ΚΡΙΤΙΚΗ ΔΙΣΚΟΥ: Έξοδος 2: Ελεωνόρα Ζουγανέλη
Δημοσιεύτηκε: Τετ Σεπ 01, 2010 3:54 pm
Έξοδος 2: Ελεωνόρα Ζουγανέλη
Γράφει: Κωνσταντίνος Μπουγάς
Τόσο με το τραγούδι «Έλα» όσο και με τον ομώνυμο δίσκο, η Ελεωνόρα Ζουγανέλη κατάφερε να κάνει την καλύτερη αρχή που θα μπορούσε να κάνει ένας καλλιτέχνης στο ξεκίνημα του. Σχεδόν 1,5 χρόνο μετά το ντεμπούτο της, η ταλαντούχα δεσποινίδα Ζουγανέλη, προφανώς επηρεασμένη από την «Αττική Οδό» μας συστήνει την «Έξοδο 2». Με ταλαντούχους και καταξιωμένους συντελεστές για δεύτερη φορά, εμείς σε καμία περίπτωση δεν έχουμε τη διάθεση να πάρουμε κάποια... έξοδο και να βρεθούμε μακριά από αυτό το CD. Τα δέκα κομμάτια του είναι αρκετά για να μας κρατήσουν κοντά του, κι όχι να... κλαίμε και να οδηγούμε στην Αττική Οδό.
Ακριβώς έτσι, στο πρώτο track του δίσκου η Ελεωνόρα «φοράει κάτω από τη ζακέτα, το νυχτικό» και μας δημιουργεί εικόνες που όλοι λίγο πολύ όλοι έχουμε στο μυαλό μας. Ok... δεν φοράμε ΟΛΟΙ νυχτικό, όμως οι στίχοι της Sunny Μπαλτζή διαθέτουν την κατάλληλη ατμόσφαιρα θλίψης. Ωραιότατο τραγούδι, που νομίζω πώς έχει βρει μία πιο ιδιαίτερη θέση στις γυναικείες καρδιές. Πολύ όμορφη και η ερμηνεία της Ελεωνόρας. Με λίγο πιο ηλεκτρονικό ήχο ακολουθεί το «Αναποφάσιστα» με εξαιρετικό στίχο. Με πιο καθαρόαιμο ποπ/ροκ ύφος έρχεται το «Η Αγάπη Αργεί», ενώ το «Με Αγάπη... Στην Πρώην Σου» είναι ίσως το πιο χαβαλεδιάρικο κομμάτι του δίσκου. Με αίσθηση από τα παλιά τραγούδια της Αρλέτας, η Ελεωνόρα μιλάει ως «νυν» για την «πρώην» και στο τέλος πίνει και μια μπίρα στην υγειά της! Θα το ακούτε στο «repeat», δεν το συζητώ... Αυτό θα κάνετε και με την υπέροχη μπαλάντα «Δεύτερη Φορά» σε μουσική του Βασίλη Γαβριηλίδη και στίχους του Νίκου Μωραΐτη. Όσο heartbreaking πρέπει και η ένταση στο full.
Από τις πιο «ανάλαφρες» στιγμές του «Έξοδος 2» είναι και το «Δεν Είμαι Η Μαμά Σου», όπου εδώ η νεαρή τραγουδίστρια «περιποιείται» κατάλληλα τον καλό της, σε μία «ανεβαστική» ρούμπα. Η ηλεκτρική κιθάρα κυριαρχεί στο πιο επικό «Γεννάει Η Ζωή», ενώ η μπαλάντα «Στη Λύπη Που Λείπει» του Λάκη Παπαδόπουλου θέλει το χρόνο της για να τη συνηθίσετε και να σας αρέσει. Το «Αν (Τ.Ο.Α.)» που έχει ήδη ξεχωρίσει ως το πρώτο single του δίσκου, θα σας φτάσει στον ουρανό. Ένα από τα καλύτερα ποπ/ροκ κομμάτια που παίζουν τον τελευταίο καιρό στα ραδιόφωνα. Λατρεύουμε το νόημα, τη μουσική, την ερμηνεία, τα πάντα! Το «Είναι Τόσο Απλό» που κλείνει το άλμπουμ σε μουσική και στίχους του Βασίλη Μπαμπούνη θα μπορούσε να είναι σύνθεση των Coldplay, κι αυτό μας κάνει να πατάμε «skip» και να πηγαίνουμε το CD και πάλι από την αρχή.
Ξεκίνησε με τις καλύτερες συστάσεις-προϋποθέσεις κι ένα «διαφορετικό» ήχο που στις δύσκολες εποχές που ζούμε πήγε πολύ, πολύ καλά. Η Ελεωνόρα Ζουγανέλη με τη δεύτερη της δισκογραφική προσπάθεια αποδεικνύει πώς ήρθε για να μείνει, χωρίς συμβιβασμούς στην τέχνη της. Όταν το «Έξοδος 2» πέσει στα χέρια σας, θα καταλάβετε το λόγο.
Βαθμολογία (4,5/5)
http://www.miss.gr/portal/diaskedase-to ... 71685.php3
Γράφει: Κωνσταντίνος Μπουγάς
Τόσο με το τραγούδι «Έλα» όσο και με τον ομώνυμο δίσκο, η Ελεωνόρα Ζουγανέλη κατάφερε να κάνει την καλύτερη αρχή που θα μπορούσε να κάνει ένας καλλιτέχνης στο ξεκίνημα του. Σχεδόν 1,5 χρόνο μετά το ντεμπούτο της, η ταλαντούχα δεσποινίδα Ζουγανέλη, προφανώς επηρεασμένη από την «Αττική Οδό» μας συστήνει την «Έξοδο 2». Με ταλαντούχους και καταξιωμένους συντελεστές για δεύτερη φορά, εμείς σε καμία περίπτωση δεν έχουμε τη διάθεση να πάρουμε κάποια... έξοδο και να βρεθούμε μακριά από αυτό το CD. Τα δέκα κομμάτια του είναι αρκετά για να μας κρατήσουν κοντά του, κι όχι να... κλαίμε και να οδηγούμε στην Αττική Οδό.
Ακριβώς έτσι, στο πρώτο track του δίσκου η Ελεωνόρα «φοράει κάτω από τη ζακέτα, το νυχτικό» και μας δημιουργεί εικόνες που όλοι λίγο πολύ όλοι έχουμε στο μυαλό μας. Ok... δεν φοράμε ΟΛΟΙ νυχτικό, όμως οι στίχοι της Sunny Μπαλτζή διαθέτουν την κατάλληλη ατμόσφαιρα θλίψης. Ωραιότατο τραγούδι, που νομίζω πώς έχει βρει μία πιο ιδιαίτερη θέση στις γυναικείες καρδιές. Πολύ όμορφη και η ερμηνεία της Ελεωνόρας. Με λίγο πιο ηλεκτρονικό ήχο ακολουθεί το «Αναποφάσιστα» με εξαιρετικό στίχο. Με πιο καθαρόαιμο ποπ/ροκ ύφος έρχεται το «Η Αγάπη Αργεί», ενώ το «Με Αγάπη... Στην Πρώην Σου» είναι ίσως το πιο χαβαλεδιάρικο κομμάτι του δίσκου. Με αίσθηση από τα παλιά τραγούδια της Αρλέτας, η Ελεωνόρα μιλάει ως «νυν» για την «πρώην» και στο τέλος πίνει και μια μπίρα στην υγειά της! Θα το ακούτε στο «repeat», δεν το συζητώ... Αυτό θα κάνετε και με την υπέροχη μπαλάντα «Δεύτερη Φορά» σε μουσική του Βασίλη Γαβριηλίδη και στίχους του Νίκου Μωραΐτη. Όσο heartbreaking πρέπει και η ένταση στο full.
Από τις πιο «ανάλαφρες» στιγμές του «Έξοδος 2» είναι και το «Δεν Είμαι Η Μαμά Σου», όπου εδώ η νεαρή τραγουδίστρια «περιποιείται» κατάλληλα τον καλό της, σε μία «ανεβαστική» ρούμπα. Η ηλεκτρική κιθάρα κυριαρχεί στο πιο επικό «Γεννάει Η Ζωή», ενώ η μπαλάντα «Στη Λύπη Που Λείπει» του Λάκη Παπαδόπουλου θέλει το χρόνο της για να τη συνηθίσετε και να σας αρέσει. Το «Αν (Τ.Ο.Α.)» που έχει ήδη ξεχωρίσει ως το πρώτο single του δίσκου, θα σας φτάσει στον ουρανό. Ένα από τα καλύτερα ποπ/ροκ κομμάτια που παίζουν τον τελευταίο καιρό στα ραδιόφωνα. Λατρεύουμε το νόημα, τη μουσική, την ερμηνεία, τα πάντα! Το «Είναι Τόσο Απλό» που κλείνει το άλμπουμ σε μουσική και στίχους του Βασίλη Μπαμπούνη θα μπορούσε να είναι σύνθεση των Coldplay, κι αυτό μας κάνει να πατάμε «skip» και να πηγαίνουμε το CD και πάλι από την αρχή.
Ξεκίνησε με τις καλύτερες συστάσεις-προϋποθέσεις κι ένα «διαφορετικό» ήχο που στις δύσκολες εποχές που ζούμε πήγε πολύ, πολύ καλά. Η Ελεωνόρα Ζουγανέλη με τη δεύτερη της δισκογραφική προσπάθεια αποδεικνύει πώς ήρθε για να μείνει, χωρίς συμβιβασμούς στην τέχνη της. Όταν το «Έξοδος 2» πέσει στα χέρια σας, θα καταλάβετε το λόγο.
Βαθμολογία (4,5/5)
http://www.miss.gr/portal/diaskedase-to ... 71685.php3
