δεν θα κάνει άλλη εκπομπή η Πάνια στο άμεσο μέλλον; έχουμε πάθει στέρησηKaitoVios έγραψε:Ίσως επειδή σταμάτησαν τα παρατράγουδα...just feel έγραψε:ΓΕΝΙΚΑ ΔΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΚΑΛΗ ΦΑΣΗ..!
Νέο cd για τον Νίκο Καρβέλα - Αντίο χειμώνα
-
karvissaki
- Δημοσιεύσεις: 17
- Εγγραφή: Τρί Ιουν 17, 2008 2:54 pm
Γνώμες είναι σίγουρα και όλες σεβαστές...Απλά απορώ γιατί κατακρίνουν κάποιον που μπορεί να ξεπεράσει το κόμπλεξ "πουλάω-δεν πουλάω" και να γράψει κάτι που αποτελεί την δική του αλήθεια, άτομα που δηλώνουν fan καλλιτεχνών που κυνηγούν την επιτυχία εδώ και χρόνια και μάλιστα αυτήν του "σ'αγαπάω, μ'αγαπάς...και υποφέρω ..."...Είναι άααααλλο πράγμα παιδιά μου... 8)
Κριτική σήμερα και μάλιστα πολύ καλή από το music corner.
Την κάνω κόπυ πέιστ να υπάρχει εδώ.
''Ψέματα να μην πω... ο Νίκος Καρβέλας δεν είναι μέσα στις επιλογές μου όταν διαλέγω έναν δίσκο. Με καχυποψία, γεμάτη αμφιβολίες και με μια ελαφριά εσωτερική άρνηση ξεκίνησα να ακούω ένα ένα τα 11 τραγούδια στην νέα του δισκογραφική δουλειά με τίτλο "Αντίο Χειμώνα". Ομολογώ πρώτη φορά έδωσα τόση προσοχή σε τραγούδια του. Δεν στάθηκα τόσο στους στίχους όσο στη μουσική.
Ήχος ροκ δυνατός, πρωταγωνιστής στις μελωδίες το πιάνο. Ο ίδιος υπογράφει όλες τις συνθέσεις, τους στίχους και παίζει όλα τα όργανα. Αυτό το τελευταίο ήταν που με εντυπωσίασε περισσότερο.
Παρόλη τη δυσπιστία μου για τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη, παραδέχομαι ότι με ξάφνιασε η ικανότητά του να παρουσιάσει 11 ολοκαίνουργια, τόσο διαφορετικά τραγούδια μεταξύ τους. Το καθένα ξεχωριστό, το καθένα με το δικό του στυλ, ύφος και χρώμα. Άξιο θαυμασμού το ταλέντο του και η έμπνευσή του, μετά από τόσες δεκαετίες στον χώρο. Ακούγοντας το νέο του CD δεν μπόρεσα να μην συγκρίνω με τους δίσκους συναδέλφων του, που από την αρχή ως το τέλος της καριέρας τους, μοιάζουν να παλεύουν πάνω στο ίδιο μουσικό μοτίβο: τόσο όμοιος ο ήχος των τραγουδιών τους, νιώθεις σα να ακούς το ίδιο τραγούδι σε ολόκληρο τον δίσκο. Κάτι που δεν συμβαίνει με τον Νίκο Καρβέλα.
Αν και το ύφος όλου του δίσκου κινείται σε ήχο ροκ, κανένα τραγούδι δεν μοιάζει με το προηγούμενο ή το επόμενό του. Αυτό σημαίνει ότι εδώ υπάρχει τουλάχιστον ταλέντο και ικανότητα ανανέωσης χρόνο με το χρόνο. Ευφυής, ενθουσιώδης, ευαίσθητος, ταλαντούχος... Αν φυσικά καταφέρεις να ακολουθήσεις την τόσο γρήγορη σκέψη του και αν μπορέσεις να αντέξεις την αλήθεια που περιέχουν οι στίχοι του.
http://www.musiccorner.gr/nees_kyklof/09/karvelas.html
Την κάνω κόπυ πέιστ να υπάρχει εδώ.
''Ψέματα να μην πω... ο Νίκος Καρβέλας δεν είναι μέσα στις επιλογές μου όταν διαλέγω έναν δίσκο. Με καχυποψία, γεμάτη αμφιβολίες και με μια ελαφριά εσωτερική άρνηση ξεκίνησα να ακούω ένα ένα τα 11 τραγούδια στην νέα του δισκογραφική δουλειά με τίτλο "Αντίο Χειμώνα". Ομολογώ πρώτη φορά έδωσα τόση προσοχή σε τραγούδια του. Δεν στάθηκα τόσο στους στίχους όσο στη μουσική.
Ήχος ροκ δυνατός, πρωταγωνιστής στις μελωδίες το πιάνο. Ο ίδιος υπογράφει όλες τις συνθέσεις, τους στίχους και παίζει όλα τα όργανα. Αυτό το τελευταίο ήταν που με εντυπωσίασε περισσότερο.
Παρόλη τη δυσπιστία μου για τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη, παραδέχομαι ότι με ξάφνιασε η ικανότητά του να παρουσιάσει 11 ολοκαίνουργια, τόσο διαφορετικά τραγούδια μεταξύ τους. Το καθένα ξεχωριστό, το καθένα με το δικό του στυλ, ύφος και χρώμα. Άξιο θαυμασμού το ταλέντο του και η έμπνευσή του, μετά από τόσες δεκαετίες στον χώρο. Ακούγοντας το νέο του CD δεν μπόρεσα να μην συγκρίνω με τους δίσκους συναδέλφων του, που από την αρχή ως το τέλος της καριέρας τους, μοιάζουν να παλεύουν πάνω στο ίδιο μουσικό μοτίβο: τόσο όμοιος ο ήχος των τραγουδιών τους, νιώθεις σα να ακούς το ίδιο τραγούδι σε ολόκληρο τον δίσκο. Κάτι που δεν συμβαίνει με τον Νίκο Καρβέλα.
Αν και το ύφος όλου του δίσκου κινείται σε ήχο ροκ, κανένα τραγούδι δεν μοιάζει με το προηγούμενο ή το επόμενό του. Αυτό σημαίνει ότι εδώ υπάρχει τουλάχιστον ταλέντο και ικανότητα ανανέωσης χρόνο με το χρόνο. Ευφυής, ενθουσιώδης, ευαίσθητος, ταλαντούχος... Αν φυσικά καταφέρεις να ακολουθήσεις την τόσο γρήγορη σκέψη του και αν μπορέσεις να αντέξεις την αλήθεια που περιέχουν οι στίχοι του.
http://www.musiccorner.gr/nees_kyklof/09/karvelas.html
τι είμαι για ν' αρέσω σε όλους; Μερέντα;
Πριν από είκοσι χρόνια ακριβώς, στο τραγούδι “Η Τρίτη Ηλικία”, ο Νίκος Καρβέλας τραγουδούσε «Όταν γεράσω σας υπόσχομαι να γράφω ακόμα τραγουδάκια». Άλλαξαν πολλά από τότε. Χώρισε με την Άννα Βίσση, έκανε στροφή στο λαϊκό, χαράμισε το ταλέντο του στο εύκολο κέρδος και τα σουξέ, αυτοεξορίστηκε στο Λονδίνο και ύστερα επαναστάτησε εναντίον της κοινωνίας ολάκερης, χωρίς όμως να προτείνει μια εναλλακτική λύση μέσα από την ίδια την τέχνη του. Βέβαια η αλήθεια είναι πως όσες φορές προσπάθησε να φτιάξει ένα πιο «σοβαρό» έργο (π.χ. Δαίμονες, Μάλα) εισέπραξε αδιαφορία από το ευρύ κοινό. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, κράτησε την αρχική του υπόσχεση. Σήμερα, στα 57 του πια, «γράφει ακόμα τραγουδάκια».
Το Αντίο Χειμώνα έρχεται περίπου ένα χρόνο μετά το Τρακτέρ, το οποίο περιείχε μια κάπως υπερβολική αντίδραση προς όλες τις κατευθύνσεις. Το άλμπουμ εκείνο συνέπεσε χρονικά και με τη γελοία σάτιρα του Λαζόπουλου με τον «μακάκα», λόγος αρκετός για τον Καρβέλα να ξαναβγεί στην τηλεόραση μετά από χρόνια, διαφημίζοντας παράλληλα και τον νέο του δίσκο. Στο διάστημα μεταξύ του Τρακτέρ και του Αντίο Χειμώνα μεσολάβησε και η γέννηση του γιου του, γεγονός που, αν και δεν φαίνεται αισθητά στα νέα τραγούδια, ήταν μάλλον καθοριστικό για μία κάποια αναβίωση της έμπνευσής του. Στιχουργικά, υπάρχουν πάλι οι εύκολες διαπιστώσεις ότι ο κόσμος πάει κατά διαόλου και όλα στραβά. Ωστόσο αυτή τη φορά μπαίνουν στο παιχνίδι και κάποια πιο φωτεινά τραγούδια, όπως το “Σωσίβιο” ή το εξαιρετικό “Η Ζωή Είν’ Ωραία”, που αποτελούν και τις πιο καλές στιγμές του δίσκου. Ακόμα, τα “Ηλιθιοθεραπεία” και “Γραμμές” είναι αξιόλογα ποιήματα. Βέβαια η μουσική τους επένδυση τα υποβιβάζει, καθότι είναι γνωστό ότι οι λέξεις των ποιημάτων εμπεριέχουν μέσα τους τον δικό τους ρυθμό και τη δικιά τους μουσική.
Μιλώντας για μουσική, ο Καρβέλας εδώ συνεχίζει ό,τι ξεκίνησε κάμποσα χρόνια πριν με το Όλα Είναι Εντάξει, την επιστροφή του δηλαδή σε έναν mainstream rock ήχο. Παίζοντας όλα τα όργανα μόνος του, αποδίδει πιστά τη δυναμική μιας δεμένης rock μπάντας, βάζοντας στην κορυφή το πιάνο του, προς όφελος των τραγουδιών. Δεν έχει ακόμα χάσει ακόμα την έμπνευση που απαιτείται για τη δημιουργία ευκολομνημόνευτων μελωδιών, την ίδια στιγμή που πολλοί συνομήλικοί του έχουν σταματήσει από καιρό. Δεν έχει χάσει επίσης την όρεξη για δυνατό ήχο. Ακούς τον τρόπο με τον οποίον γρατζουνάει την κιθάρα του και βαράει το πιάνο του και αντιλαμβάνεσαι πως ο ενθουσιασμός του δεν απέχει και πολύ από εκείνον που έχουν οι πιτσιρικάδες του Schoolwave. Η ταύτισή του με τους έφηβους άλλωστε είχε εκφραστεί στο προηγούμενο άλμπουμ, με το καλό τραγούδι “Η Νέα Γενιά”.
Τόσο στο Αντίο Χειμώνα, όσο και σε όλα τα προηγούμενα άλμπουμ του, ο Νίκος Καρβέλας μοιάζει να είναι ένας άνθρωπος ευφυής, εκρηκτικός, ενθουσιώδης, όπως είπαμε, αλλά ταυτόχρονα ανώριμος. Έχει καρδιά και μυαλό μικρού παιδιού. Αυτή η ανωριμότητα τον οδήγησε να παρατήσει μια καριέρα στη δικηγορία για να γράφει τραγουδάκια. Η ίδια ανωριμότητα τον έκανε να χρησιμοποιήσει το αδιαμφισβήτητο ταλέντο του για να πλουτίσει με τον ευκολότερο τρόπο. Και είναι η ίδια ανωριμότητα, αγαπητοί φίλοι, που ρίχνει στα τραγούδια του τόση αλήθεια και τόση απλότητα. Ο Καρβέλας είναι σαν κάποιον καλό φίλο σου. Γνωρίζεις τα ελαττώματά του, αλλά αν τον αγαπάς, ξέρεις πως τον αγαπάς γι’ αυτό που είναι.
http://www.avopolis.gr/greviews/default.asp?ID=5031
Το Αντίο Χειμώνα έρχεται περίπου ένα χρόνο μετά το Τρακτέρ, το οποίο περιείχε μια κάπως υπερβολική αντίδραση προς όλες τις κατευθύνσεις. Το άλμπουμ εκείνο συνέπεσε χρονικά και με τη γελοία σάτιρα του Λαζόπουλου με τον «μακάκα», λόγος αρκετός για τον Καρβέλα να ξαναβγεί στην τηλεόραση μετά από χρόνια, διαφημίζοντας παράλληλα και τον νέο του δίσκο. Στο διάστημα μεταξύ του Τρακτέρ και του Αντίο Χειμώνα μεσολάβησε και η γέννηση του γιου του, γεγονός που, αν και δεν φαίνεται αισθητά στα νέα τραγούδια, ήταν μάλλον καθοριστικό για μία κάποια αναβίωση της έμπνευσής του. Στιχουργικά, υπάρχουν πάλι οι εύκολες διαπιστώσεις ότι ο κόσμος πάει κατά διαόλου και όλα στραβά. Ωστόσο αυτή τη φορά μπαίνουν στο παιχνίδι και κάποια πιο φωτεινά τραγούδια, όπως το “Σωσίβιο” ή το εξαιρετικό “Η Ζωή Είν’ Ωραία”, που αποτελούν και τις πιο καλές στιγμές του δίσκου. Ακόμα, τα “Ηλιθιοθεραπεία” και “Γραμμές” είναι αξιόλογα ποιήματα. Βέβαια η μουσική τους επένδυση τα υποβιβάζει, καθότι είναι γνωστό ότι οι λέξεις των ποιημάτων εμπεριέχουν μέσα τους τον δικό τους ρυθμό και τη δικιά τους μουσική.
Μιλώντας για μουσική, ο Καρβέλας εδώ συνεχίζει ό,τι ξεκίνησε κάμποσα χρόνια πριν με το Όλα Είναι Εντάξει, την επιστροφή του δηλαδή σε έναν mainstream rock ήχο. Παίζοντας όλα τα όργανα μόνος του, αποδίδει πιστά τη δυναμική μιας δεμένης rock μπάντας, βάζοντας στην κορυφή το πιάνο του, προς όφελος των τραγουδιών. Δεν έχει ακόμα χάσει ακόμα την έμπνευση που απαιτείται για τη δημιουργία ευκολομνημόνευτων μελωδιών, την ίδια στιγμή που πολλοί συνομήλικοί του έχουν σταματήσει από καιρό. Δεν έχει χάσει επίσης την όρεξη για δυνατό ήχο. Ακούς τον τρόπο με τον οποίον γρατζουνάει την κιθάρα του και βαράει το πιάνο του και αντιλαμβάνεσαι πως ο ενθουσιασμός του δεν απέχει και πολύ από εκείνον που έχουν οι πιτσιρικάδες του Schoolwave. Η ταύτισή του με τους έφηβους άλλωστε είχε εκφραστεί στο προηγούμενο άλμπουμ, με το καλό τραγούδι “Η Νέα Γενιά”.
Τόσο στο Αντίο Χειμώνα, όσο και σε όλα τα προηγούμενα άλμπουμ του, ο Νίκος Καρβέλας μοιάζει να είναι ένας άνθρωπος ευφυής, εκρηκτικός, ενθουσιώδης, όπως είπαμε, αλλά ταυτόχρονα ανώριμος. Έχει καρδιά και μυαλό μικρού παιδιού. Αυτή η ανωριμότητα τον οδήγησε να παρατήσει μια καριέρα στη δικηγορία για να γράφει τραγουδάκια. Η ίδια ανωριμότητα τον έκανε να χρησιμοποιήσει το αδιαμφισβήτητο ταλέντο του για να πλουτίσει με τον ευκολότερο τρόπο. Και είναι η ίδια ανωριμότητα, αγαπητοί φίλοι, που ρίχνει στα τραγούδια του τόση αλήθεια και τόση απλότητα. Ο Καρβέλας είναι σαν κάποιον καλό φίλο σου. Γνωρίζεις τα ελαττώματά του, αλλά αν τον αγαπάς, ξέρεις πως τον αγαπάς γι’ αυτό που είναι.
http://www.avopolis.gr/greviews/default.asp?ID=5031
in this mad mad world
-
Anemos2006
- Δημοσιεύσεις: 2856
- Εγγραφή: Τετ Οκτ 24, 2007 1:34 pm
ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΝ ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ:
"Ξύδια και ναρκωτικά και αντικαταθλιπτικά
αν δε σου κάνουν τίποτα πια
κι όλα τα βλέπεις σκοτεινά
κι αν δε θες πια να ζήσεις
κι αποφάσισες ν' αυτοκτονήσεις
μην το κάνεις η ζωή είναι ωραία.
Αν σιχάθηκες τα κοσμικά
τα έντεχνα του κώλου και τα λαϊκά
αν δεν την βρίσκεις πουθενά
στο γάμο στα γκομενιλίκια στη δουλειά
αν βαρέθηκες τα εγκόσμια
και ψάχνεις του άλλου κόσμου τα διόδια
μην το κάνεις, η ζωή είναι ωραία.
Μην απελπίζεσαι και μη φοβάσαι
κάτι θα συμβεί, κάτι θα βρεθεί
και σίγουρα θα αλλάξει
η ζωή είναι ωραία"...
(στίχοι: Νίκος Καρβέλας - "Η ζωή είναι ωραία")
"Ξύδια και ναρκωτικά και αντικαταθλιπτικά
αν δε σου κάνουν τίποτα πια
κι όλα τα βλέπεις σκοτεινά
κι αν δε θες πια να ζήσεις
κι αποφάσισες ν' αυτοκτονήσεις
μην το κάνεις η ζωή είναι ωραία.
Αν σιχάθηκες τα κοσμικά
τα έντεχνα του κώλου και τα λαϊκά
αν δεν την βρίσκεις πουθενά
στο γάμο στα γκομενιλίκια στη δουλειά
αν βαρέθηκες τα εγκόσμια
και ψάχνεις του άλλου κόσμου τα διόδια
μην το κάνεις, η ζωή είναι ωραία.
Μην απελπίζεσαι και μη φοβάσαι
κάτι θα συμβεί, κάτι θα βρεθεί
και σίγουρα θα αλλάξει
η ζωή είναι ωραία"...
(στίχοι: Νίκος Καρβέλας - "Η ζωή είναι ωραία")