις πρώτες στιγμές που έγινε το κακό, με έβλεπε -απ' ό,τι μου είπαν οι δικοί μου- και με ρωτούσε τι έχω κι εγώ φώναζα... Φώναζα... Και δεν του απαντούσα. Είναι από τα πράγματα που δεν θα ήθελα να ξαναζήσω.
Όλος αυτός ο καιρός μέσα στο νοσοκομείο ήταν δύσκολος;
Ίσως αυτός ο μήνας που είμαι μέσα να με βοήθησε. Ειλικρινά είδα τη ζωή διαφορετικά. Αυτός ο μήνας ήταν η δική μου λύτρωση. Ηρέμησα επιτέλους. Το είχα ανάγκη. Ήθελα να φύγω από όλη αυτή την πίεση που μου προκαλούσαν. Τώρα μένω εδώ, ακολουθώ θεραπευτική αγωγή. Ηρεμώ, είμαι σε διαρκή περισυλλογή. Δεν βλέπω τηλεόραση, δεν ακούω τίποτα απέξω... Σε σένα μιλάω επειδή μου έδωσε ο Χρήστος το ακουστικό... Συνεχίζω να σου μιλάω επειδή σε ξέρω και επειδή σε σένα θέλω να μιλήσω. Δεν θέλω και -ειλικρινά σου το λέω- δεν θα βγω να μιλήσω άλλο γι' αυτά.
Ποιος σε προστατεύει και σου συμπαραστέκεται όλο αυτό το δύσκολο διάστημα που είσαι μέσα στο νοσοκομείο;
Στο πλευρό μου όλο αυτό το διάστημα έχω τους δικούς μου ανθρώπους. Ο γιος μου, Αποστόλης, η μητέρα μου, Χρυσούλα, και τα αδέλφια μου είναι πάντα δίπλα μου. Αλλά και ο Χρήστος... Δεν υπάρχει κάποιο μυστήριο με μένα και τον Χρήστο. Όλοι ξέρουν ότι είναι ο άνθρωπός μου.
Πολλοί είπαν ακόμη ότι οι δικοί σου, που όλο αυτό τον καιρό ήταν μακριά σου, τώρα είναι δίπλα σου από συμφέρον. Ότι θέλουν κάτι από εσένα...
Ποιος να θέλει το συμφέρον μου; Όχι, για μένα αυτοί οι άνθρωποι είναι η οικογένειά μου, δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα κακό γι' αυτούς.
Πότε ένιωσες να χάνεις τον έλεγχο της κατάστασής σου;
Ετοίμασα δύο δίσκους. Είμαι εδώ και καιρό χωρίς εταιρία και παλεύω μόνη μου. Με βοήθεια από κανέναν. Αυτά συσσωρεύτηκαν. Εξοργίστηκα όταν μια εκπομπή -δεν θέλω να αναφέρω ποια- πρόβαλε ένα βίντεο δικό μου και με γελοιοποιούσαν. Λίγο πριν γίνει αυτό, δύο άνθρωποι, αρχισυντάκτες εκπομπών, μου είχαν αρνηθεί με πολύ άσχημο τρόπο να προβάλλουν τη νέα μου δουλειά. Ήταν οι ίδιοι που πριν από λίγο καιρό με παρακαλούσαν να τους βοηθήσω.
Και τώρα ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνεις μόλις βγεις;
Το πρώτο πράγμα που θέλω να κάνω μόλις βγω είναι να πάω να τραγουδήσω. Το τραγούδι είναι η ζωή μου. Η ψυχή μου. Θέλω να πάει καλά αυτό το CD που ετοίμασα. Λυπήθηκα που μου φέρθηκαν έτσι. Μάζευα και δούλευα τόσο καιρό αυτό το υλικό και κανείς δεν ενδιαφέρθηκε. Η τηλεόραση με ξέσκιζε. Και όταν τη χρειάστηκα, δεν ήταν εκεί. Αφού βγω, θα συνεχίσω τη δουλειά μου. Θέλω πολύ. Το έχω ανάγκη. Θέλω ξανά να ανέβω στην πίστα και να βλέπω τον κόσμο να διασκεδάζει με τα τραγούδια μου.
«Η ζωή μου με την Έφη»
Ο «άνθρωπός της» και «σύντροφός της», κύριος Χρήστος Τσιγκόλης, μας περιγράφει εκείνες τις πρώτες ώρες. «Καθόμασταν στο σαλόνι. Άρχισε να φωνάζει. Να είναι θυμωμένη με όλους αυτούς από τα media που ενώ τους είχε βοηθήσει όταν τους έλεγε για τη νέα της δουλειά της έλεγαν με απαξιωτικά σχόλια "σιγά να μην ασχοληθούμε". Την περιγέλασαν. Εκείνη θύμωσε και στενοχωρήθηκε. Είχε έτοιμο το νέο δισκογραφικό υλικό και δεν δεχόταν κανείς να το βγάλει, να το παρουσιάσει... (...). Ήταν εκτός εαυτού. Στην αρχή φοβήθηκα για την υγεία της. Δεν την είχα ξαναδεί έτσι. Αλλά είναι ανθρώπινο. Της ήρθαν όλα μαζεμένα. Λέγαμε ότι θα ηρεμούσε. Εκείνη, όμως, συνέχιζε να είναι σε υπερένταση. Φωνάξαμε το ασθενοφόρο να τη μεταφέρει στο νοσοκομείο. Με το που άνοιξε η πόρτα, πετάχτηκε έξω, είδε τον κόσμο να την πλησιάζει, να τη χαιρετάει, να της ζητάει αυτόγραφα, φοβήθηκε. Αντέδρασε. Έτρεξε, μπήκε μέσα στο σιντριβάνι και άρχισε να τραβάει τα καλώδια. Ήθελε να κάνει κακό στον εαυτό της. Έτρεξα πριν γίνει το κακό, τράβηξα με δύναμη τα καλώδια από τα χέρια της και την έβγαλα έξω. Δεν θέλω να σκέφτομαι τι μπορούσε να πάθει. Θα σκοτωνόταν...».
Περισσότερα στο Down Town που κυκλοφορεί.
Δημοσιεύτηκε: Πέμ Μάιος 28, 2009 1:30 pm
xmm twra afta ta pe i thwdi?? den to eixa parakolouthisei to thema apo ti n arxi...alla de nomizw na nai dika tis logia afta...kai ksafnika na ti lypithoume oloi kai na ginei to kalo paidi ...kai oloi oi alloi pesane na ti fane...diladi otan tin kalese i drouza tin eipe sta kamarnia pes oti therapeveis to karkino??
telos panton as einia kala kai as kopsei tis vlakeies giati prota afth kai oi dikoi tis ftaine...alla mi gyrnaei kai leei san avoulo on oti tin kanane oti thelan, ti geloiopoiousan klp
telos panton as einia kala kai as kopsei tis vlakeies giati prota afth kai oi dikoi tis ftaine...alla mi gyrnaei kai leei san avoulo on oti tin kanane oti thelan, ti geloiopoiousan klp
Δημοσιεύτηκε: Πέμ Μάιος 28, 2009 4:43 pm
kala myala...